Dagobert II – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Homonimiczne artykuły patrz Dagobert.
Dagobert Ii jest synem Franka Króla Sigebert Iii . Reignuje królestwo Austrasii w latach 676–679. Jest to uważane za męczennika i dlatego Kościół katolicki jest uznawany za świętego. Jego córka Adèle de Pfalzel była również kanonizowana.
Około 650, król Sigebert, wówczas bezdziet [[[ Pierwszy ] I w rzeczywistości spadkobierca Jego Królestwa. Około 652 r., Przy narodzinach Dagoberta, Sigebert łamie swoją wolę i ustanowił syna jako jedynego spadkobiercę.
W 656 roku król Sigebert Iii jest zamordowany. Burmistrz Palais d’Austrasie, Grimoald, sprawia, że młody Dagobert, który pozbawia go jego praw do królewskiego dziedzictwa, a następnie wygnaj. Oskarżył biskupa Dido de Poitierom, aby zabrał go do krużganku w Irlandii. Grimald rozpowszechnia dźwięk śmierci Dagoberta i wychował swojego syna Childeberta na tronie.
Dagobert następnie wraca do Gaul i Reigns w Austrasii z 676 do 679 Życie Dagoberti napisane pod koniec IX To jest Century, zmarłby zamordowany w lesie Woëvre, po zasadzce w Bourïn, burmistrza pałacu królewskiego, i zgodnie z egzekucją bez odwołania od Grimoalda, jego chrześniaka [[[ 2 ] W [[[ 3 ] .
«[…] Powyższy król [Dagobert Ii ] został zdradzony podczas swojej młodości przez wrogów u władzy; Po szczęśliwym przejściu, dzięki Bogu, zbliżył się do Irlandii […]. »
«[…] Później, po śmierci Sigeberta, Grimoald poddał swojemu młodemu synowi Dagobertowi do Tonsure i zmusił go do biskupa miasta Poitiers, Dido, do ekspatritacji w Irlandii, aby umieścić własnego syna na swoim miejscu. »
«[…] Ponieważ Sigebert doświadczył we wszystkich okolicznościach lojalności swojego burmistrza Palais Grimoalda, ustanowił swojego syna, Childeberta, spadkobiercę Królestwa Austrasii, na wypadek, gdyby on sam umarł bez dzieci. Ale król miał syna, którego nazwał Dagobert; Złamał swoją poprzednią wolę i powierzył opiekę nad podniesieniem tego dziecka burmistrza pałacu, Grimoald, aby chroniony przed siłą tego ostatniego, mógł wejść na tron Austrasia […]. »
Lokalna tradycja informuje, że w 872 r. Dziecko odkryte we wnętrzu ołtarza kościoła Saint-Rémi w Stenay (Meuse) Epigram pogrzebowy króla Dagoberta. Król Charles Ii Bold jest poinformowany o tym znalezisku. Następnie podnosi ciało na ziemię w pobliżu inskrypcji i naraża je na cześć wiernych na ołtarzu oratorium palais deuzy [[[ 4 ] .
. , W obecności króla Karola, Hincmar de Reims, Bernard de Verdun i inni biskupi idą na wysokość ołtarzy Dagoberta. Kościół Stenay jest przemianowany na „Kościół Saint-Dagobert” [[[ 4 ] .
Jest jednym ze świętych Kościoła i jest obchodzony 23 grudnia [[[ 5 ] .
- Fakt ten kwestionuje niektórzy historycy. Childebert może być synem Sigeberta Iii i adoptowany syn Grimoalda. Zobacz artykuł na temat Childebert Iii .
- The Life of Saint Dagobert de Stanay: History and Hagiography .
- [PDF] Saint Dagobert Ii , król Austrasii, męczennik, szef stenay, w diecezji Verdun W Mali Bollandistów (1888).
- Nicolas Roussel, Historia kościelna i cywilna Verdun , 1863, strony 151-152:
„Pan [Etienne] Henriquet w swoim Geografia historyczna działu MEUSE [1839], mówi bez wątpienia według lokalnej tradycji, że w 872 r. Dziecko odkryte we wnętrzu ołtarza kościoła stenay, poświęcone Saint Rémi, metalowej arkuszu, na którym wygrawerowano łaciński napis, którego inskrypcję, której Oto tłumaczenie: ” Tutaj spoczywa ciało Dagoberta, króla i męczennika, którego triumfalna dusza cieszy się niebiańskim szczęściem w Ojczywie zarezerwowanym dla świętych. Poinformowany o tym odkryciu, Charles Le Chauve, który następnie przebywał w swoim pałacu w Dozy, wyjechał do Stenay, w towarzystwie jego sądu i dużej liczby biskupów, Hincmar de Reims, Bérard de Verdun i innych obecnych prałatów, wykonanych na scenie Informacje niezbędne, i 10 września 872 r. Ciało monarchy zostało zniesione z ziemi i narażone na cześć wiernych na ołtarzu oratorium pałacu. Kościół Saint-Rémi został następnie umieszczony pod kadrem Saint-Dagobert. Grób króla-Martyra stał się sławny w całym kraju; Kościół kolegialny został założony i stał się pod nazwą Priory of Saint-Dagobert, bogatą zależnością opactwa Gora. W 1502 r. Kalwiniści, którzy wzięli stenay, zdjąli srebrną świątynię ozdobioną złotymi kwiatami i która zawierała relikty Saint Dagobert […]. »»
- Baillet (Adrien) Les Vies des Saints (1739), T. 8 , 15 listopada, 23 grudnia P. 566 .
Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Zasób sztuk pięknych :
-
Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
Recent Comments