Jean-Paul Hévin-Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Jean-Paul Hévin , urodzony W Méral (Mayenne) jest francuskim producentem czekolady i szefem cukierni.

Jean-Paul Hévin dorastał w Mayenne, z arborulturowego ojca. Dziecko, jego matka, która lubiła gotować, nauczyła go robić pierwsze potrawy. W wieku 13 lat próbował robić ciasta, zaczynając od prostych ciast. Czas wyboru swojej pracy, Jean-Paul Hévin postanawia zostać elektroniką. Szczęśliwy zbieg okoliczności będzie chciał, żeby porzucił tę opcję, po zarejestrowaniu się w szkole średniej w jego regionie. Dlatego decyduje się przejść w kierunku ciasta i czekolady i zapisał się do liceum technicznego Roberta-Burona w Laval, gdzie kilka lat później uzyskał swój kurs [[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ] .

Si ce bandeau n'est plus pertinent, retirez-le. Cliquez ici pour en savoir plus.

Po uzyskaniu jego czapki Jean-Paul Hévin udał się do Paryża, gdzie pracował w prestiżowym hotelu Intercontinental. Bardzo szybko był pasjonatem czekolady. W 1976 roku wstąpił do hotelu Nikko i dokonał zajęć z Joëlem Robuchonem. W latach 1979–1984 brał udział w licznych zawodach i stopniowo odkrył Japonię, gdzie następnie ćwiczył w domu Peltier w Tokio. W tych latach pomnożył różne nagrody i nagrody. W wieku 26 lat otrzymał pierwszą międzynarodową nagrodę za fabrykę czekolady, a trzy lata później, w 1986 r., Otrzymał prestiżowy tytuł najlepszego pracownika we Francji, uważany za najważniejszą nagrodę w zawodzie.

W latach 1987–1990 był jednym z gości cotygodniowego programu kulinarnego „Kiedy to dobrze? … nie ma lepszego!” »Transakcja na FR3 i prowadzona przez François Roboth [[[ 3 ] .

W 1988 roku otworzył swój pierwszy sklep, Mały guz , w 7 To jest Paris District (Avenue de la Motte-Picquet). W 1990 roku otworzył sklep na Rue Vavin w 6 To jest Arrondissement oraz w 1997 r. Sklep i herbaciarnia na Rue Saint-Honoré.

after-content-x4

W 1999 roku stworzył czekoladki aperitif z serem (kozie, Roquefort, Pont-l’évêque i épises).

W Japonii Jean-Paul Hévin jest dobrze znany [[[ 4 ] W [[[ 5 ] . W 2002 roku otworzył tam dwa pierwsze sklepy: w Tokio i Hiroszimie. To także rok, w którym uruchomił Hévin2, jego linię gotowej czekolady. W 2004 r. Codziennie ekonomiczny Nikkei Shinbun Klasa Jean-Paul Hévin N O 1 z producentów czekolady obecnych w Japonii. W latach 2002-2008 sześć butików Jean-Paul Hévin otworzyło się w Japonii. W marcu 2008 roku otworzył sklep w Hongkongu, a następnie dwa inne [[[ 6 ] i jeden w Szanghaju [[[ 6 ] W styczniu 2010 r. W 2014 r. Dom Hévin sprzedał 60% czekoladek w Azji, w tym trzydzieści ton w Japonii [[[ 7 ] .

W porządku chronologicznym [[[ 8 ] :

  • 1979: Złoty medal na konkursie gastronomicznym w Arpajon.
  • 1980: Pierwszy Prix Charles Proust.
  • 1982: First Prix Coupe de France de la Pâtisserie.
  • 1983: Pierwsza międzynarodowa nagroda za fabrykę czekolady (dziś World Chocolate Masters ).
  • 1984: First Prix wazon de Sèvres oferowany przez prezydenta Republiki w gastronomicznej konkurencji Arpajon.
  • 1986: Najlepszy pracownik we Francji – cukiernicze.
  • 2003: Club Chocolate Croqueurs przypisuje pięć tabletów Jean-Paulowi Hévinowi w klasyfikacji producentów czekolady z Francji.
  • 2004: Daily Economic Daily Nikkei Shinbun Klasa Jean-Paul Hévin N O 1 z producentów czekolady obecnych w Japonii.
  • 2005: „Super gorzki” makaron z czekoladą z Jean-Paul Hévin został wybrany na najlepszego makaronu w Paryżu w kategorii „klasycznej”.
  • 2005: Macaroony Jean-Paul Hévin są przyznawane ponownie.
  • Rozkosze czekolady , wyd. Flammarion,
  • Gorąca czekolada , wyd. dąb,
  • Best of Jean-Paul Hévin , wyd. Alain Ducasse, 2013
  1. ↑ Jean-Paul Hévin, Rozkosze czekolady , Éd Flammarion, kwiecień 2006
  2. ↑ François Simon, Jean-Paul Hévin , wyd. Assouline, Coll. „Memoirs”, luty 2008
  3. ↑ „Dobre fale fortepianu … gotowanie” w Improwizacja, więc fortepian , Jean-Pierre Thiollet, Neva éditions, 2017, s. 176. (ISBN 978-2-35055-228-6 )
  4. ↑ Véronique Guichard, „Luxury według Jean-Paul Hévin”, 9 lutego 2006 , na stronie Luxe-magazine.com, dostęp 29 czerwca 2008
  5. ↑ ” Również. Chocolat show à też », Pierwszy Jest Mars 2006. , na stronie ladepeche.fr, dostęp 29 czerwca 2008
  6. ↑ A et b „Operacja uwodzenia dla francuskich producentów czekolady w Chinach” , 21 stycznia 2010 r. Na RTlinfo.be, dostęp 23 stycznia 2010 r.
  7. ↑ Lena lutaud, « Francuscy producenci czekolady podbijają świat », Le Figaro, 29 października 2014
  8. ↑ „Jean-Paul Hévin …”, THURIès Gastronomy Magazine W N O 209, maj 2009

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • François Simon, Jean-Paul Hévin , wyd. Assouline, Coll. “Pamiętniki”, (ISBN 978-2-7594-0153-6 ) [[[ Prezentacja online ]
  • „Przewodnik po trendach”, Bieżące wartości W
  • „Spotkanie z Jean-Paul Hévin”, Rezydencja dekoracyjna W
  • „Madness of Choco Design”, Nowy obserwator W
  • „Art of Living: In the Head of Jean-Paul Hévin”, Magazyn Le Figaro W
  • „Projektant z czekoladą”, Strategie W

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4