Duńskie wybory legislacyjne w 2007 r. – Wikipedia

Duńskie wybory legislacyjne w 2007 roku
179 foteli (Większość absolutnej: 90 miejsc )
13 listopada 2007
Wyniki wyborcze i wyniki
Zarejestrowany				4 097 083
Wyborcy				3 483 533
				86,6%
	Lewy – Anders Fogh Rasmussen
	Głos			908 472
	26,26%				2.7
	Uzyskane miejsca			czterdzieści sześć	6
	Socjaldemokraci- Helle Thorning-Schmidt
	Głos			881 037
	25,47%				0,4
	Uzyskane miejsca			45	2
	Duńska popularna impreza – Pia Kjærsgaard
	Głos			479 532
	13,86%				0,6
	Uzyskane miejsca			25	Pierwszy
	Socjalistyczna popularna partia – Villy Søvndal
	Głos			450 975
	13,04%				7
	Uzyskane miejsca			23	dwunasty
	Popularna partia konserwatywna – Bendt Bendtsen
	Głos			359 404
	10,39%				0.1
	Uzyskane miejsca			18
	Duńska partia społeczna Margrethe Vestager
	Głos			177 161
	5,12%				4.1
	Uzyskane miejsca			9	8
	Liberalny sojusz – Naser Khader
	Głos			97 295
	2,81%
	Uzyskane miejsca			5
	Lista jednostek – Kierunek kolegialny
	Głos			74 982
	2,17% after-content-x4				1.2
	Uzyskane miejsca			4	2
Reprezentacja Zgromadzenia
Rząd
Towarzyski			Wybrany
Fogh Rasmussen Ii V – c – o			Fogh Rasmussen Iii V – c – o – y
Wybrany ustawodawca
66 To jest Parlament
Edytuj – zmodyfikuj kod – Zobacz Wikidata

Z Przewidywane wybory ustawodawcze odbywać się w Dania . 13 listopada 2007 .

System wyborczy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 179 posłów Folketing, jedyny pokój duńskiego parlamentu, jest wybierany za pomocą mieszanego systemu wyborczego, który kojarzy proporcjonalne głosowanie wielorominacyjne w ramach okręgu wyborczego z rozkładem przez kompensację. 175 miejsc są podzielone między 3 regiony: Kopenhaga, Jutland i wyspy. Te 3 regiony są podzielone na 3 okręgi miejskie i 7 okręgów wiejskich. Liczba miejsc przydzielonych do każdego z tych okręgów wyborczych, proporcjonalna do liczby jego mieszkańców, jest zmieniana co pięć lat. 135 z tych miejsc jest zarezerwowanych dla okręgu wyborczego, a pozostałe 40 jest kompensacyjne i podzielone między różne partie polityczne wchodzące do parlamentu, aby zapewnić je jak najbardziej dokładne. Aby uzyskać dostęp do dystrybucji miejsc kompensacyjnych, szkolenie musiało uzyskać minimum mandat w danym okręgu lub liczba głosów większych lub równych liczbie głosów niezbędnych do uzyskania mandatu w co najmniej 2 z 3 regionów Królestwo lub co najmniej 2% głosów oddanych na poziomie krajowym. Wyborcy mają również preferencyjny głos, co pozwala im wyrazić swoje preferencje dla kandydata na liście, na którą głosują: Dystrybucja mandatów na listach odbywa się zatem zgodnie z preferencyjnymi głosami, przy czym wybranymi kandydatami są osoby, które zebrali najwięcej Głosy preferencyjne na ich imieniu. Wreszcie, 2 miejsca są zarezerwowane dla Wysp Faroe i 2 innych na Grenlandii.

Aby przedstawić listy w wyborach legislacyjnych, każda partia musi być reprezentowana w folketing, gdy do głosowania. Jeśli tak nie jest, musi on zebrać liczbę podpisów odpowiadających 1/ 175 ^{To jest} Głosy uznane za ważne w ostatnich wyborach legislacyjnych.

Szkolenie polityczne w biegu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Partia liberalna (v) jest pierwszą partią polityczną w kraju i jest prowadzona przez premiera Andersa Fogha Rashmussen, ten post od 2001 roku. 52 miejsca do folketing, a zatem musi liczyć na sojusz z konserwatystami i wsparcie skrajnego prawa do rządzenia.
• Partia socjaldemokratyczna (SD lub A) od dawna jest pierwszą duńską siłą polityczną, zanim poprzedzona jest liberałami na końcu Xx ^{To jest} wiek. Pierwszy trening opozycyjny, on 47 posłów I jest prowadzony przez Helle Thorning-Schmidt.
• Partia Ludu lub Duńska Partia Ludowa (DF) to nacjonalistyczna i konserwatywna daleka formacja pod przewodnictwem Pia Kjærsgaarda. Silny 23 miejsca W parlamencie, stronie trzeciej w kraju, popiera koalicję rządową, ale nie uczestniczy.
• Popularna Partia Konserwatywna (KF), kierowana przez Bendt Bendtsen, jest członkiem partii centralnej koalicji rządowej. Z Partią Socjaldemokratyczną i Partią Liberalną jest to jedna z najstarszych partii w Danii.
• Partia społeczna (RV), prowadzona przez Marghrethe Vestagera, która zastąpiła 15 czerwca Ostatni w Marianne Jelved jest niewielką partią lewicową, która twierdzi, że jest radykalizmem. Jest częścią opozycji z 16 miejsc Au folketing.
• Socjalistyczna Partia Ludowa (SF) Villy Sovndal, socjalistyczna i ekologów, jest również członkiem opozycji i liczy 11 posłów .
• Lista jedności (E) lub Red and Green Alliance jest skrajnym lewicowym sojuszem łączącym Partię Komunistyczną (DKP), partię pracowników socjalistycznych (SA) i socjalistycznej lewicy (vs). Prowadzony przez komitet wykonawczy 25 osób , ona jest właścicielem 6 miejsc w parlamencie.
• Centrum Demokratyczne (CD) jest reprezentowane w Folketing przez zastępcę: Louise Frevert, były członek Partii Ludowej.
• Nowy sojusz, nowa partia centrystyczna założona przez popularnego Nasera Khadera i posłów do posłów Anders Samuelsen i Gitte Seeberg, nie jest reprezentowana w Folketing, ale wyniki, które przypisują ostatnie badania, około 5%, ujawnia, że ​​prawdopodobnie dokonuje twojego wejścia . Chce lepszej integracji imigrantów, wzmocnienia miejsca Danii w Unii Europejskiej i ustanowienia jednego podatku dochodowego (40%)

Plakaty wyborcze dla kandydatów różnych stron

Rozwiązanie Folketing, ogłoszone przez liberalnego premiera Andersa Fogha Rasmussen 24 października U Tribune of Parlament doprowadził do ustanowienia przewidywanych wyborów legislacyjnych zgodnie z konstytucją z 1953 r. Ich zwycięstwo w wyborach legislacyjnych w 2001 r. Skorzystał z dobrej oceny i jego postępu w ankietach dotyczących opozycji, aby uzasadnić swoją decyzję pragnieniem plebiscytu, co w rzeczywistości byłoby chęcią zrobienia bez poparcia z skrajnego prawa. być w stanie nadal rządzić ^{[[[ Pierwszy ]} . Jeśli prawo powtórzy się, Anders Fogh Rasmussen mógłby działać przez trzecią kadencję.

Rasmussen miał nadzieję konkretyzować swoje aspiracje przy wsparciu nowego sojuszu, stworzył 7 maja 2007 Przez bardzo popularny Naser Khader, który według pierwszych ankiet może dokonać niezwykłego wpisu w parlamencie. Według profesora Jorgen Elklit z University of Aarhus, ta nowa partia byłaby w połowie drogi, w spektrum politycznym, Partii Socjalmu i Partii Konserwatywnej ^{[[[ 2 ]} . Nie wystarczy to jednak, biorąc pod uwagę niskie wyniki ostatecznie uzyskane przez nowy sojusz.

Zgłoszono trzecią najbardziej konkurencyjną gospodarkę na świecie przez Światowe Forum Ekonomiczne, duńska gospodarka końca 2007 r. Wyprowadziła swoje zdrowie z systemu gleckości, który również przyczynił się do sukcesu innych narodów skandynawskich. Jednak wzrost gospodarczy, wówczas o 3,5%, został ogłoszony w dół, a kraj, gdyby mógł się pochwalić jednym z najniższych stóp bezrobocia na świecie, mógłby wkrótce spotkać się z brakiem pracy w niektórych sektorach ^{[[[ 3 ]} . Rząd ogłosił roczny plan redukcji podatków, najwyższy na świecie, wynoszący 10 miliardów koron (1,34 miliarda euro) od 2008 r. W celu zwalczania tego zjawiska. Planował również opodatkowanie energii, aby zawierać inflację i zwiększyć wydatki publiczne o co najmniej 2% w przyszłym roku. Reformy te były zagrożone ustępującą większość z politycznego punktu widzenia, najnowsze ankiety opinii wykazujące, że Duńczycy, w tym prawicowi sympatycy, nie byli korzystni do obniżek podatków, jeśli muszą przekroczyć finansowanie usług publicznych, potwierdzając ich przywiązanie do państwa opiekuńczego.

Obrona państwa opiekuńczego była głównym tematem kampanii partii opozycyjnych, która również starała się krytykować rządową politykę imigracyjną, która umieszcza irackie uchodźcy w sytuacji niepewności ^{[[[ 4 ]} . Europa była również jednym z głównych tematów kampanii. Jeśli Anders Fogh Rasmussen starał się odroczyć kwestię możliwego referendum w sprawie traktatu reformowego modyfikującego traktat Unii Europejskiej i traktatu ustanawiającemu społeczność europejską, przyjęty, przyjęty Unia Europejska, przyjęła Unię Europejską, przyjęła Unię Europejską 18 października Ostatni przez 27 szefów państwa i rządu Unii Europejskiej w Lizbonie, opozycja oświadczyła, że ​​wdroży to jak najwcześniej, polegając na sondaży, mówiąc, że większość Duńczyków życzy organizacji referendum na temat nowego Traktat europejski ^{[[[ 5 ]} .

Ostatnie ankiety zawiadomienia dały ustępującą większość: według badania opublikowanego 24 października Ostatni w gazecie Berlingske, przypisano jej prawie 50% głosów, w porównaniu do 42% dla lewej opozycji i prawie 7% dla nowego sojuszu. Ta znacząca różnica, potwierdzona przez karty do głosowania, nadal pozostanie najniższa zarejestrowana między większością a sprzeciwem 6 lat ^{[[[ 6 ]} .

Duńskie wybory legislacyjne w 2007 roku ^{[[[ dwunasty ]}

Impreza		Głosy	%	+/-	Siedzenia	+/-
	Partia Liberalna (V)	908 472	26.26	2.77	czterdzieści sześć	6
	Socjaldemokraci (SD)	881 037	25.47	0,37	45	2
	Duńska popularna impreza (o)	479 532	13.86	0,61	25	Pierwszy
	Socjalistyczna popularna partia (f)	450 975	13.04	7.05	23	dwunasty
	Popularna partia konserwatywna (c)	359 404	10.39	0,12	18
	Duńska partia społeczna (b)	177 161	5.12	4.06	9	8
	Liberalny sojusz (i)	97 295	2.81	NV	5	5
	Lista jednostek (Ø)	74 982	2.17	1.23	4	2
	Demokratyczni chrześcijanie (k)	30 013	0,87	0,86	0
	Niezależny	549	0,02	–	0	–
	Grenlandia				2
	Miejsca na wyspach Faroe				2
Sutyki wyrażone		3 459 420	99.31
Biały i narysuj		24 113	0,69
Całkowity		3 483 533	100	–	179
Wstrzymanie się od głosu
Zarejestrowany / uczestnictwo		4 022 920	86,59

Udział osiągnął 86,6%.

Wychodząca większość (V, DF, KF), z 89 miejsc , brak miejsca na inwestycję w absolutną większość fragmentów folketingowych, ale mimo to jest pewny wsparcia zastępcy wysp Faroe. Liberałowie premiera Rasmussen są przygnębione, podczas gdy konserwatyści utrzymują siebie, a Partia Duńczyka wygrywa miejsce. Po lewej stronie socjaldemokraci jako lista jedności wycofują się bardzo nieznacznie, podczas gdy partia-popularna partia prawie podwaja swój wynik w 2005 roku, a radykałowie widzą, że ich wynik jest prawie podzielony przez dwa. Rozczarowanie dla nowych centrystów sojuszu, którzy z 2,7%osiągnęli występ w dnie widelca tego, co może pozwolić im mieć nadzieję na ankiety.