Błogosławiona Virgin Maria del Rescue

. Błogosławiona Virgin Maria del Rescue , nazywane również SUPER lub po prostu Madonna del Rescue , jest jednym z apelacji, z którymi Kościół katolicki Venera Maryja, matka Jezusa.

after-content-x4 „Święta Maryja, pomóż wam biednym, pomóż słabo, zanotuj płacząc, módlcie się za ludzi, interweniując za duchowieństwem, wstrzymuje się za oddanie seksom kobiet; Czujesz całą twoją pomoc, która świętuje twoje święte wspomnienie. ”

( Z Brewiarz )

Kult urodził się w Palermo w 1306 roku. We Włoszech Dziewica Rescue jest patronem miast Caltavuturo, Castellammare del Golfo, Cori, San Severo, Sciacca. W Castellammare del Golfo z w sumie około 195 kijeń wotywnych w centrum miasta morskiego 74 poświęcono dziewice ratunkowej.

Kult został założony w Palermo w 1306 r., Po rzekomym pojawieniu się Dziewicy dla ojca Augustyny ​​Nicoli La Bruna. Zgodnie z tradycją mnich, cierpiący na nieuleczalne zło, a teraz umierające, zostałyby uzdrowieni przez Madonnę, która w zamian poprosiłaby go, aby rozpowszechniła wiadomość o cudu i sprawił, że przywołał ją imieniem Matka ratowniczej . Następnie nastąpiły dwa inne objawienia, zawsze w Palermo, w jednym z nich, dziewica polowała na piekielną istotę z patykiem dziecka.

Od tego momentu Augustianie rozprzestrzenili kult Madonna del Rescue najpierw w Królestwie Sycylii, a następnie w pozostałej części Włoch i w innych krajach europejskich.

Dziewica ratunkowa jest ogólnie przedstawiona, gdy ma zamiar uderzyć diabła, który przylgnie z przerażonym na nogi. Przede wszystkim z tym wymownym obrazem, który poinformował lud wiernych natychmiast uświadomił sobie wszechmoc boskości w diabłach, że ojcowie augustyni rozpowszechnili oddanie ratownika, edukując chrześcijan do zaufania w pośrednictwie, uważani za Salvifica, Madonna.

Palermo [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Założona w XIV wieku kult w stolicy sycylijskiej, z bizantyjską ikoną Kościoła S.agostino, który od tego czasu jest znany jako Madonna del Rescue.

W 1424 r. Urodziło się konfrontacje Matki Bożej Ratunkowej, w oratorium Kościoła Augustianu, aw 1606 r. Zbudowano kościół Madonna del Soccorso. ^[Pierwszy]

Castellammare del Golfo [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W Castellammare del Golfo, w prowincji Trapani, smaczny fakt miałby miejsce 13 lipca 1718 r., Kiedy miasto było w Fakty Center of War; Wojna miała miejsce między Filippo V i Amedeo di Savoia w posiadaniu Sycylii. ^[2] Hiszpański statek, ścigany przez pięć angielskich statków, przychodzi, aby schronić się pod zamkiem, z którego odrzucane są statki wroga; Odpowiadają one na atak, odpowiadając artylerią. ^[2]

Ludzie, przestraszeni, głośno błagają cudowne ratunek dla swojego patrona: wszyscy uciekają z miasta i pomimo ciosów artylerii angielskiej nikt nie jest zabity ani ranny. Ale nagle, z cudem wszystkich, ze skali Monte Delle pojawiłby się White-Winstita Madonna, a następnie wielu aniołów, którzy schodzą w kierunku Cala Marina; Ta wizja przestraszyłaby Brytyjczyków, którzy porzucają port. ^[2]

Nazwa Madonna del Soccorso wywodzi się z tego niezwykłego faktu.

W rzeczywistości co dwa lata, 13 lipca w Zatoce Perskiej, odbywa się „historyczne ponowne unieważnienie” ogromnej interwencji Marii Santissima del Rescue na rzecz miasta Castellammare.

Kościół matki miasta jest oddany Madonna del Rescue.

Lamezia terme [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Oddanie dla Madonna del Rescue jest szczególnie odczuwalne w Magolà Hamlet, w Lamezia Terme, ale także w całym regionie. Na zielonym wzgórzu, które dominuje w mieście Lamezia terme i wychodzi na pianę di sant’eufemię, w najbardziej panoramicznym punkcie, sanktuarium Madonna del Rescue. Obecność tego kościoła nadała wtedy nazwę całego obszaru, w rzeczywistości Lametine Lud zwany wzgórzem Squeezor, Ale to jest Contrada Magolà. Według badań historycznych Don Pietro Bonacci (1915-2007), oddanie dla Madonna del Rescue jest bardzo starożytne, początkowo praktykowano w kościele reformowanych ojców S. Francesco (obecnie kościół Santa Maria Maggiore) w Bardzo odległe czasy. To oddanie było również używane w kościele w Santa Lucia, który do XVIII wieku miał tytuł Parafia S. Maria del Rescue, Następnie przekazał do kościoła Magolà. Mówi się, że zreformowani ojcowie trzymali z wielką dekoracją cudowny obraz Madonny namalowanej przez San Luca i sprowadzony przez Jerozolim przez franciszkańskiego brata, który wylądował w Sant’eufemii, który zachorował i umarł u reformowanych ojców. Ten obraz miał wielką czwartkę ze względu na swoje ciągłe podziękowania, ale obecnie nie znaleziono śladu i zniknął. Kolejna legenda mówi, że kult w Magolà zaczyna się po odkryciu zdjęcia dziewicy zagubionej przez Angevins, którzy przybyli w obszary Nicastro (obecnie Lamezia Terme), aby walczyć z Swabianami. W rzeczywistości z tej legendy podczas imprezy urodziła się pieśń dialektalna w czasach starożytnych. W wersecie śpiewano, że święty obraz został znaleziony w plątaninie cierni po długim czasie ( … było oczywiście pełne długiego, a smarem i gigantami Nocunafing …). Ale prawdziwa historia mówi, że w 1719 r. Na terytorium Magolà istniał kiwoty ( „Conicella”) , wzniesiony przez braci kotów na oddanie, ponieważ Dziewica była wystawna z łaskami i cudem wobec ludzi, którzy do niej pobiegli. Nabożeństwo rozprzestrzeniało się w całym regionie i w innych krajach Kalabrii. Obecny kościół został zbudowany wkrótce po budowie dochodzenia wotywnego. W rzeczywistości dokument donosi, że ukończono w 1740 r. Inne dokumenty tak wiele mówią o tym oddaniu Madonna del Soccorso, praktykowanej szczególnie przez pobliskie dzielnice, takie jak Zangarona i Fronti. Przed epoką nie było kościołów, dlatego mieszkańcy, którzy w większości wykonywali zawód Cestii, poszli do Nicastro, aby sprzedać, ale po raz pierwszy zatrzymali się na ratunek, aby wysłuchać Mszy. 6 marca 1769 r. Kościół otrzymał wizytę apostolskiego wikariusza Mons. Paolino Pace, który opisuje kościół, mówiąc o cennym ołtarzu poświęconym na rzecz B. Marcus V. Wyślij zasadę (Błogosławiona Dziewica Maryja ratownicza) i dwóch innych poświęconych Jezusowi Crucifix i S. Job. Do 1783 r. Kościół spada dobry okres, pomimo zdarzenia sejsmicznego, które zmieniło wszystko radykalnie. Na początku dziewiętnastego wieku penetrował cholerę i zbudowano mały szpital, aby leczyć chorych. W XX wieku wszystko wraca do normy, a uroczystości rozpoczynają się na cześć Madonny, które zostały założone w trzecią niedzielę lipca, poprzedzoną noweną. Sobota była używana do zrobienia Jerado , w którym był cały dzień z Madonną i tradycyjnymi hymnami. W dniu partii, po kilku masach, procesja z posągiem Nasz Madonna di U Suncaru, I spojrzał z wzgórza, aby pobłogosławić miasto. Obecne były także świetne targi. Dzisiaj impreza odbywa się w ten sam sposób, ale kilka tradycji zostało utraconych jako targi i jest znacznie zmniejszone.

San Severo [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Dziewica, czczona w poświęconym jej sanktuarium, jest głównym patronem miasta i diecezji.

Również w San Severo kult Madonna del Soccorso jest powiązany z Augustianami, którzy w mieście mieli klasztor (z sąsiednim kościołem Sant’agostino) potwierdzony od 1319 r. W 1514 r., Po okresie przeprowadzki, braci braci Promowany kult Czarnej Madonny: według legendy, sanseverese statua dziewicy – czterset osiemdziesiąt prac, które nie odpowiadając na ratujące standardy ikonograficzne, zostało barokowe w 1760 r. Przez artystę Nicolę Antonio Brudaglio z Andrii – przybyłby z Sycylii w 1564 r. Kiedy klasztor augustyny ​​został ostatecznie stłumiony (1652), oddanie Madonnie było utrzymywane przy życiu Massari di Campo (Właściciele), którzy po 1679 r. Spotkali się w konfrontacji, kanonicznie wzniesiony w 1704 r. I podniesiony do Arciconfraternita w 1870 r.

Jako obrońca pól czarna dziewica, która po prawej zawiera uszy pszenicy, gałęzie oliwnej i wiązkę winogron, przywoływała się za każdym razem, burze i inne niebezpieczeństwa zagroziły uprawom sanchevery. Po pierwszej procesji pokutnej w 1580 r. Statua Madonny została sprowadzona na pola i na ulicach miasta w latach 1737, 1753, 1754, 1762, 1767, 1774 i 1783 Kroki po rewolucji Jakobinów w 1799 r., Kiedy na żądanie Massari zostało ono wniesione do procesji dla miasta w celu perswazji politycznej.

W pierwszej połowie dziewiętnastego wieku, równolegle do szybkiego wzrostu klasy właścicieli ziemskich, kult dla Virgin Bruna bardzo się rozwinął, aw 1857 r. Wybrano Madonnę Patron jest równie główny miasta i diecezji. 8 maja 1937 r. Jego posąg, który od początku dziewiętnastego wieku był pokryty bogatymi sukienkami w haftowanym jedwabnym ostrze, został uroczyście koronowany złotymi diadami z szlachetnymi kamieniami.

Pomimo cery Madonny, to Bruno, dziecko noszące w ramionach jest z europejskiego fizjognomii; Oryginał też biały został zastąpiony w 1760 roku.

Dziewica, której uroczystość występuje 8 maja, jest obchodzona w tym miesiącu. Patronalna uczta, popularnie znana jako Partia ratunkowa (lub, par excellence, impreza ), jest obchodzony w trzecią niedzielę maja i następnego poniedziałku. Charakterystyczne barokowe wydarzenie, które każdego roku przyciąga kilka tysięcy odwiedzających, partia charakteryzuje się dwoma wystawnymi procesjami, w których na ramionach przebywa liczne symulakra świętych.

Obie święte procesje są naznaczone truskawkami bateria Pirotechniczny, również nazywany pożary , podpalony w przejściu procesji w ponad dwudziestu dzielnicach, bogato ozdobionych odpowiednimi kolorami według Palio, który jest przypisany do dzielnicy, który stał się najlepszym ogniem. Ponadto podczas pożaru baterii uwolniono rasę Fujenti , tłum młodych ludzi, którzy podążają ścieżką pożarów biegnących w niewielkiej odległości od eksplozji.

• Francesco de Ambrosio, Historyczne wspomnienia o oddaniu najświętszej dziewicy ratunkowej, patronu miasta Sansevero i nowenów na cześć Ss. Dziewica , Lucera, typografia Salvatore Fepi, 1859.
• Giovanni Checchia de Ambrosio, „Suma nigra, formosa SED …” , San Severo, Dotoli, 1979.
• Antonio Masselli, Uwagi historyczne na temat oddania dla Dziewicy Ratunków , San Severo, Chromograficzne Dotoli, 1987.
• Armando Gravina, Dziewica ratunkowa i społeczność San Severo. Refleksje na temat popularnego oddania i patronatu , San Severo, Dotoli, 1990.
• Francesco Arranti – Mario Bocola, Madonna del Rescue między historią maryjną a oddaniem San Severo, Esseditrice, 2000.
• Emanuele d’Angelo, Historyczne notatki na temat patronu San Severo , w «Beyond the Door», czerwiec-lipiec 2002, s. 1. 21.
• Leonardo Tricarico, “Czarna twarz”. Madonna del Rescue w Fire Fire Festival w San Severo , Aprycena, Malatesta Graphic Arts, 2004.
• Festa Castellammare del Golfo . Czy Trapaniwelcome.it .
• Nasz historyczny ponowna reakcja naszego najważniejszego patrona w Castellammare del Golfo . Czy Siciliainfesta.com .