Johannes Georg Bednorz – Wikipedia

Johannes Georg Bednorz , urodzony 16 maja 1950 r. W Neuenkirchen w Niemczech jest niemieckim fizykiem. Dzielił Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki z 1987 roku za pracę nad nadprzewodnikami o wysokiej temperaturze ^{[[[ Pierwszy ]} .

Urodził się w Neuenkirchen. W 1968 roku zaczął studiować mineralogię na University of Münster.

W 1982 r. Został zatrudniony przez IBM do pracy w ich laboratorium Zurychu, dołączył do Karla Alexandra Müllera, który przeprowadził badania nad superprzewodnikami ^{[[[ 2 ]} . W 1983 r. Rozpoczęli systematyczne badanie właściwości elektrycznych ceramiki powstałych z tlenku metali przejściowych. Dziedzina badań jest wówczas zupełnie nowe i nie prowadził żadnego elementu teoretycznego, Karl Alexander Müller znał te materiały i być może z czystej intuicji wpadł na pomysł przetestowania nadprzedania. Do tej pory nie ma modelu kwantowego dla tego rodzaju nadprzewodnictwa. W 1986 r. Uzyskali nadprzewodnictwo w tlenku baru-lenitu w temperaturze 35 K. W ciągu ostatnich 75 lat znana minimalna temperatura krytyczna wzrosła z 11 K w 1911 r. Do 23 K w 1973 r., Aż już nie jest modyfikowana do czasu. W przełomie Müllera i Bednorz. W niecały rok inne zespoły, oparte na pracy Müllera, przyniosły rekord 93 K. W 1987 „Dla ich ważnego przełomu w odkryciu nadkształcenia w ceramice ^{[[[ Pierwszy ]} » . Jest to najkrótszy okres między odkryciem a jego nagrodą przez Nagrodę Nobla od jego stworzenia.

• (W) Autobiografia Na stronie Nobel Foundation (opaska na stronie zawiera kilka linków dotyczących ceremonii wręczenia nagród, w tym dokument napisany przez zwycięzcę – Wykład Nobla – który szczegółowo opisuje jej wkład)
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :