Jaguar Typ C: Wikipedia

. Jaguar C-Type (Zatytułowany Jaguar XK120-C) to samochód konkursowy zbudowany przez producenta Jaguara w latach 1951–1953. Ten model wygrał 24 godziny Le Mans w 1951 i 1953 r.

To pochlebne wyniki trzech Jaguar XK120 zaangażowanych w 24 godziny Le Mans 1950, które zmusiło Jaguara do stworzenia wersji konkurencyjnej. W przeciwieństwie do tego, co sugeruje jego nazwa, Jaguar XK120-C lub typu C prawie nie ma związku z tym, który go urodził.

Podwozie składa się teraz z montażu światła i solidnych rur, które mają pomieścić zestaw pudełkowy i mostowy. Most jest podłączony do ramion solidarnościowych prętów skręconych umieszczonych poprzecznie. Ruchy tych prętów są amortyzowane przez klasyczne teleskopowe amortyzatory „Newton”, a nie z ramionami dźwigni jak na XK120. Z przodu znajdujemy urządzenie XK120, niezależne koła z prętami skrętnymi i prętami przeciwrolowymi. Kierownictwo porzuca sprawę „Burmana”, aby odziedziczyć precyzyjny, lekki i bezpośredni stojak. Hamowanie bębna jest poprawione.

Kredyt jest dziełem aerodynamika Malcolma Sayera autora przyszłego Jaguara Type D i Jaguar Type E. Zaprojektowany w aluminium, ciało było przedmiotem zaawansowanego badania aerodynamicznego. Linia jest niska, płynna i trzeźwa w najczystszym stylu tac z lat 50. XX wieku.

Silnik to słynny blok XK 3,4L już zamontowany w XK120. Korzyści z preparatu polegającego na zwiększeniu średnicy zaworów wydechowych, modyfikacji sprężyn zaworów, zastosowania wałka rozrządu „wysokiego podnoszenia” i dodania dwóch S.U. H8. W ten sposób moc wychodzi 160 Ch na bloku serii przy 205 Ch Dla tej wersji konkursu.

Transmisja ma lekką kierownicę silnika, wzmocnione sprzęgło Borg & Beck, skrzynią biegów „zamkniętą” i tylny most Salisbury.
Samochód jest wyposażony w 16 -calowe koła niciowe z lekkimi felgami stopowymi.

Typ Jaguar C nie jest w rzeczywistości ostrą wersją XK120, jest to zupełnie inny samochód.

Główna ewolucja Jaguara typu C interweniowała w 1953 r. Przez 24 godziny Le Mans tego samego roku. Powoduje to polowanie z zbędną wagą. Modele „fabryczne” popełnione na test mają podwozie, którego odcinek rur został zmniejszony, jeszcze drobniejszy korpus aluminiowy, lżejszy aparat elektryczny i elastyczny zbiornik typu lotnictwa. Po stronie mechanicznej zasilacz otrzymuje trzy gaźniki Webera 40 Dcoe, nowe trzyosobowe sprzęgło, a wreszcie słynny system hamowania dysk, który Jaguar pomógł wspólnie rozwijać się z Dunlop i Girling. W ten sposób samochód zarabia około pięćdziesięciu kilogramów i ponad 15 koni.

Jaguar Typ C był jednym z odniesień do konkursu motoryzacyjnego w pierwszej części lat 50. XX wieku. Wygrał 24 godziny Le Mans w 1951 i 1953 r., Trofeum turystyczne w 1951 r., 12 godzin Reims i Hyères w 1953 r. Główne testy. Na wybrzeżu wygrała w Mont Washington w 1953 i 1954 roku. Miała przyjemność we włoskich wydarzeniach, takich jak Mille Miglia lub La Targa Florio.

Le Mans 24 godziny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wybudowany Czerwiec 1951 I Sierpień 1953 W Coventry jaguar typu C wyprodukowano w 53 egzemplarzach. Dzisiaj ten model stał się klasykiem na rynku motoryzacyjnym kolekcjonera. Ocalałe kopie są doskonale znane i udokumentowane. W Sierpień 2015 , autentyczna kopia została wynegocjowana 13,2 miliona dolarów podczas amerykańskiej aukcji ^{[[[ Pierwszy ]} . Ceny zmieniają się zgodnie z listą nagród samochodów i ich stopniem oryginalności. Obficie zanurzony typ Jaguar C jest modelem skopiowanym przez wielu rzemieślników. W ostatnich dziesięcioleciach wyprodukowano liczbę replik o zmiennej jakości. Zostaje odbudowany przez Jaguar Classic Division w 8 egzemplarzach i nosi nazwę typu C „Kontynuacja”.