Pełne zatrudnienie – Wikipedia

. pełne zatrudnienie (lub pełne zatrudnienie ^{[[[ Pierwszy ]} ) jest sytuacją, w której bezrobocie na terytorium jest redukowane do niezmiennego bezrobocia ^{[[[ 2 ]} , lub w tempie mniejszym niż 5% w rozumieniu ILO ^{[[[ 3 ] W [[[ 4 ]} . Nie ma szczególnych trudności w znalezieniu pracy.

Pełne zatrudnienie może dotyczyć całej gospodarki lub tylko niektórych rynków pracy (na przykład rynek wykwalifikowanych rzemieślników), gdy przejście z jednego rynku pracy do drugiego jest niskie.

Karta Organizacji Narodów Zjednoczonych potwierdza „pełne zatrudnienie” w art. 55 w rozdziale IX ^{[[[ 5 ]} . Europejska karta społeczna potwierdza to również jako prawo do pracy ^{[[[ 6 ]} .

Wielki kryzys był naznaczony czasem dramatycznym sytuacjami bezrobocia i ubóstwa.

Często uważa się, że kraje rozwinięte były w pełni zatrudniające w ciągu trzydziestu wspaniałych lat. Bezrobocie gwałtownie wzrosło, szczególnie w Europie, ale także w Stanach Zjednoczonych. Sytuacja w 2013 r. Bezrobocia w Europie w 2013 roku ^{[[[ 7 ]} oraz w Stanach Zjednoczonych ^{[[[ 8 ]} pokazuje, że powrót do pełnego zatrudnienia prawdopodobnie nie należy wziąć pod uwagę w perspektywie krótkoterminowej w obecnych kontekstach politycznych.

Termin pełne zatrudnienie pojawiło się po raz pierwszy w 1913 r. Pod piórem Arthura Cecila Pigou.

Nie będąc teoretykiem pełnego zatrudnienia, Keynes jako pierwszy wyraźnie zdefiniował tę koncepcję z 1936 roku.

Pełne zatrudnienie jest celem wyświetlanym przez wszystkie rządy, ale metody ich osiągnięcia różnią się radykalnie, a także miejsce tego celu w kolejności priorytetów (w porównaniu z walką z inflacją, wzrostem gospodarczym, zmniejszeniem nierówności dochodu itp. .).

Liberalni ekonomiści czasami kwestionują możliwość we Francji, aby przeprowadzić reformę państwa opiekuńczego, które uznają za konieczne.

Debaty na temat możliwości osiągnięcia pełnego zatrudnienia zawsze istniały w okresach, w których nie zostało osiągnięte. Niektóre polityki zrezygnowały z rezygnacji z pełnych celów zatrudnienia, podczas gdy inne uważają to za wybór polityczny. Zatem niektórzy zastanawiają się, czy pełne zatrudnienie nie jest przestarzałym pomysłem, podczas gdy inni szukają nowych sposobów, aby do niego dotrzeć lub podejść do niego.

Czy pełne zatrudnienie jest niemożliwe? [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Niektórzy marksistowie ^{[Ref. niezbędny]} W odnosząc się zasadniczo do przykładu niektórych krajów europejskich ^{[Ref. niezbędny]} , Rozważ, że pełne zatrudnienie jest teraz niemożliwe.

• Uprzemysłowienie przekształciło chłopów w pracowników, a następnie usterzację w pracowników.
• Automatyzacja wywłaszczyła się z jednej strony inicjatywy pracy (jednocześnie tworząc nowe, bardziej wykwalifikowane, ale mniej liczne zawody, w oparciu o wiedzę: gospodarkę wiedzy).
• Jeśli chodzi o niektóre kraje europejskie, po okresie ulepszeń i postępu, trzydzieści chwalebnych lat od 1945 do 1975 r. Różne przyczyny przydzielone do komputeryzacji generowały spółkę, która ożywia zatrudnienie.
• . Xxi ^{To jest} Century rozpoczyna się robotyzacją, która może usunąć niektóre mniej wykwalifikowane zadania, tworząc nowe w celu ustanowienia tej robotyzacji i jej konserwacji (ale w bardziej ograniczonej liczbie).

Ci, którzy myślą, że równowaga opiera się na chronicznym zatrudnieniu, chcą przemyśleć model operacyjny ludzkich firm, który do tej pory opiera się na koncepcji pełnego zatrudnienia. Rozwiązanie wzrosłoby wzrost wydajności i spadek czasu pracy, aby zwiększyć czas wolny, co zwiększyłoby konsumpcję, tworzenie i więzi społeczne. Niektóre oferują równolegle wdrażanie uniwersalnego dochodu postrzeganego przez wszystkich, które można wypełnić dla tych, którzy wybierają go według pracy płatnej (pracownik lub niezależne).

Dla ekonomisty Bernard Friot, specjalisty w zakresie systemów ochrony socjalnej, nigdy nie byliśmy tak blisko pełnego zatrudnienia ^{[[[ 9 ]} .

Pełne zatrudnienie i postęp techniczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Idea destrukcyjnego postępu technicznego pracy została odparta przez Alfreda Sauvy’ego w 1980 roku w swojej pracy Maszyna i bezrobocie . Jeśli ten postęp rzeczywiście generuje bezużyteczność niektórych transakcji lub silny wzrost ich wydajności, pozwala to jednak na „rozlanie” w innych sektorach (takich jak usługi), tworząc nowe możliwości.

Pełne zatrudnienie i relokacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ponadto globalizacja i relokacja wynikająca z niego są przyczyną niedostatecznego zatrudnienia w krajach o wysokim dochodzie. Rzeczywiście, gdy produkcja jest przeniesiona z kraju A do kraju B, dochód ze sprzedaży tej produkcji wynajął pracowników w kraju B i nie płaci już w kraju A. Kraj w tym kraju spadnie jego masowego wynagrodzenia.

I odwrotnie, relokacja zwiększa zatrudnienie w kraju B, przy niższych dochodach.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]