Leon Gasinel – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Homonimiczne artykuły patrz Gastinel.
Léon Gustave Cyprien Gastinel jest francuskim skrzypkiem i kompozytorem, urodzonym w Villers-les-pots w Côte-d’or le le [[[ Pierwszy ] i zmarł w Fresnes [[[ 2 ] .
Léon Gastinel podjął swoje pierwsze muzyczne kroki w swoim rodzinnym Burgundii, w Auxonne i Dijon, gdzie lokalne społeczeństwo filharmoniczne gra symfoniczne otwarcie swojej kompozycji, gdy jest to zaledwie czternaście lat [[[ 3 ] .
W 1840 r. Wszedł do Conservatoire de Musique i zdobił się w Paryżu, gdzie był uczniem Guérin, a następnie Alard na skrzypcach [[[ 4 ] . Równolegle jest skrzypkiem w Orkiestrze Opéra-Comique, a następnie będzie skrzypkiem i alystą w Concerts Society of the Conservatory [[[ 5 ] . W 1843 roku wziął lekcje kompozycji Halévy [[[ 6 ] I, najwyższa konsekracja, wygrywa Grand Prix Rzymu z kantatą Vélasquez w 1846 roku [[[ 7 ] .
Jako „Autor Trios, Kwartety i kwintety napisane z taką samą czystością, jak elegancją, i gdzie rozpoznajemy kompozytora zajmującego się godnością jego sztuki” [[[ 8 ] , W 1865 roku otrzymał nagrodę Chartier od Instytutu Produkcji Muzyki Chamber [[[ 9 ] .
Léon Gastinel jest również bliski popularnego ruchu muzycznego mas sierot. W ten sposób uczestniczył w 1874 r „Celem zainicjowania wielu sierot i instrumentalnych firm według wiedzy arcydzieł wielkich mistrzów, wzywając ich do przyczyniania się do aktywnej pomocy w interpretacji tych dzieł w ogólnych egzekucjach. Opiekuje się organizacją konkursów muzycznych i festiwali. »» [[[ dziesięć ] On jest prezydentem [[[ 11 ] . Jest także zaangażowany w Towarzystwo Composers, którego jest wiceprezesem od ponad dwudziestu lat [[[ dwunasty ] .
Został mianowany publicznym urzędnikiem dochodzeniowym w porządku akademickim palmami w 1891 r. [[[ 5 ] i Knight of the Legion of Honor w 1900 roku [[[ 13 ] .
Mieszkał w N O 5 rue Michelet ( 6 To jest Paris Arrondissement), Rue Palatine i Fresnes [[[ 14 ] .
Płodny kompozytor [[[ 15 ] , napisał dwie symfonie [[[ 16 ] , cztery oratoriowie, trzy główne pokazy orfeoniczne, kilka oper i oper komicznych, symfonia koncertowa dla dwóch skrzypiec z orkiestrą, dwa otwarcia i wiele dzieł muzyki kameralnej.
Oratoria [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Ostatni dzień ;
- Siedem słów Chrystusa ;
- Saul ;
- Morze ;
Opera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Król Ménestrel , Opera, której jest także biblioteką;
- Lustro , Opera-Comic in One Act, broszura Alfreda Bayarda i Davrecourta, stworzona w Opéra-Comique Le ;
- Opera z systemem Windows , operetta w 1 akcie, stworzyła W The Théâtre des Bouffes-Parisiens, na broszurze Ludovica Halévy;
- Tytus i Bérénice , Operetta in 1 Act, w broszurze Édouarda Fourniera, stworzył ;
- Zielony krzak , Opera-comic in 1, słowa pana de Fonteillesa, reprezentowane w théâtre-lyrique le ;
- Pieśniarz , Opera w czterech aktach, broszura kompozytora, stworzona w Grand-Théâtre de Nice the ;
- Opera z fetyszami ;
- Uczciwe , 60 występów w Lyrique Théâtre;
- Poparcie ;
- Ourania ;
- Pani z łąk ;
- Niebieski tulipan ;
- Trzy plotki .
Balet [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bałagan [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Uroczysta masa , utworzone w kościele Saint-Vincent-de-Paul w Paryżu w dniu festiwalu oczyszczania, 1859;
- Nowa uroczysta masa , wykwalifikowany jako „Świadomie i niezwykłe dzieło ogólnego poczęcia i bogactwa szczegółów” [[[ 18 ] Par Hector Berlioz, 1860.
Melodie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Muzyka symfoniczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Dwa Symfonie (1850 i 1888);
- Symfonia koncertowa dla dwóch skrzypiec z orkiestrą;
- dwa otwory;
- Wiersze symfoniczne.
Muzyka kameralna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Trio z fortepianem;
- Trzy kwartety łańcuchowe;
- kwartet z fortepianem;
- Kwintet na wiatry i fortepian
- Trzy seksturzy, w tym dwóch z fortepianem;
- Cztery sonaty skrzypcowe i fortepianowe;
- Sonata wiolonczeli i fortepianowa.
Notatki i referencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- ‘ Côte-d’or Digitized Archives, Commune of Villers-Le-Pots, rok 1823, Act n ° 21, widok 559/752 » (skonsultuję się z )
- ‘ Digitalizowane archiwa Val-de-Marne, Commune of Fresnes, 1906, akt zgonu nr 71, widok 58/189 » (skonsultuję się z )
- Charles tupis, Esej na temat muzyków burgundowskich , Dijon, Lamarche i Drouelle,
- ‘ Léon Gastinel » , NA www.musimem.com (skonsultuję się z )
- Constant Pierre, Narodowe Konserwatorium Muzyki i Deklaracji: Dokumenty historyczne i administracyjne: zebrane lub odtworzone , Paryż, druk krajowy, ( Czytaj online )
- François-Joseph Fétis, Uniwersalna biografia muzyków i ogólna bibliografia muzyczna. [lot. 3], wyd. , Paris, Firmin-Didot, 1866-1868 ( Czytaj online )
- Paris Musical Review and Gazette W ( Czytaj online )
- ‘ Coroczne spotkanie publiczne / Academy of Fine Arts » , NA Francuski W (skonsultuję się z )
- Paris Musical Review and Gazette W ( Czytaj online ) W P. 323
- Emile Coyon W Muzyczny i sierotowy katalog Francji , Paryż: Podawanie muzycznego i sierot katalogu Francji, ( Czytaj online )
- Lista członków i skład dyrekcji francuskiego Instytutu Orpheonic w 1876 roku .
- ‘ Le Ménestrel: Music Journal » , NA Francuski W (skonsultuję się z )
- 9 października 1900 r., ‘ Cote LH/1085/10 » , Base Léonore, francuskie Ministerstwo Kultury
- Facet Caplat « 52. Gastinel (Georges, Amédée, Joseph, Marie, Léon) », Publikacje National Institute for Educational Research W tom. 13, N O 1, W P. 289–292 ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
- François-Joseph Fétis, Uniwersalna biografia muzyków i ogólna bibliografia muzyczna. Suplement i suplement. [lot. 1] publikacja. pod reż. przez pana Arthura Pougin , Paris, Firmin-Didot, 1878-1880 ( Czytaj online )
- ‘ French Symphony Directory (francuski indeks symfonii) » , NA www.ums3323.paris-sorbonne.fr (skonsultuję się z )
- Krytyka w Ilustracja, Universal Journal W N O 2468, 14 czerwca 1890 r.
- ‘ Witryna Hector Berlioz – Berlioz Sofels – Journal des Débats 16 lutego 1860 » , NA www.hberlioz.com (skonsultuję się z )
- Revue Musicale, 1861/03-wikisource.
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Félix Clément i Pierre Larousse, Słownik lub historia oper , Sweets, 1999, 955 s.
- Sybille Bellamy-Brown, Werbalne próby Akademii Sztuk Pięknych w latach 1845–1849 , Paris, School of Charters, 8 t., (Flight 8), Paris, 2008.
- Archiwa narodowe: A.N .; F21 4668, list skierowany przez Sekretarza Generalnego Prezydencji do podsekretarza stanu sztuk pięknych LE .
- Charles Bergmans, Muzyka i muzycy , Bibliobazaar, LLC, 2008, 464 str.
- Teodor Piekarz i Nicolas Slonimsky ( Trad. z angielskiego autorstwa Marie-Stella Pâris, Pref. Nicolas Slonimsky), Słownik biograficzny muzyków [« Baker’s Biograficzny słownik muzyków »], T. Pierwszy : A-g , Paris, Robert Laffont, coll. „Bukieny”, ( ROMPR. 1905, 1919, 1940, 1958, 1978), 8 To jest wyd. ( Pierwszy Odnośnie wyd. 1900), 4728 P. (ISBN 2-222-06510-7 ) W P. 1410
- Joël-Marie Fauquet (kierunek) ( Pref. Joël-Marie Fauquet), Słownik muzyczny we Francji o Xix To jest wiek , Paryż, Fayard, , 1405 P. (ISBN 2-213-59316-7 )
Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Zasoby muzyczne :
-
Uwaga w słowniku lub encyklopedii :
Recent Comments