Alcalá The Real – Wikipedia

Alcalá la Real jest gmą w hiszpańskiej prowincji Jaén w Andalusia. Położony na południowym krańcu prowincji, stanowiło jedno z ważnych silnych miejsc na granicy Królestwa Nasride. Dzisiaj zaludniony przez około 20 000 mieszkańców, jest to jedno z głównych miast w prowincji, dzięki produkcjom rolniczym (w szczególności oliwek) i turystyce.

Granicząc z prowincjami Cordoba i Granady, Alcalá jest zaledwie 55 odległych km Granady i 110 km Cordoba. Jego terytorium miejskie, które integruje dwadzieścia wieś (Izolowane populacje odizolowane od miasta, podobne do Hamlets i cieszący się względną autonomią administracyjną), to granica z gminami Alcaudete, Castillo de Locubín, Valdepeñas de Jaén, Frailes, Montillana, Moclín, Illora, Montefrío, Almedinilla i Priego de Kórdoba.

Betic Cordillera, z podgapią na północy, Peteb i południe.

Alcalá La Real znajduje się na południowym krańcu prowincji Jaén, około 75 kilometrów od jej stolicy. Było 918 metrów nad poziomem morza, w sercu Betic Cordillera. Ten górzystny system stanowi kręgosłup południowo -wschodniej części społeczności autolskiej Andaluzji i jest oddzielony od Sierra Morena przez Guadalquivir. Mówiąc dokładniej, Alcalá odbywa się w centrum podsystemu Sierras Subpedicas, który reprezentuje północną część Bétique Cordillera i podróżuje po prowincjach Cordoba, Jaén i części Granady. Miasto otoczone jest pewną liczbą masywów: Sierra de Priego, Sierra de Ahillos, Sierra de Valdepeñas, Sierra de Parapanda, Sierra de Moclín i Sierra de Frailes. Jego pozycja w przeszłości stała się ważnym punktem przejścia i nadzoru terytorium. Góry i wzgórza otaczające miasto są zgodne z resztą prowincji: drzewo oliwne króluje tam najwyższe i wydaje się, że wokół miasta rozciągają się bez końca.

after-content-x4

Vue Panoramique d’Alcorá la Real

Alcalá zna ten sam klimat co reszta terytorium Andalusowskiego. Lato i zima są szczególnie długie i przeplatane dwoma znacznie krótszymi i miękkimi intersaisonami. Zima jest charakterystyczna dla średnich regionów górskich, a mianowicie zimnych (do – 7 ° C. ) I wilgotny śnieg może regularnie obejmować krajobrazy w regionie. Lato jest gorące i suche, a średnie temperatury docierają 27 ° C. , które mogą się wspinać 37 ° C. . Mimo to górski wiatr przychodzi, aby nieco odświeżyć kraj. Średnia roczna opady wynoszą 500 ml. Ta względna obfitość wyjaśnia obecność ważnej sieci rzecznej, terytorium miasta przekraczane przez rzeki Guadalcotón, Saladillo i Velillos, wszystkie trzech należących do zlewni Guadalquivir.

Wreszcie miasto jest szczególnie dobrze powiązane z dużymi miejskimi centrami Wschodu i centrum Andaluzji. National Road N-432 łączy się z Granadą i Badajozem, podczas gdy regionalne drogi A-339, A-403 i A-44 łączą je odpowiednio z Priego de Córdoba i Estepa, Iznalloz, Bailén i Motril ^{[[[ 2 ]} .

Według System informacji o spisie powszechnej 2011 , gmina Alcalá La Real miała 217 58 osób, ich średni wiek wynosił 42,75 lat, a odsetek populacji zagranicznej wynosił 4,90% ^{[[[ 3 ]} .

Ewolucja liczby mieszkańców miasta Alcalá La Real od 1842 r.:

Populacja Alkalá La Realne jądra populacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dystrybucja populacji zgodnie ze spisem powszechnym dostępnym na stronie internetowej National Institute of Statistics (Hiszpania).

Wydaje się, że prawdziwa strona Alcalá la W ^{To jest} tysiąclecie z. J.-C. . Podczas neolitu obszar ten niewątpliwie reprezentował miejsce przejścia, ale także z życia, terytoria górskie z pewnością służyły w hodowli. Później, w epoce brązu, grupy ludzkie prawdopodobnie osiedliły się w obecnym dzielnicy San Marcos, w pobliżu wzgórza o tej samej nazwie, położonej na północ od obecnego centrum.

Zwry z regionu Jaén skolonizowały północ Alcalá Ii ^{To jest} wiek z. J.-C. , a następnie Rzymianie, których obecność potwierdzają wiele napisów, mosty na Guadalcotón, cysterny, ślady fortyfikacji, drogi, ale także elementy znalezione na miejscu La Mota .

Granica między kastylem a królestwem Granady

Po objęciu dominacji w wizjerze, miasto zostało zintegrowane z terytoriami Al Andalus, których nie zostało oderwane dopiero w 1341 r. Pierwsi muzułmanie, którzy kolonizowali miasto przybyli w 713 r., A Alcalá szybko zdominował klan Banu. W tym czasie miasto nabyło obecną fizjognomię, zdominowaną przez fortecę La Mota , która pierwotnie była tylko prostą wieżą nadzoru. Abd al-Rahman II zorganizowany w IX ^{To jest} wiek cała sieć zegarków w mieście, której początkowym celem było ochrona Alkalá przed atakami z północy ^{[[[ 5 ]} . Po upadku kalifatu Cordoba i rozpadu Al Andalus w wielu Taifach miasto zostało pochłonięte przez Zirde Kingdom of Granada. Christian Advance na południu Meseta o Xi ^{To jest} Century przyniósł Alphonse VI z Kastylii do bram Alcalá. Kastylijczyk przejął fortecę po odmowie populacji zapłaty. Niemniej jednak Grenadyny szybko podali ręce na Alcalá, który doświadczył XII ^{To jest} Century jego szczyt: miasto było wówczas niezależne od mocy Almoravids i Ibn powiedział, że al-Magribí sprawił, że kultura blask w mieście. Następnie zdominował ją klan, który pozostawił jej imię, Qal-at Banu, znana przez chrześcijan jako Alcalá de Benzaide ^{[[[ 6 ]} .

Z końcowym podbojem królestw Jaén, Cordoba i Sewilli przez Ferdynanda III Kastylii w latach 1224–1248, miasto stało się strategicznym punktem kontroli granicznej nasrytów, od których zależało. Jego forteca, wzmocniona siecią zwycięstw wód, zapewniła północną obronę kruchego królestwa muzułmańskiego. Miasto następnie przemierzło pod kciukiem Nasrids i Castilulans. [Alphonse Xi z Kastylii] ostatecznie udało się, że 5 sierpnia 1341 r. I przyznał mu finag, a także nazwę Prawdziwy . Szczególnie założył bardzo ważny opactwo, objęty królewskim patronatem i który stałby się jedną z głównych andaluzyjskich instytucji kościelnych, niezależnie od całej władzy episkopalnej. Pas Tours de Guet został wzmocniony na południe miasta, aby poradzić sobie z możliwymi atakami Nasrides ^{[[[ 6 ]} .

Alcalá la Real doświadczył zatem spektakularnego rozwoju, powiązanego z wzmocnieniem jej roli jako fortecy granicznej z Królestwem Nasride, aż do upadku tego ostatniego w XV ^{To jest} wiek. Populacja gwałtownie wzrosła i musiała osiedlić się z MURS. Wysoka strefa La Mota był zarezerwowany do użycia opactwa, podczas gdy nowe przedmieścia urodziły się w mniej stromych miejscach ^{[[[ 6 ]} . Niemniej jednak współczesna epoka podpisała powolny i nieubłagany upadek tego miasta, pozbawiony jego strategicznych funkcji. 27 stycznia 1810 r. Generał Sébastiani pokonał tam hiszpańską kawalerię. Na początku Xix ^{To jest} stulecie, miasto zostało prawie wyludowane, a stan rozłączania został zaakcentowany przez wielki ogień, który częściowo zniszczył fortecę, która stopniowo rozebrana ^{[[[ 7 ]} .