Alessandro Bagnato – Wikipedia

Alessandro Bagnato (Tropea, 20 grudnia 1890 r. – Vibo Valentia, 3 października 1974 r.) Był włoskim pisarzem, poetą i historykiem.

Praca, dla której jest najbardziej znana, to „Malatesta i towarzysze”, wydawca wytrwałości, Vibo Valentia 1953.

Urodzony w Tropea 20 grudnia 1890 r. W Antonio Bagnato i Marii Rosa Casuscelli.

Uczeń normalnej szkoły Catanzaro we wspomnianej City Fonda (1913) z innymi „The Calabrian Naive Cotygodniowe Semisiserio, który kieruje do października 1914 r.

Do broni do mobilizacji w maju 1915 r. Przerwa studia, a także normalne egzaminy licencyjne, które rozpoczęły się w październiku 1914 r.; Na austriackim froncie żołnierza 141. piechoty upadł, ranny 7 sierpnia 1915 r. W Woods Hood w ataku na bagnet. Pokryty w październiku przez szpital we Florencji, odbywa się on w broni w Catanzaro jako trwale obezwładniony na usługi wojenne. We wrześniu 1916 r. Został przeniesiony do Neapolu w Departamencie Amunicji Autonomicznej.

Kandydat na składnik (1946) wzywa do głosowania na Republikę.

2 czerwca 1954 r. Otrzymał Honor Knight of the Order of the Republic N.16165 Series 1A. Mianowany partner Akademii Tiber.

W prozie lub poezji, z książkami, z broszurami, z artykułami dziennikarskimi, zainteresowany sentymentem, historią, literaturą, socjologią.

Jego działalność jest rejestrowana w wielkiej „biograficznej panoramie Włochów”. Edytować. Curcio – Rome – 1956.
Poetycki jest w wielkim słowniku „Poetami Włoch w trzydziestu wiekach”. Edytować. Gastaldi – Milan 1962.
Edukacyjna szkoła zewnętrzna znajduje się w niektórych aktach „nowoczesnego nauczania”. Brescia-Milan 1963-66.
Działalność historyka jest w wielkich „historycznych historykach Włoch wszechczasów”. Edytować. L’Ariete – Milan – 1966.

Wyłączył 3 października 1974 r. W ramionach swojej córki Marii Rosa, z którą spędził ostatnie lata swojego istnienia.

Wszystkie jego publikacje znajdują się w bibliotece miejskiej Catanzaro.

• Słynny kapitanowie (Creso, Ciro, Leonida, Pirro, Mario, Catiline, Ariovisto), Rzym, 1931;
• Ludzkie kakasty (Annibale w Canne i Asdrubale Al Metauro), Montegiorgio, 1934;
• Malatesta i towarzysze (Rewolucjoniści – anarchistów – spiskowcy – ataki i ataki), Vibo Valentia, 1953;
• Carlo Pisacane (Libertariański socjalista, buntownik, myśliciel, Massacred), Ascoli Piceno, 1957;
• Przed i po „I Promessi Sposi” (Romantyzm – The Conciliator – Berchet and Manzoni – Egidio i Gertrude – Bernardino Visconti – Verismo of Giovanni Verga), niepublikowane;
• Pustka Kalabria (Włochy – Magnagrecia – Bruzio – Calabria – Cataclysm 1783 – Flagi – Triumph of Garibaldi w 1860 r. – Crotone w zamieszaniu w 1949 r. – Ostatnie wydarzenia), niepublikowane;
• Socjalizm w ilości (Socjalizm-barricades-Massacre-Martiri di Chicago-Genoa 1892-Rossia 1905-Red Week-Rossia 1917-21-Cronstadt-Ukraine in Revolt), niepublikowane.

• W godzinie, która się obraca , Catanzaro, 1915;
• tekst piosenki , Rimini, 1931;
• Rezonans , Catania, 1933;
• Harmonia , Faenza, 1934;
• myśliwy , Passage, 1935;
• Zufolate , Ascoli Piceno, 1936;
• italski , Vibo Valentia, 1940;
• Też ciesz się , Milan, 1944;
• Ostatnie teksty ; VIBO Valentia, 1946.

Wiele jego wierszy zostało również opublikowanych w czasopismach i antologiach.

Jest także autorem esejów krytycznych na temat poetyckich dzieł.

• Złoty medal wojny 1915-18.
• Cav. Z zaletami Vittorio Veneto w 1968 roku i przyznał „obywatelstwo honorowe” wspomnianego Città della Vittoria.
• Złoty medal za „długą owocną służbę szkolną” (inspekcja. Scales. Dr G. Manfrida) 30 września 1968 r.
• Dyplom pierwszej nagrody dla Lyric Young Scholars and Sportsmen, przyznany 30 kwietnia 1971 r. Przez Neapolitan Academy ”G. Pozzi ”w Neapolu, w pierwszym krajowym konkursie poezji.
• Culture Award 1972 przyznany przez Prezydencję Rady Ministrów.

• Aa. Itp.,, Who Is – Słownik Włochów dzisiaj (wydanie IV) , Cenacolo, Rzym, 1940, s. 49;
• Gennaro Vaccaro edytowany przez W Biograficzna panorama dzisiejszych Włochów , Armando Curcio, Rzym, 1956, s. 87;
• Vincenzo Caputo, Poeci Włoch od trzydziestu wieków , Gastaldi, Milan, 1962, s. 65;
• Vincenzo Caputo, Historycy Włoch , Aries, Milan, 1966, s. 33;