Alexandru Averescu – Wikipédia

Alexandre Averescu (Po rumuńsku: Alexandru Averescu ^Słuchać ), urodzony 3 kwietnia 1859 w Babele w Księdze Mołdawii (dziś na Ukrainie) i zmarł 2 października 1938 W Bukareszcie jest mąż stanu i rumuński marszałek, który walczył podczas pierwszej wojny światowej. Był szczególnie premierem Rumunii trzy razy w latach 1918–1927. On reputacji wydajności, sztywności, niepoprawności i brutalności.

Tworzenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Studiował, aby zostać inżynierem w Bukareszcie, ale wszedł do służby w żandarmerii w 1876 r. Służył w wojnie rosyjsko-tureckiej w latach 1877–1878, co doprowadziło do uznania niezależności Rumunii przez społeczność międzynarodową. Następnie studiował w Turyn Wojskowej Akademii i był przywiązany do wojska do Berlina w 1895 roku ^{[[[ 2 ]} o 1898 r.

Armia dowodzona przez Alexandru Averascu eskorty w kierunku więzienia Piatry Neamț powstańców aresztowanych w 1907 r.

Pierwsze konflikty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Był generałem i ministrem wojny (1906–1909) ^{[[[ 3 ]} Kiedy był odpowiedzialny za represjonowanie buntu chłopskiego z 1907 r ^{[[[ 4 ]} ; Rozpoznał tylko 421 ^{[[[ 5 ]} . Został szefem sztabu generalnego, prowadził armię podczas drugiej wojny Bałkanów w 1913 roku, kiedy Rumunia rozerwała południową Dobroudję z Bułgarii ^{[[[ Pierwszy ]} .

Pierwsza wojna światowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kiedy Rumunia weszła do pierwszej wojny światowej, Averrescu został mianowany dowódcą armii Dunaju, który działał z rosyjską armią obecną w Rumunii, pod dowództwem króla Ferdynanda I ^Jest z 12 grudnia 1916 .

Jest na czele 2 ^{To jest} armia, że ​​rozpoczął konflikt na froncie południowym, zanim przeszedł do konfliktu 3 ^{To jest} Następnie armia uczestniczą w bitwie pod Turtacaia/Tutrakan, gdzie Bułgaria zemściła się. Podążył za frontem i dowodził grupie armii południowej podczas ofensywy Flămânda przeciwko 3 ^{To jest} Armia bułgarska; Straty rumuńskie były minimalne, a przejście na emeryturę dokonano w dobrym stanie. Zmienił nowe polecenie, aby wrócić do komendy 2 ^{To jest} Armia prowadził podczas zwycięstwa Mărăști latem 1917 r., Które następnie datowały morale sojuszników. Ale emerytura wydawała się nieunikniona z powodu niskiego sprzętu armii i jego poziomu szkolenia; Wzmocnienie wniesione przez wojska rosyjskie również przyniosło niepokoje rewolucyjne w 1917 r.; Morale nie było zatem na najwyższym poziomie. Żołnierze Augusta von Mackensen, choć mniej liczne, okazały się bardziej mobilne, bardziej doświadczone, lepiej wyposażone i zorganizowane.

Rosja wycofała się z wojny, jej rozczochrane wojska splądrowały jedną czwartą Rumunii, która nie była okupowana przez armię niemiecką: brak amunicji, tyfus szalał i z powodu zapotrzebowania i grabieży groził głodem. W tych warunkach król Ferdynand I ^Jest z Rumunii musiało poprosić o zawieszenie broni o negocjowanie traktatu pokojowego, który został prezydentem Rady Ministrów (styczeń- Mars 1918 ) Negocjuj i musiałem podpisać. Traktat z Bukaresztu, nigdy się nie ratyfikowany, ostatecznie został potępiony i uszkodzony, przedstawiony jako promotor tej sprawy, stał się hańbą.

Kariera polityczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po swoim doświadczeniu ministerialnym pod koniec wojny Averescu założył partię ludową (W) i kontynuował swoje polityczne zaangażowanie. Ponownie wyreżyserował rząd rumuński w latach 1920–1921, a także w latach 1926–1927 ^{[[[ 2 ]} .

Poparł nadejście króla Carol Ii I jego reżimu w 1930 roku, pomimo przeciwnych instrukcji zmarłego ojca Carol, króla Ferdynanda I ^Jest . Ale po dwóch latach Averescu odbył odległość od Carol zaangażowanej w wiele manier i skandali finansowych ^{[[[ Pierwszy ]} . W wyborach w 1932 r. Partia Ludowa (W) Uzyskaj tylko 2% głosów ^{[[[ 6 ]} A jednak, w obliczu powstania ekstremistycznych ruchów, takich jak Gwardia Żelazna lub spółka zależna partii nazistowskiej wśród Niemców Rumunii, Averascu odmówił wsparcia Carol II, również konserwatywnego i przeciwnego ekstremistów. Generał wolał stworzyć nową centralną partię polityczną, „front konstytucyjny”, który nie był bardziej udany i trwał zaledwie cztery lata.

Averrescu kończy się lojalność wobec reżimu CarList i Carol Ii mianował go do rady korony w 1937 r.; W następnym roku został ministrem bez portfela, aby stworzyć zjednoczony front przeciwko żelaznej opiece i wspierać rumuńską konstytucję z 1923 r. To Averescu przekonał króla do represji żelaznej opieki nad bronią i wykonanie jego założyciela Corneliu Codreanu. Dlatego generał został umieszczony przez żelazną opiekę na czele czarnej listy polityków, aby zamordować, ale zmarł przed ogrodnikami (zwanymi w „legionistach” Rumunii). ^{[[[ 7 ]} .

Został ozdobiony porządkiem Michela Le Brave’a i honorowego członka Akademii Rumuńskiej. Jego trumna została zdeponowana w krypcie mauzoleum bitwy Mărăști.