Alfred Sirven – Wikipedia

Alfred Serve , urodzony 6 stycznia 1927 W Tuluzy i zmarł 12 lutego 2005 (w 78) W Caen jest francuskim biznesmenem. Jest znany z tego, że ustanowił gigantyczną sieć korupcji i z tego, że przekierował ogromne kwoty pieniędzy, gdy był numerem dwa Elf Aquitaine.

Młodzież [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Alfred Sirven urodził się z ojca drukarki, Gaston i od matki pochodzenia Kyrghize, Jeanne-Marie-Louise Dumas ^{[[[ Pierwszy ]} . Przerwał studia, aby zaangażować się pod koniec 1944 r. We francuskich siłach wewnętrznych. W Czerwiec 1951 , kiedy właśnie poślubił Janine Verrié, został żołnierzem francuskiego batalionu ONZ podczas wojny koreańskiej. Jest ozdobiony kinami wojennymi operacji zewnętrznych. . 24 kwietnia 1952 , Podczas gdy jest zgodą, atakuje bank w Tokio. Następnie został pierwszym autorem napadu w historii Japonii ^{[[[ 2 ]} . Sąd wojskowy skazał go na rok więzienia. Został repatriowany w 1954 roku. Następnie zakończył studia prawnicze (des) i rozwodził się z żoną ^{[[[ 3 ]} .

Rozpocznij przewoźnika [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 10 września 1959 , poślubił Evelyne Chazarein (która zmarła w 1995 r.). Następnie wszedł do Oil Mobil i został przedstawiony masonerii w Wielkim Orientie Francji. W 1964 roku został dyrektorem ds. Stosunków społecznych. Po 15 latach w Mobil Oil dołączył do Avona, a następnie Bendix, aw 1978 r. Został dyrektorem stosunków międzyludzkich w Moulinex. W 1982 roku został zatrudniony przez CEO Rhône-Poulenc, Loïk Le Floch-Prigent. Był wspierany przez Serge Tchuruk, którego znał w Mobil Oil. W 1986 roku z kolei poparł Tchuruk dla stanowiska prezydenta CDF Chemistry, a później dołączył do niego tam ^{[[[ 3 ]} .

W Elf [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1989 roku dołączył do Loïka Le Floch-Prigent właśnie mianowanego dyrektora generalnego Elf Aquitaine Public Enterprise i został „dyrektorem ds. Generalnych”. Z wieży elfów zaczyna od zarządzania relacjami społecznymi grupy i „subsydiuje” związki. Następnie osiadł na terenie Fundacji ELF. Chcąc zastąpić André Tarallo („M. M. Afrique”), zaczął podróżować do Afryki, szczególnie w Kongo i Angoli, gdzie zawarł umowę z Jonasem Savimbi, i zaczął pomagać finansowo afrykańskim szefom państw i ich bliskich. Następnie stanowi sieć postaci politycznych po prawej i lewej stronie ^{[[[ 3 ]} . Następnie został prezydentem Elf Aquitaine International, który następnie sfinansuje wszystkich swoich przyjaciół politycznych. Z André Tarallo kieruje setki milionów franków na rzecz francuskiej klasy politycznej, „przyjaciół” afrykańskich i własnych rachunków bankowych ^{[[[ 4 ]} . Ustanawia 300 kont w Szwajcarii. W 1992 r. Grupa kupiła rafinerię w byłym RDD i zapłaciła za przekazanie prowizji w wysokości 256 milionów franków CSU (Leuna Affair). Kiedy prawo powróciło do władzy w 1993 r ^{[[[ 3 ]} .

Tajwan Fregates Case [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Oferując pomoc swojej sieci w Thomson-CSF, w 1991 roku zwerbował kochankę Roland Dumas, Christine Deviers-Joncour i zaoferował mu, w sprawie funduszy ELF, mieszkania w 7 ^{To jest} Dystrykt Paryża. Następnie musi przekonać ministra do przyjęcia umowy sprzedaży w wysokości 6 fregat na Tajwanie. Nie udało jej się, ale Sirven wciąż płaci swoje 45 milionów franków ^{[[[ 3 ]} . Umowa jest ostatecznie podpisana przez decyzję François Mitterrand. Następnie Sirven zapytał Thomsona 160 milionów franków.

Sprawa została ujawniona w 1997 r. Dochodzenie prowadzi Eva Joly ^{[[[ 3 ]} .

W „Dumas Affair” Sirven został skazany na cztery lata więzienia w 2001 r. Sąd Apelacyjny w Paryżu doprowadził karę na trzy lata. 29 stycznia 2003 ^{[[[ 5 ]} .

W przypadku właściwych fregat, rozporządzenie Renaud van Ruymbeke wykonane w 2008 roku zauważa „wyginięcie działań publicznych”, ale sędzia określa, że ​​„z tych wszystkich elementów pojawia się, że pan Sirven jest autorem oszustwa w zakresie wyroku, Mr. Sirven, za pośrednictwem Company Frontier AG, który działał w jego imieniu i na jego instrukcje, oszukał arbitrów, dokonując inscenizacji i odwołanie się do nieuczciwych manewrów zamierzających mieć Thalès – Ex Thomson – do zapłaty nadmiernych komisji ” ^{[[[ 6 ]} .

Przypadek ELF [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Romans ELF rozpoczął się w 1994 r., Kiedy sprawiedliwość jest zainteresowana warunkami, w których ELF subsydiował grupę tekstylną Bidermann. Dotyczy nadużycia towarów korporacyjnych, rachunków offshore i korupcji przywódców afrykańskich. W tym przypadku Sirven odwróciłby 1,1 miliarda franków. Instrukcja jest prowadzona przez Evę Joly, wspieraną Kwiecień 1997 autor: Laurence Vichnievsky przed Renaud van Ruymbeke ponownie powrócił do sprawy w 2000 roku ^{[[[ 7 ]} .

Trudna próba 17 Mars Na 9 lipca 2003 ^{[[[ 7 ]} . . 12 listopada 2003 , został skazany na pięć lat więzienia. Prokuratura odwołała się od decyzji, ale Sirven zmarł przed końcem drugiego procesu ^{[[[ 5 ]} .

Cawal i śmierć [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Począwszy od Genewy w 1997 roku, znajdował się w 2000 roku na Filipinach, gdzie ostatecznie został aresztowany 2 lutego 2001 (Podczas tego aresztowania połknie chip na swoim telefonie komórkowym), aby zostać ekstradowanym do Francji ^{[[[ 8 ]} . Następnie może wziąć udział w zakończeniu procesu Roland Dumas. Korzysta z warunkowego zwolnienia Maj 2004 Ze względów zdrowotnych. Następnie poślubił swojego filipińskiego rządzącego ^{[[[ 9 ]} . Zmarł 12 lutego 2005 dyskomfort serca ^{[[[ 5 ]} .