[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/amine-chimie-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/amine-chimie-wikipedia\/","headline":"AMINE (Chimie) – Wikipedia","name":"AMINE (Chimie) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. Homonimiczne artyku\u0142y patrz Amine. A amina jest zwi\u0105zkiem organicznym pochodz\u0105cym z amoniaku, z kt\u00f3rego","datePublished":"2022-02-11","dateModified":"2022-02-11","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/3d\/Ammonia.svg\/100px-Ammonia.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/3d\/Ammonia.svg\/100px-Ammonia.svg.png","height":"90","width":"100"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/amine-chimie-wikipedia\/","wordCount":2593,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. Homonimiczne artyku\u0142y patrz Amine.  A amina jest zwi\u0105zkiem organicznym pochodz\u0105cym z amoniaku, z kt\u00f3rego co najmniej jeden atom wodoru zosta\u0142 zast\u0105piony grup\u0105 w\u0119glow\u0105. Je\u015bli jeden z atom\u00f3w w\u0119gla zwi\u0105zanych z atomem azotowym (N) jest cz\u0119\u015bci\u0105 grupy karbonylowej, cz\u0105steczka nale\u017cy do rodziny amid\u00f3w. Odkryte w 1849 r. Przez Wurtza aminy pocz\u0105tkowo nazywano \u201esztucznymi alkaloidami\u201d. M\u00f3wimy o pierwotnej aminie, wt\u00f3rnej lub trzeciorz\u0119dowej w zale\u017cno\u015bci od tego, czy istnieje jeden, dwa lub trzy rodniki (lub grupy) powi\u0105zane z atomem azotu. Pierwotna amina Wt\u00f3rna amina Trzeciorz\u0119dowa amina Na przyk\u0142ad trimetyloamina jest trzeciorz\u0119dow\u0105 amin\u0105 o wzorze N (CH 3 ) 3 Poniewa\u017c trzy grupy metylowe s\u0105 powi\u0105zane z azotem.    Je\u015bli grupa aminowa jest priorytetem, cz\u0105steczka zawiera sufiks \u201e-amine\u201d. W przeciwnym razie ma przedrostek \u201eamino-\u201d. S\u0105 one nazywane jako alkanaminy zast\u0105pione atomem N: Zatem trimetyloamina (stara nomenklatura) jest N W N -Dimetyloworamina (nazwa systematyczna IUPAC). Zazwyczaj aminy s\u0105 uzyskiwane przez alkilowanie amin z dolnego rz\u0119du. Dzi\u0119ki alkiluj\u0105cym amoniaku uzyskuje si\u0119 pierwotne aminy, kt\u00f3re mog\u0105 by\u0107 alkilowane w aminach wt\u00f3rnych, a nast\u0119pnie amin trzeciorz\u0119dowych. Alkilowanie tego ostatniego zapewnia czwartorz\u0119dowe sole amonu. Istniej\u0105 inne metody: Obecno\u015b\u0107 atomu azotu jest przyczyn\u0105 w\u0142a\u015bciwo\u015bci amin. Atom ten ma niewidomy dublet, kt\u00f3ry nadaje aminom podstawowy i nukleofilowy charakter.W przypadku amin pierwotnych i wt\u00f3rnych \u0142\u0105cze N-H mo\u017ce p\u0119ka\u0107, co daje im (niski) kwasowy charakter, reagowa\u0107 z bardzo silnymi zasadami, takimi jak organomagnesianie. Table of ContentsW \u017cyj\u0105cym \u015bwiecie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Aminy w miejscu pracy (zas\u00f3b zewn\u0119trzny) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W \u017cyj\u0105cym \u015bwiecie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Aminy s\u0105 wszechobecnie obecne, najpierw z aminokwasami. Degradacja aminokwas\u00f3w jest \u017ar\u00f3d\u0142em zwi\u0105zk\u00f3w aminowych dostrzegalnych przez ludzki zapach; Dobrze znany w przypadku zapach\u00f3w metylowanych amin uwalnianych przez gnicie zwierz\u0105t, aw szczeg\u00f3lno\u015bci skorupiaki lub ryby (trimetyloamin\u0119).        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Wiele neuroprzeka\u017anik\u00f3w to aminy, w tym epinefryna, noradrenalina, dopamina, serotonina lub histamina. Grupy proton\u00f3w aminowych (\u2013NH 3 + ) sont les fractions de prot\u00e9ines les plus fr\u00e9quemment charg\u00e9s positivement, en particulier avec l’acide amin\u00e9 lysine[1].DNA jest anionowym polimerem og\u00f3lnie zwi\u0105zanym z r\u00f3\u017cnymi bia\u0142kami bogatymi w aminy [[[ 2 ] . Ponadto pierwotne amonowe za\u0142adowane na ko\u0144cu \u0142a\u0144cucha na lizynie mo\u017ce tworzy\u0107 most z grupami karboksylanowymi z innych aminokwas\u00f3w w niekt\u00f3rych polipeptydach; Jest to jedno z g\u0142\u00f3wnych \u017ar\u00f3de\u0142 wp\u0142yw\u00f3w w trzech wymiarach struktur bia\u0142kowych [[[ 3 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Opr\u00f3cz pierwotnych, wt\u00f3rnych lub trzeciorz\u0119dowych amin, odr\u00f3\u017cniamy aminy alifatyczne od aromatycznych amin: Aromatyczne aminy przedstawiaj\u0105 jedn\u0105 lub wi\u0119cej grup fenylowych, co utrudnia ich rozpuszczalno\u015b\u0107 w wodzie i \u015bluzu nosa, grupa ta jest niepor\u0119czna i apolowa; Alifatyczne aminy maj\u0105 struktur\u0119 liniow\u0105 lub rozga\u0142\u0119zion\u0105 i wyra\u017caj\u0105 bardzo silny zapach. Na przyk\u0142ad zw\u0142oki i putrescyna s\u0105 obecne w z\u0142ym oddechu i moczu. Aminy w miejscu pracy (zas\u00f3b zewn\u0119trzny) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Aminy s\u0105 zwi\u0105zkami organicznymi szeroko stosowanymi w bran\u017cy, a ostatni raport z bada\u0144 Robert-Sauv\u00e9 Research Institute in Health and Pracy Safety (IRSST) zidentyfikowa\u0142, \u017ce najbardziej prawdopodobne s\u0105 aminy znalezione w Quebec Workplace [[[ 4 ] . Problemy zdrowotne, kt\u00f3re mog\u0105 si\u0119 rozwija\u0107 u prze\u015bwietlonych pracownik\u00f3w, s\u0105 zr\u00f3\u017cnicowane, od podra\u017cnienia sk\u00f3ry po raka. Badacze IRSST zidentyfikowali odczynnik, kt\u00f3ry pozwala jednocze\u015bnie wzi\u0105\u0107 trzy r\u00f3\u017cne aminy i przeprowadzi\u0107 analiz\u0119 ilo\u015bciow\u0105. Chc\u0105 nadal opracowywa\u0107 t\u0119 metod\u0119 analityczn\u0105 przy u\u017cyciu tego samego odczynnika w celu zebrania i analizy tuzina amin. Pod koniec tej dzia\u0142alno\u015bci IRSST b\u0119dzie mia\u0142 oryginaln\u0105 i zatwierdzon\u0105 metod\u0119 pobierania pr\u00f3bek oraz og\u00f3ln\u0105 ocen\u0119 amin, co pozwoli jej odpowiedzie\u0107 na wymagania interesariuszy zapobiegania. To narz\u0119dzie lepiej oceni ryzyko profesjonalnej ekspozycji na aminy w firmach [[[ 5 ] . \u2191 Miguel A. Andrade , Napisz im. O’Donoghue Et Burkhard Sens \u00ab Dostosowanie powierzchni bia\u0142kowych do lokalizacji subkom\u00f3rkowej \u00bb, Journal of Molecular Biology W tom. 276, N O 2, 1998 W P. 517\u201325 (PMID 9512720, Doi 10.1006\/jmbi.1997.1498W Czytaj online ) .  \u2191 D. L. Nelson i M. M. Sternik W Lehninger, Zasady biochemii , Nowy Jork, warto wyda\u0107, 2000 W 3 To jest  wyd.  (ISBN 1-57259-153-6 ) .  \u2191 i a. Koperek \u00ab Dominuj\u0105ce si\u0142y w sk\u0142adaniu bia\u0142ka \u00bb, Biochemia W tom. 29, N O 31, 1990 W P. 7133\u201355 (PMID 2207096, Doi 10.1021\/bi00483a001) .  \u2191 Ostiguy i in. 2003.  \u2191 Fournier i in. 2007.  Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] C. Ostiguy , S. Tranchand , J. M\u0105dry i H. Van Tra W Rozw\u00f3j eksploracyjny podej\u015bcia do oceny amin w miejscu pracy i dokumentacji proces\u00f3w przemys\u0142owych z wykorzystaniem tych substancji: Raport z bada\u0144 R-338 , Montreal, IRSST, 2003 ( Czytaj online ) . Mathieu Fournier , Claude Ostiguy , Jacques M\u0105dry Nie b\u0119dziesz Van Tra W Metoda jednoczesnej oceny r\u00f3\u017cnych amin w pracy: Raport R-503 , Montreal, IRSST, 2007 ( Czytaj online ) .       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/amine-chimie-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"AMINE (Chimie) – Wikipedia"}}]}]