Anacyklose – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

Schemat ancyklozy według Polybiusa.
after-content-x4

L ‘ Anacyklose (W starożytnym grecku: ἀνακύκλωσις) jest polityczną teorią o cyklicznym charakterze sukcesji reżimów politycznych.

Ancykloza oznacza powtarzającą się zmianę reżimów politycznych w postaci cyklu [[[ Pierwszy ] .

W Platon [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Koncepcja ancyklozy została podkreślona najpierw przez Platona. W książce VIII (545a-546b) Republika , autor klasyfikuje reżimy polityczne i utrzymuje, że diety, które są słabe z natury uszkodzone sukcesywnie [[[ 2 ] . Filozof opisuje cztery formy niesprawiedliwych miast i ludzi odpowiadających czterema stopni korupcji sprawiedliwości, które są wymienione w 544C: Timocracy (Timarchy), oligarchii, demokracji i tyranii.

after-content-x4

W Arystotelesie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Arystoteles opiera swoje zrozumienie naprzemienności reżimów politycznych na empirycznej obserwacji cykli rewolucji w miastach Grecji [[[ 3 ] . Nie uważa demokracji za szczególnie bardziej cnotliwy reżim niż inne, które składają się na cykl [[[ 4 ] .

W Polybe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ancykloza jest następnie opracowywana przez greckiego historyka polibopolis polibolis [[[ 5 ] . Ten rozszerza sześciofazowy cykl, który zmienia monarchię w tyranii, którą arystokracja, która degraduje w oligarchii, pochodzi z demokracji, która zamierza zaradzić oligarchii, ale ciemna, w szóstej fazie, w najgorszych dietach, która jest, która jest, która jest Ochlokracja, w której pozostaje tylko czekać na opatrzności, który odnowią monarchię [[[ 6 ] .

Polybius ma deterministyczną wizję cyklu reżimów, który jest częściowo, zgodnie z nim, porządku czasu [[[ 7 ] . Zapewnia, że ​​każda konstytucja kończy się zastąpiona przez inną, dominację przez inną, a to w postaci wiecznego cyklu [[[ 8 ] .

W Cycero [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Teoria jest akceptowana przez Cycero w Przez republikę [[[ 9 ] . Jednak uwolnił się od oceny wartości swoich poprzedników. Potwierdza górną monarchię, ponieważ jest to czysta forma Imperium ; Pokazuje jednak potrzebę Dostosowanie rządu Do umiarkowanej mocy [[[ dziesięć ] .

Chez Machiavelli [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Następnie została zabrana przez Nicolasa Machiavelli w Mowa w pierwszej dekadzie Tite-Live , w drugim rozdziale pierwszej książki. Ponownie wykorzystuje demonstrację Polybiusa, którą dużo przeczytał, modyfikując to [[[ 11 ] . Machiavelli uważa jednak naprzemiennie reżimów za zaległości, głównie losowo. Pisze w ten sposób: „Te różnice w rządach rodzą się losowo wśród mężczyzn” ; Nie ma zwisającego determinizmu. Popierając to, Machiavelli uwalnia czas polityczny, który byłby wpisany w naturze i lepszy od niego [[[ 7 ] . Jego pozycja ma zatem być na Ziemi do Ziemi i empirycznej. Ancykloza machiavelli odłącza się od kosmicznej ancyklozy [[[ dwunasty ] .

Ancykloza jest analizowana przez Karl Popper w Otwarte społeczeństwo i jego wrogowie Jako forma historyzmu, to znaczy o niezmiennym historycznym determinizmie [[[ 13 ] .

  1. ↑ Benzoes Smardz W Podstawy prawa konstytucyjnego , DL 2020 (ISBN 979-10-358-0943-0 , OCLC 1196335589W Czytaj online )
  2. ↑ Zobacz Patrick Juignet, Platon i reżimy polityczne. Filozofia, nauka i społeczeństwo (Czytaj online)
  3. ↑ Christine Boże Narodzenie W Strach, rewolucje: sukces w konkursie wspólnym w pierwszym roku IEP/Sciences PO 2022 , DL 2021 (ISBN 978-2-340-05474-5 I 2-340-05474-5 , OCLC 1272853600W Czytaj online )
  4. ↑ David Ferrière W Szkoła, demokracja: współczesne pytania 2016 , A. Colin, DL 2015, gliniarz. 2015 (ISBN 978-2-61151-4 I 2-200-61151-X , OCLC 922991889W Czytaj online )
  5. ↑ My, 4, 6
  6. ↑ My, 9.
  7. ↑ A et b Marie Gaille W Claude Longeon Institute I École Normale Supérieure Letters and Human Sciences W Mieszany rząd ideału politycznego w konstytucyjnym potworze w Europie, XIII-XV wieku , Publikacje University of Saint-Etienne, (ISBN 2-86272-363-0 I 978-2-86272-363-1 , OCLC 492067406W Czytaj online )
  8. ↑ Marilene Raiola , Luigi-Alberto,. Sanchi I Impress. Floch) W Historia literatury greckiej w erze hellenistycznej W tom. 2, wyd. Desejonquères, imph. 2004 (ISBN 2-84321-066-6 I 978-2-84321-066-2 , OCLC 493241382W Czytaj online )
  9. ↑ Książka I, § XLII i nast.
  10. ↑ Richard Goulet W Słownik starożytnych filozofów , Wydania National Center for Scientific Research, (ISBN 978-2-271-06175-1 W Czytaj online )
  11. ↑ Dialogi z historii starożytnej 34/1 , Univ Presses. Franche-Comté (ISBN 978-2-84867-231-1 W Czytaj online )
  12. ↑ (z) Międzynarodowy magazyn Fu (R Philosophy , Verlag J.B. Rzeźnik, (ISBN 978-3-476-01213-5 W Czytaj online )
  13. ↑ Karl Popper, Otwarte społeczeństwo i jego wrogowie. [Tom 1], Ascendant Platona , DL 2018 (ISBN 978-2-7578-7313-7-7 I 2-7578-7313-X , OCLC 1042270544W Czytaj online )

after-content-x4