André-Daniel Laffon de Ladebat-Wikipedia

André-Daniel Laffon de Ladebat ,, To Laffon-Ladébat , urodzony 30 listopada 1746 W Bordeaux i zmarł 14 października 1829 W Paryżu jest francuskim finansistą, politykiem, abolicjonistą i filantropem.

Syn bogatego bankiera i właściciela niewolników Bordeaux Jacques-Alexandre Laffon de Ladebat, wrócił do Francji w 1763 r., Pod koniec studiów w Prowincjach Zjednoczonych na University of Frankerek i po pobycie w Anglii ^{[[[ Pierwszy ]} .

Po zapoznaniu się z morskimi ramami ojca, poświęcił się swojej żonie urodzonej Julie de Bacalan, głównie stworzeniu i rozwoju eksperymentalnej farmy w Pessac w celu oczyszczenia i uprawy ziemi z Bordeauxux ^{[[[ 2 ]} . W tym samym czasie aktywnie uczestniczył w pracy Muzeum Bordeaux, Royal Academy of Sciences, Belles-Lettres i Arts de Bordeaux, a także w Akademii Malowania, rzeźby oraz architektury cywilnej i morskiej Bordeaux, że będzie krzesło; Jest także ciąży w Bordeaux w Royal Society of Agriculture w Paryżu.

Wyróżnia się kilkoma komunikacjami na temat finansów i ekonomii politycznej. W szczególności, 26 sierpnia 1788 , zauważa go jego słynny Dyskurs na temat potrzeby i środków niszczenia niewolnictwa w koloniach ^{[[[ 3 ]} W Royal Academy of Sciences Belles-Lettres et Arts de Bordeaux, gdzie przedstawia się jako „syna sprzedawcy negocjacji” ^{[[[ 4 ]} , Które zostaną opublikowane i przeczytane kilka lat później w sesji na Zgromadzeniu Ustawodawczym i będą obsługiwane przez Société des Amis des Noirs ^{[[[ 5 ]} . Ta pozycja jest tym bardziej niezwykła, ponieważ jego ojciec był drugim co do wielkości właścicielem niewolników w porcie Bordeaux ^{[[[ 6 ]} .

Zaangażowanie polityczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Do 1789 r. André-Daniel Laffon de Ladebat zajął się tworzeniem i zarządzaniem eksperymentalnym farmie w Pessac, uczestnicząc w różnych akademiach Bordeaux. W Maj 1789 , jest wyznaczony przez stronę trzecią, choć szlachetną, w nieruchomościach; Gdy odmawia rezygnacji z reprezentowania szlachty swojego departamentu, jego wybory są unieważnione ^{[[[ 7 ]} . Mimo to, jako „Deputy komisarza przez obywateli Guyenne”, 13 sierpnia 1789 Poświęcił swojemu Zgromadzeniu Narodowe Dyskurs na temat potrzeby i środków niszczenia niewolnictwa w koloniach i przedłożył swój projekt deklaracji na rzecz praw człowieka, w 58 artykułach poprzedzonych ostrzeżeniem, na którym deklaruje: „Próbowałem narysować te święte zasady według samego sumienia” .

Wrócił do Bordeaux po dniach 5 i 6 października 1789 r. Członek zarządu Gironde w 1790 r. Został wybrany zastępcą tego departamentu w Zgromadzeniu Legislacyjnym, gdzie dołączył do umiarkowanej partii Feuillantów; Przewodniczy Komitetowi Finansowemu i przejął prezydenturę Zgromadzenia Czerwca 1792 r . W dniu 10 sierpnia 1792 r., Kiedy mieszkańcy Paryża szturmują pałac Tuileries, w którym znajduje się Ludwik XVI, broni króla i jego rodziny, co doprowadziło go do aresztowania i uwięzienia w Carmes w grudniu ^{[[[ 8 ]} .

Zwolniony od początku konwencji, ponownie zostaje uwięziony pod terroryzmem; Po prostu ucieka przed sądem rewolucyjnym, ponieważ potrzebujemy jego kredytu, aby zapewnić finansowanie własności. Mianowany administrator Caisse d’Epompte du Commerce, przodek Banque de France, jest partnerem, a następnie likwidatorem banku terytorialnego.

Przewodniczący Rady byłej zarządu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wybrany zastępcy Rady Starszych przez Zgromadzenia Wyborczych Paryża i Bordeaux, siedzi z umiarkowanymi republikanami, którzy wraz z konstytucyjnymi monarchistami i rojalistami wkrótce stanowią większość dwóch zgromadzeń przeciwnych dyrektorom. Postać taka jak on stanowi prawdziwe niebezpieczeństwo dla mężczyzn na miejscu „kompromisu, skorumpowanego lub zgniłych” według Carnota i posiadania wielkich potrzeb finansowych. Jego osobista uczciwość, jego rygorystyczna i surowa strona protestancka sprawiła, że ​​był to poważny rywal dla ludzi z katalogu. Człowiek honorowy W tym sensie, że nie zgromadził fortuny, gdzie nie wybrał polityki, aby zawrzeć karierę lub wzbogacić się, znany ponadto jako dobrego ojca i dobrego męża i prowadząc bardzo dyskretne życie, potępia bez rozejmu z Boissy D ‘ Anglas, inny protestancki, licencja i gabelia finansowa. Przewodniczy tym zgromadzeniu 18 sierpnia 1797 Na 4 września 1797 .

Deportacja polityczna w Gujanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Choroba i śmierć osadzenia owoców w Sinnamary w 1798 r.

Prezydent Rady Starszych w momencie zamachu stanu w 18 roku V ( 4 września 1797 ) Zorganizowany przez trzech dyrektorów (Barras, La Awnerre i Rewbell), zostaje uwięziony w więzieniu świątynnym z piętnastoma innymi zastępcami umiarkowanymi lub rojalistami (w tym generałem Pichegru). Jest deportowany bez osądu Gujany. Podróż w Paryżu do Rochefort w żelaznych klatkach, a następnie morze w kierunku Cayenne w klinach Corvette Valiant , w szczególnie nieludzkich warunkach, trwa ponad dwa miesiące. Następnie został zaparkowany na tej odległej ziemi o śmiertelnej reputacji zarządzanej przez Étienne Burnel. Martwi go asystent tego ostatniego, Malenfant. Podejrzewa go o fomentowaniu intryg, które szkodzą bezpieczeństwu. André-Daniel Laffon de Ladebat pozostaje przez ponad dwa lata w niehanitnych bagnach oraz opuszczonych i niegościnnych sawannach Sinnamary, z których jeden nigdy nie został zwrócony ^{[[[ 9 ]} . Po prostu ucieka od śmierci, jak jego przyjaciel François Barbé-Marbois, przyszły minister.

Wróć do Francji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wraca do Francji 1800 lutego , ułaskawione przez pierwszego konsula. Po powrocie kilka departamentów poprosił go o reprezentowanie ich w Senacie, ale pozostaje podejrzany o pierwszy konsul, który oskarża go o potępienie jego nadużycia we Włoszech i zapytany krótko przed Fructidor jego zwolnienie. Zarysa swoje imię ze wszystkimi listami. Laffon de Ladebat jest zatem jedynym deportowanym Fructidor, który musiał odejść od polityki, aby powrócić do handlu i życia prywatnego, jednocześnie angażując się w inne formy użyteczności społecznej.

„W arbitralnej monarchii, anarchii Jakobinowej, zamieszania reżyserskim i wojskowego despotyzmu widziałem tylko pogardę ludzi”, pisze, aby wyjaśnić ich wstrzymanie się od jakiegokolwiek zaangażowania politycznego. Przejmując zarządzanie bankiem terytorialnym, a także odpowiedzialność za ostateczną likwidację Caisse d’Epoupte, które powierzono mu za jego uznane kompetencje finansowe, stara się zaradzić szkodom, jakie deportacja spowodowała jego działalność. Musi odzyskać szczątki swojej własności rozproszone lub skonfiskowane, a w szczególności uzyskać odszkodowanie za zamówienie na Indie jednego ze statków uzbrojenia rodzinnego, Sartine .

Podczas renowacji nie spotyka się z łaską burbonów, a ponadto nie szuka.

Działania filantropijne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Następnie przyczynia się do tworzenia i rozwoju skrzynek oszczędnościowych, a następnie instytucji filantropijnych. Administrator instytucji niewidomych młodych ludzi (Valentin Haüy) i instytucji głuchych (Abbés de l’Epée i Sicard), jest zaangażowany w badania nad środkami komunikacji dla tych niepełnosprawności. W 1825 r. Został znaleziony Prezydent Protestanckiego Towarzystwa Provident and Mutual Aid oraz, jako członek Towarzystwa Moralności Chrześcijańskiej, w 1821 r. W 1821 r. Wśród założycieli z Auguste de Staël i Charles de Rémusat z komitetu ds. Komitetu ds. zniesienie handlu niewolnikami i niewolnictwem ”.

W tym samym roku, po pobycie w Anglii, gdzie studiował nowe systemy organizacyjne przemysłowe i społeczne utworzone przez Roberta Owena w New Lanark, przetłumaczył na francuski i przedmówił pracę Henry’ego Graya, która odnosi się i analizuje te pionierskie doświadczenia przeznaczone dla „Ulga i najbardziej przydatne wykorzystanie pracowników i biednych zajęć oraz dla edukacji ich dzieci” wreszcie na krótko przed śmiercią 14 października 1829 Łączy notatki, które przyjął podczas deportacji do Sinnamary ( Dziennik deportacyjny w Gujanie (pośmiertnie opublikowane w 1912 r.) I Stan francuskiej Gujany i obserwacje tej kolonii (Nigdy nie publikowano, pozostał w stanie rękopisu).

Zmarł w wieku prawie osiemdziesięciu trzech lat, André-Daniel Laffon de Ladebat ma pochwałę pogrzebową napisaną przez Guizot w Père-Lachaise, gdzie spoczywa obok swojej żony i niektórych swoich dzieci (Dywizja 39) ^{[[[ dziesięć ]} . Miasto Bordeaux zaoferowało rodzinie medal na twarzy na swoim profilu i na plecach inskrypcji: „Do zastępcy uhonorował dwa razy głosy współobywateli, którzy odważnie bronili prawa i wolności, zabronione w 18 roku owocowym V, dobry człowiek, dobry człowiek który poświęcił swoje życie użyteczności publicznej, postępowi religii, moralności i światła ” ^{[[[ 11 ]} .

Broń rodziny Laffon de Ladebat.

Portret pochodzący z pracy Suzanne Caron

• Odpowiedź na burmistrza orienta lub obrony wspomnienia skierowanego do rządu przez dyrektorów Izby Handlowej Guienne, na podstawie absolutnej wolności handlu w Indiach W 1776 ( Czytaj online ) .
• Mowa na temat miłości do użyteczności publicznej – 1776
• 1788-André-Daniel Laffon de Ladebat, Academy of Sciences, Belles-Lettres i Arts de Bordeaux, Mowa na temat potrzeby i środków niszczenia niewolnictwa w koloniach: Przeczytaj na publicznym spotkaniu królewskiej Akademii Nauk, piękne listy i sztukę Bordeaux, 25 sierpnia 1788 r. , (praca literacka), Bordeaux, 25 sierpnia 1788 W [[[ Czytaj online ]
• Obserwacje czytane dla MM. Przedstawiciele trzeciego majątku miasta Bordeaux – 1788
• Journal of My Deportacja do francuskiej Gujany ^{[[[ dwunasty ]} NA Czytaj online NA Francuski ; NA Manioc.org ; na archive.org
• Obserwacje kredytu terytorialnego ^{[[[ 13 ]} – 1802
• Raporty o operacjach Caisse d’Epompte, z jego pochodzenia (24 marca 1776 r.) Do jego usunięcia (24 sierpnia 1793 r.) I jego likwidacji od czasu jego usunięcia – 1807
• Rada Stanu. Sekcja finansowa. Precyzyjne dla pana Laffona-Ladébata – 1813
• Zbiór najbardziej niezwykłych definicji i odpowiedzi Massieu i Clerc, Głuchy, na różne pytania, które zostały im zadane podczas publicznych sesji ojca Sicarda w Londynie – 1815
• Finanse Francji lub budżety z 1816 r. I następnych lat – 1816
• Stan francuskiej Gujany i obserwacje tej kolonii (rękopis)
• Tłumaczenie angielskiego Bezstronne badanie nowych poglądów Roberta Owena (Henry Gray Macnab) – 1821
• Chwała Johna Owena, jednego z sekretarzy i założycieli brytyjskiej i zagranicznej firmy biblijnej, w imieniu komitetu protestanckiego społeczeństwa biblijnego w Paryżu – 1823
• Prezentacja prostego sposobu zmniejszenia stopy procentowej funduszy publicznych we Francji – 1825

Estates General z 1789 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Przemówienie skierowane przez M. de Ladebat do MM. Zakonu szlachetności Sénéchaussée de Guyenne ( 7 kwietnia 1789 ).
• Pamięć, którą honorowi przedstawić Zgromadzeniu Narodowym szlachta Guyenne, która protestowała 7 kwietnia przeciwko uprawnieniu imperatywnym
• Deklaracja praw człowieka ( 13 sierpnia 1789 )
• Obserwacje podlegające publicznej dyskusji na temat wyborów

Krajowe Zgromadzenie Legislacyjne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

1791 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Dekret mowy i projektu, na temat funduszy patriotycznych lub wymiany (Sesja 26 Mars 1791 )
• Raport złożony do Departamentu Departamentu Gironde w dniu składek dekretujących przez Zgromadzenie Narodowe za rok 1791
• Opinia i projekt dekretu na emigrantów
• Raport zgromadzenia narodowego, na temat pracy komitetu wydatków publicznych
• Opinia pana Laffona-Lardebata na temat programu cesji poniżej pięciu funtów (Sesja 12 grudnia 1791 )
• Projekt dekretu na zakończenie francuskiego panteonu, przedstawiony w Zgromadzeniu Narodowym, w imieniu zwykłego komitetu (Sesja 24 grudnia 1791 )

1792 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Najbardziej odpowiedni tryb wyborczy dla wolnych ludzi
• Raport Komitetu Zwykłych Finansów, w sprawie wniosku w stosunku do generała płatników departamentów oraz na niektórych petycjach dotyczących ich gwarancji, otrzymywanych odbiorców okręgów i leczenia tych odbiorców (Komitet zwykłych finansów, spotkanie 10 lutego 1792 )
• Raport i projekt dekretu na temat subskrypcji Króla, dla firm literackich (Komitet zwykłych finansów, spotkanie 26 lutego 1792 )
• Raport na temat ogólnego stanu wydatków i środków na rok 1792, przedstawiony w imieniu komitetu finansowego (Komitet zwykłych finansów, spotkanie 7 Mars 1792 )
• Zgłoś się o środkach zachęcania do fabryk z proszku i soli we Francji (Komitet zwykłych finansów, spotkanie 7 maja 1792 )
• Opinia na temat zwrotu długu publicznego (Komitet zwykłych finansów, spotkanie 14 maja 1792 )
• Raport na temat służby stadiów wojskowych i konwojów (Komitet zwykłych finansów, spotkanie 25 czerwca 1792 )
• Raport złożony przez Laffona-Lidebata na temat dystrybucji waluty miedzi i dzwonu, między skarbem a działami (Komitet zwykłych finansów, spotkanie 20 czerwca 1792 )
• Opinie Laffona-Lidebata na temat projektu, aby ogłosić, że ojczyzna jest zagrożona, a także zawieszenie burmistrza i prokuratora gminy Paryżu (Sesja 13 lipca 1792 )
• Raport na temat różnych rynków spędzonych na dostawę kwadratów Hunningue, Fort-Louis i Neuf-Brisach

Starszy Rada [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

1796 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Drugi raport złożony do Rady Starszych przez Laffona-Laladbata, w imieniu Komisji utworzonej w dniu 6 Frimaire IV
• Drugi raport na temat wkładu gruntów wniesiony przez Laffona-Ladebata, w imieniu komisji powołanej do zbadania rezolucji Pierwszy ^Jest Floréal i 4 preryjne
• Raport złożony Radzie Starków, w imieniu Komisji powołanej do zbadania rezolucji Rady pięciuset związanych z emeryturami listów wymiany z Francji do obcokrajowców (Sesja 29 Nivôse Rok IV)
• Raport złożony do rady pierwszego przez Laffona-Ladebata w imieniu komisji powołanej do zbadania rezolucji Rady pięciuset, z 18 Pluviôse w odniesieniu do wkładu gruntów (Sesja 10 Ventôse Rok IV)
• Opinia Laffona-Lardebata na temat rezolucji Rady pięciuset, dotycząca zapłaty ostatniego kwartału ceny towarów krajowych sprzedanych lub przedłożonych w formularzach ogłoszonych przez prawo 28 Ventôse (Sesja 12 Thermidor Rok IV)
• Raport złożony przez Laffona-Ladebat, w imieniu komisji powołanej do zbadania rezolucji związanej z branżami jałowca, sfabrykowanym tytorem, szklankami okularów i soli, które znajdują się w magazynie Belgii (Sesja Pierwszy ^Jest Floréal Rok IV)
• Raport złożony Radzie Starszych w imieniu Komisji powołanej do zbadania rezolucji Rady pięciuset odnoszących się do emerytury listów wymiany z Francji na obcokrajowca (Sesja 29 Nivôse Rok IV)
• Raport złożony przez Laffona-Ladebata, w imieniu Komisji mianowanej przez radę na posiedzeniu 14 Fructidor w sprawie zbadania rezolucji Rady pięciuset 13 fruktidorów związanych z funduszami, które mają zostać udostępnione ministrowi morskiemu (Sesja 16 roku Fructidor IV)
• Raport złożony przez Laffona-Ladebata, w imieniu Komisji odpowiedzialnej za zbadanie przesłania zarządu w sprawie sytuacji finansów Republiki, wysłanych do rady, w sprawie wykonania art. 160 ustawy o konstytucji (Sesja 27 Vendémiaire Year V)
• Opinia członka Laffona-Lardebata Komisji wyznaczonej do zbadania rezolucji Rady pięciuset, w odniesieniu do towarów angielskich (Sesja 10 Brumaire Rok V)
• Opinia Laffon-Lidebat na temat walut (Sesja 15 Frimaire Rok V)

1797 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Opinia Laffona-Lardebata na temat obowiązków między jednostkami (Sesja 28 Nivôse Rok V)
• Opinia Laffona-Lardebata na temat rezolucji Rady pięciuset, dotycząca deklaracji wymaganej od wyborców na rok V (Sesja 30 Ventôse Rok V)
• Raport złożony przez Laffona-Laladebata, w imieniu Komisji odpowiedzialnej za zbadanie rezolucji 13 zarodkowych, związane z wydatkami biur publicznych (Sesja 19 roku zarodkowego V)

• Philippe de Ladebat, Tylko umarli nigdy nie wracają: pionierzy suchej guyante w francuskiej Gujanie pod katalogiem , Nantes, Éditions Amalthée, 2008
• Philippe Laffon de Ladebat, Sucha gilotyna zarządu: pierwsze deportacje polityczne w francuskiej Gujanie 1797-1798 , Paris, Edilivre Editions, 2013.
• „André-Daniel Laffon de Ladebat” , w Adolphe Robert i Gaston Cougny, Francuski słownik parlamentarny , Edgar Bourloton, 1889-1891 [Szczegóły edycji]
• André-Daniel Laffon de Ladebat, Deportacja gazety i przemówienia polityczne , Paris, Edilivre, 2009.
• Wspomnienie o wyprawie konkretnego naczynia Sartine, o przyczynach ruiny tej wyprawy, wydarzeniach, które ta ruina prowadziła, oraz na wynikające z niej działania, dla pana Laffona de Ladebata, Esuyera, kupca w Bordeaux, statku, statku tego statku W 1781 ( Czytaj online NA Francuski ) .
• ‘ Plik André-Daniel » , NA Baza danych francuskich zastępców od 1789 roku .
• Marc Renneville, « Odciski kolonialne: od utopii do ryzyka zwolnienia », Criminocorpus W Pierwszy ^Jest Styczeń 2007 ( Czytaj online , skonsultuałem się z 31 lipca 2018 ) .
• Tugdual of Langlais, Marie-étienne Peltier, Cura Corsaire de la République , Wyd. Coiffard, 2017, 240 s. (ISBN 978-2-91933-947-1 ) .
• Paul Marais ” Niepublikowane dokumenty dotyczące rewolucji w dziale Gironde: The Faucher Brothers, Laffon de Ladébat i ich korespondencja », Przegląd historyczny W tom. 43, N ^O 2, 1890 W P. 317-342 (ISSN 0035-3264 W Czytaj online , skonsultuałem się z 19 lutego 2021 ) .

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zasoby związane z życiem publicznym :
• Uwaga w słowniku lub encyklopedii :

André-Daniel Laffon de Ladebat
Poprzedzony		Śledzony przez