Anfilochio di ikonum – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Z Wikipedii, Liberade Libera.

after-content-x4

Amfibit ikon (W starożytnym grece: Amphilochio ; Około 340 – Konya, 403) był starożytnym greckim biskupem, autorem ważnych pism, z których wielu straciło. Jest czczony jako święty przez Kościół katolicki.

Syn odrębnej rodziny Kapadocji, być może urodził się w Cezarei, około 340; Jego ojciec był wybitnym prawnikiem, a jego matka Livia niezwykła ze względu na swoją życzliwość i mądrość.
Był prawdopodobnie pierwszym kuzynem Gregorio Nazianzeno i został doprowadzony do środowiska religijnego chrześcijańskiego szlachty jego miejsca urodzenia. Studiował prawo, praktykował w Konstantynopolu, ale wkrótce przeszedł na emeryturę, aby poprowadzić życie religijne w pobliżu swojego przyjaciela i krewnego, „teologa” Nazianzo.

Wkrótce był zaangażowany w krąg wpływów wokół Bazyli Cezarei. Na początku 374 został biskupem ważnej kwatery głównej ikonowej, prawdopodobnie umieszczonej tam przez Basilio. Po śmierci Basilio pozostał w bliskich stosunkach z Gregorio di Nazianzo i towarzyszył mu pierwszej radzie Konstantynopola (381), gdzie poznał Girolamo i rozmawiał z nim (rozmawiał z nim ( dotyczące wybitnych mężczyzn , C. 133).
W historii teologii zajmuje widoczne miejsce dla jego obrony Boskości Ducha Świętego przeciwko Macedończykom. To dla niego Basilio poświęcił swoje dzieło „na Ducha Świętego”. Napisał podobną pracę, teraz prawie całkowicie zagubioną. Wiemy jednak, że przeczytał to Girolamo z okazji ich spotkania w Konstantynopolu. [Pierwszy]

Jego stosunek do aryjczyka ilustruje znana anegdota dotycząca jego przesłuchania w Theodosius I i Arcadio, jego syna. Kiedy cesarz zarzucił mu ignorowanie obecności swojego syna, przypomniał sobie, że Pan wszechświata uwięziony uwięziony tych, którzy są niewdzięczni wobec jego syna, ich Zbawiciela i dobroczyńcy.

Był bardzo energiczny przeciwko Mesalianom i przyczynił się do interpretacji tej sekty (394). Jego współcześni docenili go jako wybitnego teologa i naukowego pisarza.

Jego jedyną prawdziwą istniejącą pracą jest, według Bardenhewera, Synod listu , list przeciwko macedońskiej herezji w imieniu biskupów Liconii, prawdopodobnie skierowany do biskupów Licencji. . Gambi of Selo Oferują wczesny i ważny katalog pism kanonicznych.

Przypisane są mu również różne homilacje, z których niektóre są uważane za ostrości.

after-content-x4

Jest uważany za świętego przez Kościół katolicki, który pamięta go 23 listopada. Z rzymskiej męczenologii: W Konya w Licaonii, w dzisiejszej Turcji, Sant’anfiocchio, biskup, który, jej partner pustelni Świętych Bazylii i Gregory Nazianzeno i ich kolega z episkopaty, wyróżniał się świętością i doktryną i poparli wiele dowodów na wiarę katolicką .

  • Cornelis DataMema, Amphilochii iconiensis Works , New York, Brepols 1978 (Corpus, Series Greek, 3).
  • Michel Bonnet, we współpracy z Sever J. Vericu, Homelies I, Paris, Les éditions du Cerf, Coll. „Chrześcijańskie źródła”, 2012, 385 s. (ISBN 978-2-204-09979-0)
  • Michel Bonnet, we współpracy z Sever J. Vericu, Homélies, II, Paris, Les éditions du Cerf, Coll. „Chrześcijańskie źródła”, 2012, 400 str. (ISBN 978-2-204-09980-6)
  • K. Holl, Amphilochius z ikonum w jego związku z wielkimi cappadocach (Tübingen, 1904).
  • C. Bonis, „Herezje walczone w Amphilochios” „w odniesieniu do fałszywego ascetyzmu”, Grecki ortodoksyjny przegląd teologiczny , 9.1 (1963), 79–96.
  • E. Rossin, „Iconio Amphilock i biblijny kanon„ contra haereticos ”, Studiuj Patavinę 43.2 (1996), 131–157.

after-content-x4