Anian (astronom kościelny) – Wikipedia
Z Wikipedii, Liberade Libera.
Aniano Był nieznanym astronomem i poetą, autorem Kalkulator Master Aniani , kompozycja około 250 inspektorów w języku łacińskim, które miały wiele dyfuzji w średniowieczu i w renesansie. Wersko naraża charakterystykę kalendarza julijskiego i cykl faz księżycowych zgodnie z kalendarzem kościelnym kościelnym; Niezbędny temat dla wszystkich kapłanów, ale także dla wielu świeckich (zwłaszcza historyków i astronomów). Tylko przez opanowanie Computus można było wiedzieć, który dzień tygodnia był konkretną datą, przeszłością lub przyszłością, jaka była faza księżycowa tego dnia, kiedy spadły mobilne wakacje w liturgii chrześcijańskiej, itp.
Praca była pierwszym tekstem na ten temat, który został wydrukowany i miał ponad 50 edycji między 1483, kiedy został wydrukowany w Paryżu przez Guy Marchant i 1515. [Pierwszy] Następnie wielka rozpowszechnianie drukowania kalendarzy bieżącego i wielu lat roku zaspokoiło potrzeby ogółu społeczeństwa i szczegółową znajomość zasad kalendarza wpłynęła tylko na specjalistów. Praca Aniana jest jednak nadal interesująca dla historii kalendarza.
Biograficzna historia Aniana została umieszczona przez encyklopedie dziewiętnaste -wieków w XV wieku, w okresie, w którym jego praca została wydrukowana po raz pierwszy. [2] [3] Ta randka była błędna po odkryciu około czternastego manuskryptów jego pracy. Jednak według Clovisa Brunela jedyną pewną rzeczą jest to, że mieszkał przed 1314 r. [4] Według innych autorem był prawdopodobnie mnich benedyktynowy, który mieszkał w drugiej połowie XIII wieku w klasztorze Anane, niedaleko Montpellier w Linguadoca. [5]
Po długiej założeniu metodologicznym w prozie, Kalkulator Jest podzielony na cztery części: pierwszy ujawnia 28 -letni cykl słoneczny, drugi cykl księżycowy (lata zatorowe, Hepatte, Las poniedziałek itp.); Trzeci obejmuje wakacje stałe i mobilne (w tym główne święta Świętych); Czwarte sezony. Jednak w większości edycji tekst jest podzielony na 34 części długości od 2 do 18 wersetów, oddzielone od komentarzy prozy, które prześledzą Jacquesa Marsusa, pochodnej delfinato. Tekst zawiera również kalendarz, wzory i stoły wyprodukowane przez Nicolausa Bonaspesa, znanego również jako Nicolas Dupuy, erudyta z początku XV wieku, który mieszkał w Troyes (szampan). [6]
Ponadto tekst Aniano zawiera rysunki, które uczą używać różnych stawów palców lewej ręki jako abakusa do obliczeń. [7] . Słowo „manualis” w tytule dzieła należy rozumieć w dosłownym sensie, jak autor wyjaśnia w pierwszym wersecie, ponieważ jednym z celów pracy było dokładnie nauczenie czytelnika, jak używać palców palców lewa ręka do wykonywania złożonych mechanicznie obliczeń kalendarza. Sam autor może pochwalić się pierwszymi wersetami pracy:
| ( . )
‘ Biznes powinien powinien służyć Bany |
( TO )
«Compotus jest taki, jak można powiedzieć właściwie ręcznie; |
| ( Pierwsze dwa wersety Przez Business Mastri Aniani ) | |
Należy pamiętać, że te latynoskie wersety są egzaminami Leonini, to znaczy wyposażone w wewnętrzny rym (talis/manualis; totum/notum). Ta funkcja jest jednak nieobecna w większości kompozycji, choć potwierdzona w wielu encyklopediach.
W XX wieku dzieło Aniano badano dogłębnie przez Christophera Wordswortha, a następnie Davida Eugene’a Smitha, który uszeregował i porównał wszystkie wydania wydrukowane w XV wieku i na początku lat XVI wieku
W miejscach astrologicznych często wymieniane jest anianowi jako średniowiecznym miłośnikiem ich sztuki. W rzeczywistości Anian mówi tylko o zasadach kalendarza julijskiego za pomocą słów „astrologa” i „astrologii” w kontekstach, w których słowa astrologii i astrolog muszą być interpretowane według starożytnego użycia jako astronomii i astronoma. W przedmowie stwierdza: „ET różni się kompotus abstrologiczny sicut pars w jego toto quia compotus solum motum solis et lunae, sed astrology totum motum omnium planetarum”. Podobnie, gdy enumera i komentuje znaki zodiaku, identyfikują je z miesiącami kalendarza (Aries = March itp.) I wyjaśnia je grecko-rzymskimi lub biblijnymi zdarzeniami mitologicznymi. Uznaje jednak, że istnieje rozbieżność w pozycji pierwszego punktu pamięci RAM, ponieważ stwierdza: „Secundum Astrologos Sol dla Culum Arietis”.
Wyrażenie oznacza, że Słońce faktycznie wchodzi do konstelacji Barana, gdy prawie minął miesiąc marca.
- ^ George Sarton, Recenzja: Le Comput Manuel de Magister Anianus autorstwa David Eugene Smith , ISIS Vol. 11, nr 2 (grudzień 1928), s. 385–387; Rivista PubBlicata DA: The University of Chicago Press w imieniu History of Science Society
- ^ Zobacz na przykład „Starożytna i nowoczesna uniwersalna biografia …”, biograficzna encyklopedia wydrukowana w Wenecji w 1822 roku [Pierwszy]
- ^ Alexandre Sarrazin Montferrier, Słownik nauk matematycznych również i stosowany , Tom 1, strony. 216, V. Batelli, 1838.
- ^ W 1314 r Opanowany . Widzieć: D. Edi’s Book Review of D. Ed. WE. Opublikowane przez Brunel w: Biblether of the Language of the Teral Music Année 1928 89 P Chartes 1928 89 P Chartes 97. . Również tam Karta biblioteki University of Basel potwierdza, że autor należałby do XIII wieku.
- ^ Zobacz online karta bibliograficzna Paris Edition z 1515 Lub jego źródła, zgłoszone tutaj w bibliografii.
- ^ Zobacz na przykład wspomnianą „starożytną i nowoczesną uniwersalną biografię …”.
- ^ Zobacz zdjęcia wykonane z Paris Edition z 1515
Recent Comments