Aquitaine Prosper – Wikipedia

Aquitaine Prosper (nie łacina: Prosper Aquitanus ) urodził się w Aquitaine około 390. Był chrześcijańskim pisarzem, uczniem świętego Augustyna, z którym korespondował i którego walka z Pelagianami poparł. Starał się rozpowszechniać doktrynę łaski świętego Augustyna. Jest także pierwszym kontinunikiem Uniwersalny przewlekły Euzebiusza Cezarei ściganego przez Świętego Jérôme. Zmarł około 463. Święty Laïc, obchodzono go 25 czerwca ^{[[[ Pierwszy ]} .

Cytat przypisywany Prosper D’Aquitaine: „Śmierć ulega berła i Houes są równe, śmierć, ostateczna granica rzeczy”, grawerowanie przypisywane Philippe Galle.

Prosper z Aquitaine był chrześcijański i żonaty. Aby ukończyć studia i wiedzę religijną, poszedł około 427 w Marsylii ( Masalia ) gdzie mieszkał jako świecki brat. Być może podczas tego pobytu napisał do swojej żony: „Upewnijmy się, drogi przyjacielu, że życie, które prowadzimy do chrześcijan. Daj mi pracę domową, którą muszę ci oddać. Uważaj na ten, który musi cię obserwować. Bądź moją pocieszeniem w moich smutkach. Wręczyłem do mnie, jeśli upadnę, wróć, kiedy wskazam jakąś wadę. Że nie wystarczy być jednym ciałem, bądźmy również jedną duszą ” . W tym samym czasie Jean Cassien i jego mnisi urodzili się w odpowiedzi na ostatnie pisma augustińskie na temat Grace, na to, co zostanie nazywane pod koniec XVI ^{To jest} wiek „pół-pelagianizm”.

W 429 ^{[[[ 2 ]} . W 431 roku przybył do Rzymu, aby przesłuchać papieża Célestina I ^Jest , w odniesieniu do lekcji Augustyna. W 440 roku, podczas pierwszego roku jego pontyfikatu, Léon zadzwoniłem do niego z nim jako sekretarzem. Data jego śmierci nie jest znana, ale jego kronika biegnie do 455 r., A kronikarz Marcellin wspomina o tym w 463 r., Co wydaje się wskazywać, że jego śmierć nastąpiła wkrótce po tej dacie.

Prosper był świecki, ale rzucił się z żarliwością w religijnych kontrowersjach swoich czasów, dla obrony i rozprzestrzeniania się myśli Augustyna. W jego ” Rozmowa międzynarodowa „(„ Odwołanie wszystkich narodów ”) w 1 002 sześciokametrach, w których kwestia wezwania pogan jest badana w świetle doktryny Augustyna, Prosper pojawia się jako pierwszy ze średniowiecznych średniowiecznych augustiniści.

Jego główna praca to ” Łaska Boga i wolna wola „(432), napisane przeciwko” Porównanie Od Jean Cassien. Pchnął także papieża Célestina do opublikowania listu otwartego do biskupów Gaul ”,” List do biskupów Przeciwko niektórym członkom Kościoła Galii. Otworzył już korespondencję ze Świętym Augustenem z jego przyjacielem Hilaire (który nie jest Hilaire d’Arles), i chociaż nie mógł go spotkać fizycznie, jego entuzjazm dla Wielkiego Teologa prowadzi go do skróconej wersji jego komentarza na temat jego komentarza na temat jego komentarza na temat jego komentarza na temat jego komentarza na temat jego komentarza na temat jego komentarzy na temat jego komentarzy na temat jego komentarzy na temat jego komentarza Psalmy, a także zbiór zdań wyodrębnionych z jego dzieł, niewątpliwie pierwsza tego rodzaju kompilacja dogmatyczna, w której ” Darmowe zdania Od Pierre Lombard jest najbardziej znanym przykładem. Onderował także w 106 epigramach, niektórych z tak zwanych teologicznych Augustyna.

O wiele ważniejsze historycznie to ” Kronika uosobienia »(Który obejmuje okres od 379 do 455), który Prosper po raz pierwszy skomponował w 433 i zakończył kilka razy, do 455. Przy braku innych źródeł jest bardzo cenny dla okresu 425 do 455, pobranych z osobistego doświadczenia z doświadczenia Święty Prosper. W porównaniu z kontaktami, zawiera szczegółową prezentację wydarzeń politycznych. Obejmuje inwazje Attila de la Gaul (451) i Włoch (452). Było pięć różnych edycji, ostatnie pochodzące od 455, tuż po śmierci Valentinian III. Przez długi czas Chronicon Imperiale „Był również przypisywany pewnemu „Prosper Shot” , ale bez najmniejszego uzasadnienia. Jest całkowicie niezależny od prosper ^{[[[ 3 ]} .

• ‘ Skierowany do nieprzyjemnego », Napisane około 430; Atakuje pelagian w wierszu z tyłu około tysiąca linii.
• ‘ Łaska Boga i wolna wola przeciwko Collatorem Od 432. Pismo to przedstawia ostateczną opinię Prospera na temat problemu potrzeby łaski. Został napisany za panowania papieża Sixtus III i odpowiedział do rzeczy Porównanie Od Jean Cassien.
• ‘ Capitulla »; Jest to lista dziesięciu punktów doktryn potwierdzających wydajność i potrzebę łaski Bożej, każda osobno poparta wypowiedzi papieża. Został napisany między 435 a 442.
• ‘ Wezwanie wszystkich narodów »( Wezwanie wszystkich ludzi ) Napisane w 450. Jest to próba pogodzenia projektu Boga, który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i nauczani na temat łaski świętego Augustyna. Argumentem jest to, że chociaż nie wszyscy ludzie otrzymują łaskę, która zbawia, otrzymują łaskę Boga w ogóle. L ‘” Wezwanie wszystkich ludzi Był najbardziej oryginalnym wkładem Prosper w teologię.
• ‘ Kronika uosobienia ». To jest wersja Prosper w historii świata. Starał się podać własną wersję kontrowersji pelagijskiej i we własnej interpretacji najnowszej historii. L ‘” Kronika uosobienia »Kończy się na 455.
• ‘ Zdanie ” I ” Epigramy ». ‘ Zdanie To kolekcja 92 maksymów z pism Saint Augustine. L ‘” Epigramy Jest kompilacją zindytowaną w 106 epigramach. Oba miały być używane jako przewodnik dla chrześcijanina z moralnego i doktrynalnego punktu widzenia.
• ‘ Dla Augustine Answers »; Po śmierci Augustyna napisał trzy serie obrony Saint Augustine, w szczególności przeciwko Vincentowi de Lérinsowi.
• ‘ Carmen of Providence Divine (Wiersz o Boskiej Opatrzności). Problem opatrzności jest omawiany w kontekście inwazji Gaul przez wandali i gotów. Przypisanie tej pracy Saint Prosper jest kwestionowane.

Kilku historyków uważa, że ​​jego sława nie opiera się na jego historycznej pracy, ale na jego działaniach teologu i propagandysty Augustinian Doctrine of Grace. Większość jego dzieł była przeznaczona na obronę i propagowanie nauk Augustina, w szczególności związane z łaską i wolną wolą. Święty Prosper był pierwszym felietonistą, który kontynuował historyczne dzieło Świętego Jérôme’a. Epigramy Prospera, bardzo popularne, dostarczyły metodę szkolenia moralnego i aspektów doktryny augustińskiej. Prosper odegrał również istotną rolę w kontrowersjach pelagijskich w południowej Galii w latach 420.

Dla wielkiego arnaulda jest prosper „Największy uczeń świętego Augustyna i przywódca uczniów świętego Augustyna” .