Aragno – Wikipedia

Widzieć Jest to ułamek Abruzzo miasta L’Aquila w prowincji o tej samej nazwie, położonej około siedmiu kilometrów od stolicy regionalnej.

Wioska, położona przy 1070 m S.L.M., z populacją około 400 mieszkańców mieszkańców, jest zanurzona w dzikiej i dziewiczej naturze w środku górskiego zasięgu Gran Sasso d’Italia, w ten sposób izolowany w porównaniu z największymi zamieszanymi centrami centrami . Do 1927 r. Był częścią gminy Camarda, ale po reformie administracyjnej gminy i prowincji L’Aquila poszukiwanej przez faszyzm, znaną jako reforma Wielkiego Orzeńca, stał się częścią gminy Aquili. W ostatnich dziesięcioleciach wioska powoli wylewa się z powodu silnej emigracji. Aragno jest częścią Rady Terytorialnej Numer 8 z Collebrincioni, Torrione, San Francesco, San Giacomo.

Szkody doznały się po niszczycielskim trzęsieniu ziemi w L’Aquila w 2009 roku, były bardzo zawarte w porównaniu z miastem i innymi Hamletami L’Aquila, prawdopodobnie dzięki faktowi bycia na skalistym terenie poza obszarem między epicentrum i wina Paganiki . Mówiąc dokładniej wśród najstarszych domów rolniczych zbudowanych w kamieniu, ale wciąż niezamieszkanych od dziesięcioleci. Ponadto niektóre nowo zbudowane budynki są całkowicie bezużyteczne. Dla wielkiej pomocy oferowanej ludności w okresie trzęsienia ziemi poprzez ochronę obywatelską, niedawno ustanowiono bliźniak z miastem ERBA.

Wioska jest powiązana z L’Aquila drogą prowincjonalną, przechodzącą przez Collebrincioni i drogą miejską, aw Camarda z drogi, również miejski. Niedaleko zamieszkałych centrum przechodzi autostradę A24 Rome-Team.

Latem odbywają się dwa patronalne święta, Sant’antonio da Padova w czerwcu i Santa Barbara w sierpniu-wrześniu, w tym drugim z masowym i charakterystycznym lunchem na homonimicznej górze. Podczas wakacji znajdują się również procesy, zespoły muzyczne, gry ludowe, przejażdżki, koncerty, kino i fajerwerki. W przeszłości odbywał się festiwal eno-gastronomiczny w kraju, „festiwal owiec”, który próbuje przywrócić modne.

Miasto znajduje się po południowej stronie Mount of Aragno , którego najlepsze dotyka 1553 metrów nad poziomem morza, na granicy Parku Narodowego Gran Sasso i Monti Della Laga oraz w panoramicznej pozycji na Conca Aquilana.

Zamieszkany obszar rozwija się od południowo-wschodniej na północny zachód, na wysokości między 990 m a około 1100 m, z wyraźnym rozróżnieniem między najstarszą częścią, „wzgórzem” i najnowszym „plamą”. Na południu, przed miastem, znajduje się Góra Santa Barbara, 1080 metrów nad poziomem morza, na którego szczycie stoi homonimiczny kościół.

Jednak na północ od miasta znajduje się gęsty las sosnowy, wynik ponownego zalesiania przeprowadzonego po wojnie, oraz różne ścieżki, które pojawiają się w górach, kiedyś używane przez pasterzy i rolników, a dziś, szczególnie przez myśliwych i turystów. Na dziedzictwo naturalistyczne nie było minimalnie dotknięte poważnym pożariem, który miał miejsce w pobliskiej górze San Giuliano w 2008 r., A na wielu obszarach miejskiej wioski istnieje zakaz polowania, przyznany bliskości Parku Narodowego.

Sąsiednie kraje to Collebrzei na zachodzie, Camarda i Assergi East, Paganica, Tempera, San Giacomo i miasto L’Aquila na południu.

Szczególne zainteresowanie architektoniczne są kościół Santa Maria Maddalena z XVIII wieku, kościół Santa Barbara i Kościół Santa Maria Della Vittoria z XII wieku.

• Kościół Santa Maria Maddalena : Kościół parafialny, pochodzący z roku 1000. Zewnętrznie na dużym korpusie krzyżowym, z niskim kwadratem tyburium na skrzyżowaniu ramion transeptu, pokryty pawilonem, ściany boczne są szorstkie, fasada jest otynkowana, z dzwoniącą wieżą Boczne, fronton na północnym przednim rogu i cenny romantyczny portal z łukowatym portalem ze wszystkimi szóstymi z głębokimi strombatury, stolicami Acanthus i Palm Liage, gładkie kolumny boczne. Pochodzi z 1300. Fasada pozostawiona w dwóch zaznaczonych zamówieniach ramy, część szczytu jest płynna, w środkowej części istnieje niepewna wobec skrzydeł. Trzy nisze są obecne pod centralną ramą. Dolna część charakteryzuje się dwoma portaliami, z których jeden jest romańskim. Drugi wprowadza kaplicę zboru. Wnętrze pojedynczych niewidów jest barokowe, odzwierciedlając starożytny układ krzyżowy łacińskiej, z kadrowym sklepieniem lufy, z dużym pseudo-cupoli na skrzyżowaniu. Ściany są podzielone na oryginalną sekwencję architektoniczno-plastyczną, która widzi dwa ołtarze ołtarzy naruszonych przez pojedyncze duże interkolumnio w środku.
• Kościół Santa Barbara : Mały kościół umieszczony nad górą z widokiem na Aragno. Pochodzi z roku 1000.
• S. Maria Della Vittoria: Jest to tabernalumble zbudowany na polecenie po 1278 r. I został nazwany na cześć Madonna Della Vittoria po głosowaniu przez Carlo D’Angiò po zabiciu jego brata Corradino ze Swabii w 1278 r. W Tagliiacozzo w bitwie w bitwie . Następnie został przywrócony i przekształcony w późny gotycki kościół w około 1480 r. Typu Bernardinian (S. Bernardino die Siena).
• Santa Lucia: Jest to Kościół Roku 1000, wzmocniony po zachodniej stronie kolejnego pokoju po trzęsieniu ziemi 1703, aw 1800 r. Upper Piece. W 1821 r. Został zamknięty na czczenie przez biskupa Manieri. Kościół ten spoczywa na paleosuolu 1000 pne. (epoka żelaza).

Pierwsze stowarzyszenie sportowe urodziło się na początku lat osiemdziesiątych dzięki woli niektórych młodych ludzi w tamtych czasach, aby założyć drużynę piłkarską. Grał przez kilka lat w trzecim mistrzostwach kategorii, aż z kilku powodów rozpoznała się firma. Dopiero niedawno, w 2007 roku, zawsze dzięki woli niektórych młodych ludzi wróciliśmy do posiadania drużyny piłkarskiej; W pierwszym sezonie w trzecim mistrzostwach kategorii umieścił się w środku klasyfikacji, w drugim sezonie przygotowywał się do wygrania mistrzostw, mając 11 punktów w drugiej do 4 dni od końca i tylko 2 Pokonania pasywne, kiedy dramatyczne trzęsienie ziemi z 6 kwietnia i nieuniknione zawieszenie mistrzostw. Następnie jednak F.I.G.C. Przyznał zespołowi dobrze zachowaną promocję na drugą kategorię mistrzostwa.