[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/arturo-carmassi-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/arturo-carmassi-wikipedia\/","headline":"Arturo Carmassi – Wikipedia","name":"Arturo Carmassi – Wikipedia","description":"before-content-x4 Arturo Carmassi Arturo Carmassi (Lucca, 2 lipca 1925 r. – Empoli, 27 stycznia 2015 r.) By\u0142 w\u0142oskim rze\u017abiarzem i","datePublished":"2020-10-28","dateModified":"2020-10-28","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/0\/0c\/Arturo_Carmassi.jpg\/220px-Arturo_Carmassi.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/0\/0c\/Arturo_Carmassi.jpg\/220px-Arturo_Carmassi.jpg","height":"223","width":"220"},"video":[null,null,null],"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/arturo-carmassi-wikipedia\/","wordCount":3964,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Arturo Carmassi Arturo Carmassi (Lucca, 2 lipca 1925 r. – Empoli, 27 stycznia 2015 r.) By\u0142 w\u0142oskim rze\u017abiarzem i malarzem.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4\u201e(…) W jakikolwiek spos\u00f3b Carmassi przenika Tw\u00f3j dom, przez wymian\u0119 pieni\u0119dzy przeciwko towarom, na darowizn\u0119, dla telekomunikacji, rozwa\u017c, \u017ce nie otrzyma\u0142 ci\u0119 zgody Blizny skuteczno\u015bci lub odbarwienia zu\u017cycia. Podziemna \u017cy\u0142a ze \u015bcie\u017cki tak ma\u0142o prawdopodobne, jak j\u0105 doprowadzi\u0142a: to nie ty wybra\u0142e\u015b j\u0105, jeste\u015b po prostu punktem zbie\u017cno\u015bci bardzo cienkiej sieci okazji i zdarze\u0144. (…) \u201dAndrea Camilleri w \u201eArturo Carmassi\u201d (Quaderni Della Nuova Cairola, Milan, S.D., 1973) \u201e(..) Paradoksalnie o \u015bwicie XXI wieku Arturo jest artyst\u0105, w\u015br\u00f3d najwi\u0119kszych, kt\u00f3re wci\u0105\u017c musimy siedzie\u0107 w jego prawdziwym miejscu w Europie (..)\u201e Jean-Marie Drot w \u201eArturo Carmassi\u201d (Sala \u201d(Sala Katalog wystawowy D’Rmi Palazzo Vecchio 1999 i The Bridge, Florence 1999) Urodzi\u0142 si\u0119 2 lipca 1925 r. W Lukce przeprowadzi\u0142 si\u0119 jako dziecko z rodzin\u0105 w Turynie, gdzie studiowa\u0142 w szkole Fontanese Landscape i przez kr\u00f3tki czas w Akademii Albertina. Na pocz\u0105tku swojej dzia\u0142alno\u015bci stwierdza niezale\u017cn\u0105 pozycj\u0119 w \u015bwiecie (miasta Turyn) silnie wp\u0142ywaj\u0105cym na ruchy neokubistyczne, kt\u00f3re w latach bezpo\u015bredniego okresu po wojnie by\u0142y powszechne. Po jego przeniesieniu do Mediolanu w 1952 r. (Miasto w tym okresie bardzo kulturalne i otwarte na wp\u0142ywy mi\u0119dzynarodowego \u015bwiata sztuki) definitywnie wchodzi w kontakt z historycznym awangardem w tym okresie coraz bardziej. z elementami surrealist\u00f3w [Pierwszy] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Jego j\u0119zyk pierwszego okresu koncentruje si\u0119 na osobistym poszukiwaniu formalnej abstrakcji. Pod koniec lat sze\u015b\u0107dziesi\u0105tych, gdy wyr\u00f3\u017cnia Raffaele Carrieri [2] Ekspresyjny j\u0119zyk Carmassi zmienia si\u0119 i odzyskuje obiektywne dane obrazu, powr\u00f3t do \u201ereprezentacji krajobrazu i rysunku\u201d [2] \u017be inny krytyk tego okresu Andrea Alibrandi wskazuje jako postacie i historie z literackich odniesie\u0144, z kt\u00f3rych jego wsp\u00f3lno\u015b\u0107 przechodzi z surrealizmem, w tym okresie jest przyja\u017a\u0144 z Patrickiem Wallbergiem poet\u0105 w pobli\u017cu Andr\u00e9 Breton. Nowy styl koncentrowa\u0142 si\u0119 na poszukiwaniu mitologicznych form i sugestywnych obraz\u00f3w ponownie zmienia si\u0119 i jako zauwa\u017ca mi\u0119dzy innymi Jean-Marie Drot, w ostatniej dekadzie XX wieku staje si\u0119 niezb\u0119dny. Radowa\u0142 z ca\u0142\u0105 karier\u0105 malarstwa, rze\u017aby i grawerowania, eksperymentuj\u0105c z r\u00f3\u017cnymi technikami, od kola\u017cu, sabbies po oleje, d\u0142ugopisy, stosowanie niekonwencjonalnych materia\u0142\u00f3w, takich jak wosk, falista karton, smo\u0142a, \u0142uscy orzechowe, stare muchy, spa. Ostatnie lata \u017cycia sp\u0119dzi\u0142 w Fucecchio. Po raz pierwszy wystawia\u0142 w kolektywu w 1946 r. Na Narodowej Wystawie Czarnej i Bia\u0142ej) w Turynie, inne kolektywy do zapami\u0119tania s\u0105 przynajmniej mi\u0119dzynarodow\u0105 wystaw\u0105 klubu sztuki 1949-1950, od 1951 r. Kilka recenzji dzisiejszych malarzy. W 1952 i 1954 roku wystawia\u0142 na mi\u0119dzynarodowej wystawie sztuki XXVI i XXVII [3] [4] W 1954 r. Na III Biennale of San Paolo (Brazylia) oraz w \u201eCarnegie Institute\u201d w Pittsburghu za homonimiczne egzekwowanie mi\u0119dzynarodowe, w 1957 r. By\u0142 prezentowany w Brooklyn Museum of New York, w 1958 r W 1958 roku na Amsterdam Biennale, w 1962 roku na W\u0142oskiej Wystawy krytyki [5] , ponownie w 1962 roku i po raz trzeci na Mi\u0119dzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji [6] kt\u00f3ry po\u015bwi\u0119ca osobisty pok\u00f3j jego tworzyw sztucznych, w 1972 i 1986 roku w X i Xi Quadrennial of Rome [5] . Po swojej pierwszej osobistej wystawie w galerii, milion to presti\u017cowe mi\u0119dzynarodowe lokalizacje, kt\u00f3re go\u015bci\u0142y jego osobiste, kt\u00f3re \u015bledz\u0105 si\u0119 od 1948 r., W\u015br\u00f3d kt\u00f3rych wystawa w Palazzo Dei Diamanti w Ferrara zosta\u0142a zapami\u0119tana w 1977 roku w 1977 roku [7] , W 1977 r. Wystawa na temat pracy graficznej w Musee d’Art et d’Histoire w Freiburg, w 1980 roku Wystawa w Maison de La Culture w Rennes [8] , W 1986 r. Wystawa \u201eMuzeum wyobra\u017ani Carmassi\u201d w Rzymie w Akademii Francji w Villa Medici autorstwa Jean-Marie Drot [9] kt\u00f3ry mia\u0142 mi\u0119dzy innymi d\u0142ugi wywiad filmowy w 1980 roku dla francuskiej telewizji TF1 [dziesi\u0119\u0107] , W 1988 roku wystawa w Muzeum Sztuki Wsp\u00f3\u0142czesnej w Arezzo [11] , w 1990 r. Wystawa w Strasburgu zorganizowana przez Rad\u0119 Europy i administracj\u0119 miejsk\u0105 miasta [dwunasty] , W 1993 roku wystawa w Palazzo Lanfranchi (PISA) [13] , w 1997 r. Wystawa w Fundacji Querini Stampalia Foundation [14] , W 1999 roku wystawa we Florencji we Sala d’Arme w Palazzo Vecchio [15] , w 2005 [16] Seria wystaw na osiemdziesi\u0105t lat, pocz\u0105wszy od wystawy \u201eArturo Carmassi, Sands, Paintings and Collages\u201d zorganizowane w Palazzo Primavera w Terni [17] [18] , kilka innych mia\u0142o miejsce w wielu instytucjach publicznych we W\u0142oszech, w Grecji [19] i w wielu innych krajach. W 2017 r. Fundacja Banca del Monte Di Lucca po\u015bwi\u0119ci\u0142a mu osobist\u0105 wystaw\u0119 [20] Pod redakcj\u0105 Massimiliano Simoni i Marii Stuarda Varetti. Istnieje wiele nagr\u00f3d, w\u015br\u00f3d kt\u00f3rych w 1950 r. Uznanie z okazji nagrody Alfieri po\u015bwi\u0119conej rysowaniu w Asti z technik\u0105 mieszan\u0105 G\u0142owa kobiety , W 1953 roku zwyci\u0119stwo w Golfo Della Spezia Maling Nagroda za prac\u0119 uprawnion\u0105 \u015awietne domy oraz zwyci\u0119stwo podczas nagrody Michetti w 1965 roku.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Znani na arenie mi\u0119dzynarodowej krytycy i pisarze m\u00f3wili o swojej pracy, takiej jak Leonardo Sciascia, kt\u00f3ry zredagowa\u0142 recenzj\u0119 katalogu [21] I r\u00f3\u017cne pisma, Patrick Waldberg [22] , Andrea Camilleri [23] Kto m\u00f3wi, \u017ce zainspirowa\u0142 go katalog wystawy Arturo Carmassi, kuratorski przez Sciascia za jego powie\u015b\u0107 [24] , Mario de Micheli [25] , Pierre Restany [26] , Jean-Marie Drot, Franco Russoli [27] , Beniamino Joppolo, Filiberto Menna [28] , Beatrice Buscaroli, Roberto Tassi [29] , Giovanni Maria Aclame [30] , Geno Pamintoni [trzydziesty pierwszy] , Andrea Zanzotto [32] , Raffaele Carrieri itp.Istnieje wiele galerii, kt\u00f3re wystawi\u0142y jego prace w\u015br\u00f3d r\u00f3\u017cnych w\u0142a\u015bcicieli galerii, r\u00f3wnie\u017c Enzo Spadon, kt\u00f3ry od 2006 r. Odbywa si\u0119 wystawa wystaw dzie\u0142 Arturo Carmassi, kt\u00f3ra wyprodukuje kilka wystaw we w\u0142oskich galeriach (Galeria Moonone) i obcokrajowc\u00f3w, w tym Fairgeers Bolonii i w Grand Palais w Pary\u017cu [33] . Istnieje wiele muze\u00f3w i instytucji, kt\u00f3re s\u0105 gospodarzem jego dzie\u0142. Jedna z jego prac jest przechowywana w Mus\u00e9e Cantonal d’Art de Lugano [34] Szkic jego rze\u017aby umieszczony w Fundacji Carmassi-Hard znajduje si\u0119 w Muzeum Bozzetti w Pietrasanta [4] , W\u015br\u00f3d jego rze\u017abiarskich prac umieszczonych w przestrzeni publicznej, rze\u017ab\u0119 \u201eOleandra\u201d mo\u017cna tutaj zapami\u0119ta\u0107 dla gminy PoTedera [35] i rze\u017aba Eloisa w Corsini Park pod \u015bredniowieczn\u0105 wie\u017c\u0105 Fucecchio [36] [37] , W 1982 roku zrobi\u0142 Drappellone dla Palio di Siena [38] , znajduje si\u0119 w sta\u0142ej kolekcji o\u015bmiu i dwudziestego wieku Maon w Rende [39] , Na drugim pi\u0119trze Muzeum Palazzo Mazzetti w Asti wystawiane s\u0105 prace, z kt\u00f3rymi uczestniczy\u0142 w pierwszym wydaniu nagrody Alfieri w 1951 roku [40] , dwa z jego dzie\u0142 z 1956 roku s\u0105 wystawiane w domu Boschi di Stefano w Mediolanie [41] , w Muzeum Sztuki Wsp\u00f3\u0142czesnej Carnevalotto w Viregio jest praca, z kt\u00f3r\u0105 w 2009 roku wygra\u0142 nagrod\u0119 Carnevalotto [42] , Jeden z jego oleju winnica z 1965 roku jest zachowane w Muzeum Michetti [43] , dwa z jego rycin znajduj\u0105 si\u0119 w Pinacoteca i Civic Museum of Urbania [44] , Jeden z jego samokontret\u00f3w jest wystawiany w galerii Uffizi podarowanej w 1981 roku przez jego \u017con\u0119 Maris\u0119 Carmassi Drunt [45] . Franco Russoli, Arturo Carmassi: 12 Works, Edizioni del Milione, Milan 1960 Raffaele Carrieri, Nuovo Brogliaccio: Carmassi- Wprowadzenie do 12 prac, wydania TrentoDue, Milan, 1970; Pod redakcj\u0105 Leonardo Sciascia, \u201e27 Rysunings by Carmassi\u201d, Osnago: Morell, Milan 1972; Pod redakcj\u0105 Mario de Micheli \u201eArturo Carmassi Siecior\u201d i trzydziestu -dwa, Mediolan 1972; Roberto Tassi, \u201eArturo Carmassi\u201d, wyd. Bora, Bolon 1976; Roberto Tassi, \u201eFuturismo Cubismo Arturo Carmassi Brera\u201d, Edizioni Bora, Bolon 1978; Giovanni Maria Acrame, \u201eMo\u017cliwo\u015bci podpisu Arturo Carmassi 1975-1980\u201d, wyd. The Point, Florence 1980; \u201eRennes, Maison de la Culture, od 6 marca do 14 kwietnia 1980 r.\/ Reimes, Maison de la Culture, od 18 kwietnia do 1 czerwca 1980 r.\u201d, Katalog wystawowy, Rennes 1980; Filiberto Menna, \u201eCarmassi-La Grande Estate\u201d, Biennale of Arte Editore, La Spezia 1984 Jean-Marie Drot \u201eImaginary Museum of Arturo Carmassi: Villa Medici: First Cosmogonia: Hommage to Andre Malraux: 3 grudnia 1986-1987 26 stycznia\u201d., Catalog, Rzym 1986; Andrea Alibrandi, \u201ePlainings and Collages 1951, 1961\u201d, wyd. Florence Bridge 1992; Restany Pierre Aliprandi Andrea, \u201eCarmassi. 1975-1992\u201d, Edizioni Il Ponte, 1992; Beniamino Joppolo, \u201eCarmassi 16 Works 1992-1993\u201d, Il Ponte, Florence 1993; Katalog wystawowy, kt\u00f3ry odby\u0142 si\u0119 w Palazzo Lanfranchi, \u201eCarmassi 1975-1992\u201d, wyd. The Bridge, Florence 1993 Arturo Carmassi Andrea Zanzotto, \u201eCarmassi. 10 Works 1954-1955. Poemat Andrea Zanzotto\u201d, wydania Il Ponte, 1994; Pierre Restany, \u201eArturo Carmassi 50 lat obraz\u00f3w naszego\u201e wieku \u201d1945\u20131995. I. The Bridge, 1995 Florence; Geno Pampaloni, \u201eFor Sabbie autorstwa Arturo Carmassi\u201d, wyd. The Bridge, Florence 1995 R\u00f3\u017cni autorzy, \u201eCarmassi: Paintings and Collages: Wenecja 12 kwietnia- 1 czerwca 1997 r., Querini Stampalia Foundation\u201d, wyd. The Bridge, Florence 1997; Jean – Drot, Bernard Manciet i Marina Pizziolo, \u201eCarmassi, Arturo\u201d Wystawa Katalogu Sala d’Rmi Palazzo Vecchio 1999 oraz The Bridge, Florence 1999; Kurator Beatrice Buscaroli, \u201eArturo Carmassi – Fifty Years of Works on Paper\u201d, wyd. Carmassi-Hard Foundation, 2005 Andrea Camilleri, \u201eJak prawid\u0142owo posiada\u0107 Carmassi\u201d, Galleria Morone, 2007; ^  Wywiad dokumentalny  ^  A B  [Raffaele Carrieri, Nuovo Brogliaccio: Carmassi- Wprowadzenie do 12 prac, wydania TrentoDue, Milan, 1970]  ^  [Na miejscu Maon Museum http:\/\/www.mar.it\/opere.aspx?qs=xcw88t\/bjw8lxa%7c\/cdfjdw=====  Wniesiony 23 lutego 2018 r. W archiwum internetowym. Wiadomo\u015bci z biografii oficjalnej strony internetowej Muzeum Maon Rende]  ^  A B  Muzeum Ski Bozzetti di Pietrasanta z Muzeum Kartii Arturo Carmassi Arturo Carmassi  ^  A B  ARCHIVE ARTORO CARMASI ARCHIVE  ^  National Card Superintendence Gallery of Modern and Contemporary Art  ^  Z Archiwum Muzeum Szkicu Pietrasanta Arturo Carmassi: Gmina Ferrara, Civic Gallery of Modern Art, Palazzo Dei Diamanti. Wystawa katalogowa Palazzo Dei Diamanti, Ferrara od 29\/05 do 26\/06\/1977  ^  \u201eCarmassi: Rennes, Maison de la Culture, od 6 marca do 14 kwietnia 1980 r.\/ Reimes, Maison de la Culture, od 18 kwietnia do 1 czerwca 1980 r.\u201d  ^  \u201eImaginary Museum of Arturo Carmassi: Villa Medici: First Cosmogonia: Hommage to Andre Malraux: 3 grudnia 1986\u20131987 26 stycznia. – Rzym: Akademia Francji, 1986\u201d  ^  Jean Marie Drot i Laure Masson wideo na seri\u0119 \u201eArt and Men\u201d \u201eArturo Carmassi le Toscan\u201d  ^  The Secret Triangle of Arturo Cramassi\/Arezzo, Sala Sant’ignazio, 30 kwietnia-30 maja 1988 r. Municipal Museum of Contemporary Art  ^  Wiadomo\u015bci na stronie Maon Museum of Rende  ^  Wystawa katalogowa odby\u0142a si\u0119 w Palazzo Lanfranchi \u201eCarmassi 1975-1992\u201d. The Bridge, Florence 1993.  ^  [\u201eCarmassi: Obrazy i kola\u017ce: Wenecja 12 kwietnia- 1 czerwca 1997 r., Querini Stampalia Foundation\u201d, wyd. The Bridge, Florence 1997]  ^  Jean – Drot, Bernard Manciet i Marina Pizziolo, \u201eCarmassi, Arturo\u201d Wystawa katalogu Sala d’Rmi Palazzo Vecchio 1999 oraz The Bridge, Florence 1999  ^  Wystawa tekstu krytycznego  ^  przedmiot  ^   Komunikat prasowy na temat gminy gminy Terni . Czy comune.terni.it . URL skonsultowano si\u0119 z 15 pa\u017adziernika 2016 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 18 pa\u017adziernika 2016 r.) .  ^  Ref. Mostra Quadrennical Archive of Rzym  ^  [Wystawa prezentacji wideo https:\/\/www.youtube.com\/watch?v=pg-adghyhfo ]  ^  [Leonardo Sciascia, \u201d27 rysunk\u00f3w Carmassi, red. Osnago: Morell, Milan 1972]  ^  Patrick Waldberg, Mario de Micheli, \u201eArturo Carmassi: 49. Wystawa: od 6 do 22 listopada 1971 r.\u201d, Wyd. Modern Art Gallery The Trident, Grosseto 1971  ^   Artyku\u0142 Exibarte kwiecie\u0144 2007 na temat wystawy w Morone Gallery w Mediolanie . Czy Exibart.com . URL skonsultowano 23 listopada 2015 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 24 listopada 2015) .  ^  espresso  ^  [\u201eArturo Carmassi Siecior\u201d Mario de Micheli Milan 1972]  ^  [\u201eArturo Carmassi 50 lat obraz\u00f3w z naszego 1945\u20131995 wieku\u201d. I. The Bridge, 1995 Florence]  ^  [Franco Russoli, Arturo Carmassi: 12 Works, Edizioni del Milione, Milan 1960]  ^  [Filiberto Menna, \u201eCarmassi-La Grande Estate\u201d, Biennale d’Arte Editore, La Spezia 1984]  ^  [Roberto Tassi, \u201eArturo Carmassi\u201d, wyd. Bora, Bolonia 1976]  ^  [Giovanni Maria Acrame, \u201eMo\u017cliwo\u015bci podpisu Arturo Carmassi 1975-1980\u201d, wyd. The Point, Florence 1980]  ^  [Geno Pampaloni, \u201eFor Sabbie autorstwa Arturo Carmassi\u201d, wyd. The Bridge, Florence 1995]  ^  [Andrea Zanzotto, \u201eCarmassi. 10 Works 1954-1955. Wiersz Andrea Zanzotto\u201d, Edizioni il Ponte, 1994]  ^  Archiwum Galerii Morone  ^   Witryna muzealna . Czy Museo-Cantonale-Arte.ch . URL skonsultowano 23 listopada 2015 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 24 listopada 2015) .  ^   Gmina Oficjalna strona internetowa Pontedera . Czy COMUNE.PONTEDERA.PI.IT . URL skonsultowano si\u0119 z 14 pa\u017adziernika 2016 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 18 pa\u017adziernika 2016 r.) .  ^  Artyku\u0142 na temat Tyrrhenian 27 stycznia 2015 r.  ^  wideo  ^  Archiwum Palio di Siena  ^   Oficjalna strona muzealna . Czy Maon.it . URL skonsultowano si\u0119 z 26 lipca 2018 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL w dniu 26 lipca 2018 r.) .  ^  Witryna Palazzo Mazzetti  ^   Witryna domu Museo Boschi di Stefano, gdzie wskazana jest lokalizacja w pokoju 11 . Czy fondazioneboschidistefano.it . URL skonsultowano 23 listopada 2015 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 24 listopada 2015) .  ^   Witryna karnawa\u0142u Viareggio . Czy viareggio.ilcarnevale.com . URL skonsultowano 23 listopada 2015 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 28 lutego 2017) .  ^  [Oficjalna strona Micheet Foundation http:\/\/www.fondazionemichetti.it\/product-details\/la-vigna-artro-carmassi\/ ]  ^  Na karcie dziedzictwa kulturowego Marche  ^  Oficjalny dokument zapasowy Arturo Carmassi Uffizi        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/arturo-carmassi-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Arturo Carmassi – Wikipedia"}}]}]