[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/auguste-keysinger-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/auguste-keysinger-wikipedia\/","headline":"Auguste Keysinger – Wikipedia","name":"Auguste Keysinger – Wikipedia","description":"before-content-x4 Jean-Baptiste Auguste Keysinger ,, To Auguste Keysinger , urodzony 22 pa\u017adziernika 1814 W Besan\u00e7on i zmar\u0142 6 stycznia 1883","datePublished":"2022-03-28","dateModified":"2022-03-28","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/dc\/Tombe_de_Clesinger_%28division_10%29.JPG\/110px-Tombe_de_Clesinger_%28division_10%29.JPG","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/dc\/Tombe_de_Clesinger_%28division_10%29.JPG\/110px-Tombe_de_Clesinger_%28division_10%29.JPG","height":"147","width":"110"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/auguste-keysinger-wikipedia\/","wordCount":3545,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Jean-Baptiste Auguste Keysinger ,, To Auguste Keysinger , urodzony 22 pa\u017adziernika 1814 W Besan\u00e7on i zmar\u0142 6 stycznia 1883 w 7 To jest Dystrykt Pary\u017ca [[[ Pierwszy ] , jest francuskim romantycznym rze\u017abiarzem i malarzem, szczeg\u00f3lnie znanym ze wzgl\u0119du na jego powi\u0105zania z George’em Sandem, kt\u00f3rego by\u0142 synem -lawem, i Fr\u00e9d\u00e9ric Chopin, kt\u00f3rego grobowiec wyrze\u017abi\u0142.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4By\u0142 dyrektorem artystycznym Soci\u00e9t\u00e9 G\u00e9n\u00e9rale de Photosculpture de France.   Auguste Keysinger jest synem Georges-Philippe Celesinger [[[ 2 ] , sam rze\u017abiarz, kt\u00f3ry tworzy go w szkole sztuk pi\u0119knych w Besan\u00e7on, gdzie jest profesorem. By\u0142 tak\u017ce studentem Bertel Thorwaldsena [[[ 3 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Klucze zaczynaj\u0105 si\u0119 podczas pokazu w Pary\u017cu w 1843 roku Popiersie wicehrabia Jules de Valdahon . Jego ostatnia wystawa odb\u0119dzie si\u0119 w 1864 roku. Jest autorem wielu popiers\u00f3w, zw\u0142aszcza tych z aktorki Rachel F\u00e9lix i Th\u00e9ophile Gautier Louise de Savoie z serii Queens of France i znakomite kobiety Z ogrodu Luksemburg w Pary\u017cu. Klucze powoduj\u0105 skandal na targach 1847 Kobieta u\u017c\u0105d\u0142a w\u0119\u017ca . Ta romantyczna rze\u017aba jest wykonana z linie wykonanej na Apollonie Sabatier, muzie Charlesa Baudelaire, w\u00f3wczas kochanki bogatego belgijskiego przemys\u0142owca Alfreda Mosselmana i wielkiego mi\u0142o\u015bnika sztuki, kt\u00f3ry z\u0142o\u017cy\u0142 zam\u00f3wienie [[[ 4 ] . Th\u00e9ophile Gautier pisze:        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4\u201eKeysting rozwi\u0105za\u0142 ten problem, aby uczyni\u0107 pi\u0119kno bez Mignardise, bez zadania, bez manieryzmu, z g\u0142ow\u0105 i cia\u0142o naszych czas\u00f3w, w kt\u00f3rych ka\u017cdy mo\u017ce rozpozna\u0107 swoj\u0105 kochank\u0119, je\u015bli jest pi\u0119kna\u201d – Th\u00e9ophile Gautier, 1847 Fair [[[ 5 ] . Keysinger zostaje w Barbizon, gdzie dozna\u0142 wp\u0142ywu Th\u00e9odore Rousseau i Charlesa Le Rouxa. . 16 Mars 1846 , Keysinger-Who m\u00f3g\u0142 ju\u017c zauwa\u017cy\u0107 w paryskiej pi\u0142ce Solange Dududevant-Arcs George Sand, matka Solange, zgoda na tytu\u0142 jednego ze swoich pos\u0105g\u00f3w Komfort , tytu\u0142 jednej z jego powie\u015bci. Przyjmuje i zaprasza rze\u017abiarza N O 5 Square d’Orl\u00e9ans w Pary\u017cu. Solange jest nast\u0119pnie zaanga\u017cowany, ale postanawia z\u0142ama\u0107 si\u0119, by po\u015blubi\u0107 rze\u017abiarza. Ten odcinek odgrywa wa\u017cn\u0105 rol\u0119 w \u017cyciu rodzinnym George’a Sand, szczeg\u00f3lnie w jego relacjach z Fr\u00e9d\u00e9ric Chopin, kt\u00f3ry nie zgadza si\u0119 z ma\u0142\u017ce\u0144stwem. Keys oferuje pisarzowi br\u0105zow\u0105 kopi\u0119 Fauna ta\u0144ca , potem jego Melancholia , kt\u00f3re s\u0105 instalowane w Nohant [[[ 6 ] .  . 19 maja 1847 , Keysting i Solange Dudevant pobieraj\u0105 si\u0119 w Nohant. Ale relacje szybko si\u0119 pogarszaj\u0105, do tego stopnia, \u017ce 11 lipca 1847 , M\u00f3zg mi\u0119dzy Auguste Keysinger a Maurice Dudevant, brat Solange, prowadzi do przerwy mi\u0119dzy George’em Sandem a par\u0105. Klucze do d\u0142ug\u00f3w; Ma\u0142\u017conkowie pr\u00f3\u017cno prosz\u0105 George’a Sand o kredyt hipoteczny jego rodzinnej domeny. Z drugiej strony pojednanie odbywa si\u0119 mi\u0119dzy klucze i Chopin. Po \u015bmierci Fr\u00e9d\u00e9ric Chopin w pa\u017adzierniku 1849 r. Keys rze\u017abi\u0142 grobowiec kompozytora (Pary\u017c, cmentarz P\u00e8re-Lachaise). Dwie dziewczyny rodz\u0105 si\u0119 z tego ma\u0142\u017ce\u0144stwa: Jeanne-Gabrielle, The 28 lutego 1848 , Martwy w m\u0142odo\u015bci [[[ 7 ] . Urodzi\u0142a si\u0119 druga c\u00f3rka, r\u00f3wnie\u017c o imieniu Jeanne-Gabrielle, nazywana \u201eNini\u201d 10 maja 1849 W Ch\u00e2teau de Guillery in Pompiey. George Sand jest do niej bardzo przywi\u0105zany, ale zmar\u0142a wkr\u00f3tce po rozdzieleniu rodzic\u00f3w w Pary\u017cu 14 stycznia 1855 Ze s\u0142abo traktowan\u0105 scarlatyn\u0105, po nieroztropno\u015bci ojca. W 1849 r. Keksinger otrzyma\u0142 rycerza Legionu Honorowego i zosta\u0142 awansowany na oficera w 1864 r. Zauwa\u017ca bogate i rze\u017abiarskie formy Berthe de Courri\u00e8re i czyni go swoim wzorem dla popiersia Marianne trzymany w Senacie w Pary\u017cu, a tak\u017ce za kolosalny pos\u0105g Republika z powszechnej wystawy z 1878 r. R\u00f3wnie\u017c Auguste Celesinger umiera 6 stycznia 1883 w jego paryskim domu, o godz N O 6 Rue de la szeze w 7 To jest miasto [[[ Pierwszy ] . Jest pochowany w Pary\u017cu na cmentarzu P\u00e8re-Lachaise ( dziesi\u0119\u0107 To jest podzia\u0142), gdzie jeden z jego dzie\u0142, Euterpe (1850) zdobi\u0142 Pomnik pogrzebowy Fr\u00e9d\u00e9ric Chopin . W tym samym grobie s\u0105 zakopane Remy de Gourmont (Man of Letters 1858-1915), a tak\u017ce Berthe de Courri\u00e8re (1852\u20131916), ich wsp\u00f3lnej kochanki, a tak\u017ce Uniwersalnej Legatee od Keys do jego \u015bmierci w 1883 r. Ulica w Besan\u00e7on, w dzielnicy Montrapon-Fontaine-Chas, nosi swoj\u0105 nazw\u0119.  W 1864 roku klucze do Socj\u00e9t\u00e9 G\u00e9n\u00e9rale de France de France [[[ 9 ] , kt\u00f3rego zosta\u0142 dyrektorem artystycznym w 1867 roku. Z tej okazji, w d\u0142ugim li\u015bcie skierowanym do Paula de Saint-Victor, opublikowane w Prasa , daje sw\u00f3j punkt widzenia na fotosculpture, jego miejsce, jego przysz\u0142o\u015b\u0107 i og\u00f3lnie posadzenie [[[ dziesi\u0119\u0107 ] Nast\u0119pnie konflikt sprzeciwia si\u0119 Auguste Keysinger do Photarde Company, rze\u017abiarz odm\u00f3wi\u0142 w 1872 r. Kleopatra I Diane w spoczynku [[[ 11 ] . Francja Aix-en-Provence, Court of National School of Arts and Rzeczo\u0142: Pomnik Adolphe Thiers , 1879, Stone Statue. Amiens, Muzeum Picardy: Lina i \u0142ab\u0119d\u017a , 1864, Grupa Marble. Besan\u00e7on, Muzeum Sztuk Pi\u0119knych i Archeologii:Walka rzymskiego byka , 1857, Patined Gipster; Odpady , 1869, marmurowa grupa; Salom\u00e9 , 1876, patynowane popiersie tynku; Herodiad , 1876, patynowane popiersie tynku; Louis D’Orl\u00e9ans (1814-1896), ksi\u0105\u017c\u0119 Nemour , marmurowy popiersie. Ch\u00e2lons-en-champagne, Museum of Fine Arts and Archaeology: Sapho , 1854, tynk. Gray (Haute-Sa\u00f4ne), Muzeum Baron-Martin:Dwa krajobrazy tworz\u0105ce wisiorki :Sunset z 3 znakami , olej na drewnie, 30 x 79 cm; Ciekawostka z t\u0142em klifu , 1863, drewno na drewnie, 26 x 79 cm. Pary\u017c:Cmentarz Pere Lachaise: Ko\u015bci\u00f3\u0142 Saint-Sulpice, kaplica dusz w czy\u015b\u0107cu: Wsp\u00f3\u0142czucie , grupa gipsowa. Jabin ci\u0119 w Luksemburgu: Muzeum \u017cycia romantycznego:Portret Solange Dudevant-Celinger , 1849, rysunek; George Sand , 1847, marmur; Self -Portrait , 1847, marmur; Lewa r\u0119ka Fr\u00e9d\u00e9ric Chopin , 1847, tynk; George Sand Arm , 1847, tynk. Muzeum Orsay:Kobieta u\u017c\u0105d\u0142a w\u0119\u017ca , 1847, marmurowy pos\u0105g; Hercules Dziecko t\u0142umi\u0105ce w\u0119\u017ce zazdro\u015bci , 1857, br\u0105z; Rose Woman , 1865, br\u0105z; Madame Apollonie Sabatier [[[ dwunasty ] , 1847, marmur. Ma\u0142y pa\u0142ac: Bacchante , 1848, marmur [[[ 13 ] . P\u00e9rigueux, Museum of Art and Archaeology of P\u00e9rigord: Andromeda , 1869, marmur. Bagn\u00e8res de bigrorre: dziewica i dziecko Suisse Prace Augustus Keysinger    \u2191 A et b Archiwa Paris: status cywilny 7 To jest Rachunek, akt zgonu N O 42.  \u2191 Georges-Philippe Celesinger (1788-1852) jest autorem rze\u017ab przechowywanych w ko\u015bciele za\u0142\u0105cznika Madeleine de Besan\u00e7on: Skrzy\u017cowanie dr\u00f3g W Pasja Chrystusa W Gr\u00f3b W Wskrzeszenie W Wniebowst\u0105pienie du Chrystus .  \u2191 Katalog Szko\u0142a Barbizon , Sprzeda\u017c deburaux 3 czerwca 2007 r., P. 53 .  \u2191 Model to Apollonia Sabatier, znana jako \u201ePrezydent\u201d, Mistress od pi\u0119tnastu lat od Alfreda Mosselmana. P\u00f3\u017aniej zosta\u0142a kochank\u0105 Charlesa Baudelaire’a. Precyzja na \u201euformowanym\u201d ciele jest na przyk\u0142ad w Doktorze Gu\u00e8de ( Po\u015brednik naukowc\u00f3w i ciekawy , Paris, 1896, s. 559-560, online ).  \u2191 Th\u00e9ophile Gautier 1847 Fair , J. Hetzel, Warnod, Paris, 1847, s. 1. 207 ( online ).  \u2191 Klucze wznowi\u0105 je po zerwaniu; Obecnie by\u0142y stabilny Nohant schronuje bia\u0142y marmurowy pos\u0105g, kt\u00f3ry zrobi\u0142 z pisarza w Vestal, na \u201estaro\u017cytnym\u201d siedzeniu.  \u2191 George Sand nauczy\u0142 si\u0119 tego narodzin przez Chopina podczas ich ostatniego spotkania, w marcu 1847 r., Przed domem Charlotte Marliani.  \u2191 Og\u0142oszenie reklamowe fotoskultury wskazuje, \u017ce Keysinger jest dyrektorem jego warsztat\u00f3w rze\u017aby. Pojawi\u0142 si\u0119 na przyk\u0142ad 3 kwietnia 1867 r. W Depozyt dziennik , Strona 3, Pierwszy Odno\u015bnie kolumna. Zobacz to og\u0142oszenie odtworzone w bazie Commons.  \u2191 (W)  Wprowadzenie do dziewi\u0119tnastowiecznej sztuki, Auguste Cl\u00e9singer , na XIX wieku facos.com.  \u2191 Keysinger og\u0142asza, \u017ce \u200b\u200bzosta\u0142 dyrektorem artystycznym fotosulptury w li\u015bcie do Paula de Saint-Victor opublikowanego w Prasa , 22 lutego 1867, s. 1 3, 2 To jest kolumna ( online ). Zobacz ten list odtworzony w bazie Commons.  \u2191 Sekcja s\u0105d\u00f3w. Reprodukcja bystrych pos\u0105g\u00f3w \u201d, Pogoda W 13 pa\u017adziernika 1872 , P.3, 3 To jest kolumna ( Online na Gallica ). Zobacz artyku\u0142 odtworzony na podstawie bazy Commons.  \u2191 Kochanka artysty i Charlesa Baudelaire oraz model Kobieta u\u017c\u0105d\u0142a w\u0119\u017ca  \u2191 To jest wariant Kobieta u\u017c\u0105d\u0142a w\u0119\u017ca z Mus\u00e9e d’Orsay.  \u2191 Wystawa \u201eCourbet and Keys\u201d, Courbet Museum, 2011.  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Alexandre Estignard \u201d Klucze, jego \u017cycie, jego prace “, Paris, H. Floy (1900) Luc Benoist \u201d Kluczowy rze\u017abiarz (1814\u20131883) ” Gazette sztuk pi\u0119knych , 1928, LL, s. 1 283-296. Jean Chalon \u201d Drogi George Sand “, Flammarion Editions, 1991, P. 281 do 295 . ” Courbet Keysinger: Crossed Works \u201e, Wystawa, Gustave Courbet Museum, Ornans, 2 lipca 2011 r., Katalog autorstwa Fr\u00e9d\u00e9rique Thomas-Mauryn, Anne Pingeot, S\u00e9bastien Pasteur.- Besan\u00e7on, red. Du Sekoya, 2011, 159 str. Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] O innych projektach Wikimedia:       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/auguste-keysinger-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Auguste Keysinger – Wikipedia"}}]}]