Aureliano Petile – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Aureliano się upiera

Aureliano Pèrtile (Montagnana, 9 listopada 1885 r. – Mediolan, 11 stycznia 1952 r.) Był tenorem włoskim.

after-content-x4

Urodził się 18 dni po tym, jak jego przyjaciel i rodak Giovanni Martinelli, w bardzo skromnej rodzinie: jego ojciec był szewcem.

Jako nastolatek studiował śpiew w Padwie pod przewodnictwem Vittorio Orefice, a następnie w Mediolanie z Manlio Bavagnoli, debiutując 16 lutego 1911 r Martha .

Chociaż bez naturalnie pięknego znaczków udało mu się nadać głosowi prawie idealną strukturę. Riccardo Zandonai, po wysłuchaniu go w 1914 roku w Conchita , natychmiast wyczuł doskonałe cechy, aw 1916 roku chciał go do Scali Mediolanu Francesca da Rimini ; W 1917 roku Giacomo Puccini postanowił go zagrać w Genui Jaskółka , podczas gdy w 1920 roku, na arenie Werony, odniósł wielki sukces Mefistopheles To jest Aida .

Po debiucie w Metropolitan of New York pod koniec 1921 r Mefistopheles . Od tego momentu rozpoczął partnerstwo z wielkim reżyserem, który ciągle go widział w teatrze Scaliger w latach 1922–1929, w toskańskim planie melodramatu. Od tego czasu „Tenor” Toscaniniego dla antonomazji został rozważany i uczestniczył w prawie wszystkich lirycznych sezonach skali do 1937 r., Aby zamknąć w 1943 r. Zamaskowana piłka . Brał udział w wycieczce Scali w Wiedniu i Berlinie w 1929 roku, zawsze z kierunkiem Toscanini.

Wystąpił także we wszystkich najważniejszych lirycznych teatrach na świecie, chrztując, wśród wielu innych mniejszych dzieł, dwa dzieła o tej samej nazwie Nerw , autor: Arrigo Boito (w 1924 r.) E Nerw Pietro Mascagni (w 1935 r.). Jego kariera w Rome Opera Teatro w 1945 roku została zamknięta, wciąż z Nerw Boitiano. Oprócz wielu pojedynczych piosenek wyrył trzy kompletne prace: Aida W Troubadour To jest Carmen .

Od 1937 roku pod koniec swojej kariery strzelił również w Otello .

Opuść sceny, poświęcił się nauczaniu Konserwatorium Giuseppe Verdi w Mediolanie i miał wśród swoich studentów Virginia Zoani, Gino Penno, Eugenio Fernandi, Pier Miranda Ferraro, Angelo Lo Forese, Rosanna Carteri.Morì w 1952 r. Problemy z sercem, z których cierpiał przez lata. Grób Aureliano Pertile znajduje się w Padwie na cmentarzu Maggiore, Zone C, w rodzinnej kaplicy.

after-content-x4

Ze względu na barwa głosu, która wygenerowała niezgodne opinie, Pertile nie był popularnym tenorem, ponieważ Beniamino Gigli lub Giacomo Lauri-Volpi były w tych latach, ale doceniono go za doskonałą technikę i doskonałą malowniczą postawę. Z głosu uzyskał emisję autentycznego głosu, w połączeniu z natychmiastowym posiłkom, przechodzącym bezpieczeństwo i niesprawność. Dzięki tym cnotom technicznym jego interpretacje przekazały poczucie intensywnego uczestnictwa emocjonalnego.

Według wyroku Plácido Domingo, Pertile był jednym z niewielu artystów jego epoki wciąż nowoczesnej; Mario del Monaco wierzył, że przed Callasem Pertile odkrył na nowo śpiew recytowy; Alfredo Kraus w wywiadzie go zadzwonił ” Największy tenor wszechczasów ”

Niektórzy krytycy uważają to za jednego z głównych tenorów Verdi wszechczasów. Zinterpretowano Rigoletto W Gioconda W Norma W Klauni W Andrea Chénier W Adriana Lecouvreur W Manon Lescaut W Troubadour W Lucia z Lammermoor W Klauni W Aida To jest Zamaskowana piłka .

Jego szkoła stylowa przewidywała po stronie tenorowej z nową koncepcją śpiewania co Maria Callas Zrobił drugi okres post -rob w polu sopranowym.

Został powstrzymywany od tego czasu na naśladowanie pieśni Enrico Caruso Aby stać się spadkobiercą: w przeciwieństwie do innych wielkich tenorów, zamiast tego rozwinął swój własny styl śpiewania odpowiedni dla własnego głosu.

Był także eklektycznym piosenkarzem, od tenora łaski po dramatyczny tenor oraz lirycznie przeskokowy tenor i moc.

  • Rola tytułu w Nerw of Boito (1 maja 1924 r., Mediolan)
  • Rola tytułu w Chytry autor: Wolf-Ferrari (29 grudnia 1927 r., Mediolan)
  • Rola tytułu w Nerw of Mascagni (16 stycznia 1935 r., Mediolan)

Pracuje [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

  • Aida – Aureliano Pertile, Dusolina Giannini, Irene Minghini Cattaneo, Giovanni Engilleri, Luigi Manfrini, reż. Carlo Sabajno – EMI 1928
  • Troubadour – Aureliano Pertile, Maria Carena, Apollo Granforte, Irene Minghini Cattaneo, Bruno Carmassi, reż. Carlo Sabajno – EMI 1930
  • Carmen – Aureliano Pertile, Aurora Buades, Benvenuto Franci, Ines Alfani Tellini, reż. Lorenzo Molajoli – EMI 1932

Pojedyncze piosenki [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

  • Żyją przeszłość – Aureliano Pertile – Cena
  • Żyją przeszłość – Aureliano Pertile (t. 2) – Cena
  • Żyją przeszłość – Aureliano Pertile (Vol.3) – Preiser
  1. Universal Encyclopedic Dictionary of Music and Musicians , Reżyseria przez Alberto Basso, Biografie , Tom. V, Torino, Utet, 1988, ISBN 88-02-04165-2, pag. 657
  2. Bruno prawda, Obuga: głos, mit [Z przedmową Gianandrea Gavazzeni, Alfredo Mandelli, Mariano Stabile], Venice, C.G.S., 1985 [Duża, w pracy i udokumentowana praca, zawierająca: szczegółowa biografia; metoda śpiewania; Świadectwa dyrygentów, współpracowników, studentów itp.; repertuar; Chronologia artystyczna; dyskografia; Wiele zdjęć i reprodukcji autografów]
  3. Domenico Silvestrini, Słynne-aurelijskie tenory perile i jego metoda śpiewu , Aldina Editrice Bolonia, 1932
  4. Rodolfo Celletti, Głos tenorowy , Idea Libri, 1989
  5. Rodolfo Celletti, Świetne głosy na skalę , Edycje Teatro Alla Scala, 1991
  6. Cristian Ricci (dostęp Di), Aureliano Pertile-metoda śpiewania , „G.martinelli-a.ertile”, 2006 [zawiera 10 esejów różnych autorów]
  7. Rasa Eugenio, Śpiewali na skalę , Teatro Alla Scala/Electa Editrice, 1975
  8. Giacomo Lauri Volpi, Elementy równoległe , Bongiovanni Editore, 1977
  9. Maurizio Tiberi (pod redakcją), Głos i sztuka Aureliano przyciągają , Edizioni Tima Club 1994, z esejem Paolo Padoana [aktualizacja repertuaru, chronologia i dyskografia Tosi (2), ze szczegółami informacji]
  10. Vito Stabile i Valerio Lopane, Aureliano Pertile-tenor Toscanini , Youucanprint Editore 2021 [Agile Volumetto, który na pięćdziesięciu stronach śledzi syntetyczną, ale kompletną biografię artystyczną piosenkarki]

after-content-x4