Automotrice FS ALN 64 – Wikipedia

ALN 64.1000
Self -Propeller
after-content-x4 Auto ALN 64.1006 w Castiglione Cosentino
Lata projektowania	1954
Lata budowy	1955
Lata ćwiczeń	1955-1990
Wytwarzana ilość	6
Producent	Fiat – sekcja materiału kolejowego
Self -Propeller
Rozmiar	20,670 x 2,800 x 3,120 mm
Interperno	16,910 mm
Passo dei cartli	2,500 mm
Masa w służbie	46,5 t
Przylegająca masa	40,7 t
Pusta masa	40,7 t
Średnica koła jazdy	920 mm
Ciągła moc	270 kW
Maksymalna zatwierdzona prędkość	80 km/h
Dieta	diesel

L ‘ ALN 64 Self -Propelled Seria 1000 była termicznym samochodem napędzanym olejem napędowym zbudowanym specjalnie do usługi na kolei Paola-Cosenza kolei stanowych.

Sześć automatariuszy grupy ALN 64, zarejestrowanych przez F.S. Przy liczbie 1001 do 1006 reprezentują najnowsze prace projektowe specjalistycznego z całkowitym przestrzeganiem linii Acclimati do stojaka. W rzeczywistości linia kolejowa Paola-Cosenza była najnowszymi zwyczajnymi ćwiczeniami kolejowymi Gusty Rail przez kolejowe koleje.

We wczesnych latach po południu ożywienie gospodarcze i zwiększona potrzeba mobilności wzrosły oferty usług kolejowych na linii poprzecznej, która połączyła miasto Cosenza z niższą tyrrhenianem na stacji Paola. Nie można sobie wyobrazić kolejnej serii littorine ALN 56 z serii 1900 z całkowitym przestrzeganiem, ponieważ jest to obecnie technicznie przestarzałe, biuro materiałów i trakcji kolei państwowej przygotowane we współpracy z sekcją materiału Fiat – Materiał kolejowy Wygodniejszy Prestant.

Mała seria została na służbie w 1955 r., Zbierając satysfakcję użytkowników od samego początku, ale okazała się niewystarczająca dla potrzeb, tak aby podwójna przyczepność miała być regularnie stosowana przez kojarzenie sztywnego pręta ze starą ALN 56. Brak braku Spośród interkomunikacji między dwoma automatorami często powodowały niedogodności wobec podróżujących z odlotów, którzy nie znajdując miejsca na najnowocześniejszym ALN 64, zostali zmuszeni do zejścia do zmiany samochodu.

ALN 64 kontynuował służbę, aż do zakończenia linii burzowej, która miała miejsce w 1987 r. Następnie przeprowadzili ograniczoną usługę dojazdu dla studentów, po demontażu zębatego koła każdego wózka, na krótkim odcinku Tyrrhenian między Paolą i Fuscaldo, zanim zdecydowanie byli definitywnie odłożyć na bok.

Żadna jednostka nie przeżyje tej grupy, ponieważ nie została rozebrana. Przez wiele lat automatyści pozostawali na bok na stacji Cosenza, a dla jednego z nich możliwe zastosowanie pociągów turystycznych przewidywano, aby zostać przeprowadzonym na zamkniętej linii Cassing. W rzeczywistości w latach 1991 i 1992 Niektóre pociągi turystyczne przeprowadzono z Cosenza do San Filo (jedyny odcinek opłacalnej linii) holowany przez lokomotywę pary z stojakiem 981.005. Te pozytywne doświadczenia nie były już powtarzane, a cała rzeczywistość starej linii spadła w porzuceniu, w tym ALN64, aż do ostatecznego promieniowania i wynikającego z nich rozbiórki całej grupy. Cała grupa ALN 64.1001-1006 rozpoczęła się rozbiórka 15 stycznia 2002 r. Z konwojem skierowanym do Bilfinger Company w Bari; Rozbiórka została zakończona w pierwszych miesiącach tego samego roku ^[Pierwszy] .

Automaty ALN 64 reprezentują naturalną ewolucję Automatorów RALN 60, zbudowaną do modernizacji usługi Traveller na liniach sycylijskich ze zmniejszonym miernikiem kolei państwowych od stycznia 1950 r. I ujawniła wielką niezawodność ^[2] . W rzeczywistości zamontowali ten sam rodzaj silnika Diesla bezpośredniego, 700 fiat, specjalnie zaprojektowany do przyczepności kolejowej, z sześciolintrodrowym poziomym z przemieszczeniem 20 150 cm ³ zdolne do dostarczania 185 koni przy 1500 obr./min na minutę ^[3] . Struktura silnika, zawieszona u kasjera i jego doskonała dostępność do konserwacji stanowiły jakościowy skok w porównaniu z przestarzałą techniką przedniego silnika na wózku starych małych litrów. Transmisja motocykla na kółki odbyła się za pomocą grupy wspierającej silnik, składającą się z złącza hydraulicznego i sprzęgła, krótkiego drzewa skrzyni biegów i 5 -prędkości mechanicznej skrzyni biegów FIAT z synchronizacją z kontrolą pneumatyczną ^[4] . Obejmowało to również reduktor epicykloidów, który ma zostać włożony w maszynę stacjonarną, która miała na celu umożliwienie ruchomej stada nawet w silnych aklimatach w przypadku braku silnika. Gromiatory umieszczono bocznie na silnikach. Wiele z tych rozwiązań stanie się standardem dla wszystkich kolejnych serii F.S.

Układ hamulcowy był szczególnie złożony, biorąc pod uwagę osobliwość usługi bawełnianej, i składał się z: ciągłego skromnego hamulca, hamulca Westinghouse, oficera hamulca bezpieczeństwa na zębatym koło, aby zapewnić niemożność w odcinkach stojak działał na temat wprowadzania w błąd kanałów wydechowych i wykluczając wstrzyknięcie silników w odcinkach zjazdowych, a wreszcie hamulca ręczna dla każdego wózka. Specyfiką układu hamulcowego była masa równoległej ^[5] sprężonego zbiorników powietrza sprzężonych jednostek synchronizujących ich sprężarki ^[6] .

• Usługa materiału i trakcji, Automotion ALN ​​64 The Fuller Beef , Florence, State Ferrovie, 1963.
• Domenico Molino, Dla Paola-Cosenza: Auto Auto ALN 64 z naturalnym przyczepnością , W Pociągi dzisiaj , 2 (1981), n. 6, pp. 20-24
• Nico Molino, Sergio Pautasso, Automaty pierwszej generacji . Torino, Elloddi, 1983. ISBN 88-7649-016-7