Aviticatics – Wikipedia Wikipedia

Aviatic [Avjaitiko] ( Aviàdech [aˈvjadɛk] O Viàdech [ˈVjadɛk] , w dialekcie Bergamo ^[5] ) to włoska gmina 564 mieszkańców ^[2] prowincji Bergamo w Lombardii. Umieszczony na płaskowyżu, który dzieli z Selvino, który dominuje w Val Seriana, znajduje się w przybliżeniu 24 kilometry na północny wschód stolicy Orobiowej.

Terytorium [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Terytorium Aviatico znajduje się na wysokości około 1020 m.p.ms.l. Na zachodnich zboczach gór Cornagera i Poieto.

Nieco wyższy niż płaskowyż Selvino, obejmuje na swoim terytorium Hamlety Ama, Amory i Gandy. Chociaż geograficznie i historycznie jest to uważane za część Val Seriany, stolica orograficznie spada do Val Serina, podatek Brembana Val, podczas gdy tylko Hamlety są zawarte w wymyślaniu seriańskim.

Limity miejskie są podawane na północ przez Siła , małe podanie między górami Poieto a grzebieniem góry Suchello, podczas gdy północno-wschodnie granice Val de Gru oraz część Val Vertova spadająca w gminie Gazzaniga. Zamiast tego wschodnia część zajmuje Hamlet Gandy, z kolei umieszczona na szczycie małej doliny Rovaro, ograniczonej przez grzbiety Monte Ganda i Rena, naturalne ograniczenia z terytoriami Gazzanigi i Comenduno. Na południowym zachodzie linia trwa półprzepustowe od zboczy gór Rena, aż do góry Mount Nigromo, w odcinku, w którym spotykają się Amora i miłość. Z drugiej strony na zachodzie Selvino znajduje się w swoim płaskowyżu, podczas gdy w kierunku północno-zachodnim dział administracyjny znajduje się z Rigosą, wioską Algua i z Costa Serina.

Jeśli chodzi o hydrografię, nie ma wielu dróg wodnych, które przechodzą przez obszar miejski. Są to głównie małe strumienie, które zbierają nadmiar wody z otaczających gór, a następnie rozwijają się w podłodze Seriano Valley. Wśród nich są Rovaro, Albina i Valgua.

Jeśli chodzi o wewnętrzne drogi, miasto ma bardzo prostą zwykłą sieć drogową, z trzema ulicami, które łączą się w pobliżu zamieszkałego centrum stolicy. Pierwszy, Provincial Road SP30, pochodzi od Seriny i Handlarzy, wioski Costa Serina; Drugi, SP36 pochodzi z Selvino, podczas gdy trzeci, zidentyfikowane z skrótem SP 41, łączy stolicę z trzema Hamletami, aby kontynuować Orupzo, wioskę Gazzanigi i Lower Valle Seriana.

Od prehistorii po pierwsze osady [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Pochodzenie ludzkiej obecności na obszarze miejskim ma być prześledzone do prehistorii, jak można wywnioskować z wielu znalezisk w niektórych naturalnych wnękach, w których rozwinęły się niektóre z pierwszych siedzących grup doliny Seriana.

Wśród tych jaskiń są znane pod nazwą SCABLA BUS To jest Donkey Paradise który, położony w dolinie Albina (blisko granicy z albino, powyżej miejscowości Petello), wyłoniło się światło, odnosząc się do końcowej epoki brązu (Cocci z wazonów z terakoty) i pochówków w wieku miedzi.

W jaskini znaleziono również współczesne pochówki Rogi wysokości , zlokalizowane również w wysokiej pozycji w małej dolinie Rovaro (w pobliżu granicy z Gazzaniga i Albino), w pobliżu wioski Gandy, wraz z resztkami zwierząt, takich jak lisy, św. i niedźwiedzie (The Bears (The Ursus spelaeus ).

Pierwsze stabilne osady prześledziły zamiast tego w VI wieku pne, kiedy populacje pochodzenia ligurskiego osiedliły się w tym obszarze, poświęcone duszpasteralizmowi, w tym Orobi. Do nich dodano i zintegrowano, poczynając od piątego wieku pne, populacji obciążenia celtyckiego, w tym Cenomani Galouls. Były to autonomiczne jądra ze sobą, którzy utrzymywały prawie całkowitą izolację w porównaniu z tymi umieszczonymi w pobliżu.

Dominacja rzymska [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Stan zmienił się wraz z przybyciem Rzymian, którzy po rozpoczęciu pierwszej pracy urbanizacji pozwoliło wiosce opuścić izolację dzięki budowie małych dróg komunikacyjnych, takich jak ścieżki i torby mułowe.

Nawet etymologia miałaby zostać prześledzona do tego okresu. Chociaż w tym względzie nie ma jednolitości myślenia między różnymi historykami, zakłada się, że pochodzi z viaticum , to znaczy „odświeżenie podróży”.

W rzeczywistości kraj był w pozycji przejścia dla podróżników, którzy chcieli przemieszczać się między Valleys Seriana i Brembaną, fragmentem, który w ciągu ostatnich wieków zyskał coraz większe znaczenie, dopóki nie mają znaczenia pozazunikowego.

To przekonanie jest również właściwe dla historycznego reginonu, nawet jeśli w Kronistowie de ‘bèrgheim wskazuje inną macierz, pochodzącą z celtyckiego Aviutum , tłumaczenie po łacinie Viator Transit . Kolejna interpretacja, Perorate autorstwa Bortolo Belotti, z Mazzi i Olivieri, zamiast tego chciałby prześledzić pochodzenie nazwy od rzymskiego szlachcica Babcia O Avillius .

Nie można jednak wykluczyć, że można to przypisać bardziej starożytnej okresu, ponieważ łaciński historyk Pliniusz Starszy już w pierwszym wieku zidentyfikował rdzeń mieszkaniowy o nazwie Avium , prawdopodobnej macierzy ligurskiej (a zatem przypisywana Orobi) podaną w celu wskazania obecności ptaków drapieżnych ^[6] .

Średniowiecze [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Wraz z przybyciem Franków, które miało miejsce pod koniec ósmego wieku, terytorium zostało poddane systemowi feudalnym. W tym względzie w 973 r., Poprzez ustawę sporządzoną przez cesarza Otto II z Saksonii, kraj, podobnie jak większość doliny, został zakazany biskupowi Bergamo.
Niektóre kroniki tamtych czasów, między rzeczywistością a fantazją, wskazują, że pod koniec 999 roku niektórzy mieszkańcy wioski porzucili swoje domy z powodu wielkiego strachu pochodzącego z nadejścia roku 1000, chroniąc w naprawione miejscach, takich jak naprawione miejsca, takie jak Jaskinie na okolicznych górach. Po powrocie niektórzy z nich znaleźli domy całkowicie splądrowane, opuścili wioskę, która znalazła inne żywe jądra lub obecne Hamlets of Ama, Amora i Ganda.

W późnym średniowieczu warunki znacznie się poprawiły, ponieważ całe obszary zostały wyleczone na zboczach otaczających gór, ląd zostały odzyskane i wprowadzono nowe uprawy, a także powiększone i ulepszone sąsiednie ścieżki, które stały się użyteczne z wagonów i zwierząt gospodarskich do dołu. Krótko mówiąc, rozwinęli się znaczny handel ludźmi i handlowcy, wzdłuż tego, który wkrótce nabył nazwę Via Mercatorum. Uważany za jedną z głównych tras handlu między dolinami Bergamo, pozwoliło to przejść ludzi i towary skierowane do Brembana Val, w tych czasach trudno dotrzeć do używania nieprzepuszczalnych ścieżek podłogi w dolinie Bremano.

Ta utwardzona droga, która miała maksymalny blask na przestrzeni wieków między dwunastym a XVI, opracowany z miasta Bergamo, przybyła do Nembro i śliny w Salmezce, z której ruch trwał w kierunku płaskowyżu Selvino i Aviatico (osiągalny również z tego alternatywna trasa przechodząca z miasta albinos), aby następnie dotrzeć Handlarze (Hamlet z Costa Serina) i wreszcie Serina.
Po inauguracji Via Priula, która od 1597 roku otworzyła alternatywną drogę do podłogi w dolinie Bremano, wioska była dotknięta izolacją, która trwała przez wieki.

W dziedzinie demograficznej, w latach 1173–1175, w Aviatico nastąpił wzrost liczby ludności spowodowanej imigracją niektórych osób mieszkających w Mount Puryto kompetencji terytorialnych Selvino. Nie akceptując rezolucji, zgodnie z którym ich kraj przeszedłby do posiadłości miasta Bergamo, zatem przenieśli się do niektórych chat używanych czasami przez koczownicze pasterze.

Nawet dziesięć lat później, 22 czerwca 1185 r., Kraj został zaatakowany przez hordę bandytów trzeźwych miastem. Nie znajdując wystarczających aktywów do plądrowania z powodu ubóstwa mieszkańców, zabrali kilka dziewcząt wioski. Następnie nastąpiła reakcja mieszkańców, którzy dotarli do przestępców i stanęli w obliczu prawdziwej bitwy w pobliżu Widelec awiatyczny , udało się uwolnić więźniów. Kilka lat później w tych miejscach podniesiono kaplicę, poświęcona Matka dobrej rady Pamięci o tych wydarzeniach.

W międzyczasie emancypacja miejska krajów doliny miała miejsce na szczeblu administracyjnym, w tym a awatycznym, z feudalnego jarzma Bergamo Curia. Było to również możliwe dzięki synergii stworzonej między różnymi społecznościami, które pozwoliły na ustanowienie w XIII wieku Większość major albinosów , w tym także liczne społeczności dna doliny.

Jednak niepomyślne zdarzenia się nie zakończyły, ponieważ wkrótce zaczęły pojawiać się diatrybowie między frakcjami Guelpha, dla których większość mieszkańców Aviatic i Ghibelline została rozmieszczona. Poziom odrodzenia osiągnął szczyt 26 maja 1344 r., Kiedy Regenci z pobliskiego Borgo Di Selvino próbowali przytłoczyć entuzjatyckie. Pojawiła się krwawa bitwa, w której domy zostały zniszczone i zabiły wiele osób, w tym Antonio Cantulus, szef społeczności aniejskiej. Miejsce, w którym odbyły się wydarzenia, przyczyniło się do tej samej osoby, tak bardzo, że miejscowość jest nadal znana pod nazwą krawędź .

Następnie mieszkańcy postanowili zatem wyposażyć się w strukturę obronną, aby móc lepiej kontrastować nowe wtargnięcia. To, wyposażone w wieżę, zostało zbudowane około 1370 na wzgórzu Huk , w połowie drogi pomiędzy krawędź i wioska Ama.

Serenissima Republic of Wenece [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ostateczna pacyfikacja pojawiła się kilka lat później dzięki nadejściu Republiki Wenecji, która miała formalnie w 1427 r., Zgodnie z wnioskiem o przedłożenie konsulów awiatycznych.

Serenissima rozpoczął okres spokoju, w którym cały obszar wznowił się, również dzięki zmniejszeniu obciążeń podatkowych i większej autonomii. Handel rozwinął się dalej, zwłaszcza wełny produkowanej i transportowanej do wełny Val Gandino, a istniał nowy impuls dla rolnictwa i hodowli.
Gwałtowne trzęsienie do spokoju ludności pochodziło z gwałtownej epidemii manzonijskiej plaigi pamięci, która między 1629 a 1631 zmniejszyła liczbę mieszkańców. Ci, którzy znaleźli ucieczkę na chorobę, którzy głównie znaleźli schronienie między wieżami i jaskiniami Cornagera, postanowili zbudować sanktuarium na grzbiecie wybrzeża, poświęcone San Rocco, wraz z pochowką śmierci spowodowanej ospałem.

Na poziomie administracyjnym, jak donosi w raporcie opracowanym przez dowódcę Serenissima Giovanni da Lezze, w 1593 r. Aviatico wydawało się być zależne od gminy Desenzano Ganda podzieliła się na dwa podmioty.
Autonomia przybyła 6 lipca 1653 r. Po uzyskaniu statusu „Dzielnica zewnętrzna” gminy albino. Jednak status okręgu zewnętrznego dał pewne problemy z interpretacją, ponieważ w dokumentach Aviatic z XVIII wieku jest czasem wskazywany jako autonomiczny, czasem podlegający albinom.

Od nadejścia Napoleona do współczesności [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Przybycie napoleońskiej Repubblica Cisalpina, która w 1797 r. Przejęła się z Republiki Wenecji, przyniosło serię reorganizacji terytorialnych w krótkim czasie. Na pierwszym autonomicznym znaczeniu z powodu terytorium spisu powszechnego w 1798 r. Aviatico nabył wioski Ama i Amory, z Ganda, która została agregowana w 1805 roku. Cztery lata później cała gmina została włączona na terytorium albinosu.
Dominacja francuska była przestępcza przez wielu mieszkańców, ponieważ kroniki zgłaszają ciągłe przeszukiwanie i aresztowania wśród rzekomych spiskowców.
W związku z tym dowódca garnizonu wojskowego umieszczony w Bergamo postanowił wysłać kraj garnizonu kawalerii w tym kraju, aby stłumić zamieszki.

Po przywróceniu z 1816 r. Cały region przekazał austriackie królestwo Lombard-Veneto, które ponownie zdefiniowało granice przywracające autonomię Aviatic, w obecnej konfiguracji terytorialnej.
W następnych dziesięcioleciach, wraz z krajem, który w 1859 r. Stał się częścią Królestwa Włoch, nie widziała istotnych epizodów, przy czym mieszkańcy poświęcili prowadzenie pokornego, ale dostojnego życia, które jednak często zobowiązały się wybrać ścieżkę emigracji.

W związku z tym nastąpił postępowy spadek populacji, która po osiągnięciu 877 jednostek wykrytych w spisie powszechnym z 1921 r. Zadał do 514 w 1971 r. W drugiej części XX wieku negatywny trend demograficzny został aresztowany przez rozwój przemysłu turystycznego Co dzięki obecności naturalistycznych tras i spokój tego miejsca, co doprowadziło do silnego rozwoju budynku i pozwoliło mieszkańcom nowe możliwości.

Symbolika [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Symbole gminy to herb i sztandar przyznany D.P.R. 11 maja 1972 r.

Blacking:

Gonfalone Blasonating:

Wśród naturalistycznych tras są góry Poieto i Cornagera, które nad miastem. Pierwsze prezentuje trasy w zasięgu wszystkich, z ograniczoną różnicą wysokości, jednak przezwyciężoną przez użycie kanału, który kiedyś używany do praktyki narciarstwa alpejskiego prowadzi na górę, na której umieszcza się również schronienie, z którego umieszcza się również schronienie Czy można cieszyć się widokiem na Lower Val Seriana i Val Gandino.
Drugi jest odpowiedni dla bardziej doświadczonego użytkownika, ze ścieżkami, które rozwijają się między Forre i Guglie, oferując możliwość wprowadzenia wspinaczki jeszcze wysoki.

Wśród innych utworów oznaczone C.A.I. Numer 519 (od Poieto do szubienicy, przekraczanie wielu ścieżek na północ od miasta, odwiedzane w obecności sztucznego jeziora, aż do Mount Suchello), numer 521 (od Poieto do Cornagera po wioskę Gandy, z której z których Zchodzisz do Valley Floor Seriano w pobliżu Rova), numer 522 (od Gandy do Orupzo przez „Valle di Platz” ), 537 (z lokalizacji “Piosenka” do AMA, a następnie Amora do Bondo Petello) i 538 (od Gandy do „Kapusta Batès” do Comenduno).

Na polu architektonicznym Kościół parafialny San Giovanni Battista zasługuje na wzmiankę, która dominuje w zamieszkałym centrum. Zbudowany pod koniec XIII wieku i początkowo nazwany na cześć Matki Bożej, przeszedł liczne remonty i remonty na przestrzeni wieków, które doprowadziły go do obecnych wymiarów. Pierwotnie uwzględniony w kościele parafialnym Nembro, ale później wprowadzony do wikariu Selvino, trzyma w Nim obrazy Giovana Battista Moroni („San Francesco di Assisi”), autorstwa Giuseppe Orelli („Baptyzm Jezusa”), Antonio Cifrondiego i proces.

Niedaleko, w pobliżu grzbietu wybrzeża, znajduje się kościół San Rocco. Zbudowany po głosowaniu mieszkańców podczas epidemii zarazy z 1630 r., Został umieszczony w pobliżu cmentarza. Rozwijany w XX wieku, ma freski autorstwa aniołów i świętych oraz obraz Cifrondi.

Ponadto na zboczach Poieto, przecięcie ścieżek zwanych Aviatycką Forca, od których zaczyna się sześć bezpośrednich ścieżek do krajów i sąsiednich gór. Jest sztuczny staw.

Godne uwagi są także kościół „Madonna Della Neve” , umieszczone na szczycie Monte Poieto, ale także kościołów trzech Hamletów. W AMA jest w rzeczywistości siedemnastym kościoła dedykowanym San Salvatore i przemienieniu, do Amory Parafialny kościół w San Bernardino die i Ganda Santa Maria assunta.

Ewolucja demograficzna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ankietowani ^[7]

• Kraje i miejsca Bergamo. Uwagi etymologii ponad 1000 toponimów , Umberto Zanetti. Bergamo, 1985
• Historyczne atlas z obszaru Bergamo , Monumento Bergomensia LXX, Paolo Oscar i Oreste Belotti.
• Aviatic. Projekty życiowe na jego pocztówkach , Roberto Belotti. Ed. Corponove, 2008

• Witryna gminy Aviatico . Czy comunediaviatico.it . URL skonsultował się 18 lipca 2013 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 20 maja 2013) .

Portal Bergamo : Uzyskaj dostęp do głosów Wikipedii na temat Bergamo i jego terytorium