Bandel— Wizeria wideo

Banjul jest stolicą Gambii i ma populację 34 828 mieszkańców (obszar miejski 523 589) zgodnie ze spisem powszechnym z 2003 roku.

Banjul widziany przez satelitę punktową.

Znajduje się 250 km na południowy wschód od Dakar, na wyspie Sainte-Marie ( Wyspa Banjul ), na zachodnim brzegu ujścia rzeki Gambia.

Banjul znajduje się w centrum głównej aglomeracji Gambijskiej i jest centrum gospodarczym i administracyjnym kraju.

Banjul korzysta z wilgotnego klimatu tropikalnego z rocznym opadami 1 296 mm .

W 1651 r. Witryna Banjul, należąca do Jacoba Kettlera, książę Courland, w ramach imperium kolonialnego Courlandais, została przyznana królowi Kombo ^{[[[ 3 ]} .

Po kongresie wiedeńskim i traktat o Paryżu w 1815 r., Który zakończył wojnę między Anglią a Francją, brytyjską ewakuowaną Gorée, w tym, co jest obecnie Senegal. Wzmocnienie ich ustanowienia na wybrzeżu Afryki Zachodniej jest uważane za ważne i może również pozwolić im na ponowne wdrożenie żołnierzy i urzędników Gorée. 23 kwietnia 1816 r. Król Kombo zrezygnował z wyspy Banjul na Alexander Grant, brytyjski dowódca ^{[[[ 4 ]} . Alexander Grant założył miasto Banjul, budując domy i koszary, aby kontrolować wejście do ujścia Gambii i opanować handel niewolnikami w tym regionie ^{[[[ 5 ]} . Brytyjczycy przemianowane na wyspę Banjul na wyspie St. Mary’s i nadają Bathurstowi swoją nową nazwę, nazwaną później 3 ^{To jest} Hrabia Bathurst, sekretarz stanu ds. Wojny i kolonii w tym czasie. Ulice są mianowane według pokrewnych generałów związanych z bitwą pod Waterloo. Miasto staje się centrum działalności brytyjskiej w tym regionie ^{[[[ 6 ]} . Nazwa miasta pozostała niezmieniona do 1973 roku.

22 lipca 1994 r. Banjul był sceną fomowanego zamachu stanu przez porucznika Yahya Jammeha, który pozostał u władzy przez 22 lata. Aby upamiętnić to wydarzenie, zbudował Arche 22 przy wejściu do miasta.

Wśród ciekawostek Banjul możemy zacytować Gambian National Museum (W) , Rynek Albert (W) , pałac prezydencki, Trybunał Sprawiedliwości Banjulu, dwie katedry i kilka meczetów.

Market Square w Bathurst (1910).

Port Banjul jest głównym portem eksportowym produktów spożywczych produkowanych w krajach takich jak orzeszki ziemne, wosk pszczeli, drewno palmowe, olej palmowy i skórki.

Przemysł materiałów budowlanych jest reprezentowany przez GACEM Cement Plant, spółkę zależną od włoskiego międzynarodowego Italtioni ^{[[[ 7 ]} .

Jednym z głównych branż w mieście Banjul jest turystyka. Turyści na ogół pochodzą z Wielkiej Brytanii.

Banjul jest powiązany z zachodem kontynentu przez nieruchomość opracowana przez Banjul Serrekunda Highway, która przecina most Denton i Bond Street. Na wschodzie przez prom Banjul-Barra. Na zewnątrz Banjul o 24 km znajduje się międzynarodowe lotnisko Banjul, które jest najbliższym lotniskiem.

Miasto ma uniwersytet, University of Gambia, założony w 1999 roku.

Wśród miejsc kultu znajdują się głównie muzułmańskie meczety. Istnieją również kościoły chrześcijańskie i świątynie: diecezja Banjul (Kościół katolicki), kościół prowincji Afryki Zachodniej (komunia anglikańska), Zgromadzenia Boga ^{[[[ 8 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Cormac O’Sullivan, Ochrona i rozwój miast: przypadek Banjul, Gambia , University of Edinburgh, 1989 (Thèse)

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Zasób muzyczny :
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :