Bank komórek macierzystych z krwi pępowinowej – Wikipedia

Istnieje na świecie – szczególnie w krajach anglo -saxon – około 134 Banki komórek macierzystych z krwi pępowinowej które są prywatnymi placówkami.

Ich ustanowienie w Europie jest na razie surowo zabronione we Francji, Włoszech i Hiszpanii. Jednak w tych krajach próbka krwi pępowinowej jest upoważniona.
Krew jest następnie wysyłana za granicą, gdzie izolowane komórki macierzyste będą przechowywane.
Banki te są bardziej uznawane przez władze ich kraju, dlatego należy się dowiedzieć przed zawarciem umowy z jednym z nich.

Krew sznurka lub krew łożyska to krew zawarta w łożysku i pępowinie ssaków (wcześniej uważane za a „Odpady operacyjne” , ale prezentuje dziś zainteresowanie medycyną regeneracyjną.

Krew sznurka zawiera:

• Hematopoetyczne komórki macierzyste (CSH), które są komórkami krwi, które nie są uważane za embrionalne komórki macierzyste, które z punktu widzenia etyki medycznej i przepisów nadają im bardziej otwarty status niż gdyby były komórkami samego zarodka.
• Komórki macierzyste mezenki (CSM), które są komórkami tkankowymi.

Komórki te znajdują się blisko tych znalezionych w szpiku kostnym, dlatego z powodzeniem wykorzystaliśmy je do naprawy niektórych chorób zwyrodnieniowych szpiku.

Dla prawa francuskiego jego status jest tkaniną ludzką, jako należącą do kategorii tkanin zdefiniowanych jako ” Każda konstytutywna część ludzkiego ciała złożona z komórek I zatem powinien również odpowiedzieć na prawo europejskie na dyrektywa z 2004/23 dotyczącą ludzkich tkanek i komórek.

Ta krew jest czasem analizowana w celu zapewnienia wewnątrzmacicznych wskaźników zanieczyszczenia przez niektóre zanieczyszczenia, takie jak metale ciężkie (w szczególności ołowiu), metalowy element śladowy, pestycydy, chlorany itp. Drobniejsza i systematyczna analiza jakości tej krwi, związanej z ich pochodzeniem, może również mieć zainteresowanie medyczne i ekologiczne, szczególnie w dziedzinie zdrowia środowiska. Wydaje się, że do tej pory nie można go uważać.

• Krew myszy była jedną z pierwszych używanych do przeprowadzania badań nad jej komponentami i zyskami.
• U ludzi w 1987 r. Zespół profesor Eliane Gluckman odniósł sukces w pierwszym przeszczepie krwi pępowinowej, uzdrawiając dziecko fanconi anemia (poważna białaczka wywołana dysfunkcją szpiku kostnego). Od tego czasu krew sznurka została zebrana po urodzeniu wielu dzieci w rosnącej liczbie krajów.
  Jest przyjmowany i analizowany w celu oceny ilościowej liczby białych krwinek i zawartych w nich komórek macierzystych.
• Jeśli spełnia pewne warunki (zmienne w zależności od kraju i zmian w przepisach), krew tej sznurka jest utrzymywana do używania zawartych komórek. We Francji około 30% sznurków spełnia te kryteria i jest przechowywane ^{[[[ Pierwszy ]} .
• Rodzice mogą przekazać krew sznurkową na publiczny bank krwi łożyska, aby można ją było wykorzystać do ratowania życia dziecka lub osoby dorosłej głównie w niektórych przypadkach nowotworów.
  W niektórych krajach można go również umieścić w prywatnym banku (do przyszłego użytku osobistego), bankowości prywatnej oferującej rodzinie, wbrew sumie pieniędzy, zamrożenia i przechowywania sznurka swojego dziecka (nie autoryzowanego we Francji, ale rachunku Przywołuje tę możliwość i powoduje silne kontrowersje, szczególnie wokół następujących problemów;
  • Niestetyczne aspekty utowarowienia żywych lub ludzkich komórek
  • Ryzyko dryfów związanych z kosztami ochrony
  • silne wątpliwości co do interesu medycznego autologiczny przeszczep W przypadku chorób, które chcemy tu leczyć, ponieważ
    1. Prawdopodobieństwo użycia tej krwi pępowinowej w rodzinie dawcy jest mniejsze niż 0,04%;
    2. Często konieczne jest, aby tego typu przeszczep dwa sznurki uzyskały przydatną ilość komórek
    3. Jeśli żaden ekspert w świecie medycznym nie kwestionuje zainteresowania przeszczepów allogenicznych, które zapewnia pacjentowi elementy układu odpornościowego zdrowego dawcy, przeszczep krwi autologicznej jest ogólnie uważany za Pierwszy Bezużyteczne, nawet niebezpieczne dla odbiorcy.
       Na przykład w przypadku raka krwi komórki chorych mogą zostać ponownie rozoknięte do biorcy i wiemy, że wiele białaczki jest inicjowanych przed porodem ^{[[[ Pierwszy ]} . Nie ma fundamentu naukowego, aby uzasadnić autologiczny przeszczep odwołał agencję biomedycyną w reakcji na projekt ustawy Damien Meslot, mający na celu ustanowienie prywatnych banków krwi łożyska (choć istniała już w 2009 r. Francuska (dawna francuska agencja krwi), 5 publicznych banków krwi łożyska i że otwarcie 3 innych jest zaplanowane na 2010 r.).

• Są one przede wszystkim ze wszystkich macierzyńców związanych z programami zbiórki.
• Zbieranie i pojawiające się zastosowania tej krwi wygenerowane w 1995 r. Utworzenie Eurocord, stowarzyszenia utworzonego przez Pr. Eliane Gluckman do zarządzania i monitorowania wszystkich przeszczepów krwi pępowinowej w skali globalnej, a także do walidacji danych klinicznych, które mogą zostać zebrane w ten sposób.
• Jednocześnie sektor prywatny opracował fundament Netcord , Non -profit, oferujący zestaw jakości do przechowywania krwi puszkowej, narzuconych w 2009 r. Na 336 banków na całym świecie ^{[[[ 2 ]} , kryteria mniej wymagające niż te zachowane przez Francję (tom większy niż 70 ml i ponad 2,10 ⁶ komórki macierzyste w tej objętości).

W Europie prywatnym sektorem kriogeneracji krwi pępowinowej byłby kriosawe.

Banki publiczne czy prywatne? [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Współistnieją w kilku krajach (Niemcy, Dania, Holandia, Polska, Wielka Brytania, Kanada, Stany Zjednoczone w 2008 r., Gdzie ustawa nie nakłada statusu publicznego lub prywatnego na te banki, zadowolenie z żądania prostej autoryzacji administracyjnej. Banki publiczne robią to banki publiczne Nie kupuj krwi, a jeśli dana osoba chce później zachować tę krew dla swojego dziecka, musi przelać 2000 $ przy 3000 $ do rejestracji i zbierania krwi, a następnie 100 $ przy 200 $ /rok dla jego ochrony (rzędu wielkości ważnego w 2008 r.);
• Inne kraje (Belgia, Hiszpania, Włochy, zakazane prywatne banki, ale niedawno zmiękczyły ich przepisy lub to robią;
• We Francji do tej pory upoważniono tylko publiczne banki krwi łożyska ^{[[[ 3 ]} . Francuska agencja krwi (która stała się francuską budową krwi Pierwszy ^Jest Styczeń 2000 ) Wraz z francuskim ustanowieniem przeszczepów (które stało się agencją biomedycyny 10 maja 2005 ), w 1999 r. stworzył Francuska sieć krwi łożyska (Stowarzyszenie bez organizacji) w celu zarządzania tymi pytaniami. Według Senatu w 2008 r. Francja miała około 6000 kriogenizowanych jednostek krwi łożyskowej, podczas gdy niektórzy eksperci szacują, że 50 000 byłoby idealnie konieczne do pokrycia potrzeb i nie będzie musiało regularnie importować przeszczepów (po cenie 15 000 do 25 000 € € Jednostka, a czasem dwie dla pacjenta), dlatego władze medyczne planowały zwiększyć gromadzenie i liczbę partnerskich macierzyństw, skierowane do 10 000 jednostek krwi łożyskowej przed końcem 2010 roku.
  Darowizna kordonu jest w wolontariacie, anonimowej i wolnej Francji. . zaszczepić przechowywane są zarejestrowane w rejestrze krajowym „Przeszczep szpiku Francji” , zarządzany przez Agencję Biomedicine. Ta krew jest dostępna dla szpitali lub klinik dla allogenicznych przeszczepów. Autologiczne przeszczepy nie są wyraźnie zabronione, ale poza tym mogą być niebezpieczne, „Żadne ustanowienie nie wymagało zatwierdzenia takiej działalności” ^{[[[ 3 ]} .

Główna kategoria komórek komórkowych zawartych we krwi sznurka nazywa się hematopoetykami. Te tak zwane „matki” komórki macierzyste są również obecne w szpiku kostnym. Zapewniają układ krwi wszystkich czerwonych krwinek, płytek i białych krwinek niezbędnych do życia. Podczas przeszczepu komórek macierzystych wcześniej nazwanych przeszczepem szpiku kostnego, kompatybilność między dawcą a biorcem jest niezbędna do sukcesu tego. Rodzice są kompatybilni z 50% z dziećmi, ponieważ każdy rodzic daje dziecku połowę swojego kodu genetycznego. Pomiędzy braćmi i siostrami tych samych rodziców prawdopodobieństwo kompatybilności wynosi tylko 25% lub jeden na czworo dzieci.

U ludzi krew pępowiny i łożyska są zbierane po przecięciu sznurka u noworodka. Krew może być zbierana, gdy łożysko jest jeszcze w macicy (metoda znana jako w macicy ) lub po wydaleniu łożyska z macicy (zwanej metodą z łona ). Po zebraniu z łona , łożysko jest umieszczane na sterylnym polu, aby pępowinowy przewód zawiesił. Po dezynfekcji igła podłączona do torby jest wkładana do żyły przewodu. Krew sznurka jest zbierana przez grawitację w urządzeniu pobierającym podobnym do tego stosowanego podczas dawstwa krwi. Średnia kolekcja wynosi 75 ml (10 ml przy 250 ml).

Bank Pokazowy przeanalizuje tę krew w celu wykrycia możliwych czynników zakaźnych i jej „Typ tkanki” jest zdeterminowany. W większości banków publicznych krew pępowiska jest leczona w celu usunięcia czerwonych krwinek, zanim jest przechowywana w ciekłym azocie do późniejszego zastosowania.

Różne metody zachowują hematopoetyczne komórki macierzyste. Zmniejszenie objętości wykonuje się po odwirowaniu krwi pępowinowej. Plazma i/lub czerwone krwinki są usuwane, pozostawiając tylko jedną warstwę znaną jako „leukoplaquette” („płaszcz buffy” dla języka angielskiego). Niektóre banki krwi pępowinowe usuwają tylko czerwone krwinki, inne osocze, ale większość usunie większość czerwonych krwinek i osocza w celu zmniejszenia do końcowej objętości od 20 do 25 ml. Aby zachować komórki macierzyste przez znany okres około 25 lat, do produktu końcowego (ochronę kriogenizmu w temperaturach poniżej -150 ° C) dodaje się roztwór konserwacji DMSO (dla kriogenezy w temperaturach poniżej -150 ° C).

. Jednostki krwi Następnie są trzymane jako ciekłe zamarzanie azotu lub azot w fazie pary.

Ta sekcja jest w budowie Od końca lat osiemdziesiątych komórki krwi pępowinowej stosowano w leczeniu raka raka hematologicznego. Inne choroby, takie jak choroby genetyczne, można prawdopodobnie leczyć za pomocą komórek macierzystych z krwi pępowinowej, ale to prawdopodobieństwo jest tylko częścią badań wstępnych. Nowotwory traktowane obecnie przeszczepami komórek macierzystych są częścią kategorii białaczki, chłoniaków i szpiczaków. Obecnie dotyczy to 75 chorób, w tym:

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]