Barthélemy Mercier de Saint-Léger-Wikipedia

Barthélemy Mercier , opat Saint-Léger ,, To Mercier de Saint-Léger , urodzony w Lyonie 4 kwietnia 1734 I zmarł w Paryżu 13 maja 1799 , jest francuskim bibliografem.

Jego upodobanie do badań, które rozwinęły się wcześnie, określił jego powołanie do krużganku. Wystąpił w 1749 r. W Zgromadzeniu zwykłych kanonów Sainte-Geneviève, a po roku testu ogłosił jego życzenia. Natychmiast został wysłany przez swoich przełożonych do opactwa Castor, w szampanie, aby wziąć udział w retoryce i filozofii. Właściciel opactwa, Jean de Caulet, zmarł biskupa Grenoble, odgadł szczęśliwe przepisy młodego Mercienie i raczej je kultywował.

Po powrocie do Paryża w 1754 r. Przywiązał się do Pingré, bibliotekarza Sainte-Geneviève, skorzystał z jego rady i został jego współpracownikiem. Zastąpił go w 1760 roku jako bibliotekarz i pełnił tę funkcję przez dwanaście lat z niestrudzoną gorliwością. Po przyciągnięciu uwagi Ludwika XV, podczas wizyty, którą ten monarcha dokonał do biblioteki, otrzymał jakiś czas później (1764), opactwo Saint-Léger de Soissons i patent, który został wysłany, że był to jako Nagroda za usługi, które świadczył listy.

Kilka nęknięć, które musiał cierpieć z powodu swoich kolegów, postanowiło dać w 1772 r. Rezultat z miejsca bibliotekarza i oddzielne zakwaterowanie. Nadal był znany tylko z kilku dość ciekawych artykułów wprowadzonych do gazet, a zwłaszcza jego kłopotów z deburą Guillaume-François, autor Pouczająca bibliografia . W 1773 roku opublikował Uzupełniać historię drukowania , przez Prosper Marchand: praca ta niewątpliwie nie jest zwolniona z błędów, ale mimo to ujawnia stypendium i niesamowite badania. Skorzystał z swoich hobby, aby przeglądać Holandię i Holandię, gdzie mile widziano z wielką zapałem przez Meermana, Crevennę itp. Przyniósł swoją wycieczkę nowe notatki i dużą liczbę ekstraktów z rzadkich książek.

Kapelan Grande Fuconnerie de France, przeor Saint-Pierre de Montluçon, stracił zyski podczas rewolucji francuskiej. Ponieważ nigdy nie myślał o oszczędzaniu pieniędzy, wpadł w stan bliski potrzeby. Następnie wziął skromne zakwaterowanie w Faubourg Saint-Jacques i oddał się z większą liczbą żarów niż kiedykolwiek, aby odwrócić uwagę od wydarzeń, które miały miejsce wokół niego.

Powołany w 1792 r. Członek Komisji Monument, zwłaszcza złożył wniosek o zapisanie bibliotek i wysłał instrukcje do bibliotekarzy departamentów w trybie klasyfikacji cennych depozytów podanych ich nadzór. Starał się przeciwstawić wandalizm i rozproszenie zbiorów publicznych lub prywatnych.

Komisja została zniesiona po kilku miesiącach, a Mercier wygrał na emeryturze, co było śmiertelnym wrażeniem okropnych scen, o których był mimowolnym świadkiem; Byli ciągle wycofywani w jego wyobraźni i szarpali go przerażeniem. Spotkanie, które zrobił, jakiś czas, jednego z jego przyjaciół, pomylony z tłumem innych, na jednym z tych czołgów, którzy codziennie prowadzili nowe ofiary do rusztowania, uderzyło go śmiertelnym ciosem. Od tego momentu tylko zaśmiał i wyszedł. Potrzeba nękałaby ostatnie dni bez wsparcia niektórych przyjaciół listów.

Serna Santander, bibliotekarz w Brukseli, zaproponował jej swoje miejsce, ale François de Neufchâteau, wówczas minister spraw wewnętrznych, odmówił hojnej oferty Santandera i kazał Mercierowi emeryturę w wysokości dwóch tysięcy czterystu franków, które zapłaciliśmy Pierwszy termin z góry. Mercier zmarł w Paryżu 13 maja 1799 r. W wieku 65 lat.

AU współpracuje Journal de Trévoux z których był dyrektorem od października 1764 r. Do czerwca 1766 r. Rok literacki , Na Bouillon Journal , Na Journal of Scholars ^{[[[ Pierwszy ]} i w Encyklopedyczny sklep .

Był jednym z głównych redaktorów (z François-Louis Claude Marin, ojcem Jean-Augustin Capperonnier i ojciec P.-J. Boudot) z Biblioteka Théâtre-Français (1768, 3 t. IN-12) Opublikowano pod kierunkiem Louis César de la Baume le Blanc, książę La Vallière.

1. Listy na temat pouczającej bibliografii pana Debure , 1763;
2. List od pana Merciera, … do pana Capperonnier, … O zatwierdzeniu udzielonym drugim tomie „pouczającej bibliografii” , 12 września 1764 r.;
3. Uwaga książka zatytułowana: ″ Reformatorium vitae morumque i fragment clericorum ″ (autor: Jacques Philippi, Parish Priest of St-Pierre, w Bazylei), wydrukowany w Bazylei, w Michel Furter, pod fałszywym datą 1444 , 1764;
4. List na temat nowego przenośnego słownika historycznego, który jest wydrukowany w A and Avignon , 1766 (krytyczne badanie słownika Chaudona);
5. Uzupełniać do historii prosper marchand drukowania ^{[[[ 2 ]} , Paryż, 1772, IN-4 °; Nowe wydanie, poprawiono i zwiększone, 1775, IN-4 °;
6. Konsultacje dla świeckich kapłanów z lekarstwami Saint-étienne-du-mont i Saint-Médard … zależne od królewskiego opactwa Świętego Genedyna … O wiedzy: 1 ̊ Jeśli religijne Sainte Geneviève są lub są Nie zwykłe kanony? 2 ̊ Jeśli są lub jeśli nie są w stanie mieć lekarstwa? , 1772;
7. List od A. [Abbot] autor: S. L. [Saint-Léger] do autora Rok literacki , wysyłając mu instrukcje dotyczące rzadkiej książki zatytułowanej: ″ Skin-of-the-Koat ″ , 14 grudnia 1775 r.;
8. Nowe krytyczne uwagi dotyczące pierwszych dwóch tomów ″ ogólnej biblioteki pisarzy Zakonu S. benoît ″ , 1778;
9. Obserwacje listu od M. J. G ***, wstawione w ″ ducha gazet z czerwca ubiegłego roku, z powiadomieniem o kilku wydaniach wyprodukowanych w Brugach, przez Colard Mansion, w XV wieku , 26 sierpnia 1779 r.;
10. Replika ojca M. ***, na odpowiedź jednego z 36, skierowaną do autorów ″ Journal de Paris ″ , 8 października 1781 r.;
11. Litery do barona H [eiss] o różnych rzadkich edycjach XV ^{To jest} wiek ^{[[[ 3 ]} , Paryż, 1783
12. Opis nowej prasy wykonanej dla służby króla i opublikowanej w kolejności rządu , 1783;
13. Ekstrakt z rękopisu zatytułowanego: ″ Książka bardzo Chevaleux Comte d’Artois i jego żona, córka hrabiego Boulogne ″ ^{[[[ 4 ]} , wstawione w Biblioteka powieści , 1783;
14. Uzasadnione powiadomienie o dziełach Gaspara Schotta, jezuitów, zawierających ciekawe obserwacje dotyczące fizyki eksperymentalnej, historii naturalnej i sztuki ^{[[[ 5 ]} , Paryż, 1785, IN-8 °.
15. Literackie szczególności na liturgii Mosarabe wyciągniętej z odręcznych listów ojca Burriela , 26 września 1786 r.;
16. List do przyjaciela o zniesieniu opłat za bibliotekarkę króla i na sposób go zastąpienie, tak ekonomiczny, jak są to listy , 1787;
17. Zawiadomienie o oryginalnym notatniku szlachty złożonej w Orleanie dla nieruchomości generalnych z 1614 r.; skierowane do redaktorów „analizy artykułów angielskich” , 10 lipca 1788 r.;
18. List od M. a ***, kupiec Rouen, do Dom a ***, religijny zboru Saint-Maura, na projekcie dekretu dotyczącego religijnego, zaproponowanego w Zgromadzeniu Narodowym przez pana Treilharda , 1789;
19. List do wydawcy Traktatu Monety Preatów i Baronów Francji ^{[[[ 6 ]} (Tobiesen Duby), w Journal of Scholars , 1789
20. Wspomnienie o ochronie bibliotek społeczności świeckich i regularnych w Paryżu , 1790, IN-8 °;
21. Zawiadomienie o dwóch poprzednich katalogach z edycji Alde Manuca i dwóch innych interesujących utworów, wydrukowanych przez tego słynnego artysty, skierowanego do MM. Autorzy ″ Journal des Scavans ″ , 29 Mars 1790, IN-12;
22. Projekt ustanowienia biblioteki narodowej w pięciu sekcjach, umieszczony w tylu dzielnicach Paris , 15 lutego 1791 r.;
23. Pięciu znanych poetów mrówek. Panormitae, Ramusii Arimini, Pacific Maximus, … Joan. Joviani, … Joan. Po drugie, … gra w Wenus, częściowo z rękopisów, teraz opublikowana po raz pierwszy , 1791;
24. Opinia na temat domniemanych proroctw, które są stosowane do obecnych wydarzeń , ibid., 1791;
25. Uwaga na temat kopii nabytych niedawno przez Mazarine Library of Acerba z Cecco D’Accoli, drugie wydanie 1478 , 26 zarodkowy vi;
26. List od M *** do autorów „Wspomnień” dla historii Nauk i Sztuk Pięknych ″, dotykając nowych pism prawdziwego autora „Political Testament” Cardinal de Richelieu , Slnd;
27. List od M. Mercier, opat z St Léger… do MM. Autorzy czasopisma des scavants ″ zawierający różne krytyczne uwagi na temat jego ″ suplementu do historii drukowania P. marcand ″ , Slnd;
28. List od M. Mercier Libraria of Sainte Geneviève do pana Capperonnier , Slnd;
29. Zawiadomienie o grobowcach i innych zabytkach przeniesionych we wrześniu 1783 r. Kościoła Sainte-Catherine de la Couture w Saint-Louis, Rue Saint-Antoine, poprzedzona nomenklatury głównych bohaterów pochowanych w tym kościele , Slnd;
30. różny Broszury którego tytuły znajdują się w Literacka Francja z Ersch i w Słownik słowników anonimowych i pseudonimowych dzieł , przez Barbier ^{[[[ 7 ]}

Mercier opuścił Notatki O pracach Monnoye, Pamiętniki autor: Jean-Pierre Neveron, Biblioteka David Clément, The Bibliografia Debure, Wieczory literackie Coupé, Bibhoth. Mediœ i nieskończoność, Latinitatis autor: Johann Albert Fabricius, Les Biblioteki krzyża Maine i Antoine du Verdier itp. Oraz dwa tomy Powiadomienia o poetach łacińskich w średniowieczu, do 1520 roku ^{[[[ 8 ]} . Pan Parison obiecał opublikować, pod tytułem Merceriana , odłączone nuty znalezione w dokumentach Mercier; a Chardon de la Rochette zapewnia, że ​​tak było Współpracować , najbardziej ciekawa kolekcja tego rodzaju.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Simon Chardon de la Rochette, Zauważ na temat życia i pism Mercier de Saint-Léger , Parais i viii;
• Charles-Julien lit de chênedollé, Uzasadnione powiadomienie o pracach, literach, rozprawach itp., Opublikowane osobno lub w różnych gazetach przez Mercier de St-Léger, od 1760 do 1799 r , Bruksela, 1853 ^{[[[ 9 ]} .
• . Uniwersalna biografia żałuj, że Katalog biblioteki Mercier został napisany ze zbyt dużymi opadami. Większość jego książek została oskarżona o notatki ^{[[[ dziesięć ]} .

• Georges Grenner (ty.), Słownik francuskich listów. . XVIII ^{To jest} wiek , Nlle. Revue and Update Edition pod kierunkiem François Moureau, Paris, Fayard, 1995
• „Barthélemy Mercier de Saint-Léger”, Gustave Vapareau, Uniwersalny słownik literatury W tom. 2, Paryż, Hachette, 1876 [Szczegóły wydań] ( Lire na Wikisource )
• „Barthélemy Mercier de Saint-Léger”, w Louis-Gabriel Michaud, Starożytna i nowoczesna uniwersalna biografia : Historia w alfabetycznym porządku publicznego i prywatnego życia wszystkich ludzi z współpracą ponad 300 uczonych i literatorów francuskich lub zagranicznych W 2 ^{To jest} Wydanie, 1843-1865 [Szczegóły edycji]