Basique Ulpia – Wikipedia
. Ulpia Bazylica ( Bazylica ulpia ) jest cywilną bazyliką zbudowaną w Rzymie między 107, datą Trajana triumfu dla jego zwycięstw w Dacii i 112 r. AD, data inauguracji forum Trajan. Plan bazyliki jest być może dziełem architekta Apollodore z Damaszku (który był głównym inżynierem Trajana podczas jego kampanii Dacia), ale jego rola w budownictwie nie jest dobrze ugruntowana.
Dziś prawie nie pozostało nic z tej bazyliki, z wyjątkiem niektórych śladów kolumn i elementów rozproszonych jak niektóre ulgi podstawowe Konstantyna.
Ulpia Bazylica jest częścią forum Trajan. Znajduje się między centralnym placem forum, którego północna strona zamyka się, a kolumną Trajane [[[ Pierwszy ] (Patrz plan).
Bazylica może, podobnie jak inne rzymskie bazyliki publiczne, służyć do działalności sądowej, bankowej lub komercyjnej. Możesz też tam chodzić.
Fragment Forma miasta Severus nosi napis ” Wolność Na północno -wschodniej apsyle, która sugeruje, że bazylica mogła odziedziczyć funkcje starego Sąd Wolności [[[ 2 ] Zbudowany przez Asinius Pullion i zniszczony podczas budowy forum Trajan, na którym odbyły się ceremonie poczty niewolników.
Ostatnie badania, które częściowo unieważniły ogólnie zaakceptowany plan forum Trajan, doprowadziło niektórych historyków do umieszczenia Bibliotheca ulpia w apsydzie bazyliki [[[ 3 ] .
Budowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Architekt Forum Trajan wprowadza innowacje w porównaniu z innymi fora cesarskiego, nie umieszczając w osi centralnego miejsca świątyni poświęconej bóstwu ochronnym, ale bazylice cywilnej [[[ 4 ] , ochrzczony według nazwy ludzie cesarza. Dzień swojej inauguracji, w styczniu 112 roku, stał się największą bazyliką w Rzymie [[[ 5 ] , przenosząc trochę bardziej polityczne centrum rzymskiego forum na forum cesarskie.
Wpływ [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Konstantyn jest inspirowany planem bazyliki dla pierwszych kościołów chrześcijańskich i wykorzystuje ją jako model do uzupełnienia wielkiej bazyliki Maxence [[[ 6 ] .
Ślady [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Istnieje bardzo niewiele śladów z bazyliki Ulpia i tylko część centralna jest nadal widoczna: nowoczesne utwory zostały zbudowane nad dwoma apsami, na zachód na zachód Via Dei Fori Imperiali , duża ulica zbudowana przez Benito Mussolini, a na wschodzie Schody Magnanapoli . Fragmenty kolumn znalezionych na miejscu zostały wyprostowane na oryginalnych podstawach, ale nie należą do bazyliki [[[ 2 ] .
-
Ślady bazyliki.
-
-
Pozostałości białego marmuru więźnia Dace, wyprodukowanego między 106 a 113.
Poza [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bazylica tworzy duży prostokąt na ziemi, powiększony przez dwa apsy na każdym końcu [[[ 2 ] . Ma 117 metrów długości (170 metrów z Apse) i 59 metrów szerokości [[[ 5 ] W [[[ 7 ] . Ściany bazyliki są pokryte marmurem, a jej dach, 50 metrów nad ziemią, wykonane są z drewna pokryte płytkami z pozłacanego brązu. Bazylica jest trzymana na podium trzech kroków starożytnego żółtego marmuru, który podnosi ziemię około jednego metra od ziemi środkowego kwadratu forum [[[ 2 ] . Z tej strony fasada jest podzielona na trzy pionowe sekcje [[[ 4 ] każdy odpowiada wpisie, szerszy w środku i dwa mniejsze boczne, każde oznaczone postępem platformy i rządem dodatkowych kolumn [[[ 2 ] (cztery dla głównego wejścia i dwa dla innych) [[[ 8 ] , może żółty marmur. Przed każdym wejściem stoi duży posąg Trajana [[[ 5 ] .
-
Aureus datował 112 detali z boku fasady bazyliki.
-
Sesterce uderzył między 112 a 115, pokazując po swojej stronie przedstawienie bazyliki.
Kolumny obsługują enterbaturę i poddasze ozdobione na całej długości przez długi fryz, który być może rozciąga się nawet z pozostałych trzech stron bazyliki [[[ 5 ] , regularnie przerywane przez posągi więźniów Daces [[[ 8 ] . To być może wielki fryz trajan, w tym osiem paneli [[[ 9 ] zostały później ponownie wykorzystane do dekoracji łuku de Constantin. To tylko hipoteza, a fakt, że forum jest opisane jako w doskonałym stanie podczas wizyty Constance II w Rzymie [[[ 5 ] . W centrum fasady, nad Attyką, umieszczono kwadrigę (triumfalny rydwan trajan) otoczony zwycięstwami [[[ 2 ] . Marki legionów, które uczestniczyły w dwóch wojnach przeciwko traktom, są ustalane wzdłuż fasady. Napisy na architrave przypomnij sobie nazwę tych legionów [[[ 8 ] .
-
Fragment dużego Trajana Frieze ponownie użył po zachodniej stronie łuku Konstantyna.
-
Fragment wielkiego fryzu Trajana używanego na łuku Konstantyna.
-
Fragment wielkiego fryzu Trajana używanego na łuku Konstantyna.
-
Fragment wielkiego fryzu Trajana używanego na łuku Konstantyna.
Wnętrze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Wnętrze jest podzielone na całej długości na pięć skrzydeł (centralna nawia o szerokości 25 metrów i boczne marynarki o szerokości 5 metrów), oddzielone czterema rzędami 24 kolumn korynckich [[[ 2 ] . Szara granitowa kolumny otaczające centralną nawę są większe niż inne, które są w cypolinie. Dekoracja wnętrza przypomina zwycięstwa Trajana en Dacie, na przykład marmurowe posągi reprezentujące więźniów Dace’a. Na wewnętrznym fryzie są reprezentowane zwycięstwa Tauroctones (to znaczy poświęcanie byków) i Candelabras ozdobionych girlandami. Możliwe, że wielki fryz trajan, zamiast dekorować Atticę, był w rzeczywistości wyświetlany na długiej ścianie przed głównym wejściem [[[ 9 ] . Centralna nawia zajmuje całą wysokość budynku i otwiera się na drugie piętro, którego ściany są przebite małymi oknami pozwalającymi na światło. Podłoga jest ozdobiona kulkami polichromowymi ze wszystkich prowincji Imperium, naprzemiennie okrągłe i kwadratowe wzory w środkowej nawie oraz prostokątne płyty w bocznych mościach. Na każdym końcu bazyliki APSE są oddzielone od ciała centralnego rzędem kolumn.
- R.A. Tomlinson, Od Mykenae do Konstantynopola: ewolucja starożytnego miasta , Routledge, Londres, 1992.
- Samuel Ball Platner et Thomas Ashby, Topograficzny słownik starożytnego Rzymu , Oxford University Press, 1929, s. 241–242.
- Duży kamień, Historyczne wyzwania debaty na forum Trajan W Raporty o sesjach Akademii Inskrypcji i Belles-Lettres , Vol.149 N ° 1, 2005, s. 173–197.
- Luc Duret i Jean-Pierre Néraudau, Planowanie urbanistyczne i metamorfozy starożytnego Rzymu , Les Belles Lettres, 2001, s. 119-120.
- Pogoda w Filipo Caurelli, Rzym i okolica: Przewodnik archeologiczny , University of California Press, 2007, s. 117–118.
- Carlo Giavarini, Bazylica Maxentiusa: pomnik, jego materiały, konstrukcja i stabilność , L’Hma di Bretschneider, Rome, 2005.
- Leland M. Roth, Zrozumienie architektury: jej elementy, historia i znaczenie , Westview Press, 1993, s. 1. 222.
- Pierre Cosme, Rzymskie legiony na forum: badania kolumny Mafféian W Mieszanki francuskiej szkoły Rzymu, starożytność , Vol.106 N ° 1994, s. 167-196.
- Anne-Marie Leander τουati, Wielki trażaniczny fryz. Badanie pomnika i mechanizmów transmisji wiadomości w sztuce rzymskiej W Belgijska recenzja filologii i historii , T. 68, 1990, s. 227-231.
- (W) Filippo Coarelli, Rzym i okolica: Przewodnik archeologiczny , University of California Press, (ISBN 978-0520079618 ) W P. 115-125
- (W) Samuel Ball Platner, Topograficzny słownik starożytnego Rzymu , Oxford University Press, W P. 242-245
- (FR) Luc Duret i Jean-Pierre Néraudau, Planowanie urbanistyczne i metamorfozy starożytnego Rzymu , Piękne litery, W P. 119-120
Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments