Bavares – Wikipedia

. Bavares , Lub Tabares (W Libian Babar) to konfederacja berberyjska położona w Mauretanie Cesareanne ^{[[[ Pierwszy ]} .

Istniały dwie konfederacje noszące tę samą nazwę: zachodni Bawarian, który utrzymywał się na zachodzie Mauretanii Cesarskiej, oraz wschodnie Bavares, krótka konfederacja skoncentrowana na małej Kabylii. Istnieją również inne społeczności, które noszą nazwiska Bavale w Atlasie Saharan.

Babar jest libijską nazwą Bavale, jest romanizowana w formie bawarskiej (Babyres), ten etnonim jest często zniekształcony w źródłach zapisanych w barbarzyńcach, formę, która nie ma nic wspólnego z Barbari (barbarzyńcy) ^{[[[ 2 ]} . Nazwa „barbarzyńców” została zidentyfikowana jako bawarska, badaczy, historycy i archeologowie, faworyzowało to podejście ^{[[[ 3 ]} . Obozy Gabriel zachowały formy bawarskie / babyres / barbarzyńcy ^{[[[ 2 ]} .

Libijskie pochodzenie tej nazwy transkrybowane na różne sposoby potwierdza epigrafia: w libijskim napisu w Algierii zmarły nazywa się BBR. Ta sama nazwa potwierdza epigraf latyno-publiczny Trypolitanii, w którym zmarły jest kwalifikowany jako Lul Babar ( „Z plemienia Babar” ) ^{[[[ 2 ]} . Latynosobowe epitafacje znalezione w Algierii umożliwiają zidentyfikowanie następującej Cognomina: Baberius (Baverius) poświadczono w Theveste i Thubursicum Bure i Barbarus, którzy potwierdzono jako cognomen w różnych miejscach w prowincji Numidia ^{[[[ 2 ]} .

W dzisiejszych czasach miasto w Willaya w Khencheli nazywa się Babar i nie jest daleko od Ras Babar, a na źródłach Bedger Wadi zwanych także Beni Barbar Wadi ^{[[[ 2 ]} . Znajdujemy libijskie imię Babar w arabizowanym etnonimie Beni Babar/ Beni Barbar. Dokonowany przez źródła współczesnych czasów, ten etnonim doświadczył dyspersji w trzech populacjach osady zlokalizowanej w starożytnej numidii: Oriental Aurès (głównie Massif du Chechar), tafrent położony na północny wschód od Mascula (Khenchela) i regionie na północ od Madouros ( M’Daourouch) ^{[[[ 2 ]} . Bawarski termin może również pochodzić z Houaras ^{[[[ 4 ]}

Dwie Konfederacje noszące tę samą nazwę, istniały w cesarskiej Mauretanii: zachodni Bawale, które były utrzymywane na zachodzie Mauretanii Cesarskiej przez stulecia, oraz orientalne Bavares, krótkie konfederacja skoncentrowana na Baborach i Guergour ^{[[[ Pierwszy ]} . Były to dwie grupy homonimiczne, z być może odległym wspólnym pochodzeniem, ale niewątpliwie oddzielone, ponieważ przynajmniej protohistoria i ewoluują dlatego niezależnie od siebie ^{[[[ 5 ]} .

Dokumentacja epigraficzna sygnalizująca Bavale czasami w zachodniej części Maurétanie Cesareienne, czasem w Numidii, sugeruje bardzo duże terytorium i pole działania ^{[[[ 3 ]} . Wschodni Bawarian zajmuje obszar głównie w Setif Maurétania, podczas gdy terytorialne granice zachodniego bawarskiego znajdowały się między górami Trara oraz Dahra i Ouarsenis. Dwie Konfederacje łączą kilka gentte ^{[[[ 3 ]} .

Bawale znajdowały się w rzymskich limonkach, różne konflikty i powstania powstają z okupacji przestrzeni i opanowania obszarów geograficznych ^{[[[ 3 ]} . Bauareres Transtagnsss (kwalifikator łaciński, co oznacza „Beyond the Bagshes” ), znajdują się poza Chott Ech Chergui w Djebel Amour ^{[[[ 5 ]} .

Istnieje inna społeczność, Babari (Beni Babar/ Beni Barbar) w Aurès, która przekroczyła wieki, od starożytności do współczesności, zachowując swoją reputację na terytorium w Djebel Czeczerze. Są to transhumanccy górni, których romanizacja i chrystianizacja są stosunkowo późno ^{[[[ 2 ]} . Mówią, że są „znenetami” zgodnie z tradycją zebraną od nich przez Masqueray i Allegro ^{[[[ 2 ]} .

Bavale są znane głównie w rzymskich dokumentach epigraficznych i literackich Iii ^{To jest} W Iv ^{To jest} I W ^{To jest} wieki. Dokumenty określają je albo jako pół-nomadowe populacje górskie, albo jako ludność siedząca ^{[[[ Pierwszy ]} . Zachodnie Bavares powstały w Ouarsenis i Oran, duża konfederacja, potwierdzona od początku Iii ^{To jest} wiek na końcu Iv ^{To jest} wiek ^{[[[ 6 ]} .

Pierwszym śladem, który można datować na panowanie Sévé Alexandre, jest napis związany kolokwium Między rzymskim legatem a księciem uwięzionym po zwycięstwie rzymskim ^{[[[ Pierwszy ]} . Rozwiązanie Legion 3 Augusta W 238 r. Opuściło wystarczającą ilość pola, aby plemiona były oporne na rzymską hegemonię. Rebelianci pchali się na granice Numido-Mauretańczyków, gdzie zgłaszane są walki ^{[[[ 3 ]} I gdzie pochowano skarby.

Bawarskie niebezpieczeństwo było szczególnie duże w Maurétanie Cesareienne ^{[[[ Pierwszy ]} . Wschodni bawarski Animate Główne ulepszenie maurétanu między 253 a 298 ^{[[[ 6 ]} , ale pozostają ograniczeni rzymską siłą w swoich górach i odcięte od równiny. Następnie decydują się utworzyć koalicję z innymi ludami. Rzymianie wygrali kilka bitew, ale nie mogą całkowicie przezwyciężyć zagrożenia bawarskiego, zarówno w Mauretanii, jak i w Numidii. Bunty rozciągają się między Bawalami na południu Oranie, wspomniane przez niepublikowane napisy odkryte w regionie El Bayadh ^{[[[ 3 ]} . Za Firmusem są również Bavares Iii ^{To jest} wiek.

Przykład pozwala nam zrozumieć sytuację Bavares Iv ^{To jest} Century: Miasto Altava, które składało się z siedzących ludności bawarskiej, z rzymskimi nazwami, ale z instytucjami wędrownymi w czasach, gdy romanizacja wydaje się zanikać w regionie. Zachodnie Bavares są częścią populacji Królestwa Djeddar. Niektóre z przedmiotów Masuna z pewnością muszą być również Bavares ^{[[[ 6 ]} .

Podczas Iii ^{To jest} , jeden z mężczyzn Konfederacji Wschodniej zastępuje głównego ludu, Ucutamani (Kotama), który sprawował prymat nad całą federacją. Bawarski naród, który nadał nazwę Federacji, musieli wyczerpać się w powstaniach i po wojnie Firmus Ucutamani wznowił swoją przewagę wobec przewagi Iv ^{To jest} wiek. Pod nazwą Kotama odgrywają główną rolę w eposu Fatimid ^{[[[ Pierwszy ]} .

W Oranie i w regionie Tlemcen w średniowieczu „Bilād Zanāta”, Houaras i Zentes są spadkobiercami starożytnego zachodniego bawarskiego ^{[[[ 2 ]} . Rzeczywiście, zbiorowa lub „federacyjna” nazwa Babari zostałaby przyćmiona jako nazwa Avars (potwierdzona W ^{To jest} wiek), następnie przez Zanense (zentes) o VII ^{To jest} wiek ^{[[[ 2 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Marcel Bénabou, Afrykański opór wobec romanizacji , La Découverte, Paris, 2005.
• Gabriel Camps, „Les Bavares, Peoples of Maurétanie Césarienne”, Recenzja afrykańska , 99, 1955, s. 1 241-288.
• Claude Lepelleley (ty.), Rzym i integracja imperium, 44 pne. AD-260 AD. , Tom 2, Regionalne podejście do Roman High Empire, Nouvelles Clio, 1998.
• Pierre Salama, „Nowe świadectwa pracy ciężkiej w cesarskiej Mauretanie”, Libica Archaeology, Epigrafia , T. 1, 1953, s. 1 231 – 261.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]