[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/baza-sily-kosmicznej-vandenberg-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/baza-sily-kosmicznej-vandenberg-wikipedia\/","headline":"Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg – Wikipedia","name":"Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg – Wikipedia","description":"before-content-x4 . Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg Jest to baza powietrzna po\u0142o\u017cona w pobli\u017cu Lompoc w hrabstwie Santa Barbara w Kalifornii","datePublished":"2023-05-07","dateModified":"2023-05-07","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/7\/76\/Main_Gate_-_Vandenberg_AFB.jpg\/220px-Main_Gate_-_Vandenberg_AFB.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/7\/76\/Main_Gate_-_Vandenberg_AFB.jpg\/220px-Main_Gate_-_Vandenberg_AFB.jpg","height":"237","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/baza-sily-kosmicznej-vandenberg-wikipedia\/","wordCount":8169,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4. Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg Jest to baza powietrzna po\u0142o\u017cona w pobli\u017cu Lompoc w hrabstwie Santa Barbara w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych w Ameryce, kt\u00f3ra p\u00f3\u017aniej sta\u0142a si\u0119 wielok\u0105tem na wystrzelenie satelit\u00f3w i rakiet balistycznych, kt\u00f3re zostan\u0105 wystrzelone w kierunku atolu Kwajalein na Oceanie Spokojnym.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Polygon startowy dla pocisk\u00f3w kr\u00f3tkiego zasi\u0119gu jest u\u0142o\u017cony wzd\u0142u\u017c wybrze\u017ca i jest z grubsza zorientowany w sensie p\u00f3\u0142nocno-zachodnim. Na zachodzie wielok\u0105t pocisk\u00f3w mi\u0119dzykontynentalnych rozci\u0105ga si\u0119, kt\u00f3re s\u0105 podzielone na dwa obszary. Jeden jest dla dowodu kr\u00f3tkich i \u015brednich pocisk\u00f3w balistycznych (poza 8 000 km ), drugi, zorientowany w kierunku po\u0142udniowym, jest wykorzystywany do wprowadzenia sztucznych satelit\u00f3w na orbitach polarnych. Baza, b\u0119d\u0105c wojskiem, jest r\u00f3wnie\u017c zarezerwowana dla wszystkich tajnych premier. Table of Contents       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4armia Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Camp Cooke (1941\u20131953) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Si\u0142y Powietrzne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Baza si\u0142 powietrznych Cooke [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Rozszerzenie podstawy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Baza si\u0142 powietrznych Vandenberg [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Test pocisk\u00f3w balistycznych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] PGM-17 Thor [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] SM-65 Atlas [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] HGM-25A Titan i [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] LGM-25C Titan II [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] LGM-30 Minuteman [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] LGM-118 Pokoju [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Przechwytnik obrony \u015brodkowej na terenie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Eksploracja przestrzenna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Prom kosmiczny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Delta IV [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Atlas v [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Spacex Falcon [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Boeing X-37B [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Si\u0142y kosmiczne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Si\u0142y kosmiczne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Si\u0142y Powietrzne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Departament Obrony Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] armia Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Camp Cooke (1941\u20131953) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W marcu 1941 r. Armia ameryka\u0144ska naby\u0142a oko\u0142o 86 000 akr\u00f3w (35 000 ha) ziemi w Kalifornii mi\u0119dzy Lompoc i Santa Maria za szkolenie piechoty i wojsk pancernych. Wi\u0119kszo\u015b\u0107 grunt\u00f3w zosta\u0142a zakupiona, a inne porcje uzyskano zamiast tego za po\u015brednictwem czynsz\u00f3w, zezwole\u0144 lub wyw\u0142aszczenia. Obszar, w tym basopjan otoczony wzg\u00f3rzami i kilkoma kanionami, odbywaj\u0105c si\u0119 stosunkowo daleko od zamieszkaniach, by\u0142 oceniony idealny do przeprowadzania r\u00f3\u017cnych rodzaj\u00f3w trening\u00f3w [Pierwszy] . Budowa bazy armii rozpocz\u0119\u0142a si\u0119 we wrze\u015bniu 1941 r., A nawet je\u015bli potrzebne by\u0142o kilka miesi\u0119cy, aby j\u0105 uko\u0144czy\u0107, baza zosta\u0142a aktywowana 5 pa\u017adziernika 1941 r., Z nazw\u0105 Camp Cooke , Na cze\u015b\u0107 genera\u0142a Philipa St. George Cooke [Pierwszy] . Genera\u0142 Cooke by\u0142 oficerem kawalerii, kt\u00f3rego kariera wojskowa trwa\u0142a prawie p\u00f3\u0142 wieku, od dyplomu od West Point w 1827 r. Do emerytury w 1873 roku. Wzbrali\u0142 si\u0119 w wojn\u0119 w Meksyku w wojnie indyjskiej, w wojnie ameryka\u0144skiej secesji. Pochodz\u0105cy z Wirginii Cooke pozosta\u0142 lojalny wobec zwi\u0105zku podczas wojny secesyjnej. Jedn\u0105 z jego g\u0142\u00f3wnych firm by\u0142a wojna z Meksykiem, kiedy poprowadzi\u0142 batalion mormo\u0144ski z Missouri do Kalifornii z rannikiem pu\u0142kownika [Pierwszy] . Chocia\u017c budowa Camp Cooke trwa\u0142a w 1942 r., W lutym i marcu 1942 r. 5. Dywizja Pancerna rozpocz\u0119\u0142a \u0107wiczenia. Od tego czasu do ko\u0144ca wojny inne dzia\u0142y pancerne i piechoty przeszkolone przed wys\u0142aniem do aktywnej s\u0142u\u017cby za granic\u0105 [Pierwszy] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W okresie wojny pi\u0105ty, sz\u00f3sty, jedenastego i dwudziestego dywizji pancernika oraz w 86. i 97. Dywizji Piechoty stacjonowa\u0142y w Camp Cooke. Ponadto przeszkoleni artylerzy, genieri i szpitalne jednostki [Pierwszy] .Podczas wojny trwa\u0142a, odbyli si\u0119 tutaj niemieccy i w\u0142oscy je\u0144cy wojenni (te ostatnie zorganizowane we w\u0142oskich jednostkach s\u0142u\u017cbowych) [Pierwszy] [2] .W 1946 r. Zbudowano maksymalne wi\u0119zienie wojskowe dla armii, w kt\u00f3rym zatrzymano zatrzymane wojskowe nale\u017c\u0105ce do armii.Od sierpnia 1950 r. Do lutego 1953 r. Camp Cooke by\u0142 wykorzystywany jako baza szkoleniowa dla jednostek przeznaczonych do walki w Korei. Podstawa dezaktywowano w 1953 roku.Wi\u0119zienie wojskowe zosta\u0142o przeniesione do Federalnego Biura Wi\u0119zie\u0144, kt\u00f3ry zatrudnia\u0142 go do wi\u0119\u017ani\u00f3w cywilnych w sierpniu 1959 r. Obecnie jest znane jako \u201eKenitentalna Lompoc\u201d [Pierwszy] . Si\u0142y Powietrzne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Baza si\u0142 powietrznych Cooke [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Wraz z nadej\u015bciem ery rakietowej w latach 50. XX wieku istnia\u0142a pilna potrzeba miejsca treningowego, kt\u00f3re mo\u017cna r\u00f3wnie\u017c wykorzysta\u0107 jako pierwsza ameryka\u0144ska baza rakietowa. W styczniu 1956 r. Utworzono komisj\u0119 selekcyjn\u0105, kt\u00f3ra zbada\u0142a ponad 200 potencjalnych miejsc przed wybraniem Camp Cooke. Przyczyny wyboru by\u0142y zasadniczo takie same, dla kt\u00f3rych zosta\u0142 stworzony, w tym jego rozmiar, odleg\u0142o\u015b\u0107 od wysoce zaludnionych obszar\u00f3w i \u0142agodny klimat. Pozycja pozwoli\u0142a na uruchomienie pocisk\u00f3w do Oceanu Spokojnego bez latania nad zamieszkaniami, a tak\u017ce wystrzelenie satelit\u00f3w na orbicie polarnej w kierunku bieguna po\u0142udniowego bez latania nad powstaj\u0105cymi ziemiami [Pierwszy] . We wrze\u015bniu 1956 r. \u00d3wczesny sekretarz Avald Quartles zaakceptowa\u0142 zalecenie komitetu. Kilka tygodni p\u00f3\u017aniej, 16 listopada 1956 r., Sekretarz obrony Charles Erwin Wilson przeni\u00f3s\u0142 64 000 akr\u00f3w (26 000) zarz\u0105dzany przez armi\u0119 do ameryka\u0144skich si\u0142 powietrznych wojskowych, poniewa\u017c by\u0142y one wykorzystywane jako baza rakietowa i treningowa.W czerwcu 1957 r. Baza zosta\u0142a przemianowana Baza si\u0142 powietrznych Cooke I 21 czerwca zosta\u0142 przeniesiony do si\u0142 powietrznych. Pocz\u0105tkowo s\u0142u\u017cy\u0142 jako miejsce szkoleniowe dla pocisk\u00f3w PGM-17 Thor, SM-65 Atlas i HGM-25A Titan I i umie\u015bci\u0142 awaryjn\u0105 struktur\u0119 operacyjn\u0105 dla ICBM Atlas [Pierwszy] [3] . Aby uruchomi\u0107 podstawow\u0105 dzia\u0142alno\u015b\u0107, 15 kwietnia 1957 r. Aktywowano 392. grupa bazy lotniczej, zamiast eskadry wsparcia 6591 \u00b0. 392 \u00b0 zosta\u0142o przypisane do 704. strategicznego skrzyd\u0142a rakietowego, kt\u00f3re zosta\u0142o aktywowane 1 lipca 1957 r. To by\u0142a pierwsza nawierzchnia rakietowych si\u0142 powietrznych USA. 16 lipca pocisk Dywizji Rakietowej zosta\u0142 przeniesiony do bazy, aktywowany trzy miesi\u0105ce wcze\u015bniej w j\u0119zyku angielskim w Kalifornii. Pierwsza dywizja zosta\u0142a przydzielona do Air Force Ballistic Division (AFBMD) w j\u0119zyku angielskim, kt\u00f3ry z kolei by\u0142 cz\u0119\u015bci\u0105 Dow\u00f3dztwo bada\u0144 i rozwoju powietrza (Ardc) z bazy si\u0142 powietrznych Andrews w Maryland [Pierwszy] Wprowadzenie satelity Sputnik 1 4 pa\u017adziernika 1957 r., Miesi\u0105c p\u00f3\u017aniej od satelitarnego Sputnika 2, kt\u00f3ry przetransportowa\u0142 psa Laik\u0119, mia\u0142 implikacje wojskowe i spowodowa\u0142o natychmiastowe przyspieszenie programu misjonalu ameryka\u0144skich si\u0142 powietrznych. Efekt polega\u0142 na zezwoleniu na wystrzelenie pocisk\u00f3w balistycznych w pokoju z bazy Cooke przez Departament Obrony Stan\u00f3w Zjednoczonych. Ameryka\u0144ska Aeronautyka przenios\u0142a zarz\u0105dzanie z bazy Cooke z ARDC do Strategic Air Command (SAC) w dniu 1 stycznia 1958 r. [Pierwszy] . Dzi\u0119ki tej reorganizacji ARDC utrzymywa\u0142 odpowiedzialno\u015b\u0107 za aktywacj\u0119 miejsca oraz dzia\u0142alno\u015b\u0107 badawcz\u0105 i rozwojow\u0105 pocisk\u00f3w balistycznych, kt\u00f3re wcze\u015bniej zarz\u0105dza\u0142y przez AFBMD. Start przestrzenny by\u0142 zarz\u0105dzany przez SAC, a g\u0142\u00f3wnie przez ARCC. Dzielenie si\u0119 misji pozwoli\u0142o dw\u00f3m poleceniom stworzy\u0107 dobry zwi\u0105zek wsp\u00f3\u0142pracy, kt\u00f3ry trwa\u0142 35 lat [Pierwszy] . 12 lutego 1958 r. Departament Obrony przeni\u00f3s\u0142 zarz\u0105dzanie Jowiszem PGM-19 z Departamentu Armii Si\u0142 Powietrznych. Generalne kwartarze Strategiczne polecenie powietrzne Przenie\u015bli 864. strategiczn\u0105 eskadr\u0119 rakietow\u0105 (IRBM Jowisz) z Huntsville do bazy obszarowej Cooke. W kwietniu 1958 r. 576. strategiczna eskadra rakietowa (ICBM Atlas) zosta\u0142a aktywowana w bazie Cooke, pierwszej eskadry SAC, kt\u00f3ra zarz\u0105dza\u0142a uruchomieniem pocisk\u00f3w ICBM. W lipcu tego samego roku budowa Obiekt testowy systemu operacyjnego (OSFT) dla ICBM Titan I, prototyp kolejnych Uruchom zak\u0142ady kontrolne , sk\u0142adaj\u0105cy si\u0119 z SIL z podno\u015bnikiem, aby uciec przed pociskiem przed uruchomieniem i wzgl\u0119dnym sprz\u0119tem. Pierwszy pocisk IRBM Thor Przyby\u0142 do Cooke w sierpniu 1958 roku [Pierwszy] [3] . 1 stycznia 1958 r. Porucznikowi, Davidowi Wade’owi, zosta\u0142 powierzony dow\u00f3dztwem pierwszego dzia\u0142u rakietowego, pierwszego dzia\u0142aj\u0105cego jednostki rakietowej si\u0142 powietrznych. Jego zadanie polega\u0142o na utrzymaniu umiej\u0119tno\u015bci operacyjnych pocisk\u00f3w ICBM i nawi\u0105zaniu szkolenia w zakresie przygotowania pocisk\u00f3w. Wade zobowi\u0105za\u0142 si\u0119 do rozwoju system\u00f3w satelitarnych koronnych System obserwacji satelitarnej i rakiet (Samos) e of System alarmu obrony rakietowej (Midas) [4] Rozszerzenie podstawy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Po\u0142udniowa cz\u0119\u015b\u0107 bazy Cooke (wcze\u015bniej Camp Cooke), kt\u00f3ra rozszerzy\u0142a si\u0119 na 19 800 akr\u00f3w (8 000 ha), zosta\u0142a przeniesiona do marynarki wojennej USA w maju 1958 r. Marynarka wojenna tworzy\u0142a wielok\u0105t pociskowy dla obszaru Pacyfiku ( Zasi\u0119g rakiet Pacyfiku ) z siedzib\u0105 w Point Mugu i instalacjami wzd\u0142u\u017c wybrze\u017ca Kalifornii i na r\u00f3\u017cnych wyspach na Pacyfiku. Nabyte gleby zosta\u0142y przemianowane Marynarka Marynarki Wojennej Point Arguello i sta\u0142 si\u0119 g\u0142\u00f3wnym centrum operacji Bezpiecze\u0144stwo sange Dla wszystkich rakiet i satelit\u00f3w wystrzeliwuje si\u0119 w rejonie Pacyfiku. 16 listopada 1963 r. Sekretarz obrony Robert S. McNamara odnowi\u0142 zarz\u0105dzanie bazami rakietowymi przez Departament Obrony. Zasi\u0119g rakiet Pacyfiku , w tym instalacja Point Arguello, do si\u0142 powietrznych [Pierwszy] . Aeronautyka przyj\u0119\u0142a kontrol\u0119 i odpowiedzialno\u015b\u0107 Bezpiecze\u0144stwo zasi\u0119gu Missilistic wobec bazy i wi\u0119kszo\u015bci Oceanu Spokojnego. Ten obszar geograficzny zosta\u0142 przemianowany Zachodni zakres si\u0142 powietrznych . Nazwa pozosta\u0142a do 1979 roku, kiedy zosta\u0142a zmieniona Zachodni zakres testowy [Pierwszy] . 1 marca 1966 r. Odby\u0142o si\u0119 ostatnie przej\u0119cie ziemi, po tym, jak lotnicza planowa\u0142a zbudowa\u0107 kompleks startowy 6 dla za\u0142ogowego programu laboratoryjnego. Dzi\u0119ki tej ekspansji podstawa osi\u0105gn\u0119\u0142a dzisiejsze wymiary 99 099 akr\u00f3w (40 104 ha), co czyni go trzeci\u0105 podstaw\u0105 wielko\u015bci Stan\u00f3w Zjednoczonych, po bazie si\u0142 powietrznych Eglin na Florydzie i bazie si\u0142 powietrznych Edwards w Kalifornii [Pierwszy] . Baza si\u0142 powietrznych Vandenberg [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] G\u0142\u00f3wne wej\u015bcie bazy si\u0142 powietrznych Vandenberg PGM-17 Thor Irbm Pociski Atlas Pocisk Titan i wychodzi z silosu w Obiekt testowy systemu operacyjnego w 1960 roku. Pocisk Titan i Zosta\u0142 przechowywany w wzmocnionym podziemnym SIL, ale przed uruchomieniem podno\u015bnik musia\u0142 uciec z pocisku. Wprowadzenie testu pocisku Titan II Da Vandenberg Premiera pocisku Minuteman III Wprowadzenie testu pocisku LGM-118 Pokoju Pocisku przeciwbalistyczne Obrony na \u015brodkowym obronie (GMD) na stronie premiery w bazie Vandenberg 4 pa\u017adziernika 1958 r. Baza si\u0142 powietrznych Cooke zosta\u0142a przemianowana Baza si\u0142 powietrznych Vandenberg , na cze\u015b\u0107 genera\u0142a Hoyta Vandenberga, drugiego szefa sztabu ameryka\u0144skich si\u0142 powietrznych [Pierwszy] . Test pocisk\u00f3w balistycznych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] PGM-17 Thor [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] 15 grudnia 1958 r. Pierwszy pocisk z bazy Vandenberg zosta\u0142 z powodzeniem wystrzelony, IRBM PGM-17 Thor. Premiera zosta\u0142a przeprowadzona przez pracownik\u00f3w 1. Dywizji Rakietowej. 16 kwietnia nast\u0119pnego roku z powodzeniem uruchomiono pocisk IRBM Thor przez personel Royal Air Force. W ramach Project Emily, \u015brednie pociski Thor zosta\u0142y ustawione w Wielkiej Brytanii. 22 kwietnia 1960 r. Uko\u0144czono czwart\u0105 i ostatni\u0105 eskadr\u0119 angielsk\u0105 do zatrudnienia pocisku Thor [Pierwszy] [3] . SM-65 Atlas [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] 16 pa\u017adziernika 1959 r Atlas i pierwszy mi\u0119dzykontynentalny pocisk balistyczny Atlas-d Zosta\u0142 dostarczony do 576. strategicznej eskadry rakietowej 18 lutego tego samego roku. Pierwszy Atlas-d Genera\u0142 Thomas S. Power, szef strategicznego dow\u00f3dztwa powietrznego (CINCSAC) zosta\u0142 wydany 9 wrze\u015bnia i po sukcesie, og\u0142osi\u0142 pocisk ICBM Atlas operacyjny.W kwietniu 1960 r. Uruchomiono pocisk Atlas-d Z witryny startowej powiedzia\u0142 typ trumny , wskazane z akronimem 576b-2. Ta ostatnia strona reprezentowa\u0142a prototyp systemu uruchamiania u\u017cywanego przez pierwsz\u0105 eskadr\u0119 operacyjn\u0105, kt\u00f3ra wykorzystywa\u0142a Atlas , 564. strategiczny eskadron mishilistyczny bazy si\u0142 powietrznych Francisa E. Warren w Wyoming.W lipcu 1959 r. Rozpocz\u0119\u0142a si\u0119 budowa miejsca premiery typ trumny za Atlas-e zwany Atlas Operational System Test Facility nr 1 oraz 28 lutego 1962 r. Pierwsza premiera Atlas-e . W listopadzie tego samego roku rozpocz\u0119\u0142a si\u0119 budowa wyrzutni typu silos za pocisk Atlas-f , zwany Atlas Operational System Test Facility nr 2 . Pierwszy pocisk Atlas-f Zosta\u0142 dostarczony w czerwcu 1961 r., A pierwsz\u0105 udan\u0105 premier\u0119 przeprowadzono 1 sierpnia 1962 r. [3] .W maju 1964 r. Atlas-D zosta\u0142 usuni\u0119ty z 576. strategicznego eskadronu missilistycznego, a najnowsze testowe uruchomienie Atlas-F odby\u0142o si\u0119 18 stycznia 1965 r. 576. eskadra zosta\u0142a dezaktywowana 2 kwietnia 1966 r. W latach 1959\u20131965. przeprowadzono 53 uruchomienie test\u00f3w dla Atlas-d , 7 dla Atlas-e i 7 dla Atlas-f [3] . Kiedy nie by\u0142 ju\u017c u\u017cywany jako ICBM, Booster i pierwszy etap Atlas Zostali zjednoczeni z drugim etapem Agena RM-81 do wykorzystania jako pojazd startowy. Przemianowany na Atlas-Agena, by\u0142 u\u017cywany do uruchomienia r\u00f3\u017cnych satelit\u00f3w na orbicie do lat 80. [Pierwszy] . HGM-25A Titan i [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Tytan HGM-25A I by\u0142 pierwszym multistodine ICBM w Stanach Zjednoczonych i uko\u0144czy\u0142 Atlas SM-65 jako si\u0142\u0119 odstraszaj\u0105c\u0105 j\u0105drow\u0105 si\u0142 powietrznych. W lipcu 1958 r. Budowa Obiekt testowy systemu operacyjnego (OSTF) dla Titan i , prototyp kolejnych Uruchom zak\u0142ady kontrolne , sk\u0142adaj\u0105cy si\u0119 z SIL z podno\u015bnikiem, aby uciec przed pociskiem przed uruchomieniem i wzgl\u0119dnym sprz\u0119tem. Wyznaczony z skr\u00f3tu OSTF-8, zosta\u0142 zniszczony 3 grudnia 1960 [3] . Pierwsze udane uruchomienie Titan i Sta\u0142o si\u0119 to we wrze\u015bniu 1961 r., W zwi\u0105zku z tym kompleks startowy Titan I (wskazany ze skr\u00f3tem 395-A1\/A3) zosta\u0142 przeniesiony do 395. eskadry eskadry strategicznej. \u017bycie operacyjne Titan i To by\u0142o kr\u00f3tkie, aw listopadzie 1964 r. Og\u0142oszono wycofanie wszystkich pozosta\u0142ych ICBM pierwszej generacji ( Atlas-e W Atlas-f To jest Titan i ) Do ko\u0144ca 1965 r. Przed przej\u015bciem do nast\u0119pcy 395. eskadra dokona\u0142a 19 test\u00f3w w latach 1963\u20131965. Ostatnia premiera odby\u0142a si\u0119 5 marca 1965 r. W latach 80. Titan i Zosta\u0142y one zatrudnione jako cele w pierwszych testach programu programu Strategic Defense Initiative (SDI) [3] . LGM-25C Titan II [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] LGM-25C Titan II by\u0142 ICBM drugiej generacji z hipergly \u015bmig\u0142em, ca\u0142kowicie bezw\u0142adnym przewodnikiem i wystrzeleniem wn\u0119trza silosu. Pierwsza strona premierowa dla Titan II Zacz\u0105\u0142 w 1962 roku [3] [5] .Wi\u0119kszo\u015b\u0107 test\u00f3w Titan II zosta\u0142 przeprowadzony przez 6555th Test Test Group z bazy stacji Cape Canaveral Space Force na Florydzie, aw kwietniu 1963 r. Pierwsza premiera zosta\u0142a osi\u0105gni\u0119ta przez podziemny silos. Pierwszy test operacyjny odby\u0142 si\u0119 w marcu 1965 r. [3] .Jak jego poprzednik Atlas , The Titan II By\u0142 u\u017cywany jako pojazd startowy. Titan II GLV ( Pojazd startowy Gemini ) zosta\u0142 u\u017cyty jako wyrzutnia promu Gemini, podczas gdy Titan 23G jako wyrzutnia satelitarna. Ostatnie uruchomienie testu Titan II Sta\u0142o si\u0119 to w 2003 roku [Pierwszy] . LGM-30 Minuteman [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Przy zastosowaniu sta\u0142ych \u015bmigie\u0142, kt\u00f3re zapewni\u0142y kilka zalet w por\u00f3wnaniu z p\u0142ynnymi, opracowano Minuteman ICBM LGM-30 z trzema stadionami. Budowa konstrukcji na uruchomienie test\u00f3w Minuteman rozpocz\u0119\u0142o si\u0119 w lutym 1961 r., W tym silosy zidentyfikowane z kodem 394A, kt\u00f3re by\u0142y u\u017cywane przez 394. strategiczn\u0105 eskadr\u0119 rakietow\u0105 [Pierwszy] [3] [6] . We wrze\u015bniu 1962 r. Rozpocz\u0119\u0142y si\u0119 testy uruchamiania Minutemana IA, a w maju 1963 r. Przeprowadzono pierwszy test Minuteman IB. 24 lutego 1966 r. Przeprowadzono wsp\u00f3\u0142czesny test testu dw\u00f3ch Minuteman IA z Silo LF-04 (394A-3) i LF-06 (394A-5), co wykaza\u0142o mo\u017cliwo\u015b\u0107 wykonania wielu start\u00f3w. Testy Minuteman trwa\u0142y do \u200b\u200b1968 roku [3] [6] . Testy Minuteman II rozpocz\u0119\u0142y si\u0119 w sierpniu 1965 r., Wraz z pierwsz\u0105 premier\u0105 przeprowadzon\u0105 przez Polecenie systemu si\u0142 powietrznych . Pocisk przejecha\u0142 5 000 mil (8 000 km) wzd\u0142u\u017c Zasi\u0119g rakiet Pacyfiku uderzy\u0107 w cel [3] . 22 pa\u017adziernika 1970 r. Dwa Silos z LF-25 i LF-26 uruchomiono jednocze\u015bnie. Ostatni test operacyjny Minuteman II zosta\u0142 przeprowadzony w kwietniu 1972 roku [3] [7] .5 grudnia tego samego roku pierwsza pr\u00f3ba testu testu Minuteman III zosta\u0142a przeprowadzona przez Silo LF-02. Pocisk wp\u0142yn\u0105\u0142 na Ocean Spokojny po lotu 800 mil (1 300 km). W lipcu 1974 r. Szkolenie pracownik\u00f3w rakietowych, wcze\u015bniej przeprowadzane przez instruktor\u00f3w Polecenie treningowe powietrza (ATC), zosta\u0142 w\u0142\u0105czony do programu Szkolenie gotowo\u015bci operacyjnej (Ort) eskadry 4315. eskadra treningowa za\u0142ogi bojowej . W ten spos\u00f3b ca\u0142e szkolenie pracownik\u00f3w pocisk\u00f3w Minuteman przesz\u0142o na podstawie odpowiedzialno\u015bci Strategic Air Command [3] .Strategiczne dow\u00f3dztwo powietrzne wykona\u0142o ostatni test na fazie I Minuteman III podczas \u0107wiczenia o nazwie \u201eGlobal Shield\u201d, kt\u00f3re zosta\u0142o przeprowadzone w 1979 roku [3] . LGM-118 Pokoju [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Testy pokoju Pokoju LGM-118 rozpocz\u0119\u0142y si\u0119 w czerwcu 1983 r. Opr\u00f3cz wi\u0119kszego zakresu poprzednich ICBMS, Peacekeeper by\u0142 w stanie przetransportowa\u0107 do 10 pojazd\u00f3w powrotnych na tyle r\u00f3\u017cnych cel\u00f3w [Pierwszy] . Peacekeeper zosta\u0142 zaprojektowany w celu zast\u0105pienia minutemana, ale mia\u0142 zbyt d\u0142ugie czasy rozwoju i zosta\u0142 wycofany w 2005 r., Przed wycofaniem si\u0119 z Minuteman, zgodnie z traktatami o zmniejszeniu Armeder Armed. Pierwszy Pokoju zosta\u0142 uruchomiony przez Dow\u00f3dztwo system\u00f3w si\u0142 powietrznych Ze typu struktury uruchamiania kanister , z kompleksu startowego TP-01 w dniu 17 czerwca 1983 r. Pococka przejecha\u0142a trajektori\u0119 600 mil (970 km) [3] [8] . Pierwszy pocisk pokoju wyposa\u017cony w testowy pojazd zwrotny Mark-21 zosta\u0142 wydany 15 czerwca 1984 r. Przez TP-01. W 1984 r. Przeprowadzono dwa inne premiery test\u00f3w. Ostatnie uruchomienie ze struktury TP-01 przeprowadzono 30 czerwca 1985 r. [3] [8] . 24 sierpnia 1985 r. Silo LF-05 by\u0142 u\u017cywany po raz pierwszy, a od 1986 r. U\u017cywano r\u00f3wnie\u017c Silo LF-02. 23 sierpnia 1986 r. Po raz pierwszy pod kontrol\u0105 po raz pierwszy pod kontrol\u0105 Pacekeeper po raz pierwszy pod kontrol\u0105 Dow\u00f3dztwo system\u00f3w si\u0142 powietrznych [3] [8] . W 1987 r. Aktywowano struktur\u0119 treningu o nazwie Procedury rakietowe Trener , koszt 17 milion\u00f3w dolar\u00f3w, kt\u00f3ry zawiera\u0142 skomputeryzowany symulator wykorzystywany do szkolenia i oceny pracownik\u00f3w uruchamiania rakiet. Pierwsze krajowe s\u0142u\u017cby pokojowe LGM-118 zosta\u0142y dostarczone do bazy si\u0142 powietrznych Francisa E. Warrena w Wyoming w 1987 roku [3] [8] . Test rozpoczyna si\u0119 od bazy Vandenberg przez trzeci silos, kt\u00f3ry sta\u0142 si\u0119 dzia\u0142aj\u0105cy w marcu 1990 r. Ostatnie uruchomienie Pacekeempera przeprowadzono 21 lipca 2004 r., Przed jego rekolekcje [3] [8] . Przechwytnik obrony \u015brodkowej na terenie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W 2005 r. Rozpocz\u0119\u0142y si\u0119 testy podno\u015bnika podmiotu podmiotowego podmiotu naziemnego obrony \u015brodkowej (GBI), opracowanej przez Orbital Sciences Corporation w kontek\u015bcie krajowego systemu rakietowego rakietowego wprowadzonego przez \u00f3wczesnego prezydenta George’a W. Busha. Booster sk\u0142ada si\u0119 z trzech stan\u00f3w wy\u017cszych i systemu nap\u0119dowego przewo\u017anika Taurus. Podczas faz rozwoju uruchomienie jest przeprowadzane przez platform\u0119 powierzchniow\u0105, a operacyjnie jest uruchamiana przez Silo [9] . 6 lutego 2003 r. Przeprowadzono pierwszy test z platformy 576-E, wcze\u015bniej u\u017cywany do Atlas-f . Cele testowe sk\u0142adaj\u0105 si\u0119 z drugiego i trzeciego stadionu minemen\u00f3w rakietowych i s\u0105 uruchamiane przez Kwajalein Meck Lauch Base na Atollu Kwajalein [9] [dziesi\u0119\u0107] . Eksploracja przestrzenna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pierwszy satelita na orbicie polarnej, Odkrywca 1 , z programu satelitarnego Corona, zosta\u0142 uruchomiony przez Vandenberg Base 28 lutego 1959 [Pierwszy] . Seria satelit\u00f3w Odkrywca Ustanowi\u0142 wiele naczelnych: w sierpniu 1960 r. Kapsu\u0142a danych satelitarnych Odkrywca XIII Zosta\u0142 wydalony na orbicie i zosta\u0142 odzyskany na Oceanie Spokojnym, staj\u0105c si\u0119 pierwszym obiektem zaprojektowanym przez cz\u0142owieka do odzyskania z kosmosu, a w nast\u0119pnym tygodniu kapsu\u0142ki Odkrywca XIV Zamiast tego zosta\u0142 schwytany przez samolot, ustanawiaj\u0105c pierwsze odzyskiwanie tego typu w historii [Pierwszy] . Odkrywca satelitarnego zosta\u0142 zatrudniony w pierwszym satelitarnym programie rozpoznawczym fotograficznym, kt\u00f3ry zako\u0144czy\u0142 si\u0119 13 stycznia 1962 r. [Pierwszy] . W kolejnych latach z bazy Vandenberg wprowadzono wiele satelit\u00f3w r\u00f3\u017cnych typ\u00f3w, przy u\u017cyciu nowych dost\u0119pnych wyrzutni, w tym Titan IV (marca 1991 r.), Taurus (marzec 1994), Pegasus (kwiecie\u0144 1995), Delta II (luty 1996), Atlas, Atlas II (grudzie\u0144 1999), Minotour (2000) i od 2005 r., Falcon 1, Delta IV i Atlas V [Pierwszy] . Najwa\u017cniejszymi programami by\u0142y za\u0142ogowe orbitowanie laboratorium (MOL) i prom kosmiczny. Wyrzutnia MOL sk\u0142ada si\u0119 z Booster Titan III, kt\u00f3ry przetransportowa\u0142 zmodyfikowany i nazywany Gemini Shuttle GEMINI-B Zaczepione do laboratorium kosmicznego. W czerwcu 1969 r. \u00d3wczesny prezydent Richard Nixon anulowa\u0142 program MOL, kt\u00f3rego koszt oszacowano na 3 miliardy dolar\u00f3w, z powodu op\u00f3\u017anie\u0144 w budowie, usuni\u0119ciu bud\u017cetu, nadej\u015bciu nowych technologii i wydatk\u00f3w zwi\u0105zanych z konfliktem w Wietnamie [Pierwszy] . Prom kosmiczny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Przedsi\u0119biorstwo kosmiczne (OV-101) jest transportowane z platform\u0105 z 76 k\u00f3\u0142 do kompleksu startowego 6. Wywo\u0142ywana struktura jest widoczna w tle Pok\u00f3j zmiany \u0142adunku W 1972 r. Baza Vandenberg zosta\u0142a wybrana jako miejsce premiery i l\u0105dowania promu kosmicznego zachodniego wybrze\u017ca, ale nigdy nie by\u0142a u\u017cywana.Kompleks startowy 6 ( Kompleks startowy przestrzeni 6 – SLC-6), pierwotnie zbudowany dla Manned Orbital Laboratory Project, zosta\u0142 zdecydowanie zmodyfikowany w celu zarz\u0105dzania dzia\u0142alno\u015bci\u0105 programu promu. Wprowadzone zmiany, kt\u00f3re ca\u0142kowite kosztuj\u0105 ponad 4 miliardy dolar\u00f3w, w tym obni\u017cenie Wie\u017ca serwisowa mobilna (MST), tworzenie dw\u00f3ch nowych kana\u0142\u00f3w do roz\u0142adunku podk\u0142adka na sta\u0142e rakiety, instalacja zbiornik\u00f3w do wodoru i ciek\u0142ego tlenu, struktura przygotowania \u0142adunku, nowej wie\u017cy startowej z systemem porzucenia uruchamiania premiery , system t\u0142umienia d\u017awi\u0119ku i jednego Budynek monta\u017cu wahad\u0142owego . Tor l\u0105duj\u0105cy, pierwotnie 8 500 st\u00f3p (2 600 m), zosta\u0142 doprowadzony do 15 000 st\u00f3p (4 600 m) i wyposa\u017cony w \u015bwiat\u0142a i wskazania dla systemu wska\u017anika podej\u015bcia precyzyjnego. Po misjach orbiter zosta\u0142by doprowadzony do konstrukcji o nazwie Obiekt konserwacji i kasy orbitera (OMCF), podczas gdy zaczepianie i zwolnienie orbitera z samolotu przewo\u017anika wahad\u0142owego (SCA), samolot Boeing 747 zmodyfikowany do transportu orbitera, sk\u0142ada\u0142 si\u0119 z systemu zwanego systemem zwanym Rama podnoszenia orbitera (OLF). Sam OLF m\u00f3g\u0142 zosta\u0107 zdemontowany, za\u0142adowany do dw\u00f3ch samolot\u00f3w transportowych C-5, wysy\u0142ania do innego miejsca l\u0105dowania na prom kosmiczny i ponownie zmontowany, aby m\u00f3c za\u0142adowa\u0107 orbit\u0119 na Boeing 747. Transport orbitera ze struktury OMCF do uruchomienia Kompleks 6 mia\u0142by miejsce na 22 -milowej drodze (35 km), gdzie samozwa\u0144cz\u0105 platform\u0119 mo\u017ce by\u0107 u\u017cywana z 76 k\u00f3\u0142 zbudowanymi we W\u0142oszech przez komet\u0119 specjalnie dla promu kosmicznego. Zmiany w kompleksie startowym 6 (SLC-6) by\u0142y problematyczne i drogie [11] . Podczas gdy SLC-6 by\u0142 nadal w przygotowaniu do wsparcia pierwszej misji wahad\u0142owej z bazy Vandenberg (STS-62-A), zaplanowanej na 15 pa\u017adziernika 1986 r., Wyst\u0105pi\u0142o zawieszenie ca\u0142ej floty promu kosmicznego po katastrofie przestrzeni przestrzeni Shuttle Challenger, a nast\u0119pnie anulowanie wszystkich premier z zachodniego wybrze\u017ca. Pojazd transportowy Orbiter zosta\u0142 wys\u0142any do Kennedy Space Center na Florydzie. Problemy techniczne i decyzja o uruchomieniu promu kosmicznego z Kennedy Space Center, po katastrofie pretendenta, a nast\u0119pnie spowodowa\u0142y zaprzestanie programu promu w bazie Vandenberg 26 grudnia 1989 r. Gdyby program wahad\u0142owy nie zosta\u0142 przerwany, baza Vandenberg zastosowa\u0142aby trzy struktury, kt\u00f3re mo\u017cna przenosi\u0107 na tor (wie\u017ca startowa, Budowanie us\u0142ug mobilnych i Pok\u00f3j zmiany \u0142adunku ) Aby bezpo\u015brednio z\u0142o\u017cy\u0107 orbiter, zbiornik zewn\u0119trzny i sta\u0142y wzmacniacz rakiet bezpo\u015brednio na platformie startowej. Zamiast tego w Kennedy Space Center monta\u017c komponent\u00f3w wahad\u0142owych zosta\u0142 przeprowadzony w budynku monta\u017cu pojazdu, a nast\u0119pnie transfer zosta\u0142 przetransportowany na platform\u0119 startow\u0105. Delta IV [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Po anulowaniu programu wahad\u0142owego kompleks startowy 6 zosta\u0142 ponownie skonfigurowany do wsparcia nowej rodziny Vettori Delta IV, wraz z budow\u0105 struktur, takich jak Naprawiono wie\u017c\u0119 p\u0119powinow\u0105 , The Wie\u017ca serwisowa mobilna , The Sta\u0142y erektor podk\u0142adki , The Centrum kontroli uruchomienia , l ‘ Budowanie operacyjne i Obiekt integracji poziomej . Wreszcie struktura nazywana Mobilne schronienie monta\u017cowe Zosta\u0142 zaprojektowany w celu ochrony miotacza przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi. 27 czerwca 2006 r. Pierwsza premiera rakiety Delta IV zosta\u0142a przeprowadzona przez kompleks startowy, kt\u00f3ry przyni\u00f3s\u0142 satelit\u0119 do krajowego biura rozpoznawczego na orbicie [dwunasty] . Atlas v [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Krajobraz Atlas V zosta\u0142 opracowany przez Lockheed Martin w ramach programu Si\u0142y Si\u0142 Powietrznych Stan\u00f3w Zjednoczonych (EELV) [13] . Uruchamiania s\u0105 przeprowadzane przez Complex 3E (SLC-3E). Pierwsza premiera rakiety Atlas V z bazy Vandenberg odby\u0142a si\u0119 19 marca 2008 r. [14] . Spacex Falcon [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Uruchomienie Falcon 9 V1.1 z Complex 4 w dniu 29 wrze\u015bnia 2013 Na wczesnych etapach rozwoju Falcon 1 Launcher SpaceX wykorzysta\u0142 kompleks startowy 3W (SLC-3W), a nast\u0119pnie kompleks startowy 4E (SLC-4E) zosta\u0142 nast\u0119pnie wykorzystany do premier Falcon 9, a Falcon Heavy rozpoczynaj\u0105cy si\u0119 w 2011 roku. W pa\u017adzierniku 2018 r. SpaceX przeprowadzi\u0142 pierwsz\u0105 premier\u0119 Falcon 9 z Complex 4, w tym l\u0105dowanie pierwszego stadionu [15] . Boeing X-37B [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Boeing X-37B, znany wcze\u015bniej jako Pojazd testowy orbitalnej ( OTV ), jest pojazdem orbitalnym wielokrotnego u\u017cytku bez za\u0142ogi i u\u017cywana przez Si\u0142y Kosmiczne Stan\u00f3w Zjednoczonych (wcze\u015bniej przez Si\u0142 Powietrznych Stan\u00f3w Zjednoczonych) [16] .3 grudnia 2010 r. X-37B wyl\u0105dowa\u0142 w bazie Vandenberg po raz pierwszy po sp\u0119dzeniu 224 dni w kosmosie i przeprowadzeniu pierwszego autonomicznego l\u0105dowania samolot\u00f3w orbitalnych.Pierwsze cztery misje by\u0142ych 37B zosta\u0142y uruchomione przez Cape Canaveral Space Force Station na Florydzie, przez Atlas V. Launcher. Pi\u0105ta zosta\u0142a uruchomiona przez Kennedy Space Center przez Falcon 9 Launcher. Si\u0142y kosmiczne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Ridesignation w oparciu o si\u0142\u0119 kosmiczn\u0105 14 maja 2021 r. Baza zosta\u0142a przerobiona Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg , aby wesprze\u0107 now\u0105 si\u0142\u0119 zbrojn\u0105 w Stanach Zjednoczonych. [17] [18] Si\u0142y kosmiczne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Polecenie operacji kosmicznych (Spoc)  30. skrzyd\u0142o kosmiczneSiedziba 30. skrzyd\u0142o kosmiczne 30. eskadra kontrolera 30. grupa operacyjna 30. grupa medyczna30. eskadra operacji medycznych 30. eskadra wsparcia medycznego 30. grupa wsparcia misji30. eskadra in\u017cyniera budownictwa 30. eskadra kontraktowa 30th Force Suppadron 30. eskadra gotowo\u015bci logistycznej 30. Si\u0142y Bezpiecze\u0144stwa Space Delta 5 Space Delta 6 Si\u0142y Powietrzne Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Dow\u00f3dztwo edukacji i szkolenia powietrznego (AETC)  Air Force Global Strike Command (AFGSC)  Air National Guard (The)  Departament Obrony Stan\u00f3w Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Dow\u00f3dztwo kosmiczne Stan\u00f3w Zjednoczonych  ^  A B C D To jest F G H I J k L M N O P Q R S T W W w X I z aa   Vandenberg AFB History Office Arkusz informacyjny . Czy Vandenberg.af.mil . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 27 wrze\u015bnia 2011 r.) .  ^  Oddzia\u0142y oboz\u00f3w Camp Cooke, Kalifornia, The Western Front: The War Years in Santa Barbara County  ^  A B C D To jest F G H I J k L M N O P Q R S T   SAC Rushile Chronology 1 maja 1990 r. Biuro historyka, Strategic Air Command . Czy AlternateeWars.com . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r. .  ^   Porucznik generalny David Wade . Czy Af.mil , Biografie informacji wojskowej Si\u0142 Powietrznych Stan\u00f3w Zjednoczonych. URL skonsultowano si\u0119 z 10 czerwca 2012 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 11 marca, 2013 roku) .  ^   Wsp\u00f3\u0142rz\u0119dne silosu rakietowego Titan II . Czy TechBastard.com . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r. .  ^  A B   Witryny startowe bazy si\u0142 powietrznych Vandenberg . Czy Asuwlink.uwyo.edu . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 25 lipca 2012 r.) .  ^   Minuteman II . Czy Astrononautix.com , Astronautix. URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r. .  ^  A B C D To jest   Martin Marietta LGM-118 Peacekeeper . Czy Astrononautix.com , Astronautix. URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 6 pa\u017adziernika 2007 r.) .  ^  A B   Obv . Czy Astrononautix.com , Astronautix, 15 grudnia 2010 r. URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 22 maja 2013) .  ^   Witryna uruchamiania Kwalein Meck . Czy Astrononautix.com . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r.  (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 22 maja 2013) .  ^  John Pike, Kompleks startowy przestrzeni 6 . Czy Globalsecurity.org . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 31 marca 2013 r. .  ^  Chris Bergin, Delta IV-Sukces NROL-22 . Czy nasapaceflight.com , NASA Spaceflight.com, 27 czerwca 2006 r.  ^   Lockheed Martin gotowy do wystrzelenia statku kosmicznego Intelsat 14 . Czy Lockheedmartin.com , Lockheed Martin, 11 listopada 2009 (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 17 grudnia 2011 r.) .  ^   Atlas V uruchom udane . Czy Vandenberg.af.mil , Baza si\u0142 powietrznych Vandenberg, 19 marca 2008 (Zarchiwizowane przez Orygina\u0142 URL 25 stycznia 2012 r.) .  ^  Sam Blum SpaceX ko\u0144czy pierwsz\u0105 premier\u0119 Falcon 9 i l\u0105duje na zachodnim wybrze\u017cu . Czy PopularMechanics.com , Popularna mechanika, 8 pa\u017adziernika 2018 r.  ^   Wy\u015bwietlacz arkuszy fakt\u00f3w . Czy Af.mil . URL skonsultowano si\u0119 z 10 sierpnia 2017 r. .  ^  Oscar Flores, Vandenberg AFB zmienia nazwy bazy i 30. skrzyd\u0142o kosmiczne . Czy nbclosangeles.com , 12 maja 2021 r. URL skonsultowano 28 czerwca 2021 r. .  ^  Rachel Cohen, Przedstawiamy: baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg i start przestrze\u0144 delta 30 . Czy Airforcetimes.com , Air Force Times, 14 Maggio 2021.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/baza-sily-kosmicznej-vandenberg-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Baza si\u0142y kosmicznej Vandenberg – Wikipedia"}}]}]