[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/biot-i-sbars-prawo-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/biot-i-sbars-prawo-wikipedia\/","headline":"BIOT i SBARS PRAWO – Wikipedia","name":"BIOT i SBARS PRAWO – Wikipedia","description":"before-content-x4 . Prawo Biot i Sskarta , wymawiane [[[ B J Tak T To jest S A W A \u0281","datePublished":"2019-04-04","dateModified":"2019-04-04","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wikimedia.org\/api\/rest_v1\/media\/math\/render\/svg\/4fc55753007cd3c18576f7933f6f089196732029","url":"https:\/\/wikimedia.org\/api\/rest_v1\/media\/math\/render\/svg\/4fc55753007cd3c18576f7933f6f089196732029","height":"","width":""},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/biot-i-sbars-prawo-wikipedia\/","wordCount":9041,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4. Prawo Biot i Sskarta , wymawiane [[[ B J Tak T To jest S A W A \u0281 ] , mianowane na cze\u015b\u0107 francuskich fizyk\u00f3w Jean-Baptiste Biot i F\u00e9lix Savart z 1820 r., Daje pole magnetyczne stworzone przez rozk\u0142ad ci\u0105g\u0142ych pr\u0105d\u00f3w. Stanowi jedno z podstawowych praw magnenetostatycznych, w taki sam spos\u00f3b, jak prawo kulombowskie dla elektrostatyki.   I Obw\u00f3d nici jest modelowaniem, w kt\u00f3rym drut elektryczny jest obiektem czysto linii. Jest to idealizacja rzeczywistej nici, kt\u00f3rej d\u0142ugo\u015b\u0107 by\u0142aby znacznie wy\u017csza ni\u017c poprzeczne wymiary jej powierzchni przekroju. Table of ContentsPrawo Biot i Sskarta [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Uwaga na notacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pr\u0105d g\u0119sto\u015b\u0107 powierzchniowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bie\u017c\u0105ca g\u0119sto\u015b\u0107 obj\u0119to\u015bci [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Uog\u00f3lnienie, zale\u017cne od czasu, prawa biot-savart [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Prawo Biot i Sskarta [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Albo C {DisplayStyle C}        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Zauwa\u017camy, \u017ce krzywa p\u0142aszczyzny zamkni\u0119tej r\u2192\u2032 {DisplayStyle {vec {r}} ‘} Element integracji reprezentuj\u0105cy punkt tej krzywej. Zauwa\u017camy D \u2113\u2192{DisplayStyle {text {d}} {s\u0105siad {ell}}} Podstawowy wektor poruszaj\u0105cy si\u0119 do krzywej C {DisplayStyle C} w punkcie        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4r\u2192\u2032 {DisplayStyle {vec {r}} ‘} . Prawo Biot i Savarta stwierdza, \u017ce \u200b\u200bw pr\u00f3\u017cni obw\u00f3d gwintowania opisuj\u0105cy krzyw\u0105 C {DisplayStyle C} podr\u00f3\u017cowane przez pr\u0105d sta\u0142y o intensywno\u015bci I {DisplayStyle i} Tworzy\u0107 pod ka\u017cdym wzgl\u0119dem r\u2192{displayStyle {vec {r}}} od przestrzeni zewn\u0119trznej do        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4C {DisplayStyle C} Pole magnetyczne B\u2192( r\u2192) = \u03bc04\u03c0\u222e CId\u2113\u2192\u2227(r\u2192\u2212r\u2192\u2032)|r\u2192\u2212r\u2192\u2032|3{DisplayStyle {rzecz {b}} ({rzecz {r}}) = {frac {hu _ {0}} {4pi}}} maci rzecz {r}}-{rzecz {r}} ‘)} {| {rzecz {r}}-{rzecz {r}} |^{3}}}}}}} W Lub M 0 {DisplayStyle Mu _ {0}} jest podstawow\u0105 sta\u0142\u0105, zwan\u0105 przepuszczalno\u015bci\u0105 magnetyczn\u0105 pustki. Uwaga na notacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Czasami m\u00f3wi si\u0119, \u017ce \u201eniesko\u0144czenie ma\u0142ym\u201d d\u0142ugo\u015bci D \u2113\u2192{DisplayStyle {text {d}} {s\u0105siad {ell}}} , zlokalizowane w punkcie r\u2192\u2032 {DisplayStyle {vec {r}} ‘} i podr\u00f3\u017cowa\u0142 przez pr\u0105d I {DisplayStyle i} Tworzy \u201eelementarne pole magnetyczne\u201d D B\u2192{displayStyle {text {d}} {vec {b}}} w punkcie r\u2192{displayStyle {vec {r}}} , Lub dB\u2192( r\u2192) = \u03bc04\u03c0Id\u2113\u2192\u2227(r\u2192\u2212r\u2192\u2032)|r\u2192\u2212r\u2192\u2032|3{displayStyle {rm {d}} {rzecz {b}} ({rzecz {r}}) = {frac {hu {0}} {4pi} {frac {i; {d}} {d} {rzecz {rzecz {rzecz {ell}} klin ({rzecz {r}}-{rzecz {r}} ‘)} {| {rzecz {r}}-{rzecz {r}} |^{3}}}}}}}}}}}}}}}}}}}}} . C’est la loi d’\u00d8rsted. W zale\u017cno\u015bci od opinii niekt\u00f3rych autor\u00f3w jest to nadu\u017cycie j\u0119zyka Matematycznie wygodny do skonfigurowania konfiguracji ca\u0142ki. Rzeczywi\u015bcie, pr\u0105d intensywno\u015bci I {DisplayStyle i} mo\u017ce kr\u0105\u017cy\u0107 tylko w pe\u0142nym obwodzie zamkni\u0119tym C {DisplayStyle C} i tylko kompletna ca\u0142ka mia\u0142aby znaczenie fizyczne. Jednak pojedyncze ruchome obci\u0105\u017cenie w pustce dobrze si\u0119 wytwarza\u0142o, ka\u017cda chwila T {DisplayStyle T} , pole magnetyczne w otaczaj\u0105cej przestrzeni.To pole magnetyczne jest dok\u0142adnie podane w przybli\u017ceniu magnetostatycznym, zgodnie z prawem powy\u017cej, wymieniaj\u0105c I D \u2113\u2192{Wy\u015bwietlacze SILL i {d {vec {he}}} o Q v\u2192{DisplayStyle Q {rzecz {v}}} , Lub v\u2192{DisplayStyle {rzecz {v}}} to pr\u0119dko\u015b\u0107 obci\u0105\u017cenia (je\u015bli przybli\u017cenie magnenetostatyczne nie ma miejsca, musimy u\u017cy\u0107 r\u00f3wna\u0144 Jefimenko).Ta wymiana jest \u0142atwo zrozumiana: w bie\u017c\u0105cej bie\u017c\u0105cej rurce D \u2113\u2192{DisplayStyle d {s\u0105siad {ell}}} , obci\u0105\u017cenia p\u0142yn\u0105 z pr\u0119dko\u015bci\u0105 v\u2192{DisplayStyle {rzecz {v}}} (r\u00f3wnoleg\u0142y do D \u2113\u2192{DisplayStyle d {s\u0105siad {ell}}} ) i przekraczaj\u0105 powierzchnie wej\u015bciowe i wyj\u015bciowe rurki w czasie T {DisplayStyle T} I T + D T {DisplayStyle t+dt} . Ilo\u015b\u0107 obci\u0105\u017cenia zawartego w rurce wynosi Q = I D T {DisplayStyle Q = IDT} , WI\u0118C Q v\u2192= I v\u2192D T = I D \u2113\u2192. {DisplayStyle q Prawo \u00d8rsted jest zatem prawem fizycznym, a nie sztuk\u0105 obliczeniow\u0105. Pr\u0105d g\u0119sto\u015b\u0107 powierzchniowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W przypadku pr\u0105dowej g\u0119sto\u015bci powierzchniowej j\u2192S {DisplayStyle {rzecz {j}} _ {text {s}}} Istniej\u0105cy na powierzchni A {DisplayStyle Sigma} Utworzone pole magnetyczne jest napisane: B\u2192( r\u2192) = \u03bc04\u03c0\u222c \u03a3j\u2192S(r\u2192\u2032)\u2227(r\u2192\u2212r\u2192\u2032)|r\u2192\u2212r\u2192\u2032|3dS {DisplayStyle {rzecz {b}} ({rzecz {r}}) = {frac {hu _ {0}} {4pi}} _ _ {sigma} {frac {{rzecz {j}}} ({{Thing {r. }} ‘) klin ({rzecz {r}}-{rzecz {r}}’)} {| {rzecz {r}}-{rzecz {r}} |^{3}}}; {rm {d} } S} . Bie\u017c\u0105ca g\u0119sto\u015b\u0107 obj\u0119to\u015bci [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W przypadku pr\u0105dowej g\u0119sto\u015bci obj\u0119to\u015bciowej j\u2192{DisplayStyle {rzecz {j}}} Istniej\u0105cy obj\u0119to\u015b\u0107 W {DisplayStyle v} Utworzone pole magnetyczne jest napisane: B\u2192( r\u2192) = \u03bc04\u03c0\u222d Vj\u2192(r\u2192\u2032)\u2227(r\u2192\u2212r\u2192\u2032)|r\u2192\u2212r\u2192\u2032|3dW {DisplayStyle {rzecz {b}} ({rzecz {r}}) = {frac {hu _ {0}} {4pi} iint _ {v} {frac {{js {j}} ({r {r}} ‘) Klin ({rzecz {r}}-{rzecz {r}}’)} {| {rzecz {r}}-{rzecz {r}} |^{3}}}; {rm {d}} in in. } . Integruj\u0105c prawo Biot i Savarta w zamkni\u0119tej p\u0119tli C {DisplayStyle Gamma} dowolny (ka\u017cdy (kto Pierwszy nie jest obwodem elektrycznym), demonstrujemy twierdzenie Amp\u00e8re: \u222e \u0393B\u2192( r\u2192\u2032 ) \u22c5 dr\u2192\u2032 = M 0 I int{DisplayStyle Oint _ {gamma} {vec {b}} ({vec {r}} ‘) cdot {rm {d}} {vec {r}}’ = MU _ {0} i_ {rm {int}}} W Lub I {DisplayStyle i} int to intensywno\u015b\u0107 algebraiczna spleciona przez krzyw\u0105 C {DisplayStyle Gamma} . Zauwa\u017caj\u0105c, \u017ce punktualna cz\u0105stka znajduje si\u0119 w r\u2192\u2032 {DisplayStyle {vec {r}} ‘} , Szok Q {DisplayStyle Q} animowane z pr\u0119dko\u015bci\u0105 v\u2192{DisplayStyle {rzecz {v}}} odpowiada pr\u0105dowi: j\u2192= Q v\u2192D ( r\u2192– r\u2192\u2032 ) {DisplayStyle {rzecz {j}} = q {rzecz {v}} delta ({rzecz {r}}-{rzecz {r}} ‘)}} , Lub D {DisplayStyle Delta} jest funkcj\u0105 Dirac, prawo Biota i Savarta sugeruje pisanie, \u017ce ta op\u0142ata (w ruchu) do rzeczy r\u2192\u2032 {DisplayStyle {vec {r}} ‘} tworzy pole magnetyczne do rzeczy r\u2192{displayStyle {vec {r}}} podane przez B\u2192( r\u2192) = \u03bc04\u03c0qv\u2192\u2227(r\u2192\u2212r\u2192\u2032)|r\u2192\u2212r\u2192\u2032|3{DisplayStyle {rzecz {b}} ({rzecz {r}}) = {frac {hu _ {0}} {4pi}} {q {q {rzecz {v} rzecz {r}} ‘)} {| rzecz {r}}-{rzecz {r}} |^{3}}}} . To wyra\u017cenie jest w rzeczywisto\u015bci przybli\u017ceniem, kt\u00f3re jest wa\u017cne tylko dla pr\u0119dko\u015bci v\u2192F {DisplayStyle {rzecz {v}} _ {text {f}}} bardzo ma\u0142e przed pr\u0119dko\u015bci\u0105 \u015bwiat\u0142a C {DisplayStyle C} . Dok\u0142adna ekspresja pola magnetycznego stworzona przez ruch ruchu jest podawany przez formu\u0142\u0119 Li\u00e9nard-Wichert. Uog\u00f3lnienie, zale\u017cne od czasu, prawa biot-savart [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Og\u00f3lne i przyczynowe roztwory r\u00f3wna\u0144 Maxwella s\u0105 podawane przez r\u00f3wnania Jefimenko. R\u00f3wnania te s\u0105 uog\u00f3lnieniem, zale\u017cne od czasu (elektrodynamiki), prawa kulombowskiego i prawa Biot-Savart, kt\u00f3re by\u0142y prawdziwe tylko dla p\u00f3l w elektrostatycznych i magnetostatycznych, jak i ci\u0105g\u0142ych pr\u0105dach. R\u00f3wnania Jefimenko nadaj\u0105 pole elektryczne i pole magnetyczne ze wzgl\u0119du na rozk\u0142ad obci\u0105\u017ce\u0144 elektrycznych i pr\u0105d\u00f3w w przestrzeni. Bior\u0105 pod uwag\u0119 op\u00f3\u017anienie z powodu propagacji p\u00f3l (\u201eop\u00f3\u017aniony\u201d czas) ze wzgl\u0119du na sko\u0144czon\u0105 warto\u015b\u0107 pr\u0119dko\u015bci \u015bwiat\u0142a i efekt\u00f3w relatywistycznych. Mo\u017cna je zatem u\u017cywa\u0107 do obci\u0105\u017ce\u0144 i pr\u0105d\u00f3w w podr\u00f3\u017cy. S\u0105 to og\u00f3lne rozwi\u0105zania r\u00f3wna\u0144 Maxwella dla dowolnego dowolnego rozk\u0142adu op\u0142at i pr\u0105d\u00f3w. Prawo Biot i Sravarta s\u0142u\u017cy do obliczania pr\u0119dko\u015bci indukowanej przez linie wir\u00f3w w aerodynamice. Rzeczywi\u015bcie, analogia z magnetostatyczn\u0105 jest mo\u017cliwa, je\u015bli jest przyznana, \u017ce \u200b\u200bwirowa odpowiada pr\u0105dowi, a pr\u0119dko\u015b\u0107 indukowana przy intensywno\u015bci pola magnetycznego. W przypadku linii wiru o niesko\u0144czonej d\u0142ugo\u015bci pr\u0119dko\u015b\u0107 indukowana jest przez: W = \u03932\u03c0d{DisplayStyle v = {frac {gamma} {2pi d}}} W Lub C {DisplayStyle Gamma} to intensywno\u015b\u0107 wiru i D {DisplayStyle d} Odleg\u0142o\u015b\u0107 prostopad\u0142a mi\u0119dzy punktem a lini\u0105 wiru.W przypadku gotowej linii wiru mamy W = \u03934\u03c0d [[[ cos\u2061\u03b1\u2212cos\u2061\u03b2] {DisplayStyle v = {oszustwo {gamma} {4pi d}} lewy [cos {alpha} -cos {beta} right]}} W Lub A {DisplayStyle Alpha} I B {DisplayStyle beta} s\u0105 (zorientowane) k\u0105ty mi\u0119dzy lini\u0105 a dwoma ko\u0144cami segmentu. Analogi\u0119 t\u0119 zaproponowa\u0142 Helmholtz, ale nale\u017cy pami\u0119ta\u0107, \u017ce wektor indukcyjny magnetyczny jest wektorem osiowym, podczas gdy wektor pr\u0119dko\u015bci jest wektorem polarnym, a zatem analogia nie szanuje symetry. Rygorystyczna analogia wymaga\u0142aby identyfikacji witalno\u015bci w polu magnetycznym i pr\u0119dko\u015bci z potencja\u0142em wektora. Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] John David Jackson ( Trad. z angielskiego), Klasyczna elektrodynamika [\u00ab Klasyczna elektrodynamika \u00bb] [Szczeg\u00f3\u0142y edycji] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/biot-i-sbars-prawo-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"BIOT i SBARS PRAWO – Wikipedia"}}]}]