[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bitwa-o-ancona-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bitwa-o-ancona-wikipedia\/","headline":"Bitwa o Ancona – Wikipedia","name":"Bitwa o Ancona – Wikipedia","description":"before-content-x4 Z Wikipedii, Liberade Libera. Porta Santo Stefano, w Anconie, przez kt\u00f3r\u0105 \u017co\u0142nierze prowadzone przez W\u0142adys\u0142awa Anders wesz\u0142y do \u200b\u200bmiasta,","datePublished":"2020-11-18","dateModified":"2020-11-18","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/f\/fc\/Porta_Santo_Stefano-Ancona.jpg\/220px-Porta_Santo_Stefano-Ancona.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/f\/fc\/Porta_Santo_Stefano-Ancona.jpg\/220px-Porta_Santo_Stefano-Ancona.jpg","height":"165","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bitwa-o-ancona-wikipedia\/","wordCount":2008,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Z Wikipedii, Liberade Libera. Porta Santo Stefano, w Anconie, przez kt\u00f3r\u0105 \u017co\u0142nierze prowadzone przez W\u0142adys\u0142awa Anders wesz\u0142y do \u200b\u200bmiasta, aby je uwolni\u0107.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4. Bitwa o Ancon\u0119 (po polsku: Bitwa o Ankon\u0119 ) by\u0142 odcinkiem II wojny \u015bwiatowej, w kt\u00f3rym \u2170\u2170 Polski Korpus Armii (Polski: Drugi Korpus Wojska Polskiego ) Zmierz si\u0119 z armi\u0105 niemieck\u0105, kt\u00f3ra zajmowa\u0142a miasto i port Ancona. Ten adriatycki port, podobnie jak Livorno na Morzu Tyrrhenian, by\u0142 w rzeczywisto\u015bci niezb\u0119dny, aby umo\u017cliwi\u0107 si\u0142om alianckim dalszy post\u0119p na p\u00f3\u0142noc, poniewa\u017c porty Neapolu i Brindisi by\u0142y teraz zbyt daleko od frontu, aby umo\u017cliwi\u0107 regularne dostawy \u017co\u0142nierzom \u017co\u0142nierzom [3] . Bitwa trwa\u0142a od 16 czerwca do 18 lipca 1944 r. Drugie polskie cia\u0142o, podobnie jak podczas bitwy o Monte Cassino, dowodzi\u0142 genera\u0142 W\u0142adys\u0142aw Anders, do kt\u00f3rego powierzono dow\u00f3dztwo sektora adriatyckiego frontu w\u0142oskiego 17 czerwca , 1944. Drugi organ, kt\u00f3ry z punktu widzenia operacyjnego zale\u017ca\u0142 od \u00f3smej armii brytyjskiej, sk\u0142ada\u0142 si\u0119 z dw\u00f3ch dywizji piechoty (3. Dywizji \u201eRiflemen\u00f3w Carpat\u00f3w\u201d i 5. Dywizji \u201eKresowa\u201d); z drugiej brygady pancernika, sk\u0142adaj\u0105cej si\u0119 z trzech pu\u0142k\u00f3w (1. pu\u0142k \u201eLancieri di Krechowce\u201d, czwarty pu\u0142k \u201eScorpio\u201d, 6. pu\u0142k Children of Loopoli \u201d); Od \u017co\u0142nierzy korpusu armii, sk\u0142adaj\u0105cego si\u0119 z artyleryjskiej, us\u0142ug i pu\u0142ku eksploracyjnego \u201eLancieri dei Carpazi\u201d. Skuteczne obejmowa\u0142o tak\u017ce \u201e\u017ce\u0144sk\u0105 s\u0142u\u017cb\u0119 pomocnicz\u0105\u201d, a w sumie by\u0142o oko\u0142o 43 000.Cia\u0142o by\u0142o odpowiedzialne za schwytanie miasta Ancona 16 czerwca 1944 r. I stworzy\u0142o zadanie przypisane mu zaledwie miesi\u0105c p\u00f3\u017aniej.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Wst\u0119pna faza bitwy o Ancon\u0119 jest uwa\u017cana za przekroczenie rzeki Chienti, kt\u00f3r\u0105 polskie wojska dotar\u0142y 21 czerwca; Do 30 czerwca ostre walki pod\u0105\u017ca\u0142y za sob\u0105 wzd\u0142u\u017c brzeg\u00f3w tej rzeki. Kiedy sojusznicy mieli rozpocz\u0105\u0107 decyduj\u0105cy atak na Chienti, dwa niemieckie dywizje zlecone przez 51. Korpusie Armii do obrony, 71. i 278. Division, 30 czerwca nagle przeszli na emerytur\u0119, bior\u0105c przeciwnik\u00f3w przez przeciwnik\u00f3w niespodzianka. Wycofuj\u0105c si\u0119 na p\u00f3\u0142noc w ci\u0105gu kilku dziesi\u0105tek kilometr\u00f3w, stali na Musone, ostatniej naturalnej bariery przed Ancon\u0105. Tak wi\u0119c wzd\u0142u\u017c Valle del Musone i jej dop\u0142yw\u00f3w skoncentrowali si\u0119 intensywnie i gorzki walcz\u0105c o ca\u0142\u0105 pierwsz\u0105 po\u0142ow\u0119 lipca, w tym krwaw\u0105 bitw\u0119 o Filottrano i okupacj\u0119 miasta Osimo (6 lipca 1944 r.), Kt\u00f3re pe\u0142ni\u0142y funkcj\u0119 stolicy Z regionu Marche, poniewa\u017c po zamachach bombardowa\u0144 z pa\u017adziernika 1943 r. W Anconie wszystkie centra pot\u0119gi faszystowskiej zosta\u0142y przeniesione do Osimo i otoczenia. G\u0142\u00f3wna ofensywa rozpocz\u0119\u0142a si\u0119 17 lipca wzd\u0142u\u017c frontu na linii Edith tak zwanej przez Niemc\u00f3w. Manewr przewidywa\u0142 okr\u0105\u017cenie miasta Doric, kt\u00f3re zostanie osi\u0105gni\u0119te z p\u00f3\u0142nocy, a nie z po\u0142udnia, poniewa\u017c przewidywano, \u017ce tak si\u0119 sta\u0142o. Pierwszym posuni\u0119ciem tego manewru by\u0142 podb\u00f3j polskich \u017co\u0142nierzy Monte della Crescii, w otoczeniu Oftagna, na zach\u00f3d od Ancona na terytorium Osimano. Wieczorem 17 lipca polskie wojska przyby\u0142y do \u200b\u200bAgugliano, a nast\u0119pnego ranka podbili Ofagna, gdzie Niemcy wystrzelili kontratak. Tego samego dnia Polacy dotarli do Chiaravalle, ju\u017c na p\u00f3\u0142noc od Ancona, podczas gdy ich opancerzone wojska dotar\u0142y do \u200b\u200bmorza w rejonie Torrette, p\u00f3\u0142nocnej wioski Ancona, pr\u00f3buj\u0105c uniemo\u017cliwi\u0107 niemieckim obro\u0144com Ancony przed opuszczeniem miasta w mie\u015bcie w kierunku linii gotyckiej. Manewr ma jedynie cz\u0119\u015bciowy sukces, poniewa\u017c niekt\u00f3rym \u017co\u0142nierzom niemieckim udaje si\u0119 uciec z okr\u0105\u017cenia. Drugi Korpus Armii Polskiej wszed\u0142 do Ancony za po\u015brednictwem Porta Santo Stefano o 14:30 18 lipca. [4] Podczas r\u00f3\u017cnych etap\u00f3w bitwy, w tym ostatecznego wyzwolenia Ancony, si\u0142y polskiemu wspierali W\u0142osi [3] : W ramach polskiego dow\u00f3dztwa, w rzeczywisto\u015bci \u017co\u0142nierze w\u0142oskiego Korpusu Wyzwolenia (CIL) r\u00f3wnie\u017c dzia\u0142a\u0142y, dowodzone przez Gen. Umberto przydatne i z personelem oko\u0142o 25 000 ludzi i partyzant\u00f3w \u201epatriot\u00f3w maieli\u201d, dowodzonych przez Ettore Troilo. Departament W\u0142oski Wolontariuszy, 111. firma obrony Ponti, do\u0142\u0105czy\u0142 do biegun\u00f3w po szkoleniu jako Commando. Niemiecka linia nad rzek\u0105 Musone, mi\u0119dzy Osimo a Filottranem, zosta\u0142a jednak rozebrana przez IX W\u0142oski Departament Szko\u0142y po licznych pr\u00f3bach biegun\u00f3w, kt\u00f3re mia\u0142y wiele strat, z kt\u00f3rych wiele zosta\u0142o pochowanych dzisiaj na polskim cmentarzu wojskowym w Loreto. Genera\u0142 Anders o\u015bwiadczy\u0142, \u017ce bitwa o Musone o podb\u00f3j Ancony by\u0142a najbardziej krwawa dla polskich \u017co\u0142nierzy po Bitwy Monte Cassino.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Fazy \u200b\u200bbitwy o Ancon\u0119 Nazwa Ancona w pomniku nieznanego \u017co\u0142nierza Warszawy. Toponimy nie s\u0105 zg\u0142aszane w j\u0119zyku polskim, ale ka\u017cdy w j\u0119zyku kraju, w kt\u00f3rym si\u0119 znajduj\u0105. Po podboju Ancony sojusznicy (a wraz z nimi drugie polskie cia\u0142o) mogli pomy\u015ble\u0107 o prze\u0142omie linii gotyckiej.Gniazdo Ancony by\u0142o jedyn\u0105 operacj\u0105, kt\u00f3r\u0105 drugie polskie cia\u0142o uko\u0144czy\u0142o w ca\u0142kowicie autonomiczny spos\u00f3b. W mie\u015bcie w\u0142a\u015bnie uwolniono owocn\u0105 wsp\u00f3\u0142prac\u0119 mi\u0119dzy Polakami i W\u0142ochami.Koordynacj\u0119 dzia\u0142a\u0144 administracyjnych jest powierzona Carlo Albertini, dow\u00f3dcy trzeciego cia\u0142a stra\u017cak\u00f3w. Razem ze swoimi lud\u017ami po\u015bwi\u0119ci\u0142 si\u0119 na ratunek obywateli po bombardowaniach sojuszniczych, kt\u00f3re rozpocz\u0119\u0142y si\u0119 w pa\u017adzierniku 1943 r. I kt\u00f3rzy kontynuuj\u0105c miesi\u0105ce, spowodowa\u0142o 2782 martwych, 58 000 przesiedlonych ludzi i ogromne zniszczenie w mie\u015bcie, szczeg\u00f3lnie w mie\u015bcie, szczeg\u00f3lnie w mie\u015bcie obszar portu [5] . Pod ochron\u0105 sojusznik\u00f3w administracja publiczna zosta\u0142a odtworzona w Ancona. Genera\u0142 W\u0142adys\u0142aw Anders otrzyma\u0142 honorowe obywatelstwo Ancony 8 grudnia 1945 r. [6] W pomniku nieznanego Milita Warszawy zapami\u0119tany bitw\u0119 o Ancon\u0119, wstawion\u0105 wraz z bitw\u0105 pod Montecassino w tablicy firm wojennych z lat 1939\u20131945 [7] . ^  Olgierd Terlecki, Beryl Arct, Polaki w kampanii w\u0142oskiej, 1943\u20131945 , Wsp\u00f3\u0142projenie Rady Ochrony Monument\u00f3w Walki i M\u0119cze\u0144stwa, 1972, s. 1. 101  ^  Zbigniew Wawer, Zdobycie Bolonii , Chwa\u0142a Or\u0119\u017ca Polskiego 32 (53), Rzeczpospolita, 3 marzo 2007, p. 4  ^  A B  Giuseppe Campana. 1943\u20131947 Korpus Polskiego Armii we W\u0142oszech . Regionalny Instytut Historii Ruchu Wyzwolenia Marche, Ancona, 2002.  ^  Terlecki, Arct. pag. 101 (op.cit.)  ^  Giuseppe Campana i Raimondo Orsetti (pod redakcj\u0105). ANCONA 1944 – Obrazy fotograf\u00f3w wojennych angielskiego i Polak\u00f3w . Region Marche – Regionalny Instytut Historii Ruchu Wyzwolenia Marche, lipiec 2004 r.  ^   Genera\u0142 Anders . Czy Cultura.marche.it . URL skonsultowa\u0142 si\u0119 w dniu 29-11-2007 . Cultura.mark.it  ^  Waldemar Strza\u0142kowski: Gr\u00f3b Nieznanego \u017bo\u0142nierza. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2001 (\u201eGrobowiec nieznanego \u017co\u0142nierza. Warszawa, Bellona Publishing House, 2001).  Giuseppe Campana i Raimondo Orsetti (pod redakcj\u0105). ANCONA 1944 – Obrazy fotograf\u00f3w wojennych angielskiego i Polak\u00f3w . Region Marche – Regionalny Instytut Historii Ruchu Wyzwolenia Marche, lipiec 2004 r. Giuseppe Campana. Bitwa o Ancon\u0119 z 17\u201319 lipca 1944 r. . Ancona, 2002. Giuseppe Campana. 1943\u20131947 Korpus Polskiego Armii we W\u0142oszech . Regionalny Instytut Historii Ruchu Wyzwolenia Marche, Ancona, 2002. ( Z ) Harry Hoppe: 278. Dywizja Piechoty we W\u0142oszech 1944\/45 , Podzun Pallas Verlag, Bad Nauheim 1953. Raport na temat operacji polskiego cia\u0142a w sektorze adriatyckim. Ancona, 1999. ( Pl ) Wojsko Polskie 1939-1945: barwa i bro\u0144 . Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984. ISBN 83-223-2055-8. ( W )  Olgierd Terlecki e Beryl Arct. Polaki w kampanii w\u0142oskiej, 1943\u20131945 . Wsp\u00f3\u0142projenie dla Rady Ochrony Pomnik\u00f3w Walki i M\u0119cze\u0144stwa, 1972.  Massimo Coltrinari. W\u0142oskie cia\u0142o wyzwolenia i Ancona . 2014 ISBN 978-88-6812-322-2 . Czy Books.google.it .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bitwa-o-ancona-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Bitwa o Ancona – Wikipedia"}}]}]