Bitwa pod gęsią zieloną – Wikipedia

. Bitwa o gęsi zielony Miało to miejsce podczas wojny w Falkland między brytyjską siłą lądowania a argentyńskimi siłami lądowymi w lokalizacji tej samej nazwy, jednej z zamieszkanych osad największej spójności na wyspach. Goose Green była ważnym punktem strategicznym dla obu stron; Argentyńczycy mogliby uderzyć w angielski szef mostu Baia di San Carlos z samolotami i helikopterami działającymi przez półprzepustowy utwór lądowy i nazwali bazę Aérea militar (Bam „Cóndor”), a Brytyjczycy nie mogli porzucić tego za sobą Pozycja w ich podejściu marsz do Port Stanley, stolicy wysp.

Rankiem 200 maja 500 spadochroniarzy z ust. 2 (drugi batalion pułku spadochronowego, brytyjskie spadochroniarzy), dowodzone przez pułkownika Jonesa, wylądowało na gęsi zielonej i Darwin, po przeciwnych stronach cieśniny, który łączy północ i ta część na południe od głównej wyspy. Celem było rozszerzenie szefa mostu San Carlos. Batalion był obsługiwany przez 105 mm baterii 29 ° Pułk Commando z Artyleria królewska , z plutonu pocisków przeciwpancernych Mediolanu i helikopterów Westland Scout. Ponadto podczas bitwy otrzymał wsparcie powietrzne w pobliżu odcinka trzech Błotniak i bombardowanie morskie przez fregatę HMS Strzałka .

Obrona pozycji Goose Greena została powierzona Grupa zadaniowa Mercedes , złożone głównie z 12. argentyńskiego pułku piechoty (RI 12), który również przewodniczył lotnisku Condor, podstawę samolotów ataku fma pucarà i helikopterów ^[4] . Do nich dodano firmę 25. pułku piechoty (RI 25), który składał się z poborowych szkolenia w stylu zaawansowanego strażnika. Szkolenie to był poszukiwany przez pułkownika Mohameda Alí Seineldína, uważany za „ojciec” sił specjalnych armii argentyńskiej, a pułk miał nieoficjalną nazwę 25. pułk infantaryczny . Obrona anty -powietrzna została zapewniona przez dwa akumulatory, z których jedna oparta jest na sześciu 20 mm karabinach maszynowych Rheinmetall zarządzanych przez pracowników FAA, a drugie na dwóch 35 mm Concini z przewodnikiem Radar Gada 601 ( Grupa artylerii obrony powietrznej ), Grupa artyleryjska anty -powietrza również zaangażowała się w obronę Port Stanley; Jednak ta broń może być równie dobrze wykorzystywana w strzelaniu przeciwko celom naziemnym. Wreszcie było 4 105 mm oto oto otos z 4. pułku artyleryjskiego Avntarasportato.

Miejscowość była poza reżyserem zbliżającym się do stolicy, ale wciąż znajdowała się w stosunkowo niewielkiej odległości: czterdzieści kilometrów jako powietrze z plaż San Carlos; Miejsce mieściło się również lotnisko, z którego taktyczne samoloty wsparcia Fucara Mogliby wykonać niebezpieczne naloty przeciwko żołnierzom lądowym i angielskim helikopterom transportowym; Za lotniskiem znajdowała się szkoła i język ziemi, na którym umieszczono argentyńskie noce 105 mm.

O 2:30 28 maja cztery firmy z ust. 2 (drugi batalion pułku spadochronowego), wspierany przez 105 mm baterii 29 pułku komandosów, artylerii królewskiej i plutonem pocisków anty -tankowych Milan, zaatakowanych dwóch Dyrektorzy po zmiękczającym ogniu fregatą strzały, spotykając silny opór w korespondencji z Darwin Hill (ulga, która przecina ISTMO w korespondencji z miastem Darwina. Argentyńczycy odpowiedzieli z determinacją, również przy użyciu 20 mm armatów anty -powietrznych i 35 mm z 601 GADA (dokładnie 601. grupa artyleryjska obrona anty -powietrzna) jako artyleria naziemna.
Brytyjczycy z Para 2 zaatakowali granatami i białą bronią, w tym momencie bez wsparcia artyleryjskiego, argentyńskie pozycje; W szczególności podczas napaści na lokalną szkołę, która została przekształcona w kamień węgielny, że trzech Brytyjczyków zginęło zimną krwią, gdy mieli zebrać poddanie się po wystawieniu białej flagi; Angielska reakcja z „karabinami maszynowymi, rakietą i granatami” zniszczyły budynek dziesiątkami śmierci ^[5] .

Pułkownik Jones zmarł podczas walki podczas oskarżenia przeciwko stacji karabinów maszynowych, którą ktoś nazwał Odważny, ale samobójczy, i otrzymał Cross Victoria Cross za pamięć ^[5] Podczas gdy jego zastępca, major Chris Keeble, otrzymał nagrodę Wyróżnione zamówienie serwisowe .

Po dwóch dniach i jednej nocy intensywnych walk, 28 maja, Green Capitolò i 1050 Argentyńczyków wzięto do niewoli. Argentyński dowódca, podpułkownik Itali Piaggi, wypadł z poddania się i zakończył karierę wojskową.