Blueshirts – Wikipedia

L ‘ Stowarzyszenie Armii Camerasco (ACA), później nazywany Gwardia Narodowa Jest lepiej znany z pseudonimem le blueshirts (Język irlandzki: Czarna koszula ), była irlandzką organizacją polityczną utworzoną w 1932 r. I której generał Eain O’duffy był liderem.

Blueshirty zostały uznane za irlandzki odpowiednik formacji paramilitarnych opracowanych przez inne ruchy europejskiego prawa lat dwudziestych XX wieku, szczególnie brunetki Adolf Hitlera w Niemczech, dobrowolną milicję bezpieczeństwa narodowego (czarne koszule) Benito) Mussolini w INSolini w Muzsolini w INSolini w Benito) Włochy i brytyjska Unii Faszystów Oswalda Mosleya w Wielkiej Brytanii.

W 1932 roku Stowarzyszenie towarzyszy armii (ACA), którego członkowie nosili niebieskie koszule naśladując europejskie ruchy faszystowskie, które przyjęły kolorowe koszule, takie jak mundury. Początkowo składający się z byłych żołnierzy armii irlandzkiego wolnego państwa, ACA została założona w odpowiedzi na zwycięstwo figan Fáil w wyborach.
ACA została przemianowana na „Gwardię narodową” w 1933 roku, a O’duffy został przywódcą. Był jednym z przywódców armii republikańskiej partyzanckiej (IRA) w Ulster podczas Irlandzkiej Wojny Niepodległości, generałem armii irlandzkiej podczas wojny domowej Irlandzkiej i dowódca policji irlandzkiej dla Wolnego Państwa Irlandii od 1922 r. do 1933 r.

Blueshirty są uważane za ruch faszystowski, a przynajmniej parafascistów, ponieważ przylegali do właściwego radykalizmu, ze szczególnym podziwem Mussolini; Wykorzystali rzymskie powitanie (w towarzystwie płaczu „Hail O’duffy!”) I wykazali wojowniczego katolicyzmu i antykomunizmu, a także zaufanie do gospodarki opartej na faszystowskim korporacjonizmie.

Jednak jego przywódcy argumentowali, że ich celem było obronę demokracji, w przeciwności Cumann na ngaedheal , partia, którą nieostro gniewu uważane za „zdrajców” za przyjęcie traktatu anglo-irlandzkiego.

Organizacje anty-bleshirts, takie jak anty-translowana Sidna Fáil i Partia IRA, cytują jednak przykład innych ruchów podobnych do blueshirtów, które po osiągnięciu władzy, procesu demokratycznego, które Stowarzyszenie Irlandzkie próbowało wykonać, w wyniku emulacji Wydarzenia z marszu na Rzymie, w marszu na Dublinie w sierpniu 1933 r. Obawiając się zamachu stanu, a przynajmniej zbrojne starcia między republikanami, socjalistami, komunistami, robotnikami i innymi antyfaszystistami związanymi z IRA i blueshirts, The Blueshirts, The Szef rządu irlandzkiego Éamon de Valera zabraniał parady. O’duffy zadeklarował zaakceptowanie zakazu, nawet jeśli drobne parady odbywające się na poziomie prowincji spowodowały powiadomienie o stowarzyszeniu.

W grudniu 1934 r. O’duffy uczestniczył w Międzynarodowej Konferencji Faszystowskiej, która odbyła się w Montreux w Szwajcarii, gdzie byli przedstawiciele kolejnych 13 krajów – Niemcy, Austria, Belgia, Dania, Francja, Grecja, Holandia, Włochy, Litwa, Norweg , Hiszpania i Szwajcaria.
Został odtworzony jako krajowa partia korporacyjna w czerwcu 1935 r.

Udział w wojnie hiszpańskiej [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

700 blueshirts pod dowództwem generała O’Duffy uczestniczyło od września 1936 r. Do czerwca 1937 r. Pod nazwą Irlandzka brygada Wśród międzynarodowych wolontariuszy obok nacjonalistów Francisco Franco we wczesnych etapach hiszpańskiej wojny domowej. Byli sformułowani jako Flaga XV w legionie hiszpańskim.