Bombardowanie – Wikipedia

I bombardowanie Jest to operacja wojskowa, w której dotknięty jest obszar lub terytorium bombami, pociskami lub kulami artyleryjską.

Pierwsze bombardowania odbyły się przez długie armaty. Rozwój sił powietrznych odbył się w pierwszej wojnie światowej, podczas której samoloty były wykorzystywane do rozpoznania lub do uruchomienia granatów z samolotu: w rzeczywistości można je uznać za pierwsze prawdziwe zamachy zamachowe. ^{[[[ niejasne (kulminacja =?) ]} .

Bombardowania lotnicze rozpoczęły się kilka lat po wynalezieniu samolotu, podczas wojny włosko-tureckiej, 1 listopada 1911 r. Przez włoskiego lotnika Giulio Gavottiego. Pierwsze grupy bombardowanie lotnicze odbyło się w hiszpańskiej wojnie domowej, z bombardowaniem Guernicy przez niemieckich śmieci Ju 52.

W drugiej wojnie światowej istniały ogromne bombardowania powietrzne w miastach, a także zastosowano izolowane samoloty z prawie codziennymi obecami, aby przede wszystkim stworzyć psychologiczny wpływ na populacje. We Włoszech samoloty zostały nazywane bla . ^[Pierwszy] W Europie najbardziej tragicznym bombardowaniem powietrza było bombardowanie Drezdena przez siły alianckie.

Rodzaj wykonania [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Bombardowanie, naturalnie urodzone po wynalezieniu broni palnej, można zaklasyfikować według rodzaju siły wojskowej, która ją wykonuje:

Kolejną możliwą klasyfikację można przeprowadzić na podstawie rodzaju używanego urządzenia: pociski (balistyczne lub rejsowe, krótkie lub długie, zwykłe lub nuklearne głowice), rakiety, kule, bomby fragmentacyjne, bomby zapalające, broń atomowa itp.; W miarę wzrostu niszczycielskiego potencjału bomby, liczba powtarzających się premier lub strumień uderzeń ogólnie zmniejsza spośród kilku setek samolotów, z których każdy transportował kilka ton urządzeń zapalających, w bombardowaniu atomowym Hiroszimy i Nagasaki, ten sam efekt został osiągnięty z pojedynczym ciosem, wystrzelonym przez jednego przewoźnika.

Cele [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Bombardowanie można również klasyfikować na podstawie celów wojskowych, które mają na celu:

• Bombardowanie taktyczne ma jako cel bezpośredni zwycięstwo w bitwie – na przykład podczas pierwszej wojny światowej Rowy wroga zostały wykonane z intensywnego armaty przed atakiem piechoty;
• Strategiczne bombardowanie, teoretyczne w przerwach między dwiema wojnami światowymi przez uczonych, w tym włoskiego Giulio Douhet i zastosowane podczas II wojny światowej, ma za cel zwycięstwo całego konfliktu; W strategicznym bombardowaniu cele niekoniecznie są typu wojskowego, na przykład podczas II wojny światowej anglo -amerykańskie bombardowanie strategiczne szeroko wpłynęło na miasta i mieszkańcy Niemiec w celu zmniejszenia możliwości produkcji wroga i do wroga i do wrogów Gotuj oporność i wciśnij moralność populacji;
• Bombardowanie operacyjne, w połowie poprzednich dwóch, ma jako cel sukces operacji wojskowej i wpływa na cele, których nie można zaklasyfikować lub jako odpowiednio taktyczne, ani jako odpowiednio strategiczne; Na przykład podczas lądowania w Normandii anglo -amerykańskie siły powietrzne były używane zarówno w sensie taktycznym, czyli jako wsparcie, uderzając w niemieckie bunkry na wybrzeżu, aby ułatwić operacje lądowania, jak i w sensie operacyjnym, Uderzenie w bezpośredni tył Vallo, aby zachęcić do konsolidacji głowy mostu i przygotować możliwość otwarcia przejścia na późniejszy postęp lądowymi.

• Massimo Anneati, Tullio Scovazzi, Międzynarodowe prawo i bombardowania powietrza , 2012, Bicocca
• Giovanni Sabbatucci, Vittorio Vidotto, Historia współczesna: od Wielkiej Wojny do dziś. 2019, Laterza Publishers.