Boursidière – Wikipedia

Boursidière (Lub Giełda Papierów Wartościowych ^{[[[ Notatka 1 ]} Lub La Bourcillière ) jest miejscem zwanym na granicy gmin Châtenay-Malabry i Plessis-Robinson, na północnym krańcu lasu Verrières i w bezpośrednim sąsiedztwie A86.

Po stronie Plessis-Robinsona, w enklawie pobranej z lasu poza A86, rozwinęła się obszar aktywności BOURSIDIère Affairs Center (56 000 M ² biura), które w szczególności domy mają wysokie firmy (IT, elektronika, telekomunikacja itp.) Jest to najstarsze centrum biznesowe we Francji, pochodzi z 1972 roku ^{[Ref. niezbędny]} .

Kilkadziesiąt metrów dalej, w lesie ograniczonym ogrodzeniem, wciąż widzimy niektóre ślady (fundamenty) starego lochu de la boursidière.

Witryna Boursidière i jej otoczenie są zajęte od bardzo dawna ^{[[[ Pierwszy ]} : Znaleźliśmy resztki neolityczne w miejscu, w którym nazywano Sto arpentów oraz pozostałości gallo-rzymskiego ceramicznego warsztatu na samym miejscu. Na Xx ^{To jest} Wiek, ważny cegły (Lafontaine Brickerie), ze względu na jakość glinianej gleby płaskowyżu.

Okoliczności budowy i zniszczenia Château-Fort de la Boursidière są bardzo mało znane. Mógł zostać zbudowany w X ^{To jest} lub Xi ^{To jest} wiek według rozdziału Notre-Dame, który ma być wykorzystany jako spotkanie polowań, ale także jako element linii nadzoru: istniały inne lochy tego samego stylu, jeden nad Buc, drugi na drodze do Fontainebleau. Loch został zbudowany na zwykłej prostokątnej płaszczyźnie. Styl budowy wydaje się być taki sam, jak w przypadku kościoła Saint-Germain Kościół Auxerrois w Châtenay. Zamek byłby również więzieniem w XIII ^{To jest} wiek, zanim został zniszczony w Xiv ^{To jest} Century, być może przez Anglików.

Według legendy biała królowa Kastylii przybyła, aby dostarczyć serku Châtenay i ich rodziny, uwięzione przez kanony za brak płatności wielkości. Uderzyłaby swój królewski kij drzwi lochu, a na ten sygnał jej ludzie w broni złamaliby drzwi i wypuścili ocalałych Serfów, kilku zginęło. Oburzony protestami kanonów królowa miałaby swój czas dochodu i zniszczy loch. Jednak według innych źródeł to w Paryżu uwięziono. Faktem jest, że Serfowie zostali uwolnieni kilka lat później po płatności pod względem suma 1 400 książki.

Legenda mówi, że biała dama przychodzi każdej nocy, aby krążyć wokół ruin, chroniąc skarb (w lesie znaleziono kilka skarbów, w tym co najmniej dwa z datowania z wojny stuletniego).

W 1423 r. Król Anglii Henri VI zdobył ziemie Jean de la Haye, lord Plessis-Raoul dit Plessis-Picquet (Plessis-Robinson) i Boursidière i zmusił go do darowizny swojemu guillaume de Dangueil. W 1682 r. Zamek, od dawna zrujnowany, został sprzedany królowi przez Vasseur, Lord of Plessis-piquet.

Pod Louis XIII proste przejścia zostały prześledzone w Verrières Forest, królewskim miejscu polowaniu, a następnie pod lwiisem XIV, Colbert ukończył gwiazdę wokół skrzyżowania Obelisku.

Pozostałości Château de la Boursidière

Trasa głównej drogi z Wersalu do Choisy, która stała się National 186, wówczas, niedawno z autostrady 86, odizolowała enklawę giełdowego rynku miast Plessis i Châtenay.

W latach 50. rowy lochu były nadal widoczne, ale były prawie wypełnione podczas instalacji sąsiedniego basenu. Ścieżki budowlane są dziś bardzo skromne, pomimo nieśmiałego rozwoju przeprowadzonego kilka lat temu. Ruiny są wspomniane przez regionalną obsługę zapasów île-de-france inwentaryzację ^{[[[ 2 ]} .

Zawsze jest Trasa Boursidière w lesie Verrières i Rue de la bourcillière W Little Clamart.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]