Brandizzo – Wikipedia

Markowe ( Brandiss w Piemontee) jest włoską gminy 9 013 mieszkańców Metropolitan City of Turyn w Piemont.

Gmina Brandizzo znajduje się na równinie, w północno-wschodniej części prowincji Turyn, w drugim pasie Turyn Metropolitan Area, w rejonie Chivassese, na zachód od zbiegu Malone z PO u stóp po wzgórzach 19 km Z Turynu, 7 km od Torinese Settimo i 4 km od Chivasso.

Na południu na lewym brzegu miasta płynie PO, który działa jako granica administracyjna z San Raffaele Cimena, Malone płynie na Wschód, który działa zasadniczo jako granica administracyjna z Chivasso. Na północ z Volpiiano i zachodem z Torinese Settimo, wewnątrz północnego obszaru, końcowe cechy strumieni Bendola i Malonetto przepływają, które przepływają do pierwszego, który następnie przepływa do malone. Na południowym obszarze przepływają Gora lub Bealera del Mulino (sztuczny kanał stworzony do uruchomienia koła młyna) i strumienia Sturrella, który urodził się w torinach Settimo i przepływa w obszarze zwanym Romagna, a następnie wrzuca się do siebie PO na terytorium Brandizza, takie jak Gora, która rzuca się w PO na krótko przed zbiegiem Malone z PO.

Brandizzo zawsze na południowo-zachodnim obszarze w pobliżu PO, niedaleko obszaru Sabbione, ma staw miejscowy. Terytorium kraju jest płaskie, a nieco wyższe to obszar szkoły „Bruno Bubozzi”.

Kraj jest podzielony na dwie części północne i południowe od linii kolejowej T-MI. Na południowym obszarze na krótko przed PO, miasto przecina autostradę 11 Upper Padana. Na północy w pobliżu granicy z Volpiiano przecina się przez autostradę A4 i Tav, co przyniosło głęboką modyfikację środowiska i struktury miejskiej Brandizzo.

Terytorium Brandizzo znajduje się między 182 a 196 m nad poziomem morza. Wycieczka altimetryczna jest równa 14 m.

Nazwa Brandizzo odzwierciedla osobistą nazwę tradycji Franca Marka lub „miecz” (przeciwko Lombardowi Wybryk ) w połączeniu z niewielkim sufiksem Izzo , Latinized.
Pierwsze historyczne odniesienia o nazwie znajdują się w dokumencie darowizn w 1035. Inne nazwy mogą zawsze być Brando, ale w języku niemieckim, co oznacza „spalone”.

Gmina Brandizzo nie jest daleko od starożytnego „dziesiątej” (Decimun) lub stacji usługowej, na której podróżni mogli odpocząć i zmienić konia; Umieszczony do dziesiątego kamienia milowego z Augusta Taurinorum (Turyn) na drodze do Ticinum (Pavia) pochodzących z Galów. Wraz z upadkiem zachodniego Cesarstwa Rzymskiego na terytorium wpłynęły wielkie migracje narodów germańskiej. Obszar Brandizza został uwzględniony po oddziale Piemont przez Franków w hrabstwie Susa. W 1035 olderico Manfredi II hrabia Turynu i Markida z Susa przekazali terytorium Brandizzo opactwu owoców (dziś San Benigno Canavese), które przekazały je Lords of Chivasso. W 1178 r. Markiz Monferrato Guglielmo V z Monferrato otrzymał część Brandizza z Frontu. Dzieje się tak, ponieważ markiz wybrał Chivasso jako swój dom, więc miał wieżę obronną, gdzie stał stary zamek. W 1203 Ottone di Grifagno uzyskano z Guglielmo V założenia wioski między Chivasso i Curte Dulphia; Nie polecając intencji, zwrócił się do opata owoców, aby zaludniać terytorium. Tak więc rodzinie Grifagno udało się ponownie uzyskać Brandizzo, uzyskując prawa do Letsdom. W 1359 r. Brandizzo przeszedł w ręce zasad Acaia.

W 1410 r. Lato została przekazana studni Teodoro II z Monferrato, który utrzymywał go do 1635 r., Kiedy został sprzedany na rachunki Carelli. Te z kolei ujawniają, że w kwietniu 1659 r. Połowa lesa Brandizzo do Carlo Francesco Nicolis, pochodzącego z Varallo; Uzyskanie czterech lat później, 23 września 1663 r., Formalne inwestycje od króla, z tytułem Conte di Robilante i Brandizzo. Później rodzina podzieliła się na dwie szlachetne oddziały, które dały powstanie Nicolis z Brandizzo i Robilanta. W 1435 r., Z powodu wojen między Gianem Giacomo di Monferrato a rodziną Visconti Signori w Mediolanie, Brandizzo przeszedł przez domeny Duke Amedeo VIII Savoy. W 1544 r. Wraz z pokojem Crépy Brandizzo przekazał Francuzom do 1559 r. Z traktatem Cateau-Cambrésis kraj powraca pod Savoy po historycznych wydarzeniach Królestwa Sabaudo.

W 1701 r. Budowa Kościoła San Giacomo Maggiore została rozstrzygnięta w 1750 r. W 1799 r. Obóz żołnierzy Austro-Russe, aw 1800 roku Francuzi, kierowany przez Napoleona. Po przywróceniu przełom Austriaków znów. Kraj następnie podążył za losem zjednoczonych Włoch; Z głównie terytorium chłopskiego i wyludowanego terytorium pierwsze osady przemysłowe urodziły się w kraju, zwiększając populację. 29 października 1939 r. W pełnym reżimie faszystowskim pierwsza szkoła podstawowa o nazwie Principi del Piemonte została zainaugurowana w tym kraju. Po drugiej wojnie światowej szkoła została przemianowana na Bruno Buozzi.

Głównymi fabrykami Brandizzo w XX wieku były Wielki Mill of the King Family (jeden z największych we Włoszech i Piemoncie, działający do lat 60. XX wieku) oraz fabryka koronek i koronki o nazwie Sarpa. W latach 60. XX wieku, wraz z przybyciem imigrantów z Veneto i Południa, ludność dorastała do obecnego. Ze względu na wzrost liczby ludności Brandizzo buduje swoją drugą szkołę podstawową, Don Milani, The Nursery School i Martyrian Middle School of Liberty. W październiku 1966 r. Zainaugurowano Oratory Jesus Maestro, na polecenie Don Luigi Manassero; Inauguracja, w której uczestniczy ówczesny minister Oscara Luigi Scalfaro. W 1977 r. W obszarze na północ od kolei zbudowano inny kościół, poświęcony San Giovanni Evangelista.

Głównym historycznym budynkiem Brandizzo jest kościół parafialny San Giacomo Apostolo, zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku z konkurencją gotówkową wiernych. Dedykowany San Giacomo i San Cristoforo, został poświęcony 3 kwietnia 1752 r. Przez kardynała Delle Lanze. Styl kościoła to klasyczny barok. Obrazy i postacie są autorstwa Carlo Morgari. Marmurowa grupa litości jest nieznanym autorem.
Wieża dzwonowa została z pewnością zbudowana przed 1774 r. W 1832 r. Zbudowano zakrystię, a dom kanoniczny powstał w 1844 r.

W Brandizzo jest bardzo starożytny kościół: „La Madonnina” sięgającą siódmego wieku, wielokrotnie odnawiany i budowany w swojej najstarszej części z późnych cegieł rzymskich.

Inne historyczne budynki to ratusz i były Mulino RE, którego powrót do zdrowia jest oczekiwany.

Środowisko [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Terytorium gminy Brandizzo częściowo częścią parku Po -Toryńskiego, w którym istnieje rezerwat naturalny zbieżności OCO i Malone.

Gmina uczestniczy w pakt terytorialnym PO i projektach PIA (zintegrowanego planu środowiska) dwóch rzek; Jest to część projektu Corona Verde.

Na terytorium wpływają zjawiska kompromisowe krajobrazu wzdłuż osi drogi oraz ścieżki cyklu i pieszych w obszarze rzeki, dla których planowane są przyszłe plany wzmocnienia środowiska.

Ewolucja demograficzna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat, począwszy od 1961 roku, populacja jest praktycznie podwojony

Ankietowani ^[4]

Cudzoziemcy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Według danych ISTAT na dzień 31 grudnia 2017 r ^[5] , w ten sposób podzielony przez narodowość, wymieniając najważniejsze wygląd ^[6] :

Brandizzo ma intensywne życie kulturalne, odnoszące się do pokazów, teatru, wystaw, muzyki, pokazów filmowych.

Stowarzyszenia kulturalne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Pro-Loco Brandizzo
• Sztuka i kultura Brandizzo
• Żywa Ewangelia
• University of the Third Age (Unitre)
• Memo-Documenti Visual

Kraj ma swój własny zespół muzyczny, Brandizo Philharmonic Society, założonego w 1856 roku, dzięki pracy muzyka Brandizza, Maestro Luigi Felice Rossi.

Biblioteka [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Biblioteka „Cesare Pavese” urodziła się w 1967 r. Na podstawie decyzji administracji miejskiej. Zarządzany w pierwszych latach lokalnych wolontariuszy, począwszy od 1996 roku, ma siedzibę w półprzewodowej ex-Fabbrica z końca XIX wieku „La Sarpa”. Dziś jest częścią regionalnego systemu biblioteki ^[7] .

Maska [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Historyczne maski Brandizzo to: Bela Cusôte i Świetny ogrodnik Z ich sądzie, w sumie 12 osób, czyli 8 kobiet i 2 strony. Sukienka zmienia się każdego roku, chociaż dominujące kolory są zawsze pomarańczowe i zielone, typowe dla dyni. Inspiruje go ubrania z lat 1700, nawet jeśli model różni się również w znaczący sposób. Aby to zademonstrować, sklepikarze należący do projektu w okresie karnawałowym wykazali wiele ubrań starego Cusôtere i ogrodników: mieszkańcy Brandizzo byli w stanie zobaczyć, jak ewoluowała typowa sukienka. Aby dać przykład: ubrania sądu z 2006 r. Były pomarańczowe, bez koła (które ma tendencję do dna, aby było bardziej napięte i spuchnięte), bardzo proste: bez peleryny, ale zielona kurtka z rękawami, czapką i torbą . Od 2006 roku „Nieustanne porządek Bele Cusôtere i Gran Giardinieri” Nie zapominając, kto wygłosił w poprzednich czasach.

Manifestacje [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Karnawał, z koronacją masek i dworu, „Nocna parada alegorycznych pływaków” (luty – marzec)
• Połączenie powiedz jej Teila (Rynek płótna), druga niedziela maja
• The Dojo Fight1 , wydarzenie sportowe na świeżym powietrzu poświęcone sportom i sztuce walki dla dzieci na świeżym powietrzu, czwarty tydzień maja
• Brandizzo w kinie, spotkanie we wtorek wieczorem, w ciągu ostatnich dwóch tygodni maja i pierwszych dwóch w czerwcu
• Święto Borgo Orchidea (czerwiec)
• Patronalne Święto Świętych Giacomo i Giovanni Apostoli (lipiec)
• Jesienne musical, sobotni wieczór, w ostatnim tygodniu września i pierwszych trzech października
• Festiwal dyniowy, trzecia niedziela października
• Koncert zespołu Santa Cecilia, wykonany przez zespół Brandizo Philharmonic Society (w listopadzie)
• Boże Narodzenie na placu
• „Dzieci w kinie”

Brandizzo charakteryzuje się małymi i średnimi działaniami, zwłaszcza o charakterze rzemieślniczym.
W rzeczywistości liczy 645 firm (dane Piedmont w 2003 r.).
Dziewięćdziesiątce odnotowano wzrost w sektorze trzeciorzędu (55% spółki);
Małe i średnie przedsiębiorstwa komercyjne są wysoce sformułowane i głównie skierowane do mieszkańców.

Drogi [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Kolej żelazna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Stacja Brandizzo to przystanek kolejowy na linii Turyn-Milan. Jedyne pociągi, które zatrzymują się, to połączenia linii SFM2 z Turyn Metropolitan Railway Servway.

Autobus [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Brandizzo jest obsługiwany przez prywatną linię autobusową z GTT, który łączy ją z Chivasso, Settimo Torinese i Turyn.

Piłka nożna

W mieście gra A.S.D. Brandizzo , zwany także Lions Brandizzo, składa się głównie z chłopców w kraju; drużyna piłkarska, która gra w grupie A drugiej kategorii.
Zespół gra na boisku sportowym „Alex Costigliola”.
Istnieje również Asterix Policcicistic Association, które od około 20 lat organizuje amatorskie mistrzostwa piłki nożnej w wieku 11 i 5 lat (grane w budynku miejskim „Don Antonio”) i zajmuje się piłką nożną kobiet.

BOCCE

W Brandizzo gra Bocciofila Virtus Brandizzo, bojownik w Serie D of Italian Bocce Championship.