Bristol Bulldog – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Buldog Bristol wystawiony w RAF Museum Hendon.

. Bristol Bulldog Od końca lat dwudziestych był produkowanym przez British Bristol Airplane Company produkowane przez British Bristol Airplane Company.

after-content-x4

Zbudowany w ponad 400 okazach był używany głównie przez królewskie siły powietrzne, które stają się jednym z najbardziej reprezentatywnych polowania używanych przez Brytyjczyków w okresie międzybelacyjnym.

We wrześniu 1926 r. Brytyjskie Ministerstwo Powietrza wydało prośbę, specyfikację F9/26, o dostarczenie pojedynczego polowania, które można użyć zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy oraz 2 7,7 mm karabinu maszynowego Vickersa (0,303 cala) napędzanego za pomocą promieniowego silnika.

Bulldog został zaprojektowany przez Franka Barnwella, głównego projektanta Bristolu (który służył z stopniem kapitana w armii brytyjskiej podczas pierwszej wojny światowej), na własnej inicjatywie na temat specyfikacji prośby. Prototyp buldoga, Bulldog Mk. I Po raz pierwszy 17 maja 1927 r. Został zabrany do lotu. [2] Po wstępnych ocenie różnych projektów wysłanych w celu spełnienia specyfikacji, do późniejszej oceny wybrano Buldog i Hawker Hawfinch. [2] Chociaż buldog od samego początku był doceniany za manewrowalność i władzę przez pracowników RAF, [3] Początkowo miał niewiele zdolności do wydostania się ze śruby, a następnie został zmodyfikowany, zapewniając mu nieco bardziej wydłużony kadłub z tyłu. W tej wersji został ogłoszony zwycięzcą zawodów, po tym, jak pokazał, że posiadał nieco większą prędkość [4] niższa potrzeba konserwacji, [4] oraz mniejszą liczbę zmian niezbędnych do rozpoczęcia szeregowej produkcji działalności statku operacyjnego w porównaniu z konkurentem Hawfinch. [2]

Model produkcyjny serii został nazywany Mk.II , które oprócz niewielkich różnic w strukturze było identyczne ze zmodyfikowaną wersją początkowego prototypu. Charakteryzowało się przyjęcie promieniowego Bristol Jowisza o pojemności 450 KM (336 kW) i, co pozwoliło mu osiągnąć maksymalną prędkość nieco poniżej 180 km/h (290 km/h) i autonomię 300 mil) (480 km). Uzbrojenie powierzono 2 7,7 mm karabinu maszynowego Vickersa (0,303 cala), miało również możliwość wyposażenia 4 20 funtów (9 kg).

Bulldog Mk.ii wszedł do produkcji w 1928 r., Zaczął być dostarczany do działów operacyjnych od następnego roku, w latach 30. XX wieku, najczęściej używane samoloty w Royal Air Force. Wynika to również z jego zdolności do żądania zmniejszonej konserwacji, zatem, w chwili ograniczeń budżetowych w sektorze obrony, była to preferowana opcja dla każdej innej konkurencyjnej propozycji. Następny Mk. Iia Różni się również w kilku szczegółach, przede wszystkim powiązanych ze strukturalnym nieuzasadnieniem powiązanym z przyjęciem nowszej i potężnej wersji Bristol Jowisza.

Buldog nigdy nie był używany w walce z RAF, chociaż podczas wojny Etiopii 1935-36 niektóre samoloty zostały wysłane przez Sudan w celu wzmocnienia dowództwa na Bliskim Wschodzie. Douglas Bader, as lotnictwem podczas II wojny światowej, stracił obie nogi w wypadku na pokładzie buldoga, rozbijając się na ziemię, gdy wykonywał nieautoryzowane manewry akrobatyczne, po swoich firmach wspomnianych o nazwie o nazwie o nazwie o nazwie o nazwie o nazwie o nazwie Noga bez nóg .

Bristol Bulldog, osiągnął dobry sukces eksportowy, sprzedany w Australii (8 okazów, lokalnie wyznaczone A.12), Dania (4 okazy), Estonia, Finlandia, Japonia, Łotwa, Hiszpania, Siam (2 okazy wyznaczone lokalnie B.K.6) i Szwecja (11 okazów, lokalnie oznaczone J.7).

after-content-x4

Estonia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 1930 r. Lotnictwo estońskie (Eesti õhuvägi) zamówiło 12 polowania na buldog MK II (Matricole 122-136) wyposażone w silnik promieniowy Gnome-Et-Rhôme Jupiter VI (na 4 okazach Jowisza VII) [5] 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem, 420 KM, wraz z dwoma trenerami Armstrong-Whiworth Siskin Mk.IIIDC [5] . Samoloty zaobserwowały się w 3. oddziale lotniczym pułku lotniczego Lasnamägi [5] . W 1936 roku samoloty były teraz nieaktualne i zostały udostępnione do sprzedaży. Czechosłowacja kupiła 8, aby przenieść je na hiszpańskie lotnictwo republikańskie [6] . Pozostałe cztery okazy pozostały w służbie do 1 września 1940 r., Po aneksji do Związku Radzieckiego [5] .

Finlandia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W latach 1939–1940 fińskie siły powietrzne, 19 okazów Bristol Bulldog Mk.II podczas zimowej wojny z siłami zbrojnymi Związku Radzieckiego zostały użyte przez Suomen Ilmavoimat, uzyskując doskonałe wyniki z rozbiórką sześciu samolotów wroga, 2 Polikarpova I-16 i 4 Tupolev SB-2 [7] , wbrew utracie jednego pilota, [7] , pomimo luki technologicznej między środkami na korzyść Sowietów. Pierwsze oficjalne rozbiórkę Suomen Ilmavoimat przypisuje się buldogowi pilotowanemu przez fińskiego asa Toivo Uutu w dniu 1 grudnia 1939 r. [8] Okazy pozostały na służbie również w późniejszej wojnie kontynuacji, zawsze przeciwko Sowietom, tym razem bez uznania rozbiórki lub straty. [7]

Japonia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Lotnictwo armii cesarskiej (Da-Nippon Teikoku Rikugun Kōkū hombu) kupił 2 okazy Bristldog Mk.iia Bristldog Hunting, wyposażone w silnik Bristol Jupiter VII. Samoloty charakteryzowały się skrótem J.S.F. (Japoński wojownik z jednym siedzibą) i został zamontowany na miejscu przez Nakajima Aircraft Company w 1930 roku. Pracownicy do intensywnych testów oceny, nie otrzymali zamówienia na produkcję serii [9] .

Łotwa [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

15 listopada 1929 r. Specjalna łotewska Komisja Lotnictwa (Latvijas Gaisa Spucka) wybrała polowanie na Bristldog Bristol jako substytut Ansaldo Balilli, a następnie na służbie [dziesięć] . 9 grudnia tego samego roku pierwsze pięć okazów weszło w służbę w eskadrze myśliwskiej na zamówienia kapitana A. Dzenitis. W lipcu 1930 r. Zamówiono siedem samolotów. Z bojowników Bristol Bulldog MK II, dziesięć było wyposażonych w silnik Gnome-Et-Rhône Jupiter VI o 450 KM, a dwa z Gnome-Et-Rhône Gr.9 ASB 440 KM. Wszystkie samoloty były uzbrojone w karabin maszynowy Oberlikon zamiast oryginalnych Vickers. W 1938 r. Zaczęli zastępować Glower Glower Gladiator Mk.i, ale 1 września 1939 r. Six Bulldog Mk.II był na służbie w 3. eskadrze myśliwskiej Basic Riga Aviation Regiment [11] .
15 sierpnia 1940 r., Data zatrudnienia radzieckiego, samoloty oparły się na spilve, skąd wystartowały o zachodzie słońca, aby zabrać się na rolnictwo na łotewskiej uniwersytecie, niedaleko Ramava [dziesięć] . 18 czerwca Sowieci rozbrojerzyli samoloty przechowujące dwa, wraz z Letov-Smolik S.16 i innymi samolotami w magazynie opon. Pozostali podczas okupacji radzieckiej i niemieckiej, uważani za zbyt stare, aby uzyskać użycie wojskowe [dwunasty] . Pozostałe okazy przechowywano w niektórych drewnianych szopach położonych we wschodniej części Łotwy [dwunasty] .

Hiszpania [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 1937 r [5] . Przybyli drogą morską w Santander 5 lipca 1937 r., Pod ochroną francuskiej marynarki wojennej, ponieważ Bilbao już wpadł w nacjonalistyczne ręce [6] . Samoloty zaczęły służbę w eskadrze dowodzonej przez porucznika José Gonzales Feo. Departament był oparty na lotnisku El Carreño, niedaleko Gijon. Samoloty były intensywnie wykorzystywane, uczestniczyli w kampanii Biscaglia i Santander i Asturias [6] . Były to w tym czasie samoloty już całkowicie przestarzałe, których brakowało zaopatrzenia części zamiennych. Samolot został schwytany przez nacjonalistyczne siły generała Franco, nigdy nie był używany i został przeniesiony do wystawy Gran Kursaal w San Sebastián [6] .

Bulldog mk.i
Prototyp wersji polowania na dzień i noc. 2 okazy wykonane przez Bristol Airplane Co.
Bulldog Mk.ii
Standardowa wersja MK 92 okazy produkowane przez samolot Bristol.
Bulldog Mk.iia
Opracowanie wersji MK.II wyposażonego w silnik Bristol Jupiter 490 KM (365 kW). 268 okazów wyprodukowanych przez Bristol.
Bulldog Mk.iiia
Wersja pośrednia. 2 próbki wyprodukowane przez Bristol.
Bulldog Mk.iva
Ostateczna wersja buldoga wyposażonego w silnik promieniowy Bristol Mercury o mocy 640 KM (477 kW). 18 okazów wyprodukowanych przez Bristol.
Bulldog TM (typ 124)
Wersja treningowa z dwoma seastem. 59 okazów wyprodukowanych przez Bristol.
„J.S.S.F.”
2 okazy wyprodukowane na licencji japońskiego Nakajima Hikōki KK.
Buldog Vat, w Livrea fińskiego Suomen Ilmavoimat, wystawiony w Aeronautical Museum of Halli, Jämsä.
Australia Australia
Danimarca Dania
Estonia Estonia
Finlandia Finlandia
Giappone Japonia
Lettonia Łotwa
Regno Unito Zjednoczone Królestwo
Siam Robić
  Hiszpania
Svezia Szwecja
  1. ^ Barnes .
  2. ^ A B C Mason 1992.
  3. ^ Barnes 1964, Pag. 213.
  4. ^ A B Barnes 1964, Pag. 214.
  5. ^ A B C D To jest Humberstone, Richard. Estońskie siły powietrzne 1918-1940 . Blue Rider Publishing, Londyn, 1999. ISBN 1-902851-00-5.
  6. ^ A B C D Cerda, Juan Arraez. Lotnictwo myśliwskie z Republiki Hiszpańskiej 1936–1939 . Samoloty zewnętrzne seria N.3, Editions Lela Press, Boulogne Sur Mer, 1995.
  7. ^ A B C ( W ) Bristol Bulldog – Mk. Iia i Mk. Iva . Czy FAF w kolorze W http://www.sci.fi/~ambush/faf/fafincolor.html . URL skonsultował się 4 stycznia 2009 (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 31 października 2001 r.) .
  8. ^ ( W ) Håkan Gustavsson, Sierżant toivo antero uuttu . Czy Strona lotnicza Håkan W http://surfcity.kunund.dalnet.se/ , 4 października 2007 r. URL skonsultował się 4 stycznia 2009 .
  9. ^ Giuseppe Dicorato (pod redakcją), Dewoitine D.500, 501, 510 , W Historia lotnictwa , Milan, Fratelli Fabbri Redaktori, 1977 [1973] , ISBN 0-946495-43-2.
  10. ^ A B Brewel, Edwin. Historia lotnictwa łotewskiego: 1919-1940 , Jumava, Ryga, 2003. ISBN 9984-05-580-9.
  11. ^ Humberstone, Richard. Łotewskie siły powietrzne 1918-1940 . Blue Rider Publishing, Londyn, 2000. ISBN 1-902851-04-8.
  12. ^ A B Anderson, Edgar. Bruntowane spektaki Łotwy i ich zachwyt . Daugava Hawks Appore, Toronto, Kanada, 1983.
  • ( Lv ) Edgar Anderson, Bruntowane spektaki Łotwy i ich zachwyt , Toronto, Daugava Hawks Round, 1983.
  • Enzo Angelucci, Paolo Matricardi, Bristol Bulldog , W Przewodnik samolotów na całym świecie , tom. 2, Milan, Arnoldo Mondadori Editore, 1979, s. 92-3, Angelucci, Matricardi.
  • ( W ) C.F. Andrews, Buldog Bristol (samolot w profilu nr 6) , Leatherhead, Surrey, UK, Profile Publications Ltd., 1965.
  • ( W ) C.H. Barnes, Samoloty Bristol od 1910 roku , Londyn, Putnam, 1964.
  • Achille Boroli, Adolfo Boroli, Bristol Bulldog , W Lotnictwo , tom. 10, Novara, de Agostini Geographic Institute, 1983, s. 85-91.
  • ( Lv ) Edwin Brewel, Historia lotnictwa łotewskiego: 1919-1940 , Ryga, Jumava, 2003, ISBN 9984-05-580-9.
  • ( Fr ) Juan Arraez Cerda, Lotnictwo myśliwskie z Republiki Hiszpańskiej 1936–1939 , Special Aircraft Nº 3, Outreau, Editions Lela Press, 1995.
  • Alex Crawford, Bristol Bulldog, Gloster Gauntlet , Sandomierrz, Polska/Redbourn, Wielka Brytania, Publikacje Modelu Grzybów, 2005, ISBN 83-89450-04-6.
  • Giuseppe Dicorato (pod redakcją), Dewoitine D.500, 501, 510 , W Historia lotnictwa , Milan, Fratelli Fabbri Redaktori, 1977 [1973] , ISBN 0-946495-43-2.
  • ( W ) Alfred Granger, Buldog Bristol (plan danych nr 2) , Norderstedt, De, Taurus Press, 1973.
  • ( W ) William Green, Gordon Swanborough, The Complete Book of Fighters: An ilustrowana encyklopedia każdego samolotu myśliwskiego zbudowanego i latanego , New York, Smithmark Publishers, 1994, ISBN 0-8317-3939-8.
  • ( W ) William Green, Gordon Swanborough, Wielka Księga wojowników , St. Paul, Minnesota, MB Publishing, 2001, ISBN 0-7603-1194-3
  • ( W ) Richard Humberstone, Estońskie siły powietrzne 1918-1940 , Blue Rider Publishing, 1999, ISBN 1-902851-00-5
  • ( W ) Richard Humberstone, Łotewskie siły powietrzne 1918-1940 , Blue Rider Publishing, 2000, ISBN 1-902851-04-8
  • ( JEST ) Rafael A. Permuy López, Artemio Mortera Pérez, Bristol „Bulldog” (I) (profile aeronautyczne: maszyna i historia 8) , Valladolid, ES, Quiron Ediciones, 2006, ISBN 84-96016-03-X.
  • ( JEST ) Rafael A. Permuy López, Artemio Mortera Pérez, Bristol „Bulldog” (i) (ii) (profile aeronautyczne: maszyna i historia 9) , Valladolid, ES, Quiron Ediciones, 2006, ISBN 978-84-96016-04-0.
  • Francis K. Mason, Brytyjski wojownik od 1912 roku , Annapolis, Maryland, USA, Naval Institute Press, 1992, ISBN 1-55750-082-7.
Italia Włochy
Unione Sovietica związek Radziecki

after-content-x4