Bruno Condé – Wikipedia

before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Bruno Condé jest francuskim speleologiem i zoologiem, urodzonym na w Nancy i zmarł w Nancy.

Jest synem Marguerite Baudot i Georges Condé, malarza. Studiował w Nancy, aw 1943 r. Rozpoczął karierę jako przygotowujący botanikę na Wydziale Nauk w Nancy. Dwa lata później został asystentem przewodniczącego Zoology, który zorganizował Paula Remy’ego (1894–1962) [[[ Pierwszy ] . Został mianowany praktycznym kierownikiem pracy w 1948 r., A cztery lata później poparł swoją tezę w dziedzinie nauk przyrodniczych: Materiały do ​​monografii dyplomowej Campodedées . Opisuje w szczególności nowy rodzaj i dwa nowe gatunki [[[ Pierwszy ] .

Był asystentem dyrektora Muzeum Zoologii w 1955 r. I dyrektorem w 1960 r.; Został profesorem uniwersyteckim w 1962 roku.

W listopadzie 1961 r. Był założycielem Nancy Autonomous Speleological Union [[[ 2 ] W [[[ 3 ] , Klub Speleologii, którego orientacje są wówczas zdecydowanie naukowe. Jest jednym z pełnych członków Akademii Lorraine Academy of Sciences [[[ 4 ] Przez 58 lat [[[ 5 ] . W 1972 r [[[ 6 ] .

Przeszedł na emeryturę w 1989 roku.

after-content-x4

Szczególnie bada morfologię, rozwój, ekologię i biogeografię dyplomu Campodedes, który definiuje filogenię: campodein, hemikampinowany i lepidokampinowany. Condé bada gatunki jaskini, a w szczególności anatomię protourów, owady o bardzo małych rozmiarach i trudne do zbioru, których oferuje nową klasyfikację. Interesuje się także dyplopodami penicylującymi, których rozwój potomności, morfologia, geonemia i biogeografia bada. Wreszcie, ostatnia grupa bezkręgowców, interesuje się palpigradami, których oferuje również klasyfikację opartą na nowym badaniu anatomii.

W latach 60. XX wieku oraz w odniesieniu do badań Paula Schauenberga, studiował biologię europejskiego dzikiego czatu lub Felis z których staje się jednym z głównych specjalistów. Aby obserwować jego zachowanie, poprowadził rolnictwo zarówno do laboratorium, jak i domu, Rue de la Ravinelle (w wolności), jak i we własności rodziców na stanowisku Velaine (w klatce). Jego badania doprowadziły do ​​prawnej klasyfikacji tego gatunku w „Protected” w 1979 roku [[[ 7 ] który do tego czasu był uważany za „szkodliwy”.

Również akwariolog, Bruno Condé, stworzył w 1963 roku, koło akwarie w Nancy z innymi amatorami. Wątek przez igły, powiązanie to rośnie, aż staje się tropikalnym akwarium Nancy, otwartych w 1971 roku [[[ Pierwszy ] . Założył także Francuski przegląd akwariologii i herpetologii co pozwala na rozpowszechnianie obserwacji naukowych poczynionych w tym akwarium [[[ 7 ] .

Bruno Condé jest autorem 320 publikacji.

Odpowiada muzeom Paryża, Waszyngtonie, Genewie, Londyn. Był sponsorowany w Zoological Society of France (którego później był prezydentem [[[ 8 ] ) W 1946 r. Paul Remy i Jean Bourgogne (1903–1999).
Członek Zoological Society of France Od 58 lat, Bruno Condé był członkiem jego rady dyrektorów w latach 1983–2000 i prezydentem w latach 1992-1994 [[[ 9 ] .

Bruno Condé opisał następujące 167 gatunków:

  • Acerella Remyi Condé, 1944
  • Acereziontomon brevisetosum Condé, 1945
  • Acerentomonon giganteum Condé, 1944
  • Aceretulus Catalan Condé, 1951
  • Aceretulus cunhai Condé, 1950
  • Blokowanie Condé, 1944
  • Aceretullus gisini Condé, 1952
  • Aceretulus słynny Condé, 1945
  • Alloproctoides Remyi Marquet i Condé 1950
  • Aposthema hyalinopterum Condé, 1934
  • Berberetulus Berberus Condé, 1948
  • Campodea (Campodea) Auging Chardardi Condé, 1947
  • Campodea (Campodea) Blandinae Condé, 1948
  • Campodea (Campodea) Blandinae Blandinae Condé, 1948
  • Campodea (Campodea) Blandinae Ichnusa Condé, 1957
  • Campodea (Campodea) Blandinae Minta Condé, 1948
  • Campodea (Campodea) Chardardi Condé, 1947
  • Campodea (Campodea) Cefalonic Chardards Condé, 1984
  • Campodea Campgrounds) Chardards Condé, 1947
  • Campodea (Campodea) Cyrnea Condé, 1946
  • Campodea (Campodea) Cyrnea Alethae Condé, 1946
  • Campodea (Campodea) Cyrnea Cyrnea Condé, 1946
  • Campodea (Campodea) Egena Condé, 1951
  • Campodea (Campodea) Epirotica Condé, 1984
  • Campodea (Campodea) fascajensis Condé, 1946
  • Campodea (Campodea) Machadoi Condé, 1951
  • Campodea (Campodea) Majorica Condé, 1954
  • Campodea (Campodea) Majorica Inctionta Condé, 1954
  • Campodea (Campodea) Majorica Majorica Condé, 1954
  • Campodia (Campodaa) Majorica Sicula Condé, 1957
  • Campoda (Campodea) Monspessulana Condé, 1953
  • Campodea (campodea) ordonensis Condé, 1951
  • Campodea (Campodea) Patrizii Condé, 1953
  • Campodea (campodea) wysoki Condé, 1948
  • Campodea (campodea) pseudofragilis Condé, 1984
  • Campodea (campodea) mały Condé, 1956
  • Campodea (DiCampa) insula Condé, 1953
  • Campampa (Tecampa) Jolyi Condé, 1948
  • Campodea (DiCampa) Neuheni Condé, 1996
  • Campodea (diCamp) i Sprovieri Vardousiae Condé, 1984
  • Campodea (Monocampa) Denisi równy Condé, 1947
  • Campodea (Monocampa) Emeryi Algira Condé, 1948
  • Campodea (Monocampa) Emeryi Spelaea Condé, 1978
  • Campodea (Monocampa) Goursati Condé, 1950
  • Campodea (Monocampa) Hauseri Condé, 1978
  • Campodea (Formo) Corsica Condé, 1947
  • Campodia (Paurocampa) Pachychaeta Condé, 1946
  • Campodea (Madrocamppa) pretneri Condé, 1974
  • Campodea (zamrożony) Ruseki Condé, 1966
  • Bałkański kosz Condé, 1955
  • Eosentomon Carola Condé, 1947
  • Eosentomon fryzura Condé, 1961
  • Eosentomon Dennis Condé, 1947
  • Eosentomon Mixtum Condé, 1945
  • Pielgrzym Eukoenenii Austriacki Condé, 1990
  • Eukoenenia bonadonaii Condé, 1979
  • Eukoenenia Bouilloni Condé, 1980
  • Eukoenenia brignolii Condé, 1979
  • Eukoenenia Christiani Condé, 1988
  • Eukoenenia usunęła Condé, 1992
  • Ecuenena Draco Zariquieyi Condé, 1951
  • Ecuennaen Gasparoi Condé, 1988
  • Ecuenena Grafittii Condé i Heurtault, 1993
  • Ecuenena Improwisa Condé, 1979
  • Eukoeynia Jananscheki Condé, 1993
  • Eukoenia juberthiei Condé, 1974
  • Eukoenenia Janorhiei Cytheriaca Condé, 1979
  • Eukoenia juberthiei hellenica Condé, 1979
  • Ecuenena kenyana Condé, 1979
  • Eukoenenia Lienhardi Condé, 1989
  • Eubeenita Lyfer Condé, 1992
  • Eukoenenia Madeirae Strinati i Condé, 1995
  • Eukoenenia Maros Condé, 1992
  • Eukoenenia Naxos Condé, 1990
  • Ecuennia orghini Condé i Juberthie, 1981
  • Eubeenita Patrizia Condé, 1956
  • Ecuenena Pauli Condé, 1979
  • Eukoenenia Paulina Condé, 1994
  • Ecuennena Pretner Condé, 1977
  • Ecuenena pyrenaella Condé, 1990
  • Eukoenenia Remyi Condé, 1974
  • Eukoenenia Singhi Condé, 1989
  • Eukoenenia spelaea hauseri Condé, 1974
  • Eukoenenia Spelaea Gred Condé, 1972
  • Zaostrzenie eukoenenii Condé, 1977
  • Eukoenenia Thais Condé, 1988
  • Eccenine Zariquieyi Condé, 1951
  • Eutrichocamppa (Chachamppa) Collina Ithacesia Condé, 1984
  • Eutrichocampa (Eutrichocampa) thamugadensis Condé, 1948
  • Euriccampa (idiokampa) Remyi Condé, 1947
  • Popołudnie Gracilutulus Condé, 1945
  • Helladocampa Mahnerti Condé, 1984
  • Heptamelu (pseudhtamelu) człowiek. Condé, 1932
  • Hystichocampa Pelletieri Condé, 1948
  • Isoentomon Atlantic Condé, 1947
  • Koeneniodes Berndi Condé, 1988
  • Koeneniodes deharvengi Condé, 1981
  • Koeneniodes Leclerci Condé, 1981
  • Leptokoenenia Gerlachi Condé, 1965
  • Litocampa Bourgoini Condé, 1948
  • Litocampa wyśrodkowana Condé, 1948
  • Litocampa Coiffiti Condé, 1948
  • Litocampa Drescoi Condé, 1949
  • Litocampa hiszpański Condé, 1949
  • Litocampa Henryi Condé, 1991
  • Litocampa Hubarti Comani Condé, 1991
  • Litocampa niski Condé, 1948
  • Paclti Litocampa Condé, 1981
  • Litocampa tazetae Condé, 1948
  • Lophoproctus pagesi Condé, 1982
  • Maderetulus maderensis Condé, 1957
  • Nosekilla danica Condé, 1947
  • Oncinocampa Falcifer Condé, 1982
  • Oncinocampa Paclti Condé, 1981
  • Patrizicampa Sarvoa Condé, 1956
  • Plusiocampa (plusiocampa) Condé, 1947
  • Lursiocamppa (Lussiances) Balsani Condé, 1947
  • Lursiocamppa (Plusiocamppa) Boy -waw Condé, 1948
  • Plusocampa (Plusocampa) Bonadonai Bonadonai Condé, 1948
  • Pluiocampa (Plusiocamppa) Goodiesi’s) Condé, 1962
  • Lursiocamppa (Plusiocamppa) Bonniti Condé, 1948
  • Lursiocamppa (Lussiances) Bonneiti Bonneite Condé, 1948
  • Lursiocamppa (Plusiocamppa) Breuili Condé, 1955
  • Plusiiiocamppa (Plusocamppa) capirai Condé, 1950
  • Plusiocampa (plusiocampa) corcyraa brzucha Condé, 1984
  • Plusiocampa (plusiocampa) corcyraea cyrna Condé, 1953
  • Plusocampa (Plusocampa) Exina Condé, 1996
  • Lursiocamppa (plusiocamppa) exsulans Condé, 1947
  • Plusiocampa (plusiocampa) fagei Condé, 1954
  • Plusiicampa (plusiicamppa) grandiiii caprai Condé, 1950
  • Plusiocampa (Plusiocampa) życzenie Condé, 1996
  • Lursiocampa (Lussiocamppa) ŁADNOŚĆ Condé, 1947
  • Plusiocampa (Plusiocampa) Lindbergi Condé, 1956
  • Plusiocampa (Plusiocampa) Pouadensis Fouresi Condé, 1956
  • Lursiocamppa (Lussiahest) Pouadnsis Lions Condé, 1951
  • PLUSIOCAMPA (PLUSIOCAMPA) prowincjonalny Condé, 1949
  • Plusiocampa (Plusiocampa) Prowincjalne Endows Condé, 1949
  • Provincial prowincjonalne Condé, 1949
  • Lursiocamppa (Plusiocamppa) Romana Condé, 1954
  • Plusiocampa (Plusiocampa) Rybaki Condé, 1956
  • Plusiocampa (Plusiocampa) Schweitzeri Condé, 1947
  • Plusiocampa (Stygiocampa) Dalmatica Condé, 1959
  • Plusiocampa (Stygiocampa) Denisi Condé, 1947
  • Plusiocampa (Stygiocampa) Remyi Condé, 1947
  • Plusiocampa glabra Condé, 1984
  • Plusiocampa Magdalenae Condé, 1957
  • Lursiocamppa Sardinian Condé, 1981
  • Plusiocampa Sociei Condé, 1983
  • PlusIicampa Vandeli Condé, 1947
  • Purelocampo vedovinii Condé, 1981
  • Podamp Cerrutii Condé, 1975
  • Podamp Cerrutii Cerrutii Condé, 1975
  • Cerecampa Certriuti Kahmanni Condé, 1975
  • Podocampa fragiliformis Condé, 1954
  • Podocampa Jeanneli Condé, 1947
  • Podamp Simonini Condé, 1956
  • Azjatycka prokoenenia Condé, 1994
  • Celebica Prokoenenia Condé, 1994
  • Prokoenenia javanica Condé, 1990
  • Protentomon Barandiarani Condé, 1947
  • Proturentomon dyskretny Condé, 1961
  • Pieczęcie przeciwników Condé, 1948
  • Proturentomon Picardi Condé, 1960
  • Remycampa Grassei Condé, 1954
  • Rhinopias Eschmeyeri Condé, 1977
  • Tenthredo (Elinora) Vilarrubiai Condé, 1935
  • TriadokoeNenia Millotorum Remy Condé, 1991

Nazwano następujące 32 gatunki długopis Na cześć Bruno Condé:

  • „O faunie Protoures de France”, Francuski przegląd entomologii , Paryż, 1944
  • «Sieby de Corse», Biuletyn Entomologicznego Towarzystwa Francji , Tome xlix N O 5, Paryż, 1944, P. 62-66
  • „Opis dwóch Campodeidæ of the Bas-Nistos Cave”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VI N O Pierwszy , Nancy, 1947, P. 18-24
  • «Eutrichocampa Remyi n. Sp. (Diploes Campodéidés) » Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VI N O 2 , Nancy, 1947, P. 60-62
  • „Niektóre obozowy z ziemi i krajem baskijskiego (apterygot, dyploures)”, Biuletyn Narodowego Muzeum Historii Naturalnej W 2 To jest Tome Xix Series, 1947, P. 185-186
  • „Niektóre campody z północno -wschodniej Francji”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VI N O 3 , Nancy, 1947, P. 85-92
  • „Dwa dyplomy śródziemnomorskie w Strasburgu”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VI N O 4 , Nancy, 1947, P. 120-121
  • „Dyploures du liban”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VI N O 4 , Nancy, 1947, P. 122
  • „Dodatek do fauny Cavenicoles de France Campodes”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VII N O 2 , Nancy, 1948, P. 45-54
  • „Campodéidés d’Algérie”, Biuletyn Entomologicznego Towarzystwa Francji , być królem N O 9, Paryż, 1948, 144-146.
  • „Campodéids Hypogés de Corsica”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VII N O 3 , Nancy, 1948, P. 62-68
  • „Cavericultural Campodes of the Jura”, Biuletyn Eastern Space Association Tome i N O 1, 1948, P. 1-6
  • „Nowe francuskie obozowy Campodes z opisem nowej formy”, Annals of Natural Sciences. Zoologia i biologia zwierząt W 11 To jest Tome IX Series, Paris, 1948, P. 139-144
  • „Wstępny opis jaskiniowych obozów hiszpańskiego kraju baskijskiego”, Biuletyn Narodowego Muzeum Historii Naturalnej 2 To jest Tome XXI Series, 1949, P. 569-573
  • Plusiocampa prowincjonalna N. sp., Cavernicole de Provence (Campodéidés Diploours) », Miesięczny biuletyn Linnean Society of Lyon W 18 To jest rok, N O 8 » , NA Linnean Company w Lyonie (skonsultuję się z ) , Linnean Society of Lyon, Lyon, 1949, P. 166-169
  • „Obecność obozów jaskiniowych w Lorraine i szampanie”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Tome VIII N O 2-3 , Nancy, 1949, P. 31-34
  • „Var i Alpes-Maritimes Campodes”, Miesięczny biuletyn Linnean Society of Lyon W 19 To jest rok, N O 5 » , NA Linnean Company w Lyonie (skonsultuję się z ) , Linnean Society of Lyon, Lyon, 1950, P. 128-132
  • „Campodéidés de la Cave de la Balme”, Miesięczny biuletyn Linnean Society of Lyon W 20 To jest rok, N O Pierwszy » , NA Linnean Company w Lyonie (skonsultuję się z ) , Linnean Society of Lyon, Lyon, 1950, P. 6-7
  • Campa (C.) Meinerti Bagnall i jego pokrewieństwa (campodéidés zanurzone) ”, Miesięczny biuletyn Linnean Society of Lyon W 20 To jest rok, N O 4 » , NA Linnean Company w Lyonie (skonsultuję się z ) , Linnean Society of Lyon, Lyon, 1951, P. 88-91
  • „Kataloniczne jaskinie Katalonii”, Speleon N O 2, 1951, P. 51-62
  • „Campodéidés du Portugalia zebrana przez pana A. de Barros Machado”, Wspomnienia i studia Muzeum Zoo University of Coimbra W N O 204, 1951, P. 1-8
  • «Le Palpigrade Kœnenia Berlesei Sinch. w kontynentalnej Francji ”, Miesięczny biuletyn Linnean Society of Lyon W 20 To jest rok, N O 7 » , NA Linnean Company w Lyonie (skonsultuję się z ) , Linnean Society of Lyon, Lyon, 1951, P. 184-185
  • ” A Koenenia Cavenicol z Montserrat (Katalonia). (Palpigrades Arachnids) ”, Francuski przegląd entomologii [PDF] , tom. 18, Paryż, 1951, P. 42-45
  • „Campodidées endoged z Afryki Północnej”, Biuletyn Zoological Society of France Tome 78 N O 5-6, 1953, P. 358-377
  • „Geonaemia, morfologia i filogeneza Campodes Troglobi”, Pierwszy Międzynarodowy Kongres Speleologii, Tome III – Biologia , Paryż, 1953, P. 85-88
  • „Cavericultural Campodes of the Baleary”, Uwagi biospeologiczne N O 9, Underground and Edaphic Research Center, Paryż, 1955, P. 121-164
  • „Materiały do ​​monografii dyplourów Campodéidées”, Wspomnienia National Museum of Natural History Series A, Zoology , Tom XII, 1955, National Museum of Natural History, Paris, P. 1-202
  • „O endogeous fauna Mallorca (penicylaty, protores, campodéidées Diploures, palpigrades)”, Biuletyn Narodowego Muzeum Historii Naturalnej W 2 To jest XXVI Seria Volume N O 6, 1955, P. 674-677
  • „Jamkowa konenia z Sardynii (Micro -sur -MicoteLiphonids)”, Uwagi biospeologiczne , tom. 11, 1956, P. 13-16
  • „Campodéidés zebrane na Sycylii przez P. Stinati”, Fragment entomologiczny Tom II N O 14, 1957, P. 137-141
  • „Protoures i Campodéidées Dips of the Moselle Aluvium”, Biuletyn Nancy Society of Sciences , N. S. Weź xix N O 2-3 , Nancy, 1960, P. 123-127
  • „Odkrycie Troglobie Campodidé w Południowej Afryce”, Raport 3 To jest Międzynarodowy Kongres Speleologii Wiednia (1961) , 1962
  • „Paul A. Remy (1894 – 1962). Praca speleologiczna ”, Jaskinia 4 To jest seria N O 3-1962, C.N.S.-S.S.F., Paris, 1962, P. 5-7
  • «Paul Remy (1894 – 1962)», Biuletyn Akademii Lorraine i Society of Sciences , N. S. Tome 3 N O Pierwszy , Nancy, 1963, P. 41-47
  • «Paul-A Remy (1894-1962)», Biuletyn Moselle Natural History Society N O 39, Moselle Natural History Society, Metz, 1965, P. 5
  • „Obecność palpigradów w przybrzeżnym środowisku śródmiąższowym”, Cotygodniowe doniesienia o sesjach Akademii Nauk , lot. 261, Academy of Sciences, Paris, 1965, P. 1898-1900
  • „Campodéids wyparta ze wschodnich Stanów Zjednoczonych”, Biuletyn Linnean Society of Lyon N O Special, Lyon, 1973, P. 17-29
  • „Cavernicole du Liban (Eukoenia juberthiei n. S.)”, Speleologia Annals , tom. 29 N O 1, C.N.R.S., Paris, 1974, P. 57-62
  • „Prezentacja European Forest Cat (Felis Silvestris Schreber)”, komunikacja z 17 czerwca 1977 r., Wspomnienia z Akademii Stanislas 1977-1978 , Academy of Stanislas, Nancy, P. 217-225
  • „Nowe palpigrady Muzeum Genewskiego”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 84 N O 3, Genewa, 1977, P. 665-674
  • „Pierwsze palpigrady Gabon”, Annals of Natural Sciences – Zoologia i biologia zwierząt , 13 Vol Series. 1 [PDF] , 1979, wyd. Masson, Paryż, P. 57-62
  • „Palpigrades of Grece, Gujana i Kenia”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 86 N O 1, Genewa, 1979, P. 167-179
  • „Palpigrade z Europy Południowej i Azji Tropikalnej”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 86 N O 4, Genewa, 1979, P. 901-912
  • „Palpigrades of Papua i Pirenees”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 87 N O 3, Genewa, 1980, P. 761-769
  • „Campodéidées Diplooks (owady) w Grecji ( Pierwszy Jest notatka) “, Szwajcarski przegląd zoologii Tome 91 N O 1, Genewa, 1984, P. 173-201
  • „Palpigrades (Arachnida) z Europy, Antyli, Paragwaju i Tajlandii”, Szwajcarski przegląd zoologii tom. 91 N O 2, Genewa, 1984, P. 369-391
  • „Akwarium Nancy po jego najnowszych korekt”, komunikacja 7 listopada 1986 r., Wspomnienia Stanislas Academy 1986-1987 , Stanislas Academy, Nancy, 1986, podsumowanie P. 183-184
  • „Nowe palpigrady Trieście, Słowenia, Malta, Paragwaj, Tajlandia i Borneo”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 95 N O 3, Genewa, 1988, P. 723-750
  • „Palpigrades (Arachnida) endogeniczny inde et de sumatra”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 96 N O 2, Genewa, 1989, P. 411-424
  • „Palpigrades endogues of Singapur i Indonesia”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 97 N O 3, Genewa, 1990, P. 681-697
  • „Palpigrades (Arachnida) europejskich jaskiń”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 97 N O 4, Genewa, 1990, P. 823-840
  • „Cavenicultural i endogeous dalpigrades Tajlandii i Celebes ( Pierwszy Odnośnie notatka) “, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 99 N O 3, Genewa, 1992, P. 655-672
  • „Opis mężczyzny z dwóch gatunków palpigradów”, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 100 N O 2, Genewa, 1993, P. 279-287
  • „Cavenicultural Falpigrades i endogues z Tajlandii i świętują ( 2 To jest notatka) “, Szwajcarski przegląd zoologii [PDF] , tom. 101 N O 1, Genewa, 1994, P. 233-263
  • We współpracy :
    • Z C. Bareth:
    • Z C. delamare-deboutteville i R. Ginet: „Projekt krytycznego glosariusza terminów biospeologicznych”, Jaskinia 4 To jest seria N O 2-1963, F.F.S., Paris, 1963, P. 39
    • Z J.-L. D’Hondt: „rodzaj słodkiej brinozoa (Phylactalaemates) NOWOŚĆ dla fauny francuskiej: Wspaniała Pectinatella (Leidy, 1851) », Miesięczny biuletyn Linnean Society of Lyon . Tome 65, N O dziesięć » , NA Linnean Company w Lyonie (skonsultuję się z ) , Linnean Society of Lyon, Lyon, 1996, P. 322-326
    • Z heurtault: „Palpigrades of Sardinia, z opisem drugiego gatunku troglobie”, Biuletyn akademii gioenii nauk przyrodniczych , tom. 26 N O 345, 1993, P. 65-75
    • Avec Juberthie: «Eukoenenia orhydani n. sp., Palpigrade cavernicole de cuba », Wyniki kuban-romaniańskich biodańcowych wypraw na Kubie , tom. 3, P. 95-101
    • Z A. Mathieu:
    • Z A. Sera: „Nowy Campodéidé Tryeid of Wschodniej Hiszpanii”, Szwajcarski przegląd zoologii do tego 94 N O 4, Genewa, 1987, P. 741-748
    • Ze Stininati: „Caves and Calpigrades of Madira”, Wspomnienia biospiiologii , tom. 22, 1995, P. 161-168
    • Z J. Thomas:
  1. A B i C Bruno Condé » , NA Kolekcja. Museumaquariumdencly.eu (skonsultuję się z )
  2. (FR) Używają 1961-2001 , Używają, Nancy, P. 16 , 35-36
  3. (FR) Usan 1961-2011: 50 lat! , Używają, Nancy, P. 5-7 , 9
  4. (FR) Lista naukowców » , NA Witryna ALS (skonsultuję się z )
  5. (FR) Pierre, J. -F. (2010) – Kobiety Xx To jest Century i Akademia Nauk , tekst komunikacji dokonanej podczas sesji 11 marca 2010 r. ALS, Nancy, P. 9
  6. (FR) Tabela alfabetyczna cytowanych naukowców, laureatów nagród i autorów komunikacji » , NA Witryna Akademii Stanislas (skonsultuję się z )
  7. A et b Sandra Delaunay, Pierre-Antoine Gérard, Elia Saunier, Christian Willig, Natura w kolekcjach: żywe zeznania , Nancy, muzeum-aquarium z Nancy, , 128 P. (ISBN 978-2953776478 ) W P. 38-43
  8. (FR) Hondt, J. -L. D ‘(1997) – „La Société Zoologique de France: 120 lat historii i działań naukowych”, Biuletyn Zoological Society of France Tom 122, tom 3, Zoological Society of France, Paryż, P. 217-218
  9. Jean-lup D’Hondt « Bruno Condé i Zoological Society of France », Biuletyn Zoological Society of France , Paryż, Zoological Society of France, tom. 132, N O 3, W P. 229-232 (ISSN 0037-962XW Czytaj online [PDF] )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4