[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bruno-malaguti-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bruno-malaguti-wikipedia\/","headline":"Bruno Malaguti – Wikipedia","name":"Bruno Malaguti – Wikipedia","description":"before-content-x4 Z Wikipedii, Liberade Libera. after-content-x4 Bruno Malaguti (Fina\u0142 Emilia, 5 grudnia 1887 r. – Rzym, 2 grudnia 1945 r.)","datePublished":"2020-02-11","dateModified":"2020-02-11","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/30\/Cavaliere_BAR.svg\/60px-Cavaliere_BAR.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/30\/Cavaliere_BAR.svg\/60px-Cavaliere_BAR.svg.png","height":"17","width":"60"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bruno-malaguti-wikipedia\/","wordCount":2678,"articleBody":" (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Z Wikipedii, Liberade Libera. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Bruno Malaguti (Fina\u0142 Emilia, 5 grudnia 1887 r. – Rzym, 2 grudnia 1945 r.) By\u0142a genera\u0142em w\u0142oskim. Po studiach w Akademii Wojskowej Modeny (1909) uczestniczy\u0142 w pierwszej wojnie \u015bwiatowej z stopniem pod porucznikiem obowi\u0105zuj\u0105cym w pu\u0142ku Bersaglieri na Col Di Lana, 1915\u201317, a nast\u0119pnie dowodz\u0105c zagregowanymi wydzia\u0142ami we Francji ON. Rzeka Mosa, w regionie Argonne, gdzie w listopadzie 1918 r. Francuskie terytorium, kt\u00f3re ostatecznie zatrzymuje si\u0119 wojska niemieckie. Kilkakrotnie ranny i awansowany na merityzowany, pod koniec wojny zosta\u0142 przydzielony do zintegrowanej Komisji w Niemczech z funkcjami kontroli i po\u0142\u0105czenia. W kwietniu 1928 r. Zosta\u0142 awansowany na pu\u0142kownika, aw 1934 r. Przej\u0105\u0142 dow\u00f3dztwo 6. pu\u0142ku Bersaglieri na stanowisko Sottocapo DI General Corps w 1937 r. W maju 1940 r. Zosta\u0142 wys\u0142any do Afryki P\u00f3\u0142nocnej, a nast\u0119pnie wyznaczy\u0142 genera\u0142 P\u00f3\u0142nocnej Afryki Subcapo personelu. Dywizja generalna i szef sztabu w kampanii Rosji, od 10 lipca 1942 r. Do zale\u017cno\u015bci gen. Italo Gariboldi by\u0142 na czele 8. armii frontu wschodniego dowodzonego przez Gen. Adalberto di Savoia. 8. armia [Pierwszy] Obejmowa\u0142o on legiony chorwackie, niemieckie podzia\u0142y, rumu\u0144skie, w\u0119gierskie i w\u0142oskie z Dei, w kt\u00f3rych pozosta\u0142o\u015bci CSIR dowodzone przez gen. Giovanni Messe. Pierwotnie przeznaczone na Kaukaz, stali na linii Don, gdzie zim\u0105 1942-43 zostali przyt\u0142oczeni rosyjskim kontratakiem. Znane fakty, \u017ce pod koniec stycznia wydzia\u0142y alpejskie przesz\u0142y na emerytur\u0119 w kierunku Nikolaievki, opieraj\u0105c si\u0119 rosyjskiej zapalniczce. Dywizja Julia i Dywizja Cunense stracili kontakty z Po\u0142udniem, maj\u0105c najgorsze, podczas gdy Dywizja Tridentine uda\u0142o si\u0119 desperacko atakowa\u0107 fragment, kt\u00f3ry uratowa\u0142 nie mniej ni\u017c 18 000 \u017co\u0142nierzy. Znajomo\u015b\u0107 terytorium i dostaw angloameryka\u0144skich sojusznik\u00f3w okre\u015bli\u0142a sowieck\u0105 wy\u017cszo\u015b\u0107 wojskow\u0105, zmuszaj\u0105c podzia\u0142y w\u0142oskie i germa\u0144skie do pora\u017cki. Od 20 sierpnia 1942 r. Do 20 lutego 1943 r. Z 229 000 w\u0142oskich \u017co\u0142nierzy 88 548 [2] Zostali og\u0142oszeni zmar\u0142ymi lub zaginionymi, w marcu 1943 r. Armir powr\u00f3ci\u0142 do W\u0142och, a departamenty zosta\u0142y przeniesione lub ostatecznie rozwi\u0105zane. W dniach poprzedzaj\u0105cych g\u0142oszenie marsza\u0142ka Badoglio, zwichni\u0119cie wojsk w\u0142oskich na wschodniej granicy by\u0142o nast\u0119puj\u0105ce: Dywizja Julia pod dow\u00f3dztwem genera\u0142a Franco Testi (szef SM Ten. Pu\u0142kownik Luigi Zenga) w Val D’isonzo, w Val Badia e na szczycie Friuli; 14. Dow\u00f3dztwo Gardiery Frontier w Tarvisio, Piedcolle i w obszarze Vipacco-Posthumuus; Dywizja Turyn\u00f3w pod dow\u00f3dztwem genera\u0142a Bruno Malaguti w Goriziano (dow\u00f3dca piechoty gen. Arnaldo Pavan i szef SM Ten. Pu\u0142kownik Giuseppe Suppiti). Niemcy poinformowali o zbli\u017caj\u0105cym si\u0119 broni broni, kt\u00f3ry zst\u0105pi\u0142 z Villaco, w g\u00f3rnym Friuli, W\u0142oskie wydzia\u0142y ju\u017c zam\u00f3wi\u0142y pierwsze i sprzeciwi\u0142y si\u0119 oporu zbrojnego od 26 sierpnia. Starcia by\u0142y czasami krwawe i trwa\u0142y do \u200b\u200b12 wrze\u015bnia, partyzanci do\u0142\u0105czyli do w\u0142oskich \u017co\u0142nierzy jako zwyci\u0119zcy, gdy uzbrojeni pracownicy w mie\u015bcie rozpocz\u0119li bitw\u0119 o Gorizi\u0119. Dywizja Turynu odrzuci\u0142a wszystkie niemieckie ataki od 9 do 11 wrze\u015bnia. Nie pobity, [3] 12 musia\u0142o si\u0119 cofn\u0105\u0107 na zam\u00f3wienie 24. Korpusu Armii (gen. Licurgo Zannini) Udine. Przed zwolnieniem genera\u0142 Malaguti nakaza\u0142 uwolni\u0107 wszystkich wi\u0119\u017ani\u00f3w politycznych [4] z wi\u0119zie\u0144 i oboz\u00f3w koncentracyjnych. Aresztowany [5] Przez Niemc\u00f3w by\u0142 internowany w XX-A Stemlager of the Fortress of Thorn w Polsce i og\u0142osi\u0142 wroga Niemiec. W marcu 1944 r. Zosta\u0142 dostarczony do RSI i zatrzymany w wi\u0119zieniach politycznych w Weronie, Wenecji i Brescii [6] W styczniu 1945 r. Zosta\u0142 os\u0105dzony przez Specjalny S\u0105d Wojenny. W\u0142oskie wojsko zap\u0142aci\u0142o za wielki ho\u0142d za ich zachowanie: 157 z nich 29 piechoty \u201eTuryn\u201d schwytanych przez Niemc\u00f3w w Salcano, zastrzelone i pochowane w starym wykopie a [Pierwszy] [3] Sella Montesanto. Po 8 wrze\u015bnia 12 w\u0142oskich podzia\u0142\u00f3w w\u0142oskiego frontu wschodniego odm\u00f3wi\u0142y dostarczenia broni poprzez generowanie grup zbrojnego oporu, takich jak Brygada Osoppo i najbardziej znane Garibaldi z\u0142o\u017cone w grudniu 1943 r. Przez \u017co\u0142nierzy podzia\u0142\u00f3w Taurinense i Wenecji. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Genera\u0142 Bruno Malaguti zosta\u0142 uwolniony 25 kwietnia 1945 r., Przechodz\u0105c z innymi oficerami na strzelanin\u0119 zam\u00f3wione przez RSI. Przeniesiony do Rzymu na rozkaz dow\u00f3dztwa alianckiego, pozosta\u0142 dost\u0119pny dla Ministerstwa Obrony jako oficer do zg\u0142oszenia. Przyj\u0119ty do szpitala Virgilio w Rzymie zmar\u0142 2 grudnia 1945 r. Z konsekwencji pozbawienia wolno\u015bci. W\u0142oskie wyr\u00f3\u017cnienia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Knight of the Military Order of Savoy ‘ Subokapo sztabu generalnego Komendy Superior Si\u0142y uzbrojone w p\u00f3\u0142nocn\u0105 Afryk\u0119, obdarzy\u0142 swoj\u0105 najlepsz\u0105 energi\u0119, udowadniaj\u0105c, \u017ce jest we wszystkich oddanych i skutecznych wsp\u00f3\u0142pracownika dow\u00f3dcy, w sze\u015b\u0107dziesi\u0105t dni gorzkich walk przeprowadzonych w warunkach wyj\u0105tkowej trudno\u015bci, w obliczu spokoju Spokojne, czasem bardzo delikatne sytuacje po\u015bredniczy\u0142y w osobistej interwencji, a nie decyduj\u0105cym i dokonuj\u0105cym odwa\u017cnym rozpoznaniu i misji w jednostkach in -line, potwierdzaj\u0105c jego genialne cechy dzielnej i b\u0142yskotliwej g\u0142owy. Afryka P\u00f3\u0142nocna, maj 1941 . \u00bb – Dekret kr\u00f3lewski 26 maja 1942 r. [7] Stagnalne wyr\u00f3\u017cnienia i medale [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] ^ W\u0142oskie dzia\u0142y na froncie wschodnim ^ P\u0142k Massimo Multari, Druga wojna \u015bwiatowa – upad\u0142y frontu wschodnim ( PDF ), Czy Campagnadirussia.info , P. 4. URL skonsultowano si\u0119 z 14 maja 2015 r. . ^ A B 70 \u00b0 bitwy pod Gorizi\u0105 – I. Chiarion, L. Patat, C. Michelutti ^ Luciano Spanhgher, Gorizia 8 wrze\u015bnia 43 Gorizyjska korespondencja wojny . P.64, 84 – Luciano Patat, \u015acie\u017cki pami\u0119ci cywilnej . P.3 – Luciano Patat, Gorizia wrzesie\u0144 1943 r .Riv. Nr 35 z 2004 r. S.37 ^ Luciano Spanhgher, 8 wrze\u015bnia 1943 r. Gorizyjska korespondencja wojny. P 31 – Archiwum RSI, Raport Quaestor Genchi dla Federacji Fascie, Gorizia 25\/01\/1944 – Italico Chiarion, 70. bitwy pod Gorizi\u0105. ^ Gerard Schreiberg, W\u0142oskie wojsko sta\u017cone w polach trzeciej Rzeszy. P.634 – Italico Chiarion, 70. bitwy pod Gorizi\u0105. – Giuseppe Silvestri , Albero Alle Scalzi Hotel. s. 183, 201 ^ A B Strona internetowa Quirinale: Detal ozdobiony. ^ Num. 22771 z 19-31 sierpnia 1917 r. – Num. 1591 z 7 sierpnia 1918 r.- Num. 9874 20 lutego 1919 r. ^ Distintivo Armir . Teodoro Francesconi, Gorizia 1940-1947 , Free Man, 1990, s. 48, 50-51, sbn ITCE ITICCFI 20150 . Luciano Patat, Rozdzia\u0142y 6 i 21 , W \u015acie\u017cki pami\u0119ci cywilnej, op\u00f3r w prowincji Gorizia , Udine, Ifmll, 2005, s. 31.76, ISBN 88-87388-28-8, SBN Iticcutsa 858564 . Luciano Patat, Gorizia wrzesie\u0144 1943 r. Op\u00f3r w\u0142oskiego wojska , Okresowa wsp\u00f3\u0142czesna historia friuli n\u00ba 2004, s. 28,37,42, ISSN 1127-0977 ( toaleta \u00b7 ACNP ) , Sbn Iticcuiei 384749 . Giuseppe Silvestri, Hotel Ali Scalzi , Garzanti Editore, 1946, sbn Iticcuiei 164247 . Giuseppe Silvestri, Hotel Ali Scalzi , Neri Pozza Editore, 1963, s. 183, 201, SBN ITICCULO1 366749 . Ton ferenc, Akty okr\u0105g\u0142ego sto\u0142u: partyzanta bitwa pod Gorizia: Preludium w\u0142oskiego oporu we wschodnim friuli , Editore Province of Gorizia, 1973, SBN Iticcuiei 130199 . Stefano di Giusto, OperationsZone Adriatisches K\u00fcstenland: Udine, Gorizia, Trieste, Pula, River i Ljubljana podczas okupacji niemieckiej, 1943\u20131945 , Udine, Ifmll, 2005, s. 26, 41-42, 48-49, 207, ISSBN 88-87388888-15-6, SBN Iticcutsa 767603 . Luciano Spanhgher, Gorizia 8 wrze\u015bnia 1943 r , Wyd. Senaus, 2008, s. 31 6 6 63-65, ISBN 88-95201-09-4, SBN ITICCUTSA1111444 . Italico Chiarion, Luciano Patat i Carlo Michelutti, Na 70. bitw\u0119 pod Gorizi\u0105 , 2013 Writings, SBN ITICCUTSA1404890 . Ugo Dragoni, Wyb\u00f3r I. M. I.: W\u0142oscy wi\u0119\u017aniowie \u017co\u0142nierzy w Niemczech 1943\u2013194 , Przedmowa o obalenie, wyd. The Letters, 1996, ISBN 88-7166-284-9, SBN Iticcumod 247193 . Gerard Schreiberg, W\u0142oskie wojsko internowane w obozach koncentracyjnych Trzeciej Rzeszy 1943\u20131945: zdradzone, pogardzane, zapomniane , T\u0142umaczenie przez Friedrun Mazza i Giulio Primicerj, Rzym, Historical Office SME, 1992, SBN Iticcumil 168312 . Franco Miccoli, CARABINIERI W GORIZIA 1942 – 1945: Wspomnienia o ciemnych latach , Triest, IFML, 2013, 2013, ISBN 978-88-987996-092-0 ITICCUTSA1399894 . Mario South West, Operacje jednostek w\u0142oskich we wrze\u015bniu i 1943 roku , Rzym, Mise Historical Office, 1975, SBN ITICCUSBL 054356 . Giulio Bedeschi, Sto tysi\u0119cy lodowych gavette , Murisia, 1994, ISBN 88-425-1746-1, SBN W\u0142ochy itat 025876 . Italo Gariboldi, Granica w\u0142oska-jugos\u0142owia\u0144ska: og\u00f3lnie obszar graniczny , tom. 1 i 2, rozdz. 3 i 4, Rzym, Poligraficzny Instytut pa\u0144stwa, 1931, SBN Iticcuiei 150323 . Quinto Casadio, W cieniu pozosta\u0142 op\u00f3r: 8 wrze\u015bnia 1943 r. I w\u0142oskich internat\u00f3w wojskowych w Niemczech , Imola, wyd. La Mandragora, 2004, ISBN 88-7586-027-0, SBN Iticcuubo2593999 . Ettore Musco, Prawda 8 wrze\u015bnia 1943 r. , Garzanti, 1976, sbn Iticcurlz 060034 . Giovanni Messe, Wojna na froncie rosyjskim: w\u0142oskie cia\u0142o \u017ceglugowe (CSIR) , Milan, Rizzoli, 1954, SBN ITICCUAQ1 038593 . Luciano Patat, Partyzancka bitwa o Gorizi\u0119: op\u00f3r wojska i \u201eBrygada proletariacka\u201d (8-30 wrze\u015bnia 1943 r.) , Cz\u0119\u015b\u0107 1 – cz\u0119\u015b\u0107 3 (s. 83-88), Gradisca D’Isonzo, Isontino Center of Research and Historical and Social Documentation Leopolo Gasparini, 2015, SBN Iticcutsa1447292 . Giorgio visinin, Wojna o wyzwolenie na wschodnich granicach , 1956, sbn Iticcutsa 697803 . (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bruno-malaguti-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Bruno Malaguti – Wikipedia"}}]}]