Bruno Tassini – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Z Wikipedii, Liberade Libera.

after-content-x4

Bruno Tassini (Verona, 21 lutego 1909 [Pierwszy] – Negrar, 25 kwietnia 1989 [2] ) To był włoski sędzia piłkarski.

Uzyskał kartę sędziego w 1928 roku [3] zapisanie się do grupy sędziów Veronese.

Po rysowaniu w regionalnych mistrzostwach weneckich zadebiutował w 1936 roku w Serie C [3] .
Zadebiutował w Serie B na początku sezonu 1939-1940, kierując mecz Vigevano-Catania w dniu 15 października 1939 r. (1-1) [4] .

W okresie wojny kieruje kilkoma gier Serie B. Treviso (1-4) [5] .

Wchodząc w role sędzia National League Alta Italia, reżyseruje tylko 5 meczów Dywizji Krajowej [6] Począwszy od L.R. Vicenza-Milan (2-2) z 28 października 1945 r. [7] .

Kieruje swoim pierwszym meczem Serie A w Mediolanie 28 września 1946 r. Na Arena Civic Arena w Inter-Atalancie (0-1) [8] .

Sędzia Tassini był negatywnym bohaterem nieprzyjemnego odcinka, który miał miejsce w Legnano podczas meczu Serie A Legnano-Bolonia z 3 lutego 1952 r. Pole miejskie Via Pisacane zostało zepsute z powodu obfitych opadów śniegu, ale podczas gry jesień śniegu nie zatrzymał się. Kilka minut po zakończeniu meczu Tassini postanowił rzut karny na korzyść Bolonii. Ze trybun, w pewnym momencie, przybyło wiele piłek śnieżnych, że Gazzetta Dello Sport napisał, że „premiera śnieżków zasłoniła niebo”. Tassini zawiesił grę i schronił się w szatniach po uderzeniu przez śnieżki wystrzelone przez kibiców Legnano, a następnie przy wejściu do szatni przez sprzedawcę napojów [9] . Nie zadowolony z tego, co wydarzyło się na boisku, zwolennicy Legnano dotarli do sędziego na dworcu kolejowym i pobili go z niespotykaną przemocą. Stracił osiem zębów podczas agresji [dziesięć] . Jego raport do Ligi Narodowej spowodował, że Legnano przegrała mecz 2-0 w tabeli za obiektywną odpowiedzialność i liliowe pole dyskwalifikowane do 31 grudnia 1952 r. [9] , pod karą zmniejszył się następnie do końca sezonu 1951–1952.

after-content-x4

W górnym locie wyreżyserował w sumie 94 mecze w siedmiu sezonach, z których ostatni w Rzymie 15 marca 1953 r. W meczu Rome-Atalanta (0-2) [11] .

  1. ^ Ustawa nr 310, część I, rok 1909, wyciąg narodzin usług demograficznych gminy Werony.
  2. ^ Część II, Serie B, n. 150, ekstrakt śmierci usług demograficznych gminy Mugrara.
  3. ^ A B Barlassine, s. 1 58 .
  4. ^ Fontanelli, s. 1 49 .
  5. ^ Fontanelli-Cacozza, s. 1 50 .
  6. ^ Matarrese, str. 35 .
  7. ^ Matarrese, str. 39 .
  8. ^ Almanacco 1948, s. 1 99 .
  9. ^ A B 3 lutego 1952 r.: Sędzia Tassini zabrany w kulki śnieżne … i nie tylko . Czy Legnanoness.com .
  10. ^ Baccolines .
  11. ^ Almanacco 1954, s. 1 132 .
  • Rinaldo Barlassina, Agendina futbolu 1936-1937 , Milan – Via Galilei, La Gazzetta Dello Sport, 1936, s. 1. 58.
  • Carlo Fontanelli, Ambrosian wyprzedzanie – Włoskie mistrzostwa sezonu 1939-40 , Empoli, Geo, lipiec 2004, s. 1 49.
  • Carlo Fontanelli; Daniele Cacozza, SCUDETTO w Spezia – Gry i bohaterowie mistrzostw wojennych 1943-44 , Fornacette, Mariposa, 1998, s. 1 50.
  • Giuseppe Matarrese, Historia piłki nożnej – mistrzostwa 1945-46 , Milan, Giemme, wrzesień 1991, s. 35 i 39.
  • Leone Boccali (pod redakcją), Ilustrowany almanach z piłki nożnej 1948 , Milan, Rizzoli, grudzień 1948, s. 1 99.
  • Leone Boccali (pod redakcją), Ilustrowany almanach z piłki nożnej 1954 , Milan, Rizzoli, grudzień 1953, s. 1 132.
  • Luca Baccolini, Historia Wielkiej Bolonii w 501 pytaniach i odpowiedzi , Rome, Newton Compton, 2019, s. 1 471.

after-content-x4