[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bryan-shelton-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bryan-shelton-wikipedia\/","headline":"Bryan Shelton – Wikipedia","name":"Bryan Shelton – Wikipedia","description":"before-content-x4 Bryan Shelton (Huntsville, 22 grudnia 1965 r.) To trener tenisowy USA i by\u0142y tenisista. Zdoby\u0142 dwa tytu\u0142y ATP w","datePublished":"2023-03-28","dateModified":"2023-03-28","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/b\/ba\/Flag_of_Germany.svg\/20px-Flag_of_Germany.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/b\/ba\/Flag_of_Germany.svg\/20px-Flag_of_Germany.svg.png","height":"12","width":"20"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bryan-shelton-wikipedia\/","wordCount":3068,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Bryan Shelton (Huntsville, 22 grudnia 1965 r.) To trener tenisowy USA i by\u0142y tenisista.Zdoby\u0142 dwa tytu\u0142y ATP w liczbie pojedynczej i dwa w podw\u00f3jnym. Jego najlepsze rankingi ATP odby\u0142y si\u0119 55. miejsce w Singular w marcu 1992 r., A 52. w podw\u00f3jnym w lutym 1994 r. Pod koniec swojej kariery z powodzeniem po\u015bwi\u0119cono dzia\u0142alno\u015bci trenera w kontek\u015bcie mistrzostw ameryka\u0144skiej uczelni.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Table of ContentsGracz [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W mistrzostwach ameryka\u0144skich [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Jako profesjonalista [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Trener [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pojedynczy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (2) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pokonania w finale (1) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Podw\u00f3jnie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (2) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pokonania w finale (1) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Drobne turnieje [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pojedynczy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (4) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Podw\u00f3jnie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (4) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Gracz [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] W mistrzostwach ameryka\u0144skich [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Wchodzi do Georgia Institute of Technology ze stypendium na rzecz meritum sportowych, a wraz z zespo\u0142em uniwersyteckim gra\u0142 w Mistrzostwach Tenisowych NCAA w latach 1985\u20131988. Staje si\u0119 jednym z najlepszych tenisist\u00f3w w historii Georgian College, ju\u017c Al the the the Georgian College, ju\u017c al. Pierwszy rok wygrywa mistrzostwo American Amateurs i uko\u0144czy\u0142o pojedynczego mistrza konferencji Atlantic Coast (ACC). W nast\u0119pnym roku wygrywa tytu\u0142 ACC w podw\u00f3jnym. W 1988 r., W ostatnim sezonie na studiach, wnie\u015bli kontakt z Kennym Thorne, aby po raz pierwszy zabra\u0107 zesp\u00f3\u0142 do fina\u0142\u00f3w NECA, w tym roku dociera do \u0107wier\u0107fina\u0142\u00f3w w pojedynczych mistrzostwach NCAA i jest w\u0142\u0105czony do sojusznik\u00f3w Ameryka. W 1989 roku uko\u0144czy\u0142 in\u017cynieri\u0119 przemys\u0142ow\u0105, aw 1993 r. Zostanie w\u0142\u0105czony do University Hall of Fame. [Pierwszy] Przed graniem w mistrzostwach college’u pojawi\u0142 si\u0119 jedyny pojawienie si\u0119 w ITF Junior Circuit na US Open 1984 bez uzyskiwania znacz\u0105cych wynik\u00f3w. [2] Jako profesjonalista [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Wcze\u015bniej zaanga\u017cowany w turnieje uniwersyteckie debiutuje w\u015br\u00f3d profesjonalist\u00f3w w wieku prawie 24 lat w turnieju Wimbledon 1989, przekracza kwalifikacje, aw pierwszej rundzie zostaje wyeliminowany przez Borisa Beckera, kt\u00f3ry wygra\u0142 tytu\u0142. Natychmiast potem opuszcza pierwsz\u0105 rund\u0119 w turnieju Newport ATP, gdzie zadebiutowa\u0142 w podw\u00f3jnym obwodzie i idzie do p\u00f3\u0142fina\u0142u wraz z Kennym Thorne. Po kilku dobrych wynikach w turniejach pretendenta, wygrywa pierwsze wyj\u0105tkowe spotkanie w g\u0142\u00f3wnym torze na US Open 1989, pokonuj\u0105c n\u00ba 79 ATP Jerome Potier, podczas swojego pierwszego zwyci\u0119stwa z pierwsz\u0105 setk\u0105, a w drugiej rundzie pokona\u0142a winoro\u015bl W 4 zestawach Jimmy’ego Connorsa. Pod koniec roku zdoby\u0142 sw\u00f3j pierwszy profesjonalny tytu\u0142 w Monako Challenger w Bawarii, pokonuj\u0105c Gianluca Pozziego za 6-4, 7-5 w finale. Z tym sukcesem po raz pierwszy wchodzi w 200 najlepszych ranking\u00f3w, na 162. miejscu.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W marcu 1990 r. Do\u0142\u0105czy\u0142 do czwartej rundy do swojego debiutu w turnieju ATP Super 9 w Miami, wyeliminowa\u0142 mi\u0119dzy innymi N\u00ba 14 World Alberto Mancini i zosta\u0142 pokonany przez Jakoba Hlaska. W maju przekracza Brodericka Dyke w finale w Tampa Challenger, a w nast\u0119pnym miesi\u0105cu przegrywa w 4 setach przeciwko Ivanowi Lendlowi w trzeciej rundzie Wimbledonu. W sierpniu przybywa po raz pierwszy w \u0107wier\u0107finale w pojedynczym obwodzie g\u0142\u00f3wnym w New Haven, z kt\u00f3rym wchodzi do pierwszej 100. Najlepsze podw\u00f3jne wyniki sezonu to p\u00f3\u0142fina\u0142 osi\u0105gni\u0119ty w Rio de Janeiro, trzeciej rundzie W Roland Garros, a przede wszystkim jego pierwszym finale w du\u017cym turnieju na torze na Newport Grass, gdzie gra z Toddem Nelsonem i zostaje pokonany przez Darrena Cahilla \/ Mark Kratzmann. Wynika to z innych dobrych wynik\u00f3w, aw pa\u017adzierniku dociera do 83. miejsca w podw\u00f3jnym rankingu. Na pocz\u0105tku 1991 roku traci podw\u00f3jny p\u00f3\u0142fina\u0142 w Auckland’s ATP, aw marcu wznosi si\u0119 na 69. miejsce w rankingu specjalistycznym. Pierwszy \u015bwietny sezonowy wynik w pojedynczym pojawia si\u0119 ponownie w lipcu w Newport, gdzie wygrywa pierwszy tytu\u0142 ATP, pokonuj\u0105c Javier Landslist za 3-6, 6-4, 6-4 w finale. W tym samym miesi\u0105cu przegrywa fina\u0142 w The Aptos Challenger, podczas gdy w podw\u00f3jnym turnieju wygrywa pierwszy tytu\u0142 specjalno\u015bci zawodowych w po\u0142\u0105czeniu z NDUKA Odizor. Pod koniec roku dociera do p\u00f3\u0142fina\u0142\u00f3w zar\u00f3wno w singlach, jak i podw\u00f3jnych na turniejach ATP w Brazylii i Tel Awiwie. Zaraz potem wygrywa pojedynczy tytu\u0142 w The Cairo Challenger i wznosi si\u0119 na 68. \u015bwiatowe miejsce. Podczas sezonowego debiutu w 1992 roku zostaje pokonany w p\u00f3\u0142finale z Adelaide przez Gorana Ivanisevica. W marcu przybywa do trzeciej rundy w Miami z sukcesem w dw\u00f3ch setach na N\u00ba 14 \u015awiata Andre Agassi; Zosta\u0142 wyeliminowany przez Richarda Krajiceka, a pod koniec turnieju wznosi si\u0119 na 56. pozycj\u0119 \u015bwiata, kt\u00f3ra pozostanie jego najlepszym ATP w singlu swojej kariery. Znowu wyr\u00f3\u017cnia si\u0119 latem, gdy trzecia runda si\u0119gn\u0119\u0142a w Wimbledonie, aw lipcu wygra\u0142 sw\u00f3j drugi i ostatni tytu\u0142 ATP w singlach w swojej karierze, potwierdzaj\u0105c si\u0119 w Newport Champion, dzi\u0119ki sukcesowi w finale na Alexie Antonitscha za 6-4, 6-4. W tym roku p\u00f3\u0142finale w Scottsdale i Manchesterze oraz \u0107wier\u0107finale w ATP Super 9 w Toronto spory w podw\u00f3jnym. W maju 1993 roku przegra\u0142 sw\u00f3j ostatni fina\u0142 ATP w pojedynczej karierze w Atlancie przeciwko Jacco Elinghowi. Podczas nast\u0119pnego turnieju Tampa pokonuje N\u00ba 24 ATP Wally Masur i opuszcza scen\u0119 w p\u00f3\u0142finale. W podw\u00f3jnie dociera do p\u00f3\u0142fina\u0142\u00f3w ATP w Mexico City, Waszyngtonie i Indianapolis i wygrywa pretendenta Birmingham i Azor\u00f3w.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W lutym 1994 roku do\u0142\u0105czy\u0142 do podw\u00f3jnego p\u00f3\u0142fina\u0142u w San Jose, a pod koniec miesi\u0105ca zdoby\u0142 sw\u00f3j pierwszy podw\u00f3jny tytu\u0142 ATP w Mexico City, gra\u0142 w parach z Francisco Montana, aw finale maj\u0105 lepsze dwa sety na Luke Jensen \/ \/ Murphy Jensen. Dzi\u0119ki tym wynikom wznosi si\u0119 na 52. \u015bwiatowe miejsce, kt\u00f3re pozostanie jego najlepszym rankingiem kariery. Po trzykrotnym zagraniu w \u0107wier\u0107finale w pojedynczych turniejach ATP w pierwszej cz\u0119\u015bci sezonu, w pierwszej rundzie Wimbledonu zaciska si\u0119 w trzech setach Nr World Michael Stich, r\u00f3wnie\u017c wygrywa dwa kolejne spotkania i zostaje pokonany 8 -10 w pi\u0105tym secie Christiana Bergstroma z jedynej okazji kariery, w kt\u00f3rej osi\u0105ga czwart\u0105 rund\u0119 w te\u015bcie Wielkiego Szlema. W podw\u00f3jnym turnieju London Slam dociera do trzeciej rundy. Innymi wa\u017cnymi wynikami z 1994 roku s\u0105 p\u00f3\u0142fina\u0142y osi\u0105gni\u0119te w deblu na turniejach ATP Pinehurst i Bogota oraz Challenger wygrany w Guadalajara, w swoim najnowszym jako pojedynczy profesjonalny tytu\u0142. W 1995 r. Nie potwierdzi\u0142 doskona\u0142ych podw\u00f3jnych wynik\u00f3w na pocz\u0105tku 1994 roku, aw lutym ostatecznie wyszed\u0142 z pierwszej 100 podw\u00f3jnych ranking\u00f3w. W kwietniu do\u0142\u0105czy\u0142 do p\u00f3\u0142fina\u0142u w pojedynczym Bermude ATP i natychmiast po wygraniu podw\u00f3jnego pretendenta w Birmingham. W pierwszej rundzie Wimbledonu eliminuje N\u00ba 15 \u015bwiata Richard Krajicek; Wyeliminowany w drugiej rundzie, traci wiele punkt\u00f3w zarobkowych rok wcze\u015bniej i ostatecznie pozostawia pierwsz\u0105 100 nawet w liczbie pojedynczej. Nie przestrzega innych istotnych wynik\u00f3w w kontynuacji sezonu. W kwietniu 1996 r. Po raz ostatni dotar\u0142 do \u0107wier\u0107fina\u0142u w pojedynczym finale w turnieju ATP w Atlancie, a podczas sezonu nie wykracza poza p\u00f3\u0142finale u pretendent\u00f3w. W deblu wygra\u0142 w 1996 roku tylko jeden z 9 mecz\u00f3w ATP i osi\u0105gn\u0105\u0142 fina\u0142 Challenger. Na pocz\u0105tku 1997 roku wygra\u0142 sw\u00f3j ostatni tytu\u0142 kariery w Adelaide Double Tournament, gdzie gra z Patrickiem Rafterem, aw ostatniej pora\u017cce specjalist\u00f3w Todd Woodbridge \/ Mark Woodforte w powrocie. W sezonie wygrywa 4 spotkania ATP w pierwszej rundzie w pojedynczej, pokonuj\u0105c mi\u0119dzy innymi N\u00ba 25 \u015bwiata Malivai Washington. W podw\u00f3jnym sporze kolejny p\u00f3\u0142fina\u0142 ATP w Newport i przegrywa w finale w Lexington Challenger. Zamyka karier\u0119 na US Open 2017, gdzie jest wyeliminowany w pojedynczych kwalifikacjach i w pierwszej podw\u00f3jnej rundzie. Trener [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Po wycofaniu si\u0119 z aggizmu po\u015bwi\u0119ci\u0142 si\u0119 karierze trenera, zacz\u0105\u0142 jako trener Malivai Washington, kt\u00f3ry by\u0142 finalist\u0105 w turnieju Wimbledon 1996, aw 1998 r. Zosta\u0142 mianowany \u201etrenerem narodowym\u201d Stowarzyszenia Tennisowego Stan\u00f3w Zjednoczonych ( Usta), federacja ameryka\u0144ska tenis. W 1999 roku zosta\u0142 zatrudniony jako g\u0142\u00f3wny trener zespo\u0142u kobiet w Georgia Institute of Technology. Uda\u0142o mi si\u0119 to w tej postaci, w 2002, 2005 i 2007 roku zosta\u0142 mianowany trenerem roku ACC, aw 2007 r. Poprowadzi\u0142 zesp\u00f3\u0142 do swojego pierwszego zwyci\u0119stwa w Mistrzostwach Krajowych NCAA, [Pierwszy] Sukces, kt\u00f3ry przyni\u00f3s\u0142 mu nagrod\u0119 jako trener roku Mi\u0119dzyuczelnianego Stowarzyszenia Tenisowego (ITA). [3] W 2012 roku zosta\u0142 szefem trenera m\u0119skiego zespo\u0142u University of Florida, Florida Gators, a tutaj r\u00f3wnie\u017c si\u0119 uda\u0142o; Ka\u017cdego roku prowadzi\u0142 dru\u017cyn\u0119 do gry w Mistrzostwach NCAA, w 2019 roku osi\u0105gn\u0105\u0142 fina\u0142 cztery, aw 2021 r. Gators zdoby\u0142 pierwszy krajowy tytu\u0142 NCAA w historii uniwersytetu. R\u00f3wnie\u017c w tym triumfie w tym roku otrzyma\u0142 trenera hitu EITA. [4] W\u015br\u00f3d tenisist\u00f3w z Florydy, kt\u00f3rzy trenuj\u0105, by\u0142 syn Bena Sheltona od 2020 r., Mistrz NCAA w pojedynczym w 2022 r.; Pod\u0105\u017cy\u0142 za nim, odk\u0105d by\u0142 dzieckiem, w 2021 r. Zadebiutowa\u0142 w\u015br\u00f3d profesjonalist\u00f3w, a przy doskona\u0142ych wynikach osi\u0105gni\u0119tych w 2022 r. Sta\u0142 si\u0119 jedn\u0105 z nadziei tenisa USA. [5] Pojedynczy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (2) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Legenda  Wielki Slam (0) ATP Tour World Championships \/ Tennis Masters Cup (0) ATP Super 9 \/ Tennis Masters Series (0) ATP Championships Series \/ ATP International Series Gold (0) ATP World Series \/ ATP International Series (2) Pokonania w finale (1) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Podw\u00f3jnie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (2) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Legenda  Wielki Slam (0) ATP Tour World Championships \/ Tennis Masters Cup (0) ATP Super 9 \/ Tennis Masters Series (0) ATP Championships Series \/ ATP International Series Gold (0) ATP World Series \/ ATP International Series (2) Pokonania w finale (1) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Drobne turnieje [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pojedynczy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (4) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Legenda drobne turnieje  Challenger (4) Futures (0) N.  Dane  Turniej  Powierzchnia  Przeciwnik w finale  Wynik  Pierwszy. 26 listopada 1989 Monachium Challenger, Monachium Syntetyczne (y) Gianluca Pozzi 6-4, 7-5 2. 6 maja 1990 Tampa Challenger, Tampa Zielona Ziemia Broderick Dyke 6-7, 6-2, 6-1 3. 20 pa\u017adziernika 1991 r Palm Hills International Tennis Challenger, Il Cairo Cement Jacco Eltingh 7-6, 7-6 4. 27 listopada 1994 Guadalajara Challenger, Guadalajara czerwona ziemia Sjeng Schalken 6-4, 3-6, 6-2 Podw\u00f3jnie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Zwyci\u0119stwa (4) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Legenda drobne turnieje  Challenger (4) Futures (0)       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/bryan-shelton-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Bryan Shelton – Wikipedia"}}]}]