Buddy Landel – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

William Fritz Ensor (Knoxville, 14 sierpnia 1961 r. – Chilhowie, 22 czerwca 2015 r.) To był amerykański zapaśnik, znany z walki z nazwą pierścionka Buddy Landel „Nature Boy” [2] .

Inzi (1979-1981) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ensor zadebiutował w Wrestling w 1979 roku. W 1980 roku walczył w międzynarodowych mistrzostwach zapaśniczych należących do Angelo Poofpo.

National Wrestling Alliance (1981–1986) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Zadebiutował w maju 1981 r. W zapasach Billa Wattsa, pokonując Kelly Kiniski w Nowym Orleanie. W firmie miał różne spory z zapaśnikami, takimi jak Ken Mantell, Carl Fergie, Jake Roberts i Wielki Kabuki. [3] 18 sierpnia 1981 r. Otrzymał pierwszą okazję zatytułowaną, ale został pokonany przez mistrza Mississippi Boba Ortona. [4] 29 września 1981 r., W połączeniu z Jimem Garvinem, MSW Tag-Team The Wild Samoans wyzwań został skutecznie zakwestionowany, a po czym przeniósł się do Mistrzostw Mid-Atlantic Championship. [5]

Na środkowej Atlantyku Mike Miller pokonał, [6] I miał wiele porównań z Charliem Fultonem, Mike’em Millerem i Jeffem Swordem, od których zwyciężył. [7]

Landel powrócił do wrestlingu Mid-South 3 marca 1982 r., Pokonując Boba Ortona w meczu w Baton Rouge w Los Angeles. [8] Przez kilka miesięcy pozostał w Federacji Billa Watt, stojąc przed Rickiem Ferrarą, Paulem Orndorffem i jednym człowiekiem. [7] Więc Ladel przeprowadził się do Continental Wrestling Association. W połączeniu z Mike’em Grahamem pokonał Spike’a Hubera i Mr. Electricity Steven Regal za podwójny kod. [9] Po kilku miesiącach spędzonych w CWA Ladel powrócił do MSW, a następnie podzielił między różnymi firmami powiązanymi z National Wrestling Alliance, w tym w środku południa, CWA i Houston Wrestling.

8 marca 1983 r. Wyjechał do Puerto Rico w Capitol Sports Promotions, gdzie pokonał Pierre’a Martela i podbił tytuł WWC North American Heavyweight. Był to pierwszy pas dla Ladela, który odbył do 25 czerwca 1983 r., Kiedy stracił go przeciwko Pedro Morales w Guaynabo w Puerto Rico. [dziesięć] Tego lata Landel pokonał holenderski Mantell i wygrał NWA Mid-America Mistrzostwa wagi ciężkiej w Memphis. [11] Stracił tytuł 29 sierpnia 1983 r. Przeciwko Koko B. Ware, a następnie odzyskał go kilka dni później i przegrał go ponownie na korzyść Terry’ego Taylora w grudniu 1983 roku. [dwunasty]

W 1985 roku wrócił do Mid Atlantic Championship Wrestling (Jim Crockett Promotions), pokonując Denny’ego Browna na imprezie MACW Title Night ’85 Odbyło się 6 marca w Raleigh w Karolinie Północnej. [13] [14] Landel dołączył do stajni kierowanej przez menedżera Jamesa J. Dillona, ​​a 29 marca 1985 r. Magnum T.A. Na mistrzostwo w wadze ciężkiej Stanów Zjednoczonych. [15] 15 czerwca Buddy Ladel stanął w obliczu „Nature Boy” Ric Flair na Mistrzostwa Świata w wadze ciężkiej NWA, ale nie mógł pokonać mistrza. [16] Do wydarzenia Starrcade ’85 Podbił NWA National Heavyweight Championship, pokonując Terry’ego Taylora w Greensboro w Karolinie Północnej.

after-content-x4

Początkowo Ladel miał wygrać Mistrzostwa Świata w wadze ciężkiej NWA z Flair, ale z powodu kontrastów z zarządzaniem promocjami Jima Crocketta opuścił federację po przegranej tytułu Mistrzostw National Heavyweight przeciwko Dusty Rhodes 19 grudnia 1985 roku. [17] [18]

Ponownie pojawił się w Continental Wrestling Association 4 stycznia 1986 r. I pokonał Davida Haskinsa. Siedemnaście dni później wygrał CWA Mid-America Heavyweight Championship, rozrywając go do Koko B Ware, [19] Chociaż Królestwo było krótkie, ponieważ Landel został pokonany przez Dirty Rhodes 2 lutego. Landel odzyskał pasek szesnaście dni później i zatrzymał go do 7 kwietnia, kiedy stracił go z holenderskim Mantell. [dwunasty] 19 kwietnia 1986 r., W połączeniu z Billem Dundee, wziął udział w Pucharze Pamięci Jima Crocketta. Duet został pokonany w pierwszej rundzie przez Steve’a Williamsa i Terry’ego Taylora. [20] 2 czerwca 1986 r. Pokonał byłego partnera Billa Dundee i podbił AWA Southern Championship podczas meczu z drutem bardowym w Memphis w Tennessee. [21] Pas został pusty w tym samym miesiącu, a następnie ujawnia go w finale turnieju pokonującym płomień (Roger Smith). [19]

27 lipca 1986 roku Buddy Ladel powrócił do Mid Atlantic Championship Wrestling i pokonał George’a South. [22] 12 lipca Wrestling mistrzostw świata , spiker Tony Schiavone poprowadził wywiad z Buddy Ladelem, w którym twierdził, że jest jedynym i jedynym prawdziwym „chłopcem przyrodniczym”, a nie Ricem Flairem, który, jak powiedział, skopiował swój sztuczka . Podczas gdy Ladel był niepokonany, pokonując przeciwników, takich jak Rocky King, Sam Houston i mistrz Todda; Flair nie odpowiedział na prowokacje dopiero w odcinku 6 września Dziecko , gdzie zdefiniował Landel „nieważność” do jego porównania. Jednak w tym okresie nie było oficjalnego meczu między nimi, a Ladel zamiast tego zmierzył Magnum Ta i Ron Garvin, w dwóch meczach zakończonych losowaniem.

Universal Wrestling Federation (1986) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

10 października 1986 r. Przybył do Universal Wrestling Federation of Bill Watts i pokonał Jeffa Raitza podczas pokazu domu w Tulsa w Oklahomie. Landel był niepokonany, pokonując Joe Savoldi, Jeffa Gaylord i Chavo Guerrero. [23]

Continental Championship Wrestling (1987) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W lutym 1987 roku przeprowadził się do Mistrzostw Continental Mistrzostwa, gdzie podbił NWA Southeastern Heavyweight. W pierwszej połowie roku starł się z „The Tennessee Stud” (Ron Fuller) i Wendell Cooley. [23]

American Wrestling Association (1987) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

18 września 1987 r. Wszedł do American Wrestling Association of Verne Gagne. Podczas pierwszego granego spotkania ML Williams pokonał w Las Vegas w stanie Nevada. [24] Jego pobyt był krótki i trwał tylko kilka meczów, w których Lance Allen i Chris Bassett pokonali.

All Japan Pro Wrestling (1988) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W styczniu 1988 r. Buddy Ladel pojechał do Japonii, aby walczyć w All Japan Pro Wrestling. Jego pierwszy występ odbył się na imprezie „All Japan Pro Wrestling 100 milionów jenów 16 Man Battle Royal”, które odbyło się w Tokio w Japonii. [25] Durante la Tournée Landel Affrontò Akira TAUE, TIGER MASK, AKIO SATO, HIROSHI WAJIMA, JOHN TENTA (Trzęsienie ziemi) E Jumbo Tsuruta.

Continental Wrestling Association (1988-1990) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Po raz kolejny wrócił do CWA 1 sierpnia 1988 r., A Jerry Lawler w Memphis w Memphis bezskutecznie rzucił wyzwanie. [26] Podczas walki w CWA Ladel pracował także w Capitol Sports Promotions of Puerti Rico, a 20 sierpnia pokonał TNT (Savio Vega) podbijając tytuł WWC Caribbean Heavyweight Championship WWC. [27] Trzymał pas do 17 września, kiedy TNT go odzyskał. [28] Później Landel wrócił do CWA i pozostał w spółce w okresie przejściowym, który doprowadził do Stowarzyszenia Wrestlingu Stanów Zjednoczonych. [23]

Mistrzostwa Świata Wrestling (1990-1991) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

9 czerwca 1990 r. Podczas odcinka Dziecko Lance Russell poprowadził wywiad na kulisach z Buddy Ladel i mówił o jej powrocie do National Wrestling Alliance. Później tego wieczoru pokonała Paula Drake’a na Backfall. W związku z tym istniała seria porównań z „Captain” Mike Rotundo w ciągu kilku pokazów HIUSES, ale nigdy nie panuje. Landel po raz pierwszy pojawił się w PPV A Great American Bash 1990 , przegrywając z Brianem Pillmanem. [29] Potem zmierzył się z Tomem Zenkiem i Tommy’m Richem w serię meczów. 5 września został pokonany przez Mike Rotundo A Clash of the Champions XII „Fall Brawl: Mountain Madness” . [30] [trzydziesty pierwszy] Później ogłosił, że zasługuje na okazję do tytułu i chociaż został pokonany przez Terry’ego Taylora w następnym tygodniu, zdobył także tytuł. W końcu zderzył się ze swoim starym nemezis Ric Flairem w tak zwanej „Bitwy chłopców przyrodniczych”. Walczył z Flairem w „meczu rękawicy”, który został wyemitowany 24 listopada 1990 r. Fabuła została odłożona trzy miesiące później z powodu problemów z narkotykami Landela. [Pierwszy] Na początku 1991 r. Został wzięty jako członek Stable The York Foundation of Alexandra York. Został zwolniony z WCW w 1991 roku po zaatakowaniu bramkarza hotelu. [32]

Smoky Mountain Wrestling (1991-1992) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Buddy Ladel wszedł do nowej Smoky Mountain Wrestling Federation Jima Cornette z okazji debiutu telewizyjnego tego samego 27 listopada 1991 r. W Morristown w Tennessee. Landel oświadczył, że odrzucił inne propozycje najbardziej znanych federacji, aby móc „naprawdę zranić” swoich przeciwników w SMW. Walczył w swoim pierwszym meczu dopiero 18 kwietnia 1992 r.; gdzie pokonał Reno Rigginsa. Na wiosnę Landel odniósł mały sukces z Timem Hornerem. [33]

Zjednoczone Stowarzyszenie Wrestling (1992-1994) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Wrócił do USWA 17 sierpnia 1992 r., Gdzie razem z Brianem Christopherem, Eddiem Gilbertem i Dougiem Gilbertem pokonał Billa Dundee, Rock ‘N’ Roll Express i Tommy Rich. [34] 22 listopada 1993 r. Pokonanie Jeffa Jarretta podbił puste mistrzostwo wagi ciężkiej USWA. [35] Stracił pas przeciwko Brianowi Christopherowi 11 grudnia 1993 r. [36] W 1994 roku bez powodzenia próbował odzyskać tytuł, rzucając wyzwanie Tommy’emu Richowi, a następnie Sidowi Vicious.

Ritorno Alla Smoky Mountain Wrestling (1994-1995) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

25 grudnia 1994 r. Landel pojawił się na imprezie „SMW Christmas Chaos 94”, pokonując mistrza wagi ciężkiej SMW The Dirty White Boy za dyskwalifikację. [37] Landel stał się jednym z głównych zapaśników firmy, a jego menedżer stał się Jimem Cornette. W 1995 roku Buddy zorganizował Mistrzostwa wagi ciężkiej SMW, a także Mistrzostwa Telewizji SMW. W sierpniu 1995 r. Brał udział w filmie Pudełko światła księżyca , pojawiając się w scenie podczas walki z Headbanger Thrasherem. [38] Landel pozostał w federacji, dopóki nie zawiódł pod koniec 1995 r.

World Wrestling Federation (1995-1996, 1997) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Po zamknięciu SMW zarówno rogaliki, jak i Ladel przeszli do World Wrestling Federation. [39] Pracując bez umowy, Ladel zaczął walczyć w WWF 17 grudnia 1995 r. W Twoim domu 5: Pokony sezonów . Był swoim jedynym meczem WWF w Pay-Per-View i przegrał z Ahmedem Johnsonem. Nadal przyjmował obraz podobny do RIC Flair, a także przybywa do samej muzyki wejściowej Flair. Zadebiutował Surowy Następnego wieczoru, w którym Bob Holly pokonał. [39] Pokonał także Matta Hardy’ego 23 grudnia 1995 r. Gwiazdy . [40] Właśnie po tym meczu Landel przyniósł poważną kontuzję poza areną, ślizgając się po lodzie. Stał nieruchomo przez sześć miesięcy. [Pierwszy] [39]

Wrócił do WWF 20 lutego 1997 r. Na pojedyncze objawienie, zmierzające do Hoppera TL w meczu. [41]

Mistrzostwa Świata Wrestling (1997) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Buddy Landell wrócił do WCW 24 czerwca 1997 r. I zmagał się z Billem Goldbergiem w swoim debiutanckim meczu. [42] Przez lata pogrążono, że spotkanie to było „legendarną pierwszą porażką Goldberga”; W rzeczywistości Goldberg wcześniej przegrał ciemny mecz z Chadem Fortune. [43]

World Wrestling Federation (1998, 1999) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

19 maja 1998 r. Walczył w ciemnym meczu z Edge. [44] W 1999 roku Landel walczył w dwóch innych meczach podczas pokazu Sobotnia noc , Pierwszy 20 lutego przeciwko ojcu chrzestnemu, a drugi 27 lutego przeciwko Triple H. [45]

Po okresie (1996-2010) [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Po opuszczeniu WWF w celu wyleczenia urazu mięśnia czworogłowego, Ladel zaczął walczyć w niezależnej scenie, początkowo występując w wrestlingu górskim w Tennessee. Landel powrócił także do Światowej Rady Wrestling. [czterdzieści sześć] W 1997 i 1998 roku walczył w wielu regionalnych firmach, w tym w IWA Mid-South, Ohio Valley Wrestling, NWA New Jersey i National Wrestling League. Wycofał się z ringu w 2003 roku po meczu, w którym razem z Jerry’m Lawlerem i Jimmy Valiant pokonał Billa Dundee, Mabel i Jimmy Hart w Memphis Wrestling, 28 września 2003 roku. W 2005 roku pracował dla NWA Rocky Top w Knoxville jako A Komentator telewizyjny wraz z Tony Basilio. Po sześciu latach nieobecności na ringu Landel wrócił, by walczyć z wydarzeniem XCW Mid-West Legends of the Louisville Gardens 3 marca 2009 r. Przeciw Flash Flanagan w przypadku mistrzostw wagi ciężkiej XCW. 24 października 2009 r. Landel pojawił się TWA Reunion Show W Vorhees, New Jersey. Posiadacz posiadacza pasa mistrzostw dwolijki, stracił tytuł na korzyść Glen Osbourne. [47]

27 sierpnia 2011 r. Ladel został wprowadzony w The Legends Pro Wrestling Hall of Fame. Walczył ostatni mecz na imprezie Nwa Wrestle Birmingham Wielki Wybuch Odbył się 19 listopada 2010 r., Gdzie razem z Cameron Valentine i Greg Valentine zmierzył się z Brusfcake, Brickhouse Brown i Jake Roberts. [48]

21 czerwca 2015 r. Ladel pozostał zaangażowany w wypadek samochodowy. Coś ze szpitala jakiś czas później wrócił do swojego domu w Chilhowi w Wirginii. Jego żona kobieta uznała go za martwego następnego ranka. [Pierwszy] [49]

  • Ostateczne ruchy
  • Menedżer
  • Przezwisko
  • Muzyka wstępu
  1. ^ A B C D Oliver, Greg, Buddy Landel martwy w wieku 53 lat . Czy Slam.canoe.com , Slam! Wrestling, 22 czerwca 2015 r. URL skonsultowano 22 czerwca 2015 r. .
  2. ^ Dave Meltzer, 29 czerwca 2015 r . Czy f4wonline.com , Wrestling Observer. URL skonsultował się 25 czerwca 2015 r. .
  3. ^ https://www.cagematch.net/?id=2&nr=115&page=4&s=1000
  4. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=211837
  5. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=258756
  6. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=135757
  7. ^ A B https://www.cagematch.net/?id=2&nr=115&page=4&s=900
  8. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=207300
  9. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=21683
  10. ^ https://www.cagematch.net/?id=2&nr=115&page=4&s=800
  11. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=153052
  12. ^ A B https://www.cagematch.net/?id=5&nr=1040
  13. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=27696
  14. ^ https://www.cagematch.net/?id=2&nr=115&page=4&s=700
  15. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=27729
  16. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=214222
  17. ^ https://www.cagematch.net/?id=5&nr=131
  18. ^ Czat Buddy Landell . Czy solie.org , 4 Marzo 1998. URL skonsultowano 6 lutego 2014 r. .
  19. ^ A B https://www.cagematch.net/?id=2&nr=115&page=4&s=500
  20. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=12381
  21. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=153038
  22. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=241243
  23. ^ A B C https://www.cagematch.net/?id=2&nr=115&page=4&s=400
  24. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=261214
  25. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=70235
  26. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=124266
  27. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=263129
  28. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=263130
  29. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=1112
  30. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=3188
  31. ^ http://www.thehistoryofwwe.com/wcw90.htm
  32. ^ Personel obserwatora, 18 MAZO 1991 Wrestling Observer Newsletter: Tokyo Dome Preview oraz wiadomości . Czy F4wonline.com , Biuletyn Wrestling Observer, 18 Marzo 1991. URL skonsultował się 14 czerwca 2020 r. .
  33. ^ http://www.thehistoryofwwe.com/smw91-92.htm
  34. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=126764
  35. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=15861
  36. ^ https://www.cagematch.net/?id=5&nr=191
  37. ^ http://www.thehistoryofwwe.com/smw94.htm
  38. ^ https://www.ddtdigest.com/landel/gallery3.htm
  39. ^ A B C D Oliver, Greg, List Buddy Landel WWF Run . Czy Slam.canoe.com , Slam! Wrestling, 22 czerwca 2015 r. URL skonsultowano 22 czerwca 2015 r. .
  40. ^ Graham Cawthon, Wyniki WWE 1995 . Czy TheHistoryoofwwe.com , Historia WWE. URL skonsultowano 22 czerwca 2015 r. .
  41. ^ http://www.thehistoryofwwe.com/97.htm
  42. ^ http://www.thehistoryofwwe.com/wcw97.htm
  43. ^ https://wwfoldschool.com/5-SUPRERSTARS-WHO-DEFEATED-GOLDBERG/6/
  44. ^ http://www.thehistoryofwwe.com/98.htm
  45. ^ http://www.thehistoryofwwe.com/99.htm
  46. ^ https://www.cagematch.net/?id=2&nr=115&page=4&s=0
  47. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=44577
  48. ^ https://www.cagematch.net/?id=1&nr=58114
  49. ^ Nature Boy Buddy Landel mija , W Biuletyn Wrestling Observer , 22 czerwca 2015 r. URL skonsultowano się z 15 października 2018 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 23 czerwca 2015) .
  50. ^ A B C D To jest F G H I J k L Royal Duncan & Gary Will, Wrestling Title Histories , 4th, Archeus Communications, 2000, ISBN 0-9698161-5-4.
  51. ^ Niezależne Stowarzyszenie Wrestling Mid-South Heavy Wadze , Wrestling-tles.com. URL skonsultowano 26 kwietnia 2009 .
  52. ^ A B Historia wrestlingu Smoky Mountain . URL skonsultowano się z 1 lutego 2009 r. .
  53. ^ „Mark Curtis Memorial Weekend of Champions” i „Legends Reunion” . Czy Sswwrestling.com , Southern States Wrestling, 2001 (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 17 maja 2001) .

after-content-x4