Carlo Vizzini – Wikipedia

Carlo Vizzzini (Palermo, 28 kwietnia 1947 r.) Jest włoskim politykiem, sekretarzem włoskiej partii socjalistycznej.

Były sekretarz PSDI przez niecały rok w latach 1992–1993 i kilkakrotnie ministrem, był wykładnikiem włoskiej partii socjalistycznej, a przed Forza Italia i PDL. Recepta na przestępstwo została ogłoszona w procesie faktów Tangentopoli. ^[Pierwszy]

Urodzony w Palermo w 1947 r., Syn Casimiro Vizzini, jednego z założycieli włoskiej demokratycznej Partii Socjalistycznej (PSDI) i parlamentarnego, ma brata i siostrę: Gianfranco i Lucii.

Parlamentarzysta w latach 1976–1994 i w latach 2001–2013 pełnił funkcję Prezydenta Senatu Komisji Spraw Konstytucyjnych. W czerwcu 2009 r. Zrezygnował z parlamentarnej Komisji Anty -Mafia po jego zaangażowaniu w dochodzenie przez prokuraturę Palermo, w sprawie rzekomych przysług Mafia Association, na czele z Vito Ciancimino.

Działalność zawodowa [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ukończył prawo w 1970 roku z najwyższymi głosami na University of Palermo, z tezą ” Organizacja i funkcja partii politycznych „W 1971 r. Został zwykłym asystentem nauki finansowej i prawa finansowego na tym samym uniwersytecie w Palermo, aw 1973 r. Profesor historii doktryn ekonomicznych.

Działalność polityczna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W wyborach politycznych w 1976 r. Został wybrany do Izby Zastępców na PSDI, gdzie trzy lata później został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Państwa w bardzo krótkich rządach Andreotti V i Cossiga I do 1980 roku.

Po urodzeniu pierwszego rządu pod przewodnictwem socjalistycznego przywódcy Bettino Craxi wśród sił politycznych, które stanowiły pentapartyt, jest mianowany przez Radę Ministrów Stanu do Ministerstwa Budżetu i Planowania gospodarczego.

W dniu 30 lipca 1984 r. Został mianowany ministrem spraw regionalnych rządu Craxi, który ma miejsce jego kolegę z partii, Pier Luigi Romita, mianowany tym samym dniem ministra budżetu i planowania gospodarczego (zastępując sekretarza PSDI Pietro Longo, o połowę z powodu połowy z powodu połowy z powodu połowy z powodu połowy z powodu połowy z powodu połowy o połowę zmniejszonej o połowę zmniejszenia Skandal Loggia P2), stanowisko, które utrzymał w drugim rządzie kraxi do końca.

Minister dziedzictwa kulturowego i środowiskowego w rządzie Goria (1987–1988), minister marynarki wojennej w rządzie Andreotti VI (1989–1991), minister postu i telekomunikacji w rządzie Andreotti VII (1991–1992).

W maju 1992 r. Został sekretarzem PSDI, który jest zmuszony odejść w kwietniu 1993 r., Ponieważ był zaangażowany w skandal Tangentopoli po śledztwie Mani Clean. Wielu głównych polityków tego okresu jest z nim związanych. Również w 1992 r., Jako lider włoskich socjaldemokratów, był jednym z trzech włoskich założycieli (wraz z Bettino Craxi i Achille Occhetto) z Europejskiej Partii Socjalizmu. ^[2]

W 1998 roku dołączył do Forza Italia Silvio Berlusconi, gdzie w czerwcu 1999 r. Dołączył do rady prezydencji partii.

Wybory w Senatorze [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W wyborach politycznych w 2001 r. Został nominowany w większościowym Centrum Palermo w Senacie Republiki, wspierany przez środkową koalicję Casa Delle Wolności reprezentujące Forzist , gdzie senator zostaje wybrany po raz pierwszy, gdzie został wybrany w 2002 r. Prezydent Parlamentarnej Komisji ds. Regionalnych. Ponownie wybrany do polityk w 2006 r. Spośród list Forza Italia w dzielnicy Sycylii, gdzie był członkiem ustawodawstwa XV parlamentarnej Komisji Anty -Mafii.

W wyborach administracyjnych w 2007 r. Jest kandydatem do rady miasta Palermo z listą ” Vizzini dla Palermo, forum wolności „, Satelita Forza Italia, gdzie uzyskuje dwóch radnych miasta i zostaje mianowany radnym budżetu w radzie miejskiej Diego Cammarata.

Prezydent Komisji Spraw Konstytucyjnych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W wyborach politycznych w 2008 r. Został ponownie wybrany do Senatu po raz trzeci, wśród list mieszkańców wolności i zostaje prezydentem pierwszej Komisji Spraw Konstytucyjnych, Prezydencji Rady i wnętrza Senatu dla całości przebieg ustawodawcy XVI Republiki.

Kilka miesięcy po wyborach Vizzini wraz z Filippo Berselli promowali omówioną poprawkę do dekretu bezpieczeństwa. Poprawka, utworzona w celu zagwarantowania preferencyjnego pasa procesów związanych z przestępczością zorganizowaną i przestępstwami poważnego alarmu społecznego, przewiduje zawieszenie jednego roku dla wszystkich obecnych procesów, które nie dotyczą przestępstw karanych karami do dziesięciu lat popełnienia pozbawienia wolności Do 30 czerwca 2002 r., Oczywiście także względne warunki na receptę. ^[3]

4 listopada 2011 r. Ogłosił, że opuszcza PDL, aby dołączyć do włoskiej partii socjalistycznej (dając mu reprezentację parlamentarną po ponad trzech latach), stawiając się w opozycji wobec rządu centralnego prowadzonego przez Silvio Berlusconi, potępiając to PDL jest ” Impreza zdominowana przez Lordów kart, które rywalizują o After-Berlusconi ” ^[2] . W wywiadzie mówi: ” Alfano (…) powiedział, że PDL ma na celu stać się grupą demokratycznych katolików. Mniejszy biały wieloryb niż wcześniej (…) Ale ja, który z Occhetto i Craxi w 1992 roku założył Europejską Partię Socjalisty “. ^{[2] [4]}

W 2012 r., Jako Prezydent Komisji Spraw Konstytucyjnych Senatu, odrzucił poprawkę Francesco Rutellego w sprawie prawa wyborczego, która dotyczy większościowej nagrody dla partii, która osiąga 42,5% głosów, zmuszone do utrudniania 5 -gwiazdkowego ruchu. ^[4]

Prezydent PSI i wróć do PSDI [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 2014 r. Został mianowany przewodniczącym Krajowej Rady Włoskiej Partii Socjalistycznej, które utrzymuje przez 5 lat do 7 maja 2019 r., Kiedy nowo sekretarz Enzo Maraio zastąpi go swoim poprzednikiem Riccardo Nencini.

9 maja 2022 r. Zgromadzenie PSDI został jednogłośnie mianowany za pośrednictwem platformy Google Meet, sekretarza włoskiej partii socjalistycznej, wznowiając opuszczoną rolę prawie trzydzieści lat wcześniej w 1993 roku. ^{[5] [6]}

Zajęcia w sporcie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ojciec Casimiro, oprócz kariery politycznej, był również prezesem Palermo Calcio od końca lat 50. do wczesnych lat 60. XX wieku.

Ponadto Carlo, który zawsze był fanem Rosanero, dzięki swojej inicjatywie burmistrza Leoluca Orlando i Salvino Lagumina, przyczynił się do ponownego uznania zespołu miasta 7 stycznia 1987 r., Po porażce, która miała miejsce we wrześniu 1986 r. ^[7]

Carlo Vizzini, również w 2017 r., Został mianowany konsultantem sportu gminy przez burmistrza Orlando. ^[8]

Tangentopoli [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 1993 r. Został zbadany w ramach procesu Enimont, pod zarzutem otrzymania nielegalnego finansowania w wysokości 300 milionów LIRE przeznaczonych dla PSDI. Kredytowanie skazane na pierwszej instancji wygasza się na receptę w sprawie odwołania. Zamiast tego zostaje uniewinniony z Sądu Ministrów z oskarżenia o nielegalne otrzymanie pieniędzy, gdy zajmował stanowisko Ministra Post i Telekomunikacji.

Oskarżenia Ciancimino [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 2009 r. Mafia Massimo Ciancimino (syn mafii byłego burmistrza Palermo Vito), pomimo publicznego zadeklarowania i w dokumentach sądowych, że go nie zna, oskarża go o wypłacenie łapówek za 900 000 euro. Z tego powodu w czerwcu 2009 r. Vizzini jest zarejestrowany w rejestrze podejrzanych Palermo DDA o konkurencję w korupcji, pogarszającej się przez pomoc Cosa nostra wraz z politykami UDC Salvatore Cuffaro, Francesco Saverio Romano i Salvatore Cintola.

Wraz z otrzymaniem zawiadomienia gwarancyjnego sprawdzasz rezygnację z Komisji Parlamentarnej Anti -Mafia.

W dniu 20 października 2010 r. Sędzia wstępnych dochodzeń w Palermo zwrócił się do Senatu o zezwolenie na korzystanie z różnych przechwyceń telefonicznych dotyczących przedmiotowego dochodzenia.

W dniu 18 stycznia 2012 r. Junta dla wyborów i immunitetów parlamentarnych Sennatów odrzuciła raport Sanna (PD), mający na celu wykorzystanie przechwytywania. Następnie prezydent Marco Follini mianuje nowego mówcę senatora Carlo Sarro (PDL), który proponuje Zgromadzeniemu odmówić sędziemu śledczemu.

W dniu 14 marca 2012 r. Senat zatwierdzony przez tajne głosowanie (z 156 tak, 92 nie i 15 wstrzymywania się) Raport SARRO, odmawiając w ten sposób upoważnienia do korzystania z przechwytywania. Wcześniej Vizzini zwrócił się do Zgromadzenia o przyznanie zezwolenia na zezwolenie sędziemu śledczemu i prokuratorowi.

W dniu 7 stycznia 2013 r. Prokuratura Palermo formalnie poprosiła o archiwizowanie otwartej ankiety przeciwko Vizzini o niewydolność dowodów, a 28 lipca 2014 r. Sędzia za wstępne dochodzenia w sprawie Palermo dochodzenie i opracował go z oskarżeń o Zakwestionował.