CARMELO BRIGUGLIO – Wikipedia

CARMELO BRIGUGLIO (Furci Siculo, 23 czerwca 1956 r.) Jest włoskim politykiem.

Urodzony w Furci Siculo, w prowincji Messina, profesjonalny dziennikarz, pod koniec lat 80. został wybrany radnym miasta i zastępcą burmistrza narodzin z krajowym ruchem społecznym, którego był członkiem Komitet centralny, w lewej radzie- po prawej. W tamtych latach był blisko pozycji Beppe Niccolai.

W czerwcu 1991 r. Zgłosił się do ARS o MSI i jest pierwszym z nie -wybranych w prowincjonalnym College of Messina. Pod koniec tego samego roku został zatrudniony przez rzymską gazetę, a następnie wyreżyserowaną przez Domenico Mennitti.

Jako działania ARS [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 1994 r. Został wybrany zastępcą Sycylijskiego Zgromadzenia Regionalnego (ARS) za MSI, przejmując z Salvatore Ragno, został wybrany w 1996 r. W A, zawsze w College of Messina. W lipcu tego samego roku został mianowany radnym regionalnym ds. Pracy i szkolenia zawodowego, w pierwszym regionalnym rządowym rządowym rządowi prowadzonym przez Giuseppe Provenzano do stycznia 1998 r. Potwierdzony radny z tą samą delegacją, również w rządzie prowadzonym przez Giuseppe Drago , do 21 listopada 1998 r. ^[Pierwszy] . Pozostaje w ARS do 2001 roku.

Zastępca [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Po doświadczeniu w regionie sycylijskim w 2001 r. W wyborach politycznych tego roku został wybrany na zastępcę izby na listach AN i potwierdzony w wyborach w 2006 r., W pobliżu pozycji społecznego prawa Francesco Storace. W i był członkiem Krajowej Dyrekcji i Political Executive. W tych latach mandatu parlamentarnego zajmował kilka stanowisk: członek prowizji i spraw społecznych, koordynator Departamentu Regionalnego Autonomii, a następnie wiceprezesa zastępców AN. Jest także liderem grupy Sojuszu Narodowego w Komisji Zagranicznej i członkiem Włoskiej Delegacji w Zgromadzeniu Parlamentarnym NATO. Był członkiem Komisji Produktywnej i Turystyki Izby Zastępców.

Zbliża się do stanowisk Finiego i wyborów politycznych w 2008 r., Pierwszym na liście byłych kandydatów na wschodnią Sycylię, Carmelo Biguglio jest ponownie wybrany do izby, w szeregach Il Popolo Della Libertà. Członek Komitetu Kontroli Parlamentarnej ds. Tajnych służb (Copasir) do jego rezygnacji w grudniu 2010 r. Był wiceprezesem grupy PDL do 29 lipca 2010 r. I członkiem krajowej Dyrekcji PDL.

Od przyszłości i wolności do #DB [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Jest to wraz z Italo Bocchino, założycielem pokolenia Włoch, fundacji i prądem politycznym odnoszącym się do Gianfranco Finiego.

W dniu 29 lipca 2010 r. Z dokumentem zatwierdzonym przez Biuro PDL, Carmelo Biguglio i jego kolegów Italo Bocchino i Fabio Granata zostali skierowani do Probiviri o ich polityczną bliskość z prezydentem Chamber Gianfranco fini ^{[2] [3]} . Sprowadzi to Biguglio do oddzielania się od PDL i formy, wraz z 33 innymi kolegami, nową grupą parlamentarną w komorze: ” Przyszłość i wolność. Dla Włoch “. ^[4]

W kontekście podziału zarzutów w nowej partii Biguglio jest mianowany 3 listopada 2010 r. Szef politycznego sekretariatu przyszłości i wolności w Włochach, który opuści 13 lutego 2011 r. Po wyborstwie FLI.
25 lutego zostaje wybrany wiceprezydentem Vicar grupy FLI w izbie.

12 lipca, po rezygnacji Giuseppe Scalii, został mianowany przez wiceprezesa Fli Italo Bocchino i krajowego koordynatora partii Roberto Menia, regionalnego koordynatora Fli na Sycylii.
18 grudnia pierwszy kongres regionalny FLI odbywa się w Taormina, który potwierdza, przez hon. Biguglio jako regionalny koordynator partii na Sycylii.

Kandydat do wyborów politycznych w 2013 r. Nie jest wybierany do parlamentu.

Dlatego staje się wiceprezesem komitetu „National Alliance Foundation” ^[5] . W listopadzie 2013 roku dołączył do ruchu ” Najpierw Włochy „Gianni Alemanno i wraz z nim wpada do braci Włoch. ^[6]

W 2015 r. Dołączył do ruchu Nello Musumeci #he #he stanie się bardzo, z którym w latach 2018–2020 był szefem konkretnego sekretariatu regionalnego radnego dziedzictwa kulturowego Junty Musumeci. ^[7]