[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/casa-dorange-nassau-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/casa-dorange-nassau-wikipedia\/","headline":"Casa d’Orange -Nassau – Wikipedia","name":"Casa d’Orange -Nassau – Wikipedia","description":"before-content-x4 . Casa d’Orge-Nassau (po holendersku Dom Oranje-Nassau ) jest obecn\u0105 rodzin\u0105 kr\u00f3lewsk\u0105 Holandii i odegra\u0142a centraln\u0105 rol\u0119 zar\u00f3wno w","datePublished":"2023-03-21","dateModified":"2023-03-21","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/it\/thumb\/7\/7e\/William_III_of_Orange-Nassau.jpg\/290px-William_III_of_Orange-Nassau.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/it\/thumb\/7\/7e\/William_III_of_Orange-Nassau.jpg\/290px-William_III_of_Orange-Nassau.jpg","height":"365","width":"290"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/casa-dorange-nassau-wikipedia\/","wordCount":3192,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4. Casa d’Orge-Nassau (po holendersku Dom Oranje-Nassau ) jest obecn\u0105 rodzin\u0105 kr\u00f3lewsk\u0105 Holandii i odegra\u0142a centraln\u0105 rol\u0119 zar\u00f3wno w historii tego pa\u0144stwa, jak i ca\u0142ej Europy.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Dynastia by\u0142a pierwotnie oddzia\u0142em domu Nassau, niemieckiego pochodzenia: w maju 1515 r. Henryk III z Nassau-Breda po\u015blubi\u0142 Claudi\u0119 di Ch\u00e2lon-Omange, z Borgognona. Ich syn Renato z Ch\u00e2lon adoptowa\u0142, najpierw nowe nazwisko \u201eOrange-Nassau\u201d i by\u0142 kuzynem Guglielmo I D’Orge (znany jako \u201eGuglielmo il Taciturno\u201d i \u201ePater Patriae\u201d), kt\u00f3ry wyruszy\u0142 na g\u0142ow\u0119 Holenderskiego Bunt z 1568 r., Kt\u00f3ry doprowadzi\u0142 do narodzin Republiki Siedmiu Prowincji Zjednoczonych. Pod koniec XVII wieku cz\u0142onek rodziny zosta\u0142 r\u00f3wnie\u017c kr\u00f3lem Anglii, w osobie Guglielmo III, tworz\u0105c chwalebn\u0105 rewolucj\u0119 przeciwko katolickiemu Jamesowi Stuartowi. Nawet dzisiaj wiele ka\u017cdego roku \u015bwi\u0119tuje swoj\u0105 zwyci\u0119sk\u0105 bitw\u0119 i post\u0119py, jakie Demokracja uzyska\u0142a podczas kr\u00f3lestwa, w kt\u00f3rym opublikowano Kart\u0119 Praw z 1689 r., Z kontrowersyjnym festiwalem zatytu\u0142owanym \u201eDwunasty\u201d. Table of Contents       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Pochodzenie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Rebelia holenderska [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Ekspansja dynastyczna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Od wygnania do tronu angielskiego [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Niepewno\u015b\u0107 dynastyczna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Koniec Republiki Prowincji Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Wielka Brytania Holandii [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Guglielmo III i zagro\u017cenie wygini\u0119ciem [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Ostatni okres [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pochodzenie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Pierwsz\u0105 osob\u0105, kt\u00f3ra nazywana jest hrabiem Nassau, by\u0142 Enrico I, kt\u00f3ry mieszka\u0142 w pierwszej po\u0142owie XIII wieku. Rodzina Nassau po\u015blubi\u0142a rodzin\u0119 Conte di Arnstein (obecnie Kloster Arnstein): Synowie Enrico, Walm i Otto, maj\u0105tek Nassau. Potomkowie Walram s\u0105 znani jako \u201eWalm Line\u201d i byli przede wszystkim Dukes z Nassau, aw 1890 r. Wielki Dukes z Luksemburga; Potomkowie Ottone s\u0105 znani jako \u201elinia Otto\u0144ska\u201d i odziedziczyli cz\u0119\u015bci hrabstwa Nassau, nieruchomo\u015bci we Francji i w Holandii; Od nich wywodzi si\u0119 z domu Orange-Nassau. Engelbert I, kt\u00f3ry zaoferowa\u0142 swoje us\u0142ugi ksi\u0119cia Burgundii i po\u015blubi\u0142 holenderskiej szlachciance dziedzicz\u0105cej jego ziemie, czyni\u0105c baroni\u0119 Bredy j\u0105dro d\u00f3br holenderskiego. Znaczenie Nassau rozwin\u0119\u0142o si\u0119 w XV i XVI wieku. Henryk III z Nassau-Breda zosta\u0142 utworzony Stateolder z Holandii i Zelandii przez Carlo Di Gent na pocz\u0105tku XVI wieku; Renato z CH\u00e2lon-Omange zast\u0105pi\u0142 go w 1538 r., Kt\u00f3ry by\u0142 tak\u017ce ksi\u0119ciem Orange. Po przedwczesnej \u015bmierci Renato na polu bitwy w 1544 r. Jego maj\u0105tek przekaza\u0142 jego siostrze\u0144ca Guglielmo I D’Orge: od tego momentu cz\u0142onk\u00f3w rodziny nazywano \u201eOrange-Nassau\u201d. Guglielmo By\u0142em przyjacielem Charlesa V i jego syna Filippo II z Hiszpanii.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Rebelia holenderska [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Chocia\u017c Charles V sprzeciwi\u0142 si\u0119 reformie protestanckiej, m\u0105drze rz\u0105dzi terytoriami holenderskimi z umiarem i umiarem lokalnych zwyczaj\u00f3w, bez prze\u015bladowania swoich protestanckich poddanych. Syn Filippo II odziedziczy\u0142 swoj\u0105 niech\u0119\u0107 do protestant\u00f3w, ale nie jego umiar. Pod Filippo rozpocz\u0119\u0142o si\u0119 prawdziwe prze\u015bladowania protestant\u00f3w (r\u00f3wne wsp\u00f3\u0142w\u0142a\u015bcicielskie prze\u015bladowania katolickie w Anglii), a podatki osi\u0105gn\u0119\u0142y niezno\u015bne poziomy. Niezadowolenie zwi\u0119kszy\u0142o si\u0119, a Guglielmo d’Orge (w dzieci\u0144stwie niejasno wykszta\u0142cone w religii lutera\u0144skiej) zacz\u0105\u0142 od g\u0142\u00f3wnych zamieszek (g\u0142\u00f3wnie kalwinist\u00f3w) w Holandii. Na pocz\u0105tku osiemdziesi\u0119ciu latach wojny, sprawy posz\u0142o \u017ale dla zamieszek, ale szcz\u0119\u015bcie zwr\u00f3ci\u0142o si\u0119 na ich korzy\u015b\u0107, gdy zaatakowali Morze P\u00f3\u0142nocne i podbili Brielle, przybrze\u017cne miasto w obecnym po\u0142udniowym Holandii: zacz\u0119\u0142o to wiele miast Wsparcie Guglielmo I. W ci\u0105gu dekady od 1570 r. Musia\u0142 obroni\u0107 centrum terytori\u00f3w Wiernych mu kilka razy, ale ju\u017c od 1580 r. Miasta w \u015brodku by\u0142y ca\u0142kowicie bezpieczne: Guglielmo I, tak powa\u017cna przeszkoda dla armii hiszpa\u0144skiej, zosta\u0142 zamordowany w 1584 r. Przez Sicarium Filippo II. Drugi syn Maurizio (utworzony w 1585 r. Stateolder z Siedmiu Prowincji Zjednoczonych), protestancki w 1585 r., Powsta\u0142 go: okaza\u0142 si\u0119 doskona\u0142ym dow\u00f3dc\u0105 wojskowym. Jego umiej\u0119tno\u015bci i brak suwerenu zdecydowane w Hiszpanii (w 1598 r. Zmar\u0142 Filippo II, a tron \u200b\u200bprzekaza\u0142 jego synowi Filippo III) pozwoli\u0142y Maurizio podbi\u0107 znaczn\u0105 cz\u0119\u015b\u0107 holenderskiego terytorium. W pierwszych latach XVII wieku musia\u0142 r\u00f3wnie\u017c zderzy\u0107 si\u0119 z lokaln\u0105 szlacht\u0105, kierowan\u0105 przez Johana Van Oldbarnevelta, poniewa\u017c pr\u00f3bowa\u0142 mie\u0107 wi\u0119ksz\u0105 w\u0142adz\u0119 w instytucjach Republiki. Maurizio zdoby\u0142 t\u0119 si\u0142\u0119 si\u0142y, organizuj\u0105c morderstwo Oldbarnevelta. Ekspansja dynastyczna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Maurizio zmar\u0142 celibat w 1625 r. I bez dzieci i zast\u0105pi\u0142 go p\u00f3\u0142 -bratem Federico Enrico D’Orge, ostatni syn Guglielmo I. Do tych Maurizio zaj\u0105\u0142 si\u0119 zaproszeniem do ma\u0142\u017ce\u0144stwa jak najszybciej: kilka tygodni po \u015bmierci P\u00f3\u0142 -brat, nowy Stadtholder po\u015blubi\u0142 Amali\u0119 z Solms -Dornfels, od kt\u00f3rego mia\u0142 syna i wiele c\u00f3rek. C\u00f3rki wysz\u0142y za m\u0105\u017c za cz\u0142onk\u00f3w Hohenzollern i Nassau z Frisii (Stadtholders in Frisia), podczas gdy jedyny m\u0119\u017cczyzna, Guglielmo, po\u015blubi\u0142 Mari\u0119 Ewrichett\u0119 Stuart, pierwsz\u0105 c\u00f3rk\u0119 Carlo I z Anglii. Od wygnania do tronu angielskiego [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Federico Enrico zmar\u0142 w 1647 r. I zast\u0105pi\u0142 swojego syna Guglielmo II. W 1648 r. Sprzeciwi\u0142 si\u0119 pokoju Vestphalii, pomimo uznania niezale\u017cno\u015bci Holandii i po\u0142o\u017cy\u0142 kres osiemdziesi\u0119ciu latach wojen, poniewa\u017c potajemnie medytowa\u0142 sojusznikowi z Francj\u0105, aby zwi\u0119kszy\u0107 swoje moc, nie tylko wojskowe, ale tak\u017ce w czasie pokoju. Doprowadzi\u0142o to do starcia z regentami r\u00f3\u017cnych prowincji: w 1650 r. By\u0142 zaanga\u017cowany w dyskusj\u0119 z prowincj\u0105 Holandii i pot\u0119\u017cn\u0105 konfederacj\u0105 kupc\u00f3w Amsterdamu na temat redukcji \u017co\u0142nierzy na linii narzuconej przez pok\u00f3j dwa dwa Wiele lat wcze\u015bniej. Guglielmo sprzeciwi\u0142 si\u0119 zmniejszeniu armii, co zmniejszy\u0142oby jedn\u0105 z jego najpot\u0119\u017cniejszych baz. Aby tego unikn\u0105\u0107, Guglielmo uwi\u0119zi\u0142 o\u015bmiu cz\u0142onk\u00f3w Zgromadzenia Prowincjonalnego w zamku Loevestein. Ponadto wys\u0142a\u0142 swojego kuzyna Guglielmo Federico z Nassau-Dietz z armi\u0105 10 000 m\u0119\u017cczyzn, aby wzi\u0105\u0107 udzia\u0142 w Amsterdamie z si\u0142\u0105, ale zamiar nie powi\u00f3d\u0142 si\u0119 r\u00f3wnie\u017c z powodu z\u0142ych warunk\u00f3w atmosferycznych, kt\u00f3re uniemo\u017cliwi\u0142y pewne podstawowe dzia\u0142ania wojskowe. Guglielmo II zmar\u0142 na osp\u0119 6 listopada 1650 r., Pozostawiaj\u0105c tylko po\u015bmiertnego syna, Guglielmo, urodzonego 14 listopada 1650 r. Poniewa\u017c po \u015bmierci Wilhelma II nie by\u0142o ksi\u0119cia Orange, Regenci skorzystali z okazji, aby og\u0142osi\u0107 wolne stanowisko. Stateldera. William III Orange Nowonarodzony ksi\u0105\u017c\u0119 obieca\u0142 \u017cycie pe\u0142ne problem\u00f3w: nieporozumienia dotycz\u0105ce jego edukacji powsta\u0142y mi\u0119dzy jego matk\u0105 a babci\u0105 Amali\u0105 (kt\u00f3ra prze\u017cy\u0142a m\u0119\u017ca przez 28 lat). Je\u015bli ten ostatni chcia\u0142by da\u0107 mu formacj\u0119 zdoln\u0105 do pomocy w odzyskaniu mocy, kt\u00f3ra mia\u0142a daleko od domu Orange, matka chcia\u0142a dla niego czystej angielskiej formacji. 13 sierpnia 1651 r. Hoge Raad (S\u0105d Najwy\u017cszy) ustali\u0142, \u017ce w\u0142adza zosta\u0142a powierzona wraz z Mary, Amali\u0105 i Federico Guglielmo, wyborc\u0105 Brandenburga: pruskiego ksi\u0119cia – spowiedzi protestanckiej – dla tego zaszczytu jako cz\u0119\u015bci neutralnej, W celu mediacji mi\u0119dzy dwiema kobietami. 25 wrze\u015bnia 1660 r. Zjednoczone prowincje postanowi\u0142y przej\u0105\u0107 edukacj\u0119 Williama, aby upewni\u0107 si\u0119, \u017ce naby\u0142 niezb\u0119dne umiej\u0119tno\u015bci do wykonywania przysz\u0142o\u015bci, a nadal niezbyt dobrze ustalonych funkcji. Republika Prowincji Zjednoczonych zosta\u0142a zaatakowana przez Francj\u0119 i Angli\u0119 w 1672 r.: Wojskowe Biuro Stateldera nie by\u0142o ju\u017c zb\u0119dne i – przy wsparciu oran\u017cist\u00f3w – Guglielmo powr\u00f3ci\u0142 i zosta\u0142 mianowany Stateolderem, taki jak Guglielmo III, skutecznie odrzucaj\u0105c inwazj\u0119 i rozszerzaj\u0105c jego inwazj\u0119 i rozszerzaj\u0105c jego inwazj\u0119 i rozszerzaj\u0105c jego inwazj\u0119 i rozszerzaj\u0105c swoj\u0105 inwazj\u0119 Moc wiele w por\u00f3wnaniu z jego poprzednikami podczas wojny w latach 80. W 1677 r. Po\u015blubi\u0142 Mari\u0119 Stuart, c\u00f3rk\u0119 przysz\u0142ego kr\u00f3la Jakuba II Anglii, aw 1688 r. Wyl\u0105dowa\u0142 w Anglii, gdzie obudowa\u0142 ojca -w pot\u0119\u017cniejszym w Europie, jedynym zdolnym do pokonania Kr\u00f3la S\u0142o\u0144ca: wielu cz\u0142onk\u00f3w Orange House P\u00f3\u017aniej byli gor\u0105cych wielbicieli ponownego stale. Guglielmo III zmar\u0142 bez pozostawienia spadkobierc\u00f3w po upadku konia 8 marca 1702 r., Opuszczaj\u0105c dom Orange wymar\u0142y i Anglia do swojej siostry -Ni Anna I. Niepewno\u015b\u0107 dynastyczna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Giovanni Guglielmo Friso, Prince of Orange Dieta Zjednoczonych prowincji, wierz\u0105c, \u017ce stracili wi\u0119kszo\u015b\u0107 swoich swob\u00f3d, po raz drugi og\u0142osi\u0142a oskar\u017cenie o wolny stan pa\u0144stwa, r\u00f3wnie\u017c wykorzystuj\u0105c niepewno\u015b\u0107 co do tego, kto by\u0142 nowym ksi\u0119ciem pomara\u0144czowym, zakwestionowany mi\u0119dzy Giovanni Guglielmo Friso D’Orge i King Federico I z Prusy. Obaj pochodz\u0105 z Federico Enrico D’Orange: King Federico By\u0142em jego siostrze\u0144cem dla jego matki, Luisa Enrichetta d’Orange-Nassau i zosta\u0142 mianowany nast\u0119pc\u0105 przez Federico Enrico w przypadku wygini\u0119cia m\u0119skiej linii domu; Giovanni Guglielmo Friso by\u0142 \u015bwietnym wnuczk\u0105 Federico Enrico i zosta\u0142 mianowany spadkobierc\u0105 Guglielmo III. Rozwi\u0105zaniem by\u0142o umo\u017cliwienie obu cechom zar\u00f3wno kwalifikacji, podczas gdy problem dotycz\u0105cy terytorium ksi\u0119stwa zosta\u0142 rozwi\u0105zany sam, gdy Luigi XIV podbi\u0142 go w 1713 roku E pozostawi\u0142 po\u015bmiertnego syna, Guglielmo, kt\u00f3ry zosta\u0142 og\u0142oszony Stateolder of Frisia, Groninga, Gheldria i Drenthe w 1722 r., A przy okazji francuskiej inwazji z 1747 r., Wyznaczy\u0142 Stateldera z Republiki Siedmiu Zjednoczonych Prowincji, odziedziczy\u0142 oba zarzuty oba za. linia m\u0119\u017cczyzn i \u017ce\u0144ska. Koniec Republiki Prowincji Zjednoczonych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Guglielmo IV zmar\u0142 w 1751 r., Pozostawiaj\u0105c trzyletniego syna Guglielmo V z Orange-Nassau jako stateldera. Poniewa\u017c nadal by\u0142 nieletni, Regenci rz\u0105dzili na jego miejscu, ale celowo os\u0142abiaj\u0105c charakter przysz\u0142ego suwerenu, edukuj\u0105c go w sprawie niezdecydowania, kt\u00f3ry prze\u015bladowa\u0142 Williama przez ca\u0142e \u017cycie. Jego ma\u0142\u017ce\u0144stwo z Guglielmin\u0105 Prus cz\u0119\u015bciowo podnios\u0142o t\u0119 wad\u0119. Niezdolno\u015b\u0107 Guglielmo V do prawid\u0142owego rz\u0105dzenia mia\u0142a swoj\u0105 cz\u0119\u015b\u0107 znaczenia w upadku Republiki Holenderskiej, chocia\u017c g\u0142\u00f3wne wady by\u0142y w skorumpowanych regentach. Statelder w 1787 r. Przetrwa\u0142 pr\u00f3b\u0119 demokratycznych rewolucjonist\u00f3w w celu jej deportacji (znanej jako \u201eFirst Revolution Batava\u201d) tylko dzi\u0119ki interwencji Prus. Kiedy francuskie armie rewolucyjne zaatakowa\u0142y pa\u0144stwo w 1795 r., Musia\u0142 uciec, aby nigdy nie wr\u00f3ci\u0107. Po 1795 r. Dom Orange-Nassau min\u0105\u0142 trudne lata, mieszkaj\u0105c na wygnaniu przed innymi s\u0105dami europejskimi, w szczeg\u00f3lno\u015bci Prus i Anglii. Guglielmo V zmar\u0142 w 1806 roku. Wielka Brytania Holandii [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Holenderscy rebelianci polowali na \u017co\u0142nierzy napoleo\u0144skie w 1813 r. I przyj\u0119li za pewnik, \u017ce ka\u017cdy rodzaj przysz\u0142ego rz\u0105du powinien by\u0142 przewodni\u0107 ksi\u0105\u017c\u0119 Orange i State Guglielmo VI, syn Guglielmo V; Ponadto mieli pomys\u0142, \u017ce lepiej by\u0142oby, gdyby sami mogli go przywr\u00f3ci\u0107, zamiast pozwoli\u0107 mu zrobi\u0107 to dla mocarstw obcokrajowc\u00f3w. Po zaproszeniu od rz\u0105du tymczasowego ksi\u0105\u017c\u0119 powr\u00f3ci\u0142 do Holandii 30 listopada, wspierany r\u00f3wnie\u017c przez Wielk\u0105 Brytani\u0119, kt\u00f3ry pr\u00f3bowa\u0142 wzmocni\u0107 Holandi\u0119 kosztem Francji, aby utrudni\u0107 dost\u0119p do port\u00f3w port\u00f3w r\u0119kaw. 6 grudnia Guglielmo rozpocz\u0105\u0142 swoje kr\u00f3lestwo jako dziedziczny Ksi\u0105\u017c\u0119 Suwerenny (wcze\u015bniej odm\u00f3wi\u0142 tytu\u0142u Regio). W 1814 r. Dawna Austriacka Holandia (obecnie Belgia) zosta\u0142a dodana do terytori\u00f3w, kt\u00f3re rz\u0105dzi\u0142. 15 marca 1815 r., Za zgod\u0105 wielkich mocy zebranych na Kongresie Wiede\u0144 Guglielmo og\u0142osi\u0142o kr\u00f3la Guglielmo Holandii, a tak\u017ce zosta\u0142 stworzony wielkiego ksi\u0119cia Luksemburga. Jednak oba kraje pozosta\u0142y rozdzielone pomimo jedynego suwerennego. Ksi\u0105\u017c\u0119 Orange chwali\u0142 si\u0119 prawami na ziemiach Nassau (Dillenburg, Dietz, Beilstein, Hadamar, Siegen) w \u015arodkowych Niemcze na Luksemburgu, kt\u00f3ry uwa\u017ca\u0142 za w\u0142asne dziedzictwo przez Ann\u0119 Duchess z Luksemburga, kt\u00f3ra zmar\u0142a trzy wieki wcze\u015bniej. Na Kongresie Wiede\u0144skiej dwie siostry -laws przyby\u0142y na wymian\u0119: Federico Guglielmo otrzyma\u0142 ziemie, w kt\u00f3rych powsta\u0142 Dom Guglielmo I i otrzyma\u0142y Luksemburg. Obaj uzyskali to, co by\u0142o najbli\u017csze geograficznie ich stanowi. Jako kr\u00f3l Wielkiej Brytanii Holandii, Guglielmo pr\u00f3bowa\u0142 stworzy\u0107 wsp\u00f3ln\u0105 kultur\u0119 matrycy holenderskiej, powoduj\u0105c op\u00f3r wobec po\u0142udniowych cz\u0119\u015bci pa\u0144stwa (kt\u00f3ra by\u0142a kulturowo i politycznie oddzielona od p\u00f3\u0142nocy od 1581 r.): Uwa\u017cano j\u0105 za op\u0142acon\u0105 . W 1830 r. Belgia og\u0142osi\u0142a swoj\u0105 niepodleg\u0142o\u015b\u0107, a Guglielmo zaanga\u017cowa\u0142 katastrofaln\u0105 wojn\u0119 do 1839 r., Kiedy to musia\u0142 pochyli\u0107 si\u0119 w pokoju: ze swoim pierwotnym kr\u00f3lestwem podzielonym na dwa, wola\u0142 abdykowa\u0107 w nast\u0119pnym roku. Uprawnienia suwerennego zosta\u0142y zmniejszone pod jego nast\u0119pc\u0105 Guglielmo II z Holandii poprzez konstytucj\u0119, poszukiwan\u0105 przez samego kr\u00f3la, aby zapobiec rozprzestrzenianiu si\u0119 rewolucji z 1848 r. Guglielmo III i zagro\u017cenie wygini\u0119ciem [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Guglielmo III King of the Holands Guglielmo II zmar\u0142 w 1849 r., Zast\u0105pi\u0142 jego syn Guglielmo III z Holandii, raczej konserwatywny, a nawet reakcyjny cz\u0142owiek, kt\u00f3ry sprzeciwi\u0142 si\u0119 Konstytucji z 1848 r. I nieustannie pr\u00f3bowa\u0142 utworzy\u0107 regionalnych entuzjant\u00f3w parlamentarnych. W 1868 r. Pr\u00f3bowa\u0142 sprzeda\u0107 Luksemburgu Francji, powoduj\u0105c prawie wojn\u0119 mi\u0119dzy tym a Prusami. Guglielmo III mia\u0142 nieszcz\u0119\u015bliwe ma\u0142\u017ce\u0144stwo z Sofi\u0105 W\u00fcrttembergii i ich dzieci zmar\u0142y, m\u0142ode lub uwi\u0119zione, powoduj\u0105c w ten spos\u00f3b strach, \u017ce dom pomara\u0144czowo-nassau wygas\u0142 ponownie. Po \u015bmierci Sofii w 1877 r. Kr\u00f3l po\u015blubi\u0142 Emm\u0119 z Waldeck i Pyrmont w 1879 r., A w nast\u0119pnym roku zosta\u0142 ojcem dziecka, przysz\u0142ej kr\u00f3lowej Guglielminy z Holandii. Kiedy \u015bmier\u0107 Guglielmo III W 1890 r. Dom Orange-Nassau wygin\u0105\u0142 na linii m\u0119skiej, a poniewa\u017c nie by\u0142o to mo\u017cliwe, przez prekursora odziedziczy Luksemburg, wielka ksi\u0119ga przesz\u0142a do domu Nassau-Weilburga, linii zabezpieczaj\u0105cej . Dom Orange-Nassau wci\u0105\u017c ryzykowa\u0142 wygini\u0119cie do 1909 r., Kiedy urodzi\u0142a si\u0119 jedyna c\u00f3rka kr\u00f3lowej Guglielminy, ksi\u0119\u017cniczka Giuliana; Tylko narodziny, w latach 30. i 40. XX wieku, z czterech c\u00f3rek Giuliany, ostatecznie rozwin\u0119\u0142y ka\u017cde mo\u017cliwe spektrum ga\u015bnicze. Ostatni okres [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ] Guglielmo Alessandro, kr\u00f3l Holandii Guglielmina panowa\u0142a w Holandii przez 58 lat, od 1890 do 1948 r. Poniewa\u017c mia\u0142 zaledwie 10 lat, kiedy poszed\u0142 na tron, jego matka, kr\u00f3lowa Emma, \u200b\u200bby\u0142a regentowa a\u017c do wi\u0119kszego wieku, w 1898 r. Symbol z Holenderski op\u00f3r podczas drugiego \u015bwiata wojny, odkurza po\u0142ysk i moralny autorytet dla Korony. Jej jedyna c\u00f3rka, kr\u00f3lowa Giuliana, stworzy\u0142a najbardziej nieformalny dom Orange i z ni\u0105 nazywa monarchi\u0119 holendersk\u0105 \u201emonarchi\u0105 rowerow\u0105\u201d, poniewa\u017c cz\u0142onkowie rodziny kr\u00f3lewskiej tej chwili wyjechali na rowerze do miasta. W 1966 r. Odby\u0142o si\u0119 konflikt polityczny, kiedy spadkobierca Trone Beatrice postanowi\u0142 po\u015blubi\u0107 Claus van Amsberg, niemieckiego dyplomaty: \u015blub cz\u0142onka rodziny kr\u00f3lewskiej z Niemcem by\u0142 w\u0105tpliwy, a ksi\u0105\u017c\u0119 by\u0142 cz\u0119\u015bci\u0105 nastolatk\u00f3w (za obowi\u0105zek pa\u0144stwowy) hitlerowskiej m\u0142odzie\u017cy, a nast\u0119pnie s\u0142u\u017cy\u0142 w armii jego kraju, Wehrmacht. W ko\u0144cu rz\u0105d nie sprzeciwi\u0142 si\u0119; Z czasem ksi\u0105\u017c\u0119 Claus zamieni\u0142 si\u0119 w jednego z najpopularniejszych cz\u0142onk\u00f3w Domu Kr\u00f3lewskiego, a jego \u015bmier\u0107 w 2002 r. Powszechnie ufa\u0142a narodowi. 30 kwietnia 1980 r. Giuliana abdykowa\u0142a na korzy\u015b\u0107 pierworodnego, Beatrice: bardziej \u201eprofesjonalny\u201d suwerenka matki, popularna monarchia. 27 kwietnia 1967 r. Umie\u015bci\u0142 dziedzicznego ksi\u0119cia Guglielmo Alessandro, pierwszego p\u0142ci m\u0119skiej spadkobiercy tronu od czas\u00f3w dzieci Wilhelma III; Po\u015blubi\u0142 M\u00e1xima Zorreguieta w 2002 r., Maj\u0105c trzy c\u00f3rki, Caterin\u0119 Amalia, Alessi\u0119 i Ariann\u0119. 30 kwietnia 2013 r. Kr\u00f3lowa Beatrice abdykowa\u0142a na korzy\u015b\u0107 swojego syna, kt\u00f3ry w ten spos\u00f3b zosta\u0142 nowym kr\u00f3lem Holandii o imieniu Guglielmo Alessandro.       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/casa-dorange-nassau-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Casa d’Orange -Nassau – Wikipedia"}}]}]