Chaka Isankatha – WikeExeda.

. Charaka Samhita (IA: Carakasaṃhitua , Dev. : Charak Samhita) ^{[[[ Pierwszy ]} jest traktatem medycznym pochodzącym z starożytności wedyjskiej przypisywanej Charakie. Uważany za jeden z tekstów założycieli Eyurveda, później został skomentowany przez cakrapānudatta do Xi ^{To jest} wiek. Byłby to najstarszy z trzech starożytnych traktatów w Ajurwedzie, a wraz z Suśruta Saṃhitā dzieło to są obecnie identyfikowane na całym świecie jako ważne źródło informacji dotyczących pierwszej wiedzy medycznej historii i ich ustawienia w praktyce, niezależnie od źródeł z starożytnej Greece ^{[[[ 2 ]} .

Ten tekst jest Samhita , to znaczy „kolekcja, która tworzy całość”.

Chociaż jego randki są niepewne, jest to tekst sanskrycki, który prawdopodobnie pochodzi od początków epoki chrześcijańskiej ^{[[[ 3 ]} . Termin Charaka określa zarówno jego autora, jak i wędrującego mądrego lub podróżującego lekarza ze starożytnych Indii Sauchit oznacza kompilację lub kolekcję. Oryginalne źródło jest identyfikowane jako jako TANTRA AGNIVESA Na podstawie nauk Punarvasu; Uważa się, że Charaka napisał tę pracę, podczas gdy Dridhabala wciąż ją rozwinął W ^{To jest} wiek ^{[[[ 4 ]} .

Tekst jest napisany głównie wierszem (Śloka) z 32 sylab. Ta wersja jest powszechna, a także w porównaniu z innymi tradycyjnymi tekstami, takimi jak Mahābhārata i Rāmayana.

Wszystkie teksty w sanskrycie, które są autorytatywne, są wstawiane w mniej lub bardziej obiektywną tradycję, ale których przypomnienie wprowadza ciało każdego dzieła. Od Boga po człowieka, który przepisał tekst, cała linia jest tradycyjnie umarła w przedmowie. To jest o śmiertelny Lub „pomyślny akapit” uznany za niezbędny, aby praca mogła być wykonywana na jego końcu bez przeszkód i tak, aby była kompletna.

. śmiertelny Zawiera nazwisko autora, przedmiot pracy (vishaya), motywację książki (modlitwy), metodę ekspozycji (samgati) i ukierunkowaną publiczną (adhikarin).

W przypadku Charaka Samhity linia zaczyna się od Brahma, Stwórcy i kończy się na autorze. Ten ostatni tak naprawdę nie uważa się za „autora”, ale jako „sprawozdawcę” wiedzy, która zawsze istniała. Nawet wielcy filozofowie, tacy jak Shankara, nigdy nie przedstawiali się jako innowatorów, ale jako komentatorzy wiedzy wiecznej.

Ramy tekstu jest rodzajem mędrców mędrców (Rishi) po stronie Himalajów.

Po pochodzeniu Ajurwedy, holistycznej nauki medycznej ^{[[[ 5 ]} Z datowaniem z cywilizacji wedyjskiej znajdujemy Atharvaveda, starszy tekst, w którym łączą się hymny lecznicze. Pierwotnie zasady uzdrawiania ujawnione w Atharva-Veda były zasadniczo oparte na dźwięku lub mowie. Medycyna była wtedy „wokalna”, to przez traktowany dźwięk. Hymny były sposobem leczenia, a ich prosta recytacja miała, zgodnie z tekstem, moc leczenia wszystkiego. Narkotyki, jak wiemy dzisiaj, nie zostały jeszcze rozwinięte ^{[[[ 6 ]} .

Charaka Samhita oferuje drugi rodzaj medycyny, później i bliżej tego, co rozumiemy dziś w tym terminie (nawet jeśli ten lek był związany z poszukiwaniem szczęścia i duchowego wyzwolenia, ten, który jest nieobecny w nowoczesnej medycynie zachodniej).

Tekst zawiera 8 sekcji, łącznie 120 rozdziałów, począwszy od Sutrasthan który dotyczy podstawowych zasad praktyki ajurwedyjskiej. Oryginalne zaliczki naukowe przyniesione na uznanie Charaka Samhita to:

• Racjonalne podejście do przyczyny i leczenia chorób
• Wprowadzenie obiektywnych metod badania klinicznego

„Bezpośrednia obserwacja jest najbardziej niezwykłą cechą ajurwedy, nawet jeśli czasami jest mieszana z rozważaniami metafizycznymi. Samhitā podkreśla, że ​​spośród wszystkich rodzajów dowodów, które można zebrać, najbardziej wiarygodne są te, które są bezpośrednio obserwowane przez oczy. W leczeniu medycyny ajurwedyjskiej zależy od czterech czynników: lekarza, stosowanych substancji (leków lub dietetyki), personelu pielęgniarskiego i pacjenta. Cechy Doktora są następujące: dobra kontrola danych teoretycznych z nauki, wielkie doświadczenie, umiejętności praktyczne i szacunek dla czystości. Zastosowane cechy leków lub substancji to: obfitość, łatwość wdrażania, mnogość zastosowań i moc ich działania. Cechy personelu pielęgniarskiego to: dobra wiedza na temat technik pielęgniarskich, kompetencji, poświęcenia dla pacjenta i czystości, podczas gdy podstawowe cechy pacjentów to: dobra pamięć, szacunek dla recept lekarzy, odwaga i zdolność do opisania Objawy czuły się. »»

– Chattopadhyaya D., Studia w historii nauki w Indiach ^{[[[ 7 ]} .

Charaka samhita wskazuje, że „pielęgniarki powinny mieć dobre postępowanie, być niezwykłą czystością, z wysokim stopniem inteligencji i kompetencji, zamieszkałych przez życzliwość, wykwalifikowane na wszelką cenę, jaką pacjent może wymagać, wiedzieć, jak gotować jedzenie, dawać kąpiel i pranie Pacjent, pocierał i masuj swoich członków, podnieś łóżko i pomagać im chodzić, wiedzieć, jak robić łóżka i oczyścić je, przygotować pacjenta, nieuprawnie, aby odgadnąć oczekiwania choroby i nigdy nie odmówić zrobienia czegokolwiek zamówionego ^{[[[ 8 ]} . »

Niektóre główne osie wspomniane przez Charaka Samhita i które często znajdują się w Ayurveda, jak jest to obecnie rozumiane:

• Zwykle żyjące życie jest stanem szczęścia
• Higiena życia przywraca harmonię człowieka ze środowiskiem
• Żywność, trawienie i asymilacja to istotne pytania dotyczące zdrowia
• Leki mają charakter warzywny (341 zidentyfikowane w pracy), zwierzę (177 zidentyfikowane) lub minerały (64 zidentyfikowane)
• Mowa jako metoda opieki, obecna w Atharva-Veda, wiąże się z tymi narkotykami (rasayana).
• Medycyna jest tak samo zapobiegawcza jak lecznicze
• Choroba jest uważana za konsekwencję błędów dietetycznych i behawioralnych, złego zrozumienia praw wszechświata, a także złą harmonię między ciałem a umysłem.

Joga, jaką znamy na Zachodzie, to znaczy joga postaw, została również wspomniana jako część panopy środków zaradczych.

Diagnoza medyczna przez puls (Nadipariksha) jest kolejnym ważnym elementem medycyny (choć później) opisanym w Charaka Samhita. Mierzymy równowagę lub nierównowagę trzech doshów (Vata, Pitta i Kapha), czasem tłumaczonym przez „nastroje”, które są związane z trzema bóstwami Trimūrti: Shiva, Visnu i Brahma.

Człowiek, wszechświat i jaźń [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Użycie słowa veda, co oznacza wiedzę, wskazuje na znaczenie ajurwedy w Indiach. To ostatnie oferuje trwałe samopoczucie w życiu, zarówno indywidualne, jak i rodzinne i społeczne. Zastępuje człowieka w swoim wymiarze, który jest zarówno fizyczny, jak i duchowy.

Według Charaka Samhita i ogólnie filozofii wedyjskiej, człowiek jest jak wszechświat, jest on zorganizowany jak on i stanowi te same elementy („Jestem wykonany ze wszechświata i wszechświata jest ze mnie”). Rozmawiamy na przykład o ogniu w człowieku, tak jak dzisiaj, przez zapalenie, płonące gorączkę lub ogień trawienny. Ale jeszcze bardziej zasadniczo ciało jest uważane za zestaw łatwo psujących się elementów materialnych, które stanowią to tymczasowe ubranie dla ātmana (jaźń), która jest wieczna.

• Michel zapach ( Trad. ty sanskryt), Caraka-Samhita: Traktat Ayurveda: Tom 1: Księga zasad (Sutrasthana) i The Book of the Body (Sarirasthana) W tom. 1, Paryż, piękne litery, 2011 , 768 P. (ISBN 978-2-251-72052-4 I 2-251-72052-9 )
• (W) Kaviratna, A.C. I P. Sharma, tr., The Caraka Samhita 5 Vols., India Medical Science Series . Sri Satguru Publications, Division of Indian Books Center, Delhi 81-7030-471-7
• Menon, I A i H F Haberman, Pisma dermatologiczne starożytnych Indii Historia medyczna. 1969 października; 13 (4): 387–392. Widziane w Wellcome Trust Center for the History of Medicine w University College London [3] 1 czerwca 2006
• Tłumaczenie Jean Papin (w 3 tomach), Paryż, Éditions Almora, 2006 (Tome I), 2009 (Tome II), 2011 (Tome 3).

• Charaka Samhita , Tekst sanskrytu przez społeczeństwo wedyjskie w towarzystwie tłumaczenia na angielski.