Charles Lea Eyoum – Wikipedia

Charles Léa Eyoum , urodzony 16 stycznia 1951 W Douala jest międzynarodowym piłkarzem Kamerunowym z przeliczonego trenera z lat 70. XX wieku.

Ujawniona z Diamond i Canon of Yaoundé, Léa była międzynarodowa podczas wizyty w tych dwóch klubach (1969–1972). Następnie dołączył do amerykańskiej Tuluzy w Dywizji 2, a następnie amerykańskiej Quevilly w D3 rok później i wreszcie Stade Rennais w elicie. Zatrzymał się tam dwa lata, ale kontuzja uniemożliwia mu grę. Charles Léa podchodzi do Amicale de Lucé, promowanego w D2 1976-77, a następnie SM Caen na tym samym poziomie w następnym sezonie, ale za każdym razem odtwarza garść spotkań.

W 1978 r. Léa Eyoum przybyła do Villemomble Sports, w czwartej dywizji i została trenerem. Następnie wrócił do Afryki, gdzie został trenerem w swoim rodzinnym kraju, po objazdach Wybrzeża Kości Słoniowej. Następnie wziął odpowiedzialność w lokalnych ciałach piłkarskich, w związku zawodników, a następnie do Federacji Kamerunowej.

Jego siostrzeniec James Léa Siliki jest także profesjonalnym piłkarzem ^{[[[ Pierwszy ]} .

Początki w Kamerunie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ujawniona z klubem Nkongsamba Eagle, Charles Léa Eyoum dołącza do Diamond Yaoundé ^{[[[ 2 ]} i staje się międzynarodowy z niezłomnymi lwami ^{[[[ 3 ]} W 1969 roku. Trzy razy wice-Champion of Cameroun, zaoferował Puchar Kamerunu w 1971 roku.

Léa Eyoum wygrywa afrykański Puchar Klubów Mistrzów ^{[[[ 4 ]} Z kanonem Yaoundé, który wzmacnia przeciwko Ghańczykom Ashanti Kotoko z Kumasi w 1971 roku ^{[[[ 5 ]} . Pod koniec tego roku 1971 Charles Léa Eyoum otrzymał Afrykańską Brąz Brązową, poprzedzoną Ibrahimem Sunday i Robert Mensah, dwóch Ghańczyków z finalistycznego klubu C1 ^{[[[ 6 ]} .

Jako drużyna narodowa przez trzy lata Léa Eyoum strzeliła prawie trzydzieści bramek, ale zdobyła każdy tytuł. W 1972 r. Trzecie miejsce w afrykańskim pucharze narodów było rozczarowaniem ^{[[[ 7 ]} . W 2006 roku Charles Léa był częścią listy opublikowanej przez CAF dwustu najlepszych afrykańskich graczy przez ostatnie pięćdziesiąt lat zgodnie z popularnym głosem ^{[[[ 8 ]} .

Przechodzi także przez Afryka ^{[[[ 2 ]} .

Przejście we Francji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Charles Léa Eyoum rozpoczął swoją karierę europejską, dołączając do US Tuluouse (D2) w 1972 roku ^{[[[ 3 ]} z których staje się pierwszym Kamerunkiem grającym w historii ^{[[[ 9 ]} .

W latach 1973–1975 Charles Léa Eyoum zdał certyfikat stanu piłkarskiego drugiego stopnia i był częścią tej samej promocji co Roger Lemerre i Jean-Michel Larqué ^{[[[ 2 ]} . Po sezonie na UST Léa Eyoum zagrała na niższym poziomie (D3), w US Quevilly w sezonie 1973-1974.

W 1974 r. Charles Léa był pierwszym Kamerunskim graczem, który nosił koszulkę Stade Rennais. Zrobił dobre początki z dwoma bramkami w pierwszych dwóch meczach, w Nice (porażka 4-1) i przeciwko Angersowi (zwycięstwo 2-0) na początku sierpnia. Napastnik Kamerunu następnie wyznacza spadek i widzi, że jego okres Rennes definitywnie zepsuł się po jedenastu meczach i trzech bramkach, z powodu kontuzji ^{[[[ 3 ]} Kolano. Rennes zakończył przedostatnie i jest przeniesiony do Dywizji 2. Léa Eyoum nie grała w żadnym meczu w sezonie 1975-1976.

Podczas ćwiczenia w latach 1976–1977 przejął zarządzanie Lucé, awansował w D2, gdzie rozegrał tylko trzy mecze pod koniec sezonu, ale udało mu się zdobyć dwa bramki dla drużyny niespodzianek mistrzostwa, która kończy się na czwartym miejscu .

Dołączył także do Caena w D2 i gra w siedem grach ^{[[[ dziesięć ]} Potem i wreszcie Villemomble, jego ostatni francuski klub ^{[[[ 3 ]} Gdzie roli trenera zespołu promowanego w czwartej dywizji. Przy zaledwie trzech zwycięstwach kończy się przedostatnie w grupie B i jest przeniesiony do poziomu regionalnego.

Trener w Kamerunie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Następnie Léa wróciła do Afryki, ale po powrocie do Kamerunu zrobiła objazd na Wybrzeże Kości Słoniowej. Po powrocie do kraju przyjął karierę trenerską w swoim rodzinnym mieście Douala: At Babimbi (1985-1986), w Leopards (1982-84, a następnie 92-94), w Dynamo (88-89, a następnie 96-98) i o godz. Związek sportowy (94-96 i 98-2000) ^{[[[ 3 ] W [[[ 2 ]} .

Po piłce nożnej Léa Eyoum wraca do studiowania wyższego rachunkowości. To pozwala mu z kolei pracować w firmie kawowej w Abidjan w Côte d’Oire, a także w kilku strukturach w Kamerunie ^{[[[ 7 ]} .

Następnie wziął odpowiedzialność w lokalnych ciałach piłkarskich, w związku zawodników, a następnie w Federacji Kamerunowej ^{[[[ 3 ]} . W 2005 r. Był członkiem Biura Wykonawczego Provincial Littoral Football League, gdzie pełnił stanowisko wiceprezesa ^{[[[ 5 ]} . Został honorowym prezydentem Stowarzyszenia trenerów piłkarskich w prowincji wybrzeża ^{[[[ 2 ]} .

W 2012 r., Pomimo wielu tradycyjnych zawodów szefa Canton Diketi i po raz pierwszy godnego uwagi w Kantonie na Bali, w wieku 60 ^{[[[ 7 ]} .

Charles Léa Eyoum gra sezon francuskiej pierwszej ligi, podczas której bierze udział w jedenastu meczach i strzelił trzy bramki ^{[[[ 11 ]} .

Charles Léa Eyoum wygrał kilka razy w finale Pucharu Kamerunu, zarówno jako zawodnik, jak i trener. Pierwszy wygrał z Diamentem Yaoundé w 1971 roku ^{[[[ dwunasty ]} . Trzy razy wice-champion z Kamerunu, wygrał z kanonem Yaoundé finału African Cup of Champions Clubs w 1971 roku ^{[[[ 7 ]} .

Gracz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Champion Club Cup
  • Zwycięzca: 1971 z Canon Yaoundé

• Afrykański genialny balon

Trener [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]