Cilto – Wikipedia

. Cilento jest regionem geograficznym Włoch położonego na południe od prowincji Salerne w Campania, który jest częściowo rozumiany w Parku Narodowym Cilento i Val de Diano.

Witryna została uznana za rezerwat biosfery przez UNESCO Pierwszy ^Jest Czerwiec 1997 .

To, jeśli masz Trève Sur Rhromaninne, Acryly Paestum i tak uratowany. SI jest Truvento Disites Touristi, Agroli Czech, Paranated Miejsce, zwycięzca w pokoju … i polifted w kategorii: Krody do włosów, szkarłat czeski Interrée Comerien Estate składa się z powrotem do Treths, de Mountains et le de Petits Volsas. Les Montagnes les plus élevé sont Levert (1 900 M ), Panormo (1 742 M , w masywu Alburni ^{[[[ Pierwszy ]} ), równowaga (1 710 M ) i Gelbison (1705 M ). W południowym centrum tej ziemi, Pruno, duży sektor lasu z trzema małymi wioskami w centrum nazywanym Suszona śliwka , z tylko 35-40 mieszkańcami pojawiających się w ostatnich wiejskich wioskach w Europie.

Cascade „Hair of Venus”, Casaletto Spartano

Region był kolonią grecką podczas Grecja Grecja . Największe świadectwa znajdują się w ruinach Paestum ( Posejdonia ) i podniecony ( Być W Elea , dziś Velia), znana ze szkoły wyborczej. Ziemia została wspomniana w eposie mitologii greckiej i rzymskiej, jak Odyssey Lub Assneid .

W latach 90. zaproponowano zbudowanie nowej prowincji w Campania, Cilento ^{[[[ 2 ]} . Bardzo daleka od realizacji, miała również problem z wyborem swojej stolicy: czterej kandydatów w biegu są Vallo della Lucania (w pozycji centralnej), Agrropoli (największe miasto, na północy), Sala Concipelina (Centrum Vallo di Diano) i Sapri (Cilento Southern Center, ze stacją, najważniejsze na terytorium). Kolejna nowsza propozycja przeniosłaby Cilento z Campania do Baseciate, jako trzecia prowincja ^{[[[ 3 ]} , z tymi Potleza i Matera.

Cilento był częścią starej Lucanii, a dialekt CILENTAIN ulegał wielu wpływom Lucana. Na północny dialekt jest bardziej pod wpływem neapolitańskiego, a południe jest bardzo powiązane z Sycylijczykiem.

. 20 listopada 2010 , z trzema innymi społecznościami Morza Śródziemnego, w tym Soria w Hiszpanii, Coron w Grecji i Chefchaouen w Maroku, Cilento zostało zarejestrowane ^{[[[ 4 ]} Na reprezentatywnej listy niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Ten napis był możliwy dzięki emblematycznej praktyce żywnościowej diety śródziemnomorskiej: „Charakteryzuje się tym modelem odżywczym, który był stały w czasie i którego głównymi składnikami są oliwa z oliwek, zbóż, świeże lub suszone owoce i warzywa, ograniczony odsetek ryb, produktów nabiałowych i mięsnych oraz wiele przypraw i przypraw” ” .

• Maurizio Tortora: Mia Chone . Delfino Edition, 1977, Neapol
• Giuseppe Vallone: Słownik etymologiczny Basso Cilento . UPC Publisher, 2004
• Pietro Rossi: Wczoraj i dziś 1955-2005. Wiersze w Cilento . Grafiche Reddue, 2005
• Barbara Schäfer: Limoncello z widokiem na morze. W drodze na wybrzeże Amalfi i w Cilento . Pica, 2007; (ISBN 978-3-85452-924-8 )
• Peter Amann: CILENTO Active z Costa di Maratea – aktywne wakacje w oryginalnych południowych Włoszech . Dużo, 2007, (ISBN 3938396083 )
• Peter Amann: Golf von Neap, Kampanien, Cilento . Reise Know-How, 2006, (ISBN 3831715262 )
• Barbara Poggi: La Cucina Cilentana – przysmaki z Cilento Kitchen . Manmas, 2006, (ISBN 3938396024 )
• Luciano Pignataro: Przepisy CILENTO . wyd. Ippogrifo, 2007, (ISBN 978-88-8898643-2 )
• TULLIA CONTE: Drugi Taranta – Annabella Rossi i Tararantism w Cilento , wyd. Sudanzare, 2019, (ISBN 9781710201772 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]