[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/claude-geia-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/claude-geia-wikipedia\/","headline":"Claude Geia – Wikipedia","name":"Claude Geia – Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. after-content-x4 Claude Genius , urodzi\u0107 si\u0119 4 Mars 1913 \u00e0 vetlouga et death le","datePublished":"2020-02-27","dateModified":"2020-02-27","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/7\/73\/Blue_pencil.svg\/10px-Blue_pencil.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/7\/73\/Blue_pencil.svg\/10px-Blue_pencil.svg.png","height":"10","width":"10"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/claude-geia-wikipedia\/","wordCount":1885,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Claude Genius , urodzi\u0107 si\u0119 4 Mars 1913 \u00e0 vetlouga et death le 18 maja 1979 W Tours jest francusk\u0105 aktork\u0105 pochodzenia rosyjskiego.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Urodzona w Rosji, G\u00e9nia (Evguenia) Aranovitch (Said Claude), zadebiutowa\u0142a w roli Gis\u00e8le wraz z Edwige Feuill\u00e8re w L’Honorable Catherine autor: Marcel L’Herbier w 1943 roku. Staje si\u0119 znana w roli Delphine de Nucingen, bohaterki Balzaca, w Goriot Robert Vernay w 1945 roku. Vernay da\u0142 mu rol\u0119 Gis\u00e8le w Kapitanowie (1946), wci\u0105\u017c z Pierre Renoir. Inne g\u0142\u00f3wne role w latach 40. XX wieku Pi\u0119kne dni kr\u00f3la Murata I Wilk . W 1952 roku zagra\u0142a rol\u0119 Jeanne Donge w Prawda o Donge Baby Donge Z Jeanem Gabinem i Danielle Darrieux, a nast\u0119pnie role jak Madame Golovine w Zabi\u0142em Rasputin autor: Robert Hossein (1967) i Marguerite w Ojciec i syn Dracula D’\u00e9douard Molinro (1976). W teatrze pojawi\u0142a si\u0119 mi\u0119dzy innymi w H\u00e9cubie z Claude Jade, Fran\u00e7ois Beaulieu i Corinne Marchand Wojna troja\u0144ska nie nast\u0105pi W Th\u00e9\u00e2tre des C\u00e9lestins (Lyon) w inscenizacji Jeana Meyera w 1975 roku.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4By\u0142a du\u017c\u0105 Inspitrator dla projektanta wn\u0119trz Brigitte Saby [Ref. niezb\u0119dny] . Na przyk\u0142ad pojawi\u0142a si\u0119 w telewizji Dzieci Faubourg (Odcinek 45 serii Ostatnie pi\u0119\u0107 minut , w 1968 r.). W 1948 r. Po\u015blubi\u0142a Jacquesa Le Beau, neurologa, syna Georges le Beau, gubernatora generalnego Algierii [[[ Pierwszy ] . Dzi\u0119ki jej kochankowi Pierre Lazareff, g\u0142\u00f3wnym udzia\u0142owcu w\u0142a\u015bciciela firmy, kierowa\u0142a teatrem \u00c9douard-VII w latach 1958\u20131966 [[[ 2 ] . Kino [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Telewizja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] 1932: Romans trucizn wiktoria\u0144skiego sardou, teatr Od\u00e9on 1933: Wyimaginowany chory de Moli\u00e8re, Antoine Theatre 1935: Wyimaginowany chory de Moli\u00e8re, th\u00e9\u00e2tre du vieux-colombier 1937: Borgia, dziwna rodzina Autr\u00e9 Josset, wystawianie Ren\u00e9 Rocher, Th\u00e9\u00e2tre du Vieux-colombier 1940: Do rodziny Autor: Jean de Letraz, teatr Michodi\u00e8re 1943: Szko\u0142a gospodarstwa domowego D’Honon\u00e9 de Balzac, wystawiony Jean Meyer, teatr Saint-Georges 1946: Okropni krewni Jean Cocteau, Theatre of the Gymnasium 1947: Nieskazitelny Philippe H\u00e9riat, wystawiony Claude Sainval, Com\u00e9die des Champs-\u00e9lys\u00e9es 1948: Nieskazitelny Philippe H\u00e9riat, wystawiony Claude Sainval, Th\u00e9\u00e2tre des C\u00e9lestins 1948: K.M.X Labrador i wystawiaj\u0105ce Jacques Deval, teatr Michodi\u00e8re 1950: Panna m\u0142oda jest zbyt pi\u0119kna Michel Duran, wystawiony Roland Pi\u00e9tri, Th\u00e9\u00e2tre Saint-Georges 1951: Guillaume The Curee de Gabriel Arout, inscenizacja Pierre Dux, Th\u00e9\u00e2tre de Paris 1952: Czterdzie\u015bci i cztery Autor: Jean Davray, wystawiony Raymond Rouleau, teatr Michel 1953: Zbrodnia doskona\u0142a Autor: Frederick Knott, wystawiony Georges Vitale, teatr ambasador\u00f3w 1956: Salem Witches D’Arthur Miller, inscenizacja Raymond Rouleau, Th\u00e9\u00e2tre des C\u00e9lestins 1956: Noc rzymska Albert Vidalie, inscenizacja Marcelle Tassencourt, H\u00e9bertot Theatre 1957: Wielki n\u00f3\u017c autor: Clifford Odets, inscenizacja Jean Serge, Theatre of Bouffes-Parisiens 1959: Zej\u015bcie Orfeusza De Tennessee Williams, wystawiony Raymond Rouleau, teatr Ath\u00e9n\u00e9e 1960: Carlotta Miguel Mihura, wystawiony Jacques Mauclair, \u00e9douard VII Theatre 1961: Osiem kobiet Robert Thomas, wystawiony Jean Le Poulain, teatr \u00e9douard vii 1962: Osiem kobiet Robert Thomas, wystawiony Jean Le Poulain, Th\u00e9\u00e2tre des Bouffes-Parisiens 1963: I a\u017c do Bethany Autor: Jean Giraudoux, wystawiony Raymond Rouleau, Montparnasse Theatre 1965: Dlaczego nie Vamos autor: Georges Conchon, inscenizacja Jean Mercure, teatr \u00c9douard VII 1966: Eris De Lee Falk, inscenizacja Georges Vitale, teatr la Bruy\u00e8re 1966: Elektron z Sofocles, inscenizacja Silvia Monfort, Th\u00e9\u00e2tre des Mathurins 1966: Dziewczyna do po\u015blubienia I Do \u015bciany D’Ug\u00e8ne Ionesco, inscenizacja antoine bourseiller, kieszonkowa montparnasse 1966: Mieszane i nietoperzone D’Ug\u00e8ne Ionesco, inscenizacja Georges Vitale, teatr la Bruy\u00e8re 1968: Po deszczu John Bowen, w re\u017cyserii Ren\u00e9 Dupuy, Theatre of Ath\u00e9n\u00e9e-Louis-Jouvet 1968: Ka\u017cdy ma swoj\u0105 prawd\u0119 autor: Luigi Pirandello, wystawiony Jean Meyer, Th\u00e9\u00e2tre des C\u00e9lestins 1969: Mizantrop de Moli\u00e8re, inscenizacja Jean Meyer, Th\u00e9\u00e2tre des C\u00e9lestins 1970: Masakra D’Euugeme Ionscochi. Mog and Scenesia Jorgeirelli i Wschodni Montparnasse 1971: Poci\u0105g Dawn De Tennessee Williams, re\u017cyseria Jean-Pierre Laruy, \u00c9douard VII Theatre 1971: B\u00f3g Kurt D’Alberto Moravia, inscenizacja sceniczna Pierre Franck, Th\u00e9\u00e2tre des C\u00e9lestins, teatr Michel 1971: W teatrze tego wieczoru : Osiem kobiet autor: Robert Thomas, inscenizacja Jean Le Poulain, realizacj\u0119 Pierre Sabbagh, teatr Marigny 1972: Osiem kobiet Robert Thomas, wystawiony Jean Le Poulain, Th\u00e9\u00e2tre de la Madeleine 1972: Pomys\u0142owy Auteuil Autor: Jean Le Marois, wystawiony Georges Vitale, Th\u00e9\u00e2tre la Bruy\u00e8re 1972: Zab\u00f3jca bez p\u0142ac D’Ug\u00e8ne ionesco, inscenizacja Jacquesa Mauclair, Th\u00e9\u00e2tre de l’Alliance Fran\u00e7aise 1974: Op\u0119tane Albert Camus po Fiodor Dostoyevski, wystawiony Jean-Pierre Laruy, Limoges 1974: A na koniec by\u0142 huk Autor: Ren\u00e9 de Obaldia, inscenizacja Pierre Franck, teatr warsztatu 1975: Wojna troja\u0144ska nie nast\u0105pi Jean Giraudoux, wystawiony Jacques Mauclair, Th\u00e9\u00e2tre des C\u00e9lestins 1976: Pod\u0142oga, kt\u00f3ra kaszle autor: \u00e9tienne repaudeno, arcady inscenizacja, th\u00e9\u00e2tre la bruy\u00e8re \u2191 France-Soir , 19 czerwca 1948 r.  \u2191 Yves Courri\u00e8re, Pierre Lazareff lub Vagabond of the News . Gallimard, \u201eBiographies\u201d, 1995, P. 535 : ” (Pierre Lazareff) Zawsze b\u0119dzie mia\u0142 wiele kochanek i przyjaci\u00f3\u0142. Jedna z kobiet w jego \u017cyciu – bardzo \u0142adna aktorka, kt\u00f3r\u0105 b\u0119dzie re\u017cyserem teatru – b\u0119dzie zaskoczona, dzie\u0144 po jego \u015bmierci, a nie dotkn\u0105\u0107 renty, kt\u00f3r\u0105 nale\u017ca\u0142 mu od pocz\u0105tku ich romansu. \u201eI str. 621:\u201d Claude Gennia, wesz\u0142a w istnienie Pierre’a Lazareffa, zanim pozna\u0142 Mag Bodarda. (…) Pierre nie pomyli si\u0119, kto wkr\u00f3tce przejmie kontrol\u0119 finansow\u0105 Sela nad teatrem Edouard-VII i powierzy kierunek tego, co powiedzia\u0142 Philippe H\u00e9riat \u201eTo mo\u017ce by\u0107 ta nieomylna naturalna, ta zwyci\u0119ska prawda wszystkich przeszk\u00f3d , kt\u00f3re w tym czasie ha\u0142asu nadaj\u0105 ka\u017cdemu ze swoich r\u00f3l rezonans tak tajny i po prostu … \u201d  Yvan Foucart: S\u0142ownik zaginionych aktor\u00f3w francuskich , Mormoiron: Cinema Editions, 2008, 1185 stron (ISBN 978-2-9531-1390-7 )  Uwaga w s\u0142owniku lub encyklopedii : Zasoby audiowizualne : Zas\u00f3b dotycz\u0105cy programu :       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/claude-geia-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Claude Geia – Wikipedia"}}]}]